บทที่ 3

ขณะเดียวกัน ณ บริษัทเนปจูน

ลิลี่ออกมาจากห้องประชุมหลังจากที่ประชุมกับบรรดาผู้ ถือหุ้นเสร็จเรียบร้อยแล้ว เมื่อเธอเห็นพนักงานหญิงของ บริษัท กำลัง คุย และหัวเราะ กับ โทรศัพท์ ของ พวกเธอ

พวกเธอกล้าละจากงานของพวกเธอ ในเวลางานเหรอ? ลิลี่เดินเข้าไปหาพวกหล่อนและตั้งใจจะตำหนิ แต่ทันใด นั้น เธอก็สังเกตเห็นว่าพวกหล่อนกำลังดูวิดีโออยู่ และค นที่อยู่ในวิดีโอเป็นใครไปไม่ได้นอกจากแดร์ริล!

“มอเตอร์เพื่อนรัก ไม่ต้องเป็นห่วงนะ ฉันจะแก้แค้นให้แ กแน่นอน…”

ในวีดิโอ แดร์ริลกำลังปลอบใจมอเตอร์ไซค์ของเขาด้วย ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเศร้าโศก

“ฮ่าๆ ผู้ชายคนนี้ตลกชะมัด เขาเป็นใครนะ?

“เธอไม่รู้จักเหรอ เขาคือสามีของคุณลินดันไง

“อะไรนะ? เธอหมายถึงเศษขยะแดร์ริลนั่นน่ะเหรอ? งั้น ที่ฉันได้ยินมาว่าเธอแต่งงานกับคนไร้ประโยชน์ นั่น…”

กลุ่มหญิงสาวกำลังซุบซิบ กันสนุกปาก หนึ่งในพวกเธอ ยืนขึ้น และล้อเลียน แดร์ริล “ฉันไม่คิดว่าพวกเธอจะรู้ เรื่องนี้นะ รู้ไหมวันนี้ตอนที่ฉันเพิ่งมาถึงที่ทำงาน ฉันได้ ยินแดร์ริลพูดว่าเขาจะซื้อ คำสรรเสริญ จากคริสตัล ให้คุณลินดัน!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า นั่นมันตลกมากเลย!”

“ใช่ๆ ดูสิเขาเซ่อซ่าขนาดไหน เขาเศร้าใจเรื่อง มอเตอร์ไซค์ ของเขาที่พัง แต่ คำสรรเสริญ จากคริสตัล นั่นราคา 30 ล้าน เขาต้องทํางานกี่ชาติถึงจะได้มันมาล่ะ เนี่ย!”

การสนทนาเป็นไปอย่างออกรสชาติจนกระทั่งมีคนหนึ่งใ นนั้นหันหลังแล้วสังเกตเห็นลิลี่ที่ยืนอยู่ข้างหลังพวกเธอ อารม บนสีหน้าของพวกหล่อนเปลี่ยนไปทันที

“ขอโทษค่ะคุณลินดัน พวกเราจะกลับไปทำงานเดี๋ยวนี้

ค่ะ…”

ลิลี่ กัดริมฝีปาก แน่น พยายามอย่างมากที่จะไม่สนใจ ความอับอาย ต่อให้เธอเป็นผู้จัดการทั่วไป มันก็ยากที่จะ ห้ามไม่ให้อายจนหน้าแดงในสถานการณ์แบบนี้ เธอไม่ ได้ออกไปทานมื้อกลางวัน เธอเลือกที่จะขังตัวเองอยู่ใน ออฟฟิศ แทน มันช่วยไม่ได้ที่เธอจะต้องร้องไห้ออกมา

ในขณะเดียวกัน แดริลเดินกลับบ้านพร้อมกับฮัมเพลงไ ปด้วย เขาต้องไปงานเลี้ยงรุ่นในอีกไม่นาน เพราะฉะนั้น เขาจึงกลับไปที่บ้านเพื่อเปลี่ยนชุดก่อน

