บทที่ 8

ใช้เวลาเพียงแค่สามวินาที แอชตันก็รับสายทันที ลิลี่กดปุ่มล่าโพงเพื่อให้ได้ยินทั่วกัน

ซาแมนธา ผู้ซึ่งยืนอยู่ข้าง ๆ เริ่มยิ้มออกมาเมื่อเห็นหน้าจ อโทรศัพท์ ของ ลิลี่ “ลูกสาว ที่รัก ของฉัน เป็น แอชตัน นี่เองที่หาคำสรรเสริญ จากคริสตัลมา เขาเป็นผู้ชายที่ดี นะ ลูกควรจะเห็นคุณค่าเขานะ ลูกแม่”

ซาแมนธาจงใจ กล่าว ออกมาเสียงดัง และไม่ลืมที่จะ เหลือบมองไปที่แดร์ริล เทียบกับแอชตัน แดร์ริลเป็นแค่ คนไร้ค่า แอชตันเคยกล่าวก่อนหน้านี้ว่าถ้าลิลี่แต่งงาน กับเขา เขาจะจ่ายสินสอดให้ 20 ล้านเหรียญ!

ที่อีกฝั่งของโทรศัพท์ แอชตันกำลังนั่นงอยู่ที่ทางเท้า เมื่อไม่นานมานี้ เขาได้รับโทรศัพท์ แจ้งว่าตระกูลดาร์บี้ ได้เพิกถอนเงินทุนของเขาทั้งหมดออก!

แอชตันถึงกับทรุดเมื่อได้ยินข่าว เมื่อไม่มีการสนับสนุน จากตระกูล ดาร์บี้ เขาก็ไม่มีอะไรเหลือ! เขาได้รับการ แจ้งต่อจากนั้นอีกว่าเขาไปคุกคาม คนที่เขาไม่ควรเข้า

จนถึงตอนนี้ แอชตันยังคิดไม่ออกว่าเขาไปคุกคามใคร ที่ไหน!

“แอชตัน ฉันอยากจะถามหน่อยว่าคุณสามารถหาคำ สรรเสริญจากคริสตัลมาอีกคู่ได้ไหม?” ลิลี่ถามจากทางโทรศัพท์

แม้ว่าเขาจะกำลังสิ้นหวัง แต่เขาก็ฝืนยิ้มออกมาเมื่อเห็น ว่าลิลี่เป็นผู้โทรมา “ลิลี่ คุณหมาย ถึงแบบจำลอง ใช่ ไหม?”

“แบบจําลอง?”

ลิลี่และอีวอนแลกเปลี่ยนสายตากันและกัน พวกเธอไม่มี ทางดูของเลียนแบบผิดไปเป็นของจริงได้แน่

“ใช่ครับ ไม่ใช่ว่าผมให้แบบจําลองที่ราคา 300,000 กับคุณไปเหรอ? แอชตันกล่าวต่อ “แต่สามีไร้ประโยชน์ ของคุณปามันทิ้งไปนี่นา? ผมยังเก็บคู่นั้นไว้ที่บ้านอยู่ เลย ถ้าคุณต้องการ ผมเอามันไปให้คุณได้นะ”

หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น ใบหน้าที่สวยงามของเธอ ก็เต็มไปด้วยความสับสน!

คำสรรเสริญ จากคริสตัล ที่เธอ ใส่อยู่ตอนนี้ ไม่ใช่ของ ขวัญจากแอชตันงั้นเหรอ? แล้วนอกจากเขา จะมีใครอีก ที่ให้ของขวัญที่มีราคา 30 ล้านกับเธอกัน?!

ลิลี่วางสายลงและนึกไปถึงวันที่แดร์ริลไปส่งเธอที่ ทํางาน เขาเคยบอกว่าเขาจะซื้อคำสรรเสริญจาก คริสตัลให้เธอ…

เมื่อคิดได้ดังนั้น ลิลี่ช่วยไม่ได้ที่จะต้องมองไปที่แดร์ริล

แดร์ริลกำลังถือตะเกียบในมือ ในขณะที่คนอื่นยังไม่ทัน ได้เริ่มทาน เขาก็ใกล้จะกินข้าวถ้วยที่สองเสร็จแล้ว ทุกๆ คนใน โต๊ะเดียวกับเขาล้วน มองเขาด้วยความมุ่งราย และพยายามนั่งให้ห่างเขาที่สุดเท่าที่จะทำได้

ลิลี่ถอนหายใจ เธอกำลังคิดอะไรอยู่ แดร์ริลจะหารอง เท้าคู่นั้นมาเป็นของขวัญเธอได้ยังไง? มันไม่มีทางเป็นไ ปได้เลย

ผ่านไปครึ่ง นาที ในที่สุดแดร์ริลก็วางตะเกียบ ลง เขา ปาดริมฝีปากของเขาขณะที่มองอีวอน

อีวอนเป็นผู้หญิงที่น่าสนใจ แดร์ริลสังเกตเห็นเธอสวม กำไลสีขาวอยู่บนข้อมือ ทุก ๆ คนต้องรู้อยู่แล้วว่ากำไล นั่นต้องมีราคา ไม่น้อย แต่จะมีกี่คนที่รู้ว่ากำไล นั่นเป็น ของโบราณ?

