บทที่ 13

“วันวาเลนไทน์ กำลังมาถึง ลิลี่ มันคงจะเหมือนฝันเลย ถ้าฉัน ได้รับเครื่องสําอาง คราวน์ไลน์ของ โพเซีย เอเล แกนซา สักชุด” เฟบี้กล่าวกับลิลี่

“เธอน่ะเหรอ? ฝันไปเถอะ” ลิลี่กล่าวพร้อมรอยยิ้ม

ในปัจจุบัน โพเซีย เอเลแกนซา คราวน์ไลน์ นั้นมีราคาที่ สูงเป็นพิเศษ และยังถูกจำกัดไว้ที่ 520 ชุด ซึ่งคงถูก ขายหมดไปแล้ว ใครก็ตามที่หามันมาได้ย่อมต้องเป็นค นที่มาจากครอบครัว ใหญ่ และมีเส้นสายที่กว้างขวาง ตระกูล เล็ก ๆ แบบลินดันไม่มี โอกาส แม้แต่น้อย ในการ ครอบครองมัน

“เอาล่ะ พอได้แล้ว” ลิลี่หัวเราะคิกคัก “เราไปซื้อเสื้อผ้า สักชุดสองชุดกันเถอะ งานฉลองวันเกิดของคุณย่ากำลัง จะถึงแล้ว เราต้องแต่งตัวให้ดีในงาน”

เฟบี้พยักหน้า พวกเธอทั้งสองจับมือกันเดินเข้าร้านไป

วันต่อมาที่บริษัทแพลทินัม

แดร์ริลที่นั่งอยู่ในห้องทำงานของผู้จัดการทั่วไปก็ลุกขึ้น กว่า พวกเขาจะจบการดื่ม กัน เมื่อ คืนก็ปาเข้าไป ตีสอง เขาไม่กล้าจะกลับไปที่บ้าน เขาจึงเลือกที่จะนอนที่ บริษัทแทน

โทรศัพท์ของเขาพลันสั่น เขาเลื่อนเปิดมันและพบว่ามันคือข้อความจากแม่ยายของเขา ซาแมนธา

เดี๋ยวนี้แกเริ่มไม่กลับบ้านแล้วสินะ ใช่ไหม? งั้นถ้าแกไม่ อยากอยู่ที่บ้าน ก็ไม่ต้องกลับมาอีกแล้วกัน

ไม่ถึงห้านาทีหลังจากได้รับข้อความ เขาก็ได้รับอีก

ข้อความจากลิลี่ทันที

‘วันเกิดของคุณย่า คือวันมะรืนนี้ ซื้อของขวัญ ให้เธอ

อย่าทำให้ฉันอับอายมากเกินไป’

แดร์ริลเก็บโทรศัพท์ หลังจากอ่านข้อความ ทั้งสองเสร็จ จากนั้นเขาก็ได้ยินเสียงเคาะประตู

หญิงสาวผู้งดงามสวมชุดพนักงานบริษัทเดินเข้ามา เธอ คือเลขาของเขา เพิร์ล ฮาห์น

“ท่านประธานดาร์บี้ เราเพิ่งได้เซ็นสัญญากับตระกูลลิน ดันไปไม่นาน แต่ตอนนี้เขาส่งใครบางคนมาที่นี่แล้วค่ะ ” เพิร์ลกล่าว “พวกเขากล่าวว่าต้องการจะเป็นที่ปรึกษา ด้านภาพลักษณ์ให้จีเซลล์ วิลเลียมรออยู่ด้านนอก เรียบร้อยแล้วค่ะ”

“บอกเขาว่า ให้ไสหัว ไป’ แดร์ริล โบกมือ และกล่าว ” บอกให้ชัดเจนด้วยว่าสัญญากับตระกูลลินดันถูกยกเลิก 3

“รับทราบค่ะ”

เพิร์ลก้มหัวให้ก่อนจะเดินออกไปนอกห้อง

วิลเลียมรออยู่นอกประตูด้วยความกระวนกระวาย ลิลี่คือคนที่ทำให้ข้อตกลงสำเร็จ แต่คุณย่าลินดันเป็นคน มอบผลจากความพยายามของลิลี่ให้เขาและส่งเขามา เจรจากับบริษัทแพลทินัม! ฮ่าฮ่า!