แรกเริ่ม แดร์ริลนั้นกำลังอารมณ์ ดี แต่ทันทีที่เขาเปิด ประตูเข้าบ้าน เขาได้รับการต้อนรับ จากซาแมนธาที่ กำลังนั่งไขว่ห้างอยู่บนโซฟา และมองเขาด้วยสายตา เย็นยะเยือก
“แดร์ริล มาได้เวลาพอดี มานี่ซิ”

แดร์ริลอาศัยอยู่กับครอบครัว นี้มาถึงสามปีเต็ม ความ กลัวที่เขามีให้ซาแมนธานั้นมีมากเสียเหลือเกิน

“แดร์ริล ไปเก็บข้าวของ แกจะต้องไปทำเรื่องหย่าพรุ่งนี้ แล้วออกจากที่นี่” ซาแมนธากล่าวเสียงเย็น

“แต่คุณนาย ครับ…ผมรักลิลี่ด้วยใจจริงนะ…” แดร์ริล กล่าว พร้อมกับศรีษะที่ก้มต่ำลง ตลอดสามปีที่ดูแลบ้าน นี้มา มันเป็นที่แน่นอนแล้วว่าเขาเริ่มปันใจให้ลิลี่

ซาแมนธาตบลงไปที่โต๊ะเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น เธอ ยืนขึ้นและเดินเข้าไปหาแดริล “แกรักลูกสาวฉัน? แกมี สิทธิ์อะไรไปรักเธอ? ฉันทนแกมาสามป์ แกทำอะไรได้ บ้างนอกจากงานคนใช้ในบ้าน? คนอย่างแกจะเหมาะสม กับลูกสาวฉันได้ยังไง? แกรู้ไหมว่ามีผู้ชายกี่คนที่แย่งกัน เพื่อที่จะอยู่กับลูกสาวฉัน? แอชตัน อดาจิโอ้ เพิ่งจะโทร มาและบอกฉันว่า ตราบใดที่ฉันมอบลูกสาวให้เขา เขาจ ะจ่ายค่าสินสอด 20 ล้านเหรียญให้ทันที

สินสอด 20 ล้าน? แดร์ริลยิ้มออกมาจางๆ แอชตันเป็น ญาติห่างในตระกูลดาร์บี้ เขาเป็นลูกชายของป่า เงินทุน ทั้งหมด ที่บริษัทของแอชตันมี ได้รับการสนับสนุน จาก ตระกูลดาร์บี้ทั้งสิ้น แดร์ริลได้ตระกูลของเขามาอยู่ในกำ มือเรียบร้อยแล้ว ภายใน 24 ชั่วโมง แอชตัน อดาจิโอ้ จ ะไม่เหลืออะไรเลย แล้วเขาจะเอาเงิน 20 ล้านมาจาก ไหน?
“คุณนาย ผมจะไม่ไปจากที่นี่ ผมจะยอมรับการหย่า แต่ ก็ต่อเมื่อลิลี่บอกผมต่อหน้าเท่านั้น ” แดร์ริลกล่าวจบ เขาหันหลัง แล้วเดินออกจากบ้านไป

“แกกล้าดียังไง! กลับมานี่เดี๋ยวนี้นะ!” ซาแมนธา กระทืบ เท้า ด้วยความโมโห และพยายามวิ่งตามแดร์ริ ลด้วยรองเท้าส้นสูง แต่เขาก็เดินออกไปไกลแล้ว

ในคืนนั้นเอง ณ บริษัทเนปจูน

ลิลี่ขังตัวเองอยู่ในห้องทำงานทั้งวัน วิดีโอของแดร์ริลนั้น ดังไปทั่วทั้งบริษัท มันทำให้เขากลายเป็นตัวตลก

ลิลี่ หายใจเข้าไป เฮือก ใหญ่ ก่อนจะค่อยๆออกมาจาก ออฟฟิศ “เอาล่ะ พวกเธอ สามารถ กลับ ได้แล้ว ” ลิลี่ กล่าวกับพนักงานของเธอ

“คุณลินดันคะ มีพัสดุส่งมาถึงคุณค่ะ” พนักงาน ฝ่าย ต้อนรับนํากล่องมาส่งให้ลิลี่

ทันทีที่เห็นกล่อง กลุ่มคนทั้งหมดก็ส่งเสียงฮือฮากัน ยกใหญ่ มัน…มันไม่ควรจะหรูหราขนาดนี้ไม่ใช่เหรอ? ทำไมแค่กล่องพัสดุถึงต้องเลี่ยมทองมาด้วย?