ตระกูลดาร์บี้นั้นสะสมของโบราณไว้จำนวนมาก ตอนที่ แดริลอายุเพียงหกถึงเจ็ดขวบ เขาก็สามารถแยกความ แตกต่างของวัตถุโบราณได้แล้ว

ตอนที่ผู้ประเมิน ราคา อันดับ หนึ่ง ของโลก มาสเตอร์ส เตลเลน สมิธ ได้มาเยี่ยมเยียน ที่ตระกูล ในฐานะแขก เขาได้เรียนรู้วิธีประเมินราคาจากชายคนนี้ถึงสองเดือน

กำไลที่อีวอนใส่นั้นดูละเอียดอ่อนและงดงาม มันน่าจะ เป็นงานหัตถกรรมจากสมัยราชวงศ์ถัง มันอาจมีราคาสูง กว่า 20 ล้านหากนำไปประเมินราคาในตลาด

“ทุกคนเงียบลงด้วย”

ในขณะนั้นเอง คุณย่า ลินดันเดินขึ้นไปบนเวที เธอดู ร่าเริงอย่างมากทีเดียว
“เร็วเข้า หนูน้อยลิลี่ บอกพวกเราว่าหลานเจรจากับ บริษัทแพลทินัม ยังไง’ คุณย่าลินดันกล่าวอย่างใจร้อน และนั่งลง

ลิลี่ลุกขึ้นด้วยความกระอักกระอ่วน หลังจากใช้เวลาคิด เป็นเวลา นาน เธอก็กล่าว “หนู… เมื่อ หนู ไปถึงบริษัท แพลทินัม หนูยังไม่ทัน ที่จะได้พูดอะไร ไม่แม้แต่จะได้ เจอประธานบริษัท หนูก็ได้รับแจ้งว่าหนูจะได้เซ็นสัญญา แล้ว”

“ว้าว!”

คำพูดของลิลี่กระตุ้นความเกรี้ยว โกรธท่ามกลางฝูงชน ทันที

“งั้นก็แปลว่าลิลี่ไม่ได้ทำอะไรเลย แต่กลับได้เซ็น

สัญญา?”

“นั่นสิ ตอนแรกฉันก็คิดว่าเธอมีความสามารถเลยทำได้ เสียอีก กลายเป็นว่าเธอก็แค่โชคดี”

เมื่อได้ยินเสียงการสนทนา วิลเลียมก็ยืนขึ้นแล้วเดินก้าว ออกมา “คุณย่า ผมถูกไล่ออกจากบริษัท แพลทินัม แต่ วันนี้ลิลี่กลับได้เข้าไป พวกเขาต้องคิดว่าพวกเราจริงใจ ดังนั้นพวกเขาจึงตัดสินใจร่วมมือกับเรา! ต่อให้ไม่ใช่ลิลี่ ที่ไปพบพวกเขาวันนี้ แต่เป็นคนอื่น พวกเขาก็คงประสบ ความสำเร็จเหมือนกัน!”

มันชัดเจนว่าวิลเลียม ต้องการ น่าความดีความชอบไปคุณย่าลินดันมักจะเอ็นดูวิลเลี่ยมเสมอ เพราะฉะนั้นมัน จึงไม่แปลกที่เธอจะพยักหน้าและเห็นด้วย “หนูน้อยลิลี่ ผลงาน ในครั้ง นี้ จะไม่ใช่ ของ หลาน เพียง คนเดียว วิล เลียมเองก็ถือว่าทําได้ดีเช่นกัน”

วิลเลียมดีใจเมื่อได้ยินคุณย่าลินดันกล่าว เขาก้มหัว 90 องศาให้เธอ “คุณย่าครับ ในฐานะที่เป็นบุตรของ ตระกูล ผมต้องการที่จะเสียสละ! ผมได้ยินข่าวลือมา

ว่าที่บริษัทแพลทินัมตอนนี้มีดาราหน้าใหม่เข้ามา ซึ่งเธอ มีนามว่า จีเซลล์ ลินด์ท เธอเป็นหญิงสาวที่งดงาม และผ มคาดการว่า บริษัท แพลทินัม นั้น ต้องการ จะแปลง โฉม เธอ ถ้าหน้าที่นี้ตระกูลเราได้รับมอบหมายมาล่ะก็ แน่นอนเลยว่าเราจะได้รับเงินก้อนโต! วันพรุ่งนี้ผม ต้องการจะเป็นตัวแทน ของตระกูล เราในการเจรจา ข้อ ตกลง!!!