มีข่าวลือว่าบริษัทแพลทินัม เพิ่งจะรับจีเซลล์ผู้เป็นหญิง สาวแสนงดงาม และมีรูปร่างแสนเซ็กซี่เข้ามา ถ้าบริษัท แพลทินัมตกลงจะให้ตระกูลลินดันดูแลภาพลักษณ์ให้จี เซลล์ล่ะก็ พวกเขาจะต้อง ได้รับโชคชื้นใหญ่ แน่ ถ้ามัน สําเร็จ จริง เขาจะได้รับความดีความชอบทั้งหมด ไป

“คุณลินดัน’ เพิร์ลเดินออกมาด้วยส้นสูงของเธอ

วิลเลียม มอง ที่เธอตั้แต่หัวจรดเท้า ไม่แปลกเลยที่ว่า ทําไม บริษัท แพลทินัม ถึง เป็นบริษัท ระดับท๊อปสําหรับ เหล่า ดารา นักแสดงชั้นนำ แม้แต่ เลขา ของประธาน ยัง สวยสุด ๆ

“คุณฮาห์น” วิลเลียมกล่าวทักทายพร้อมเดินเข้าไปหา ด้วยรอยยิ้ม “ท่านประธานว่าอย่างไรบ้างครับ? เมื่อไหร่ พวกเราจะได้รับจีเซลล์มาอยู่ในการดูแล?”

“ขออภัยค่ะ คุณลินดัน” เพิร์ลยิ้มออกมา “ท่าน ประธานของเราบอกให้คุณไสหัวไป และสัญญาที่เราได้ ตกลงกันไว้ก่อนหน้านี้ถือว่าถูกยกเลิกค่ะ”

“อะไรนะ?! ” วิลเลียม ร้องออกมาด้วยความตกใจ เขา ไม่ได้อยู่ในจุดที่สามารถแสดงความไม่พอใจออกมาได้ แม้ว่าเขาจะโกรธแค่ไหนก็ตาม!

เขารับผิดชอบผลที่ตามมาของการไปยั่วยุบริษัทแพลทินัมไม่ได้แน่! ริมฝีปากของเขาม้วนขึ้นเป็นรอยยิ้ม ถึงแม้มันจะดูค่อนข้างน่าเกลียดจนดูเหมือนเขาจะกำลัง ร้องไห้ “ทําไมล่ะครับ”

เพิร์ล อธิบายด้วยความสุภาพ “ท่านประธานของเราได้ ชี้แจงไว้ว่าคนที่มาเจรจาธุรกิจกับเราคือลิลี่ การจัดสินใ จร่วมมือ ของบริษัท แพลทินัม กับบริษัท ของคุณนั้นมา จากความเคารพ ที่ต่อลิลี่แต่เพียงผู้เดียว เธอเป็นคน เดียวเท่านั้นที่ต้องมาเจรจาและเสนอโครงการต่าง ๆ ใน อนาคต คนอื่นไม่สามารถทำให้เราพอใจ”

ทันทีที่เธอกล่าวจบ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย หลายคนก็เข้ามานำตัววิลเลียมออกไป

คฤหาสน์ตระกูลลินดัน

หญิงชราบนเก้าอี้ เธอกำลัง จิบชาเข้าไป อึกใหญ่ เธอ นวดอกของเธอไม่หยุด

“หลาน…หลานว่ายังไงนะ…” หญิงชรากล่าวถาม และ จ้องมองวิลเลียม

“คุณย่า บริษัท แพลทินัม แจ้งว่าเขาจะไม่ร่วมมือกับเรา อีกแล้ว… ” วิลเลียมอธิบาย พร้อมกับร้องไห้ขี้มูกโป่ง ” เขาบอกให้ผมไสหัวไป…”

“คุณย่า ทำไมบริษัท แพลทินัม ถึงไม่มีเหตุผลแบบนี้!” หนึ่ง ในหญิงสาวของตระกูลลิน ดัน กล่าว ด้วยเสียง ไม่ พอใจ

“ถูกต้องครับ คุณย่า บริษัทแพลทินัมตกลงจะร่วมมือกับเรา แล้ว สัญญา ก็ถูกเซ็น ไปแล้ว แต่จู่ ๆ พวกเขาก็จะ ยกเลิกมันตอนนี้? นั่นมันไม่ใช่การผิดสัญญางั้นเหรอ? เราฟ้องพวกเขาได้!”

“ใช่ คุณย่า! ในสัญญาบอกไว้ชัดเจนว่าใครผิดข้อ ตกลงจะต้องจ่ายค่าชดเชย ยี่สิบ ล้าน เป็นค่าเสียหาย! ฟ้องพวกมันกันเถอะ!”