“ว้าว นี่มันกล่องพัสดุแบบไหนกันเนี่ย?”

“จริงด้วยค่ะ คุณลิลี่ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นกล่องพัสดุ เลี่ยมทองเลย!”

“แน่นอนว่าต้องเป็นของขวัญจากใครบางคน เปิดมัน แล้วดูว่ามีอะไรอยู่ในนั้นกันเถอะค่ะ คุณลินดัน”ถึงแม้ว่าลิลี่จะคอ่นข้างเข้มงวดในที่ทํางาน แต่เธอก็ยังค งความสัมพันธ์ ที่ดีกับพวกพนักงาน ของเธออยู่ ทุกคน ล้วนสงสัยเกี่ยวกับกล่องใบนี้ ดูเหมือนกับว่าทั้งออฟฟิศ จะมามุงรอบๆเธอคนเดียว

ตัวลิลี่เองก็สงสัยไม่แพ้คนอื่น เธอไม่เคยสั่งซื้อของ ออนไลน์ งั้นเจ้ากล่องพัสดุนี่มาจากไหนกัน? เมื่อเห็นว่า ทุกคนกำลังตื่นเต้น ลิลี่เผยรอยยิ้มออกมาเล็กน้อยก่อน จะเปิดกล่องพัสดุออก

ในเวลาแทบจะทันที ทุกคนพลันตะลึงงัน ทั้งห้องเงียบลง จนต่อให้มีเข็มตกพื้นก็ยังได้ยินเสียง และเมื่อเวลาผ่านไ ปสิบวินาที ทุกๆคนก็พลันฮือฮากันเกรียวกราว

“นี่…นี่มัน…คำสรรเสริญจากคริสตัล!?”

“เป็นไปไม่ได้! ส้นสู.ที่ทั้งโลกมีมันอยู่แค่ 99 คู่ และขาย ในราคา 30 ล้านดอลลาร์ คำสรรเสริญ จากคริสตัล คู่ นั้นน่ะเหรอ!?”

“มันสวยมากๆเลย! คุณลิลี่คะ คุณช่างเป็นหญิงสาวที่

โชคดีจริงๆ!?

เสียงพูดคุยดังขึ้นท่ามกลาง พวกหล่อน แต่ลิลี่กลับพูด อะไรไม่ออกเลยสักคำ! เธอหลงไหลในรองเท้าส้นสูงคู่ นี้มาหลายปี การมองปราดเดียวก็ทำให้เธอมั่นใจได้แล้ว ว่านี่มันคือของจริงแน่นอน!

นี่มันเป็นไปได้ยังไง! ลิลี่ถอยหลังด้วยความไม่อยาก เชื่อ นี่เธอกำลังฝันอยู่หรือเปล่า หรือว่า…หรือว่าแอชตันขายบริษัทของเขา เพื่อ ซื้อ รองเท้าคู่นี้ให้เป็นของขวัญ แก่เธอ? ความคิดนั้นทำให้เธออบอุ่นหัวใจ ถ้าเธอใส่ คำ สรรเสริญ จากคริสตัล คู่นี่ไปที่งานรวมญาติล่ะก็ เธอ ต้องเป็นที่ฮือฮาไปทั้งงานแน่

***

เมืองตงไห่ ฟลอเรีย KTV

KTV หรือคาราโอเกะแห่งนี้เป็นหนึ่งในศูนย์ความบันเทิง ที่โด่งดังที่สุดในเมืองตงไห่ มีกำลังซื้อขายมาก ใคร ก็ตามที่มายังที่นี่ล้วนเป็นคนดัง ทางเข้าของที่นี่คราคร่ำ ไปด้วยรถยนต์หรูมากมายของพวกเขา นี่คือที่ๆแดร์ริลจ ะมาเข้าร่วมงานเลี้ยงรุ่นมัธยมปลายของเขา