“ยอดเยี่ยม!!

คุณย่าลินดันพยักหน้า ด้วยความชื่นชม “ย่า ไม่ได้รัก หลานอย่างเสียเปล่าจริง ๆ

ลิลี่และซาแมนธามองหน้ากันด้วยความอึดอัด งานรวม ตัวครั้งนี้ ควรจะเป็นงานฉลองความสําเร็จ ของลิลี่ แต่ แสงไฟกลับถูกฉกไปโดยวิลเลียมแทน ตอนนี้ในเมื่อตระ กูลลินดันก่อตั้งหุ้นส่วนธุรกิจกับบริษัทแพลทินัม ได้แล้ว การเจรจาของวิลเลียม ในวันพรุ่งนี้จะสำเร็จ โดยไม่ต้อง สงสัย และถ้าเป็นเช่นนั้น ผลงานทั้งหมดจะตกเป็นของ เขาถึงลิลี่จะไม่ชอบใจกับผลที่ออกมา แต่เธอก็ยังคงสงบ อยู่ ยังไงก็ตาม วิลเลียมก็เป็นหลานคนโปรดของคุณย่า

“ฮ่าฮ่า เชิญทานให้อิ่มหนำเลยครับ มื้อนี้ผมจะดูแลเอง! วิลเลียมหัวเราะอย่าง นบาน

“บ่อย มา เอาไวน์มาให้ฉัน!” วิลเลียมอุทาน

ครูต่อมา พนักงานสาวสองคนในชุดกี่เพ้าก็นำเมนูมาให้

‘สวัสดีค่ะคุณผู้ชาย นี่คือรายการไวน์ของเรา ท่าน ต้องการแบบไหนดีคะ?”

วิลเลียมโบกมือ เขากำลังเต็มไปด้วยพลังงานและความ ตื่นเต้นจากโอกาสที่น่ายินดี “ไม่จำเป็นต้องเอาเมนูมา ให้ฉัน เอาไวน์ขวดที่แพงที่สุดไปเสิร์ฟให้ทุกโต๊ะ! อย่า ลืมล่ะ ขวดที่แพงที่สุดเท่านั้น!! 1

หลังจากการตระเตรียม ครู่หนึ่ง พนักงาน เป็นแถวๆก็นำ ไวน์ ออกมา วิลเลียม ยกแก้ว ไวน์ ของเขา ด้วยรอยยิ้ม กว้าง “วันนี้เราจะดื่มจนกว่าจะเมาหัวราน้ำ ขอให้ทุกคน เพลิดเพลิน!!

ตอนนี้วิลเลียม อยู่บนจุดสูงสุดของตระกูล แทบทุกคน ล้วน ต้องการ จะญาติดีกับเขา พวกเขาต่างดื่มอวยพร ด้วยแก้วในมือ

พวกเขาสั่งอาหารและไวน์หลายต่อหลายครั้ง วิลเลียม สังเกตได้ว่าตอนนี้เริ่มดึกแล้ว เขาจึงโบกมือ ด้วยความ มึนเมาเพื่อเรียกพนักงาน”เอาบิลมาให้ฉัน ฉันจะจ่ายด้วยบัตร!!

วิลเลียมนั่งข้าง ๆ อีวอน เขาหยิบบัตรธนาคารขึ้นมาด้วย ท่าทาง ที่เขาคิดว่า ดูป่าที่สุด และจงใจพูดให้ดังกว่าที่ ควร เขามองไปที่อีวอนขณะที่พูด ใครจะไม่อยากทำให้ หญิงงามประทับใจบ้าง?

ฝูงชนถึงกับชื่นชม เมื่อ เห็น บัตรธนาคาร ของวิลเลียม

มันคือบัตรระดับแพลทินัมของธนาคารอเมทิสต์!

ใครก็ตามที่ถือครองบัตรของธนาคารอเมทิสต์ จะต้องมี รายได้ต่อปีอย่างต่ำหนึ่งล้าน เพื่อเป็นเจ้าของบัตรทอง พวกเขาต้องการเงินห้าล้านในบัญชี และสำหรับผู้ถื แบัตรแพลทินัม จำเป็นจะต้องมีเงินอย่างน้อย 10 ล้าน เป็นอย่างน้อย!