เหล่าคนรุ่นใหม่ของตระกูลพากันพูดต่อกันเป็นทอด ๆ ใ นขณะที่กำลังถูกครอบงำด้วยความโกรธ

หญิงชรานั้น ไร้ซึ่ง การตอบสนอง เสียง จอแจของพวก เขาทําให้เธอหงุดหงิด เธอตบโต๊ะอย่างรุนแรง

“พวกเธอทุกคนหุบปากซะ!”

ถึงคนพลันเงียบลงทันที พวกเขาถอยหลังออกมาเมื่อ เห็นหญิงชราโกรธ

“พวกเธอมันเป็นเด็กขี้งอแงไร้วิสัยทัศน์” หญิงชรา ขมวดคิ้ว ลงพร้อม กล่าว “พวกเธอกล้า ฟ้องร้อง บริษัท แพลทินัมหรือ ต่อให้พวกเขาจะละเมิดสัญญา? ไม่รู้หรือ อย่างไร ว่าตระกูล ดาร์บี้ เป็นเจ้าของ บริษัท แพลทินัม ! พวกเขาเป็นตระกูลที่เป็นเลิศที่สุดในเจียงหนาน! พวก เขาสามารถจัดการพวกเราทั้งหมด ได้เพียงแค่ขยับนิ้ว ไม่ใช่ปัญหา สำหรับพวกเขาในการจ่ายค่าชดเชยยี่สิบ ล้าน แต่พวกเธอกล้าพอที่จะเรียกร้องมันรึเปล่า?”

พวกเขาตกตะลึงและเริ่มมองหน้ากันไปมา

การชี้แจงของเธอถูกต้องทั้งหมด ใช่ 20 ล้านมีค่าไม่ต่างจากถั่วเมล็ดหนึ่งสำหรับบริษัทแพลทินัม แต่ถ้าหากลิ่น ดันกล้าฟ้องร้องพวกเขา มันก็เหมือนการเผาสะพานที่ เชื่อมกับบริษัท แพลทินัม ไว้ทิ้งไป ชีวิตของพวกเขาต้อง ลำบากแน่

“วิลเลียม มีอะไรอีกที่บริษัท แพลทินัม บอกมา?” หญิง ชราถาม ‘พวกเขาไม่มีทางละเมิดสัญญาโดยไม่มี เหตุผลแน่? หลานไปคุกคามพวกเขาหรือเปล่า?”

“คุณย่า ผมสาบานต่อพระเจ้า ผมไม่ได้คุกคามพวกเขา เลย” วิลเลียมโพล่งออกมาอย่างรวดเร็ว “คุณย่า บริษัทแพลทินัมกล่าวว่าการเจราสัญญาก่อนหน้านี้ สำเร็จ เพราะลิลี่ พวกเขากล่าวว่า ที่พวกเขาร่วมมือกับ เราก็เป็นเพราะเห็นแก่หน้าของลิลี่ และในอนาคต การ เจรจาใด ๆ จะต้องใช้เธอเท่านั้น และจะไม่ยอมรับ ใคร อีก”

“นี่…”

มีคนเป็นโหล ๆ ที่เป็นเสาหลักของตระกูลลินดัน ในตอน นั้น พวกเขาแลกเปลี่ยน สายตา กันและ พบว่าพวกเขา ล้วนมีอาการตกใจทั้งสิ้น

บริษัทแพลทินัมร่วมมือกับตระกูลลินดันเพียงเพื่อลิลี่คน เดียว?

มันเป็นลิลี่ไปได้ยังไง! เธอไม่ได้เป็นใครนอกจากแค่ลูก ตระกูลอายุน้อยคนหนึ่ง และบริษัทที่ลิลี่ทำอยู่นั้นก็ทำ เงินได้น้อยที่สุดในบรรดาบริษัทในตระกูล! หรือว่าลิลี่ นั้นมีแววมากจนบริษัทแพลทินัมสนใจในตัวเธอ?!สนามบินตงไห่

ลิลี่และซาแมนธาออกมาจากรถและเหลือบมองนาฬิกา ของตน

“พ่อจะลงจากเครื่อง เร็ว ๆ นี้ ใช่ไหมคะแม่ ?” ลิลี่ ถาม

หกเดือนก่อน พ่อของลิลี่ เวนท์เวิร์ธ ลินดอนได้เดินทางไ ปต่างประเทศเพื่อทำธุรกิจ มีข่าวลือว่าเขาค่อนข้าง ทําได้ดีในระยะที่ผ่านมา เขายังส่งวิดีโอมาให้ซาแมนธา ดูว่าชีวิตที่ต่างประเทศของเขาเป็นอย่างไร ในบางครั้ง เขาขับรถหรูและไปเยี่ยม ตึกบริษัทระดับสูง แต่ในเมื่อ มันเป็นวันเกิดของคุณย่าลินดัน เวนท์เวิร์ธ กล่าวว่าเขาจ ะกลับบ้านและเซอร์ไพรส์เธอ