แดร์ริล ขี่มอเตอร์ไซค์ ไฟฟ้าคันใหม่มา เขา ผิวปาก เป็น ทํานองในขณะที่เขาจอดรถของเขา ทางเข้า เขาอยาก จะซื้อรถยนต์ แต่เขามอบบัตรประชาชนให้หัวหน้า ตระกูล ไปแล้ว เขาจึงซื้อได้แค่มอเตอร์ไซค์ ในตอนนี้ เขากําลังจะได้เจอเพื่อนร่วมห้องสมัยเรียนมัธยมปลายใ นอีกไม่นาน เขาตื่นเต้นมากทีเดียว 1

แต่ในขณะที่เขาจอดรถตรงที่จอดอยู่นั่นเอง เขาก็ได้ยิน เสียงเสียงผิวปากอันเร่งรีบ

“หลบไปไม่ได้รึไง?! นายขี่แค่มอเตอร์ไซค์ โทรมๆนั่น แต่นายจะยึดที่จอดรถทั้งหมดนั่นเนี่ยนะ?” รถ BMW ซี่ รี่ส์ 5 ได้มาหยุดจอดข้างๆ คนขับได้โผล่หัวออกมาจาก ทางหน้าต่างและตะโกนเรียกแดร์วิลชายคนนั้นและแดริลสบสายตากัน แล้วทั้งคู่ก็ต้อง

ประหลาดใจ!

“หัวหน้า ห้อง!?” แดร์ริลกล่าว แล้ววิ่งไปที่รถของเขา ผู้ชาย ในรถคันนี้เป็นใครไปไม่ได้นอกจากหัวหน้า ห้อง ของแดริลสมัยมัธยมปลาย คลิฟฟอร์ด คอนเวย์

“แดร์ริล? เกิดอะไรขึ้นกับนาย?” คลิฟฟอร์ดลงมาจากร ถของเขา แล้วมองตั้งแต่หัวจรดเท้าของแดร์ริลก่อนที่จะ หัวเราะออกมาอย่างเย็นชา จากนั้นเขาก็รีบเดินเข้าไปใ นคาราโอเกะ

แดร์ริลเรียกเขาอีกครั้งด้วยความรู้สึกอึดอัด หวังจะเริ่มบ ทสนทนากัน แต่คลิฟฟอร์ดไม่มีทีท่าว่าจะยอมรับเขา ทั้ง สองเดินเข้าไปในห้องคาราโอเกะที่จองไว้ทีละคน เพื่อน ร่วมห้องที่เหลือล้วนมาถึงก่อนกันหมดแล้ว พวกเขาพลัน หันหน้าไปทางประตูเมื่อเห็นว่าพวกเขามากันแล้ว

“หัวหน้าห้องเดี๋ยวนี้หล่อขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย? นายเป็น คนที่ประสบความสําเร็จอย่างแท้จริง!

ทั้งห้องเต็มไปด้วยชีวิตชีวา เมื่อพวกเขามาถึง พวกเขา เข้ามาห้อมล้อมคลิฟฟอร์ด

คลิฟฟอร์ดสวมชุดสูท และมันก็ดูมีราคาแพง ที่สำคัญ ที่สุด เขากำลังถือกุญแจรถ BMW ไว้ในมือ

ในขณะเดียวกัน แดร์ริล ผู้ถูกไล่ออกไปนอกวง สวมชุด ที่ไม่มีอะไรดูดีเลย ในมือของเขาถือกุญแจมอเตอร์ไซค์ ไฟฟ้า รูปลักษณ์ของเขาดูไม่ต่างไปจากคนส่งของ ไม่มีใครสักคนที่สนใจเขาเลย มันช่างเป็นช่วงเวลาที่น่าอึด อัดจริงๆ