วิลเลียม มีรายได้ทั้งหมด ประมาณ 30 ล้าน ในฐานะที่ เป็นนักธุรกิจ ยังไงก็ตาม รายได้ต่อปีไม่ได้เท่ากับเงินใน บัญชีของพวกเขาเสมอไป ทรัพย์สินส่วนใหญ่ของพวก เขาใช้ไปในการลงทุน มันยากที่จะถือเงินสดไว้

วิลเลียมเก็บเงิน 10 ล้านในบัญชีนี้มาหลายปี เขาเพิ่งจะ ได้รับบัตรแพลทินัม เมื่อวาน โดยธรรมชาติของเขาย่อม ต้องอยากอวดเบ่งสักเล็กน้อยอยู่แล้ว

แน่นอน แม้แต่ ตัวอีวอน ยัง เองก็ยังอดไม่ได้ที่จะจ้อง มองรูปร่างของบัตรนั้นเป็นพิเศษ

วัตถุโบราณ ของตระกูลยังนั้นมีมูลค่ารวมสองพันล้านยังไงก็ตาม นั่นคือเงินของพ่อ อีวอน แม้ว่า อวอนจะถูก มองว่างดงามและร่ำรวย เงินในบัญชีธนาคารของเธอก็ ไม่ได้มีมากถึง 10 ล้านเหรียญ ถ้าหากเธอต้องการจะซื้อ คำสรรเสริญ จากคริสตัล เธอยังต้องขอให้พ่อของเธอ ขายวัตถุโบราณสองชิ้นถึงจะมีเงินพอ

ใบหน้าของวิลเลียม เต็มไปด้วยความประหลาดใจเมื่อ เขาเห็นว่าอีวอนมองเขาอยู่รอบสองรอบ หัวใจของเขา เต็มไปด้วยความตื่นเต้น

วิลเลียมมองไปที่พนักงานแล้วกล่าว “วันนี้ฉันจะจ่ายให้ ทุกโต๊ะ ยกเว้นโต๊ะนั้น!”

หลังจบคำพูดของเขา วิลเลียมจึงชี้ไปที่โต๊ะของแดร์ริล เหล่าคนที่นั่งในโต๊ะนั้นล้วนมีจุดยืน ในตระกูลลินดันที่ ต่ำต้อย เขาจึงไม่กลัวที่จะคุกคามพวกเขา

“แดร์ริล แกรู้ไหมว่าทำไมฉันถึงไม่จ่ายบิลให้แก?” วิล เลียมกล่าวก่อนจะยืนขึ้นแล้วมองไปที่แคร์ริล “เพราะว่า แกไม่ยอมเสนอที่นั่งให้คุณอีวอนไง! แกคุ้นเคยกับความ โอหังของแกเกินไป! ทำไมคนที่นั่งอยู่ข้างหน้าอย่างแก ถึงได้ดูไร้ค่านัก? แกทำให้คุณอีวอนไม่สบายใจ ฉันจะ ลงโทษแกในนามเธอเอง”

เมื่อ เขากล่าว จบ เขาก็มองไปที่อีวอน “คุณอีวอน ไม่ ต้องห่วงนะครับ ผมจะสั่งสอนมันแทนคุณเอง! แต่ละโต๊ะ น่าจะมีราคาอย่างน้อย 10,000 เหรียญ คนอย่างแดร์ริล ต้องไม่สามารถจ่ายไหวแน่”

อีวอนไม่ได้กล่าวอะไรสักคำ ทำเพียงแค่ยิ้มอ่อน ๆพนักงาน นําบัตรของวิลเลียม ไป แล้ว วิลเลียม จึงกล่าว ต่อกับอีวอน “คุณอีวอน ไม่ต้องกังวลนะครับ คุณชอยค ำสรรเสริญจากคริสตัลใช่ไหม? ผมมีเพื่อนอยู่เยอะ ผมจ ะให้พวกเขาไปตามหาและซื้อมันมาให้คุณเอง!!’

มันจริง ที่วิลเลียม มีเพื่อนมากมาย แต่พวกเขาเหมือน พวกกลุ่มโจร ความเชื่อว่าพวกเขาจะสามารถหาคำ สรรเสริญจากคริสตัลมาไว้ในมือได้นั้น เป็นความฝันอัน โง่เขลา

“ขอบคุณ” อีวอนกล่าวพร้อมกับรอยยิ้มสุภาพและพยัก หน้าให้

ในตอนนั้นเอง พนักงานสองคนพลันรีบเดินเข้ามาหาวิล เลียมและก้มหัวให้

“พวกเราต้องขออภัยด้วยครับ แต่ดูเหมือนยอดเงินใน บัตรของท่านจะไม่เพียงพอ”

วิลเลียมพลันตกอยู่ในโทสะทันที “พวกแกต้องตอแ*ล ฉันแน่? ฉันมีเงิน 11 ล้านอยู่ในบัตร แต่แกกลับบอกว่า บัตรฉันมีเงินไม่พอ?”

‘ต้องขออภัย ด้วย ครับ แต่ยอดในบิลรวม คือ 38.26 ล้าน”