“มันไม่น่าใช้เวลาเกินสิบนาทีสำหรับการลงจากเครื่อง ของเขาหรอก” ซาแมนธากล่าวขณะที่ทั้งสองกำลังเดิน เข้าสนามบิน

ทั้งสองสตรีล้วน ทำให้ทุกคนต้องเหลียวมองในทุกที่ที่ พวกเธอผ่าน! ปฏิเสธไม่ได้ว่าซาแมนธาและลิลี่นั้นเป็น ส่วนผสมระหว่าง แม่ลูกที่สามารถดึงดูดสายตา ได้แบบ สุด ๆ

ติ๊ง-ติ้ง

ลิลี่ได้รับข้อความ เธอเปิดมันและพบว่ามันเป็นของแดร์ ริล และมันก็มีเพียงแค่ประโยคสั้น ๆ

‘ที่รัก คุณต้องปฏิเสธข้อเสนอของคุณย่า ถ้าเธอเรียกคุณทีหลัง แล้ว ขอให้คุณไปเจรจากับบริษัท แพลทินัม

นี่เขาพูดอะไรเนี่ย!

ร่างอันอรชนของลิลี่ถึงกับสั่นไหว เธอเคยเตือนเขาบ่อย ครั้งว่าอย่าเรียกเธอแบบนั้น แต่ดูเหมือนเขาจะขาด ความสามารถในการทำความเข้าใจสิ่งที่เธอบอก

มากไปกว่านั้น คุณย่าลินตันนั้นได้ยกหน้าที่ในการเป็น ตัวแทนเจรจากับบริษัทแพลทินัม ให้วิลเลียมไปแล้ว เธอ จะขอให้ลิลี่ไปอีกทำไม?

ความ โปรดปราน ที่คุณย่าลิน ดันมีให้วิลเลียม นั้น เป็น ความลับที่ใคร ๆ ก็รู้กันดี ลิลี่อาจเป็นคนที่ทำให้การ เจรจากับบริษัท แพลทินัม สำเร็จ แต่ความพยายามของ เธอถูกปล้นไปโดยวิลเลียม 1

“ไอ้ขี้แพ้นั่นส่งข้อความ หาลูกเหรอ?” ซาแมนธามอง และถามด้วยความเย็นชา

“อืม…”

ลิลี่พยักหน้า เธอรู้ดียิ่งกว่าใครว่า ‘ไอ้ขี้แพ้’ นั้นหมายถึง ใคร

“แม่ขอพูดให้ชัดเจนนะ” ในตอนนั้น ซาแมนธาหยุดเดิน ลง และมองไปที่ลิลี่แล้วกล่าว “พ่อของลูกกลับบ้านมา วันนี้ และเมื่องานฉลองวันเกิดของคุณย่าจบลง พ่อของ ลูกและแม่จะพาลูกไปทำเรื่องหย่าให้เรียบร้อยสักที ลูก ต้องหย่ากับเขา!!”แม่…แดร์ริล เขา…” ลิลี่ต้องการพูดเรื่องดี ๆ ของเขา แต่เมื่อเธอนึกดี ๆ เธอจึงได้รู้ว่าคลังคำศัพท์ด้านคำชม ของเธอที่มีให้แดร์ริลนั้นน้อยแค่ไหน

ลิลี่ไม่แน่ใจในเรื่องความรู้สึกที่มีให้แดร์ริล ทั้งหมดที่เธอ รู้มีเพียง แดร์ริลนั้นอยู่กับเธอมาสามป์ ทำงานหนัก และ อดทนต่อการต่อว่าทั้งหมด

เขาเป็นคนที่ชัดเจน ในการทำหน้าที่ เพื่อพัฒนาตัวเอง เขาค่อนข้างเป็นคนที่ดีทีเดียวเมื่อมองจากมุมนั้น

“พอแล้ว หยุดพูดเดี๋ยวนี้” ซาแมนธาโบกมือแล้วกล่าว “ถ้าไอ้ขี้แพ้นั่นไม่ออกไป ฉันจะไปเอง”