ยังไงก็ตามแดร์ริลไม่ได้สนใจเรื่องพวกนั้น ดวงตาของ เขาสอดส่องไปรอบๆ หลังจากไม่ได้เจอเพื่อร่วมห้องมา หลายปี เพื่อนร่วมห้องหญิงของเขาล้วนสวยขึ้นกันหมด และตำแหน่งสาวงามที่สุดในบรรดาคนทั้งหมด ไม่ว่าจะ ตอนไหน ยังคงเป็น จิเซลล์ ลินด์ท

จีเซลล์เป็นเทพธิดาประจําห้อง เธอมักจะใส่ยีนส์ที่เน้น สัดส่วน ที่งดงาม ของเธอเสมอ ความงาม ของเธอ ไร้ผู้ ต้าน

หลังจากไม่กี่ปีที่ไม่เจอจีเซลล์ ดูเหมือนตอนนี้เธอจะมี กลิ่นอายของความเป็นผู้ใหญ่ เธอมีบรรยากาศรอบตัว อันอ่อนโยน เธอสวมกางเกงยีนส์แนบเนื้อมางานเลี้ยง รุ่น แต่ ก็เรียก สายตา คนที่ผ่านไปผ่านมาด้วย เช่น กัน

คลิฟฟอร์ดเองก็สังเกตเห็นจีเซลล์ แล้วเขาก็ถอนสายตา ไม่ได้ทันที เขาทําอะไรไม่ได้นอกจาก ถามออกไป “จี เซลล์ ทําไมเธอถึงน่าดึงดูด จัง เธอทำอะไรเหรอทุกวัน นี้?”

ก่อนที่จจีเซลล์ จะได้ตอบออกไป สาวๆ ข้างๆ เธอ ก็ชิง ตอบก่อน “หัวหน้าห้อง นายไม่รู้เหรอว่าจิเซลล์กำลังจะ ได้เป็น ดารา ! เธอจะเซ็นสัญญา กับบริษัท แพลตตินั่ม เร็วๆนี้!”

“โว้ว!”ทั้งห้องฮือฮากันยกใหญ่ ใครเล่าในเมืองตงไห่จะไม่เคย ได้ยินชื่อบริษัทแพลทินัม? ดาราระดับแนวหน้ามากมาย อยู่ภายในบริษัทนี้!

ด้วยความสัตย์จริง จิเซลล์เป็นหญิงสาวที่งดงาม และต่อ ให้เทียบกับดารา แนวหน้า ทั้งหลาย เธอก็ไม่ได้ดูด้อย กว่าแม้แต่น้อยเลย

แดร์ริลพลันตื่นเต้น ขึ้นมาเมื่อได้ยิน คนกล่าว ถึงบริษัท แพลทินัม เมื่อเช้าวันใหม่มาถึง ทั้งบริษัทนั้นจะเป็นของ เขาทันที เมื่อคิดได้ดังนั้น แดร์ริลก็ยิ้มออกมาและเข้าไป หาจีเซลล์ เขาอยากนั่งข้างเธอ เพื่อ ที่จะพูดคุยกันสัก หน่อย แต่เมื่อเขานั่งลง เขาก็เห็นจิเซลล์ขมวดคิ้ว เธอมี ท่าทีดูถูกเขาแล้วกล่าว “นายไม่นั่งตรงนี้ได้ไหม?”

“โอ้?” แดร์ริลค่อยๆลุกขึ้นอย่างช้าๆ “มีใครนั่งตรงนี้ แล้วเหรอ?”

“เปล่าหรอก ฉันแค่ไม่อยากนั่งข้างนาย” จีเซลล์ ตอบ เสียงเย็น “แดร์ริล นายมางานเลี้ยงรุ่นมัธยมปลายของ พวกเรานะ นายหาชุดที่มันดีกว่านี้ไม่ได้หรือไง? มันดู โกโรโกโส ไม่ใช่เหรอที่ใส่เสื้อผ้า อย่างกับขอทาน แบบ นี้?”