ตอนที่22ไม่เอาก็ต้องเอา

ในท้องพระโรงของแควันหนานเยว่ขุนนางฝ่ายปุ่นที่อยู่ตรงกลางผู้ที่ เป็นปฏิปักษ์ของมหาเสนาบดีฝ่ายขวาเซียวเฉิงเหอมีเพียงมหาเสนาบดี ฝ่ายซ้ายอินฉีแต่ตระกูลเซียวเป็นตระกูลสูงศักดิ์มาหลายร้อยปีเคยมี ฮองเฮา2พระองค์กุ้ยเฟยไพระองค์ที่มาจากตระกูลนี้มหาเสนาบดีฝ่าย ซ้ายสวมชุดสีขาวทั้งตัวเช่นนั้นเซียวเฉิงเหอที่เป็นขุนนางฝ่ายบุ่นอยู่ ท้องพระโรงของแคว้นหนานเยว่

กุ้ยเฟยคือตำแหน่งพระสนมในวังที่สามารถแต่งตั้งได้เพียง2คน

เป็นบัณฑิตชั้นนำเป็นแบบอย่างในใต้หล้าเซียวเฉิงเหอให้ความสำคัญ กับชื่อเสียงเกียรติยศในชีวิตนี้จึงมีภรรยาไม่มากมีเพียง2บ้านบ้านใหญ่ มีบุตรชายหนึ่งบุตรสาวหนึ่งบ้านรองมีบุตรสาวทั้งสองคน

เซียวฉางเยว่เป็นบุตรสาวสายตรงเพียงคนเดียวของภรรยาหลวงมี ฐานะเป็นสตรีที่สูงส่งของเมืองเฟิ่งชีเรื่องดีดพิณเล่นหมากรุกเขียนพู่กัน จีนวาดภาพนั้นของนางล้วนชำนาญหมดตอนที่อายุยังน้อยก็ถูกขนาน นามว่าเป็นยอดสตรีหมายเลขหนึ่งเล่าลือกันว่าเซียวฉางเยว่เป็นยอด สตรีที่ฉลาดหลักแหลมสักวันนางต้องได้เข้าวังอย่างแน่นอน

เข้าวัง ? เซียวอวิ่นฉินหาวแล้วเบะปากขึ้นเมื่อได้ยินสาวใช้2คนกำลัง พูดถึงตระกูลเซียวอยู่ในห้องครัวในใจของนางกำลังเยาะเย้ยด้วยความ ทะเยอทะยานของเซียวฉางเยว่จะทำให้ฮ่องเต้หุ่นเชิดนั้นชอบพอจนให้ เข้าวังได้อย่างไร ?

เมื่อปล่อยให้สาวใช้2คนพูดให้พอเซียวอวิ๋นฉินก็เรียก1ในพวกนาง มา”เจ้ามาช่วยข้าจัดการอะไรหน่อย”

สาวใช้คนนั้นทำความเคารพอย่างตื่นกลัวและเดินตามเซียวอวิ๋นฉิน ไปในที่ลับตาคนถึงจะเปิดปากพูดกับนาง”อยากจะถามเจ้าเรื่องหนึ่งเจ้า ต้องตอบมาและเงินพวกนี้ให้เจ้า” เมื่อสาวใช้มองไปที่ตั๋วเงินตาของนางก็เปล่งประกายยากที่จะเก็บ ซ่อน “คุณหนูรองเชียวเชิญท่านถามมาได้ปาวจะตอบเท่าที่รู้มาให้หมด เลยเจ้าค่ะ”

เซียวอวิ๋นฉินพยักหน้าแต่มองด้วยความเหยียดหยาม”เมื่อคืนหลังจาก ที่ทุกคนจัดเตรียมห้องให้อยู่นั้นในห้องครัวได้ต้มยาคุมกำเนิดหรือ ไม่ ?

สาวใช้คนนั้นทำท่าคิดอย่างตั้งใจจากนั้นก็สายหน้า”อี้กวนที่นี่ไม่ได้ ใหญ่นักเช่นนั้นในห้องครัวล้วนมีข้าและสาวใช้อีก2คนคอยดูแลเมื่อคืน หลังจากที่ขบวนของอ๋องอู่เสวียนเข้ามาแล้วคนครัวที่ตามมาด้วยก็ได้ จัดการเรื่องอาหารถึงแม้บ่าวจะไม่ได้แตะต้องเรื่องอาหารแต่ก็ได้รับใช้ อยู่ในห้องครัวไม่เห็นมีโครต้มยาคุมกำเนิดเลยสักคนเจ้าค่ะ”

“เจ้าคิดละเอียดถี่ถ้วนแล้วนะ ? ไม่มีจริงๆรี ? เซียวอวิ๋นฉินไม่อยากจะ

เชื่อ

“ไม่มีจริงๆเจ้าค่ะบ่าวเคยทำงานอยู่ในจวนตระกูลใหญ่เคยต้มยาคุม กำเนิดให้เจ้านายยาคุมกำเนิดต้องต้ม2ชั่วยามหากในอี้กวนต้มยานี่ จริงๆปาวย่อมทราบดี”สาวใช้คนนั้นพูดอย่างมั่นใจ

เซียวอวิ่นฉินนิ่งไปสักพักส่งตั๋วเงินให้กับสาวใช้คนนั้นจากนั้นก็โบกมือ ไล่นางไปอ่องอู่เสวียนไม่ได้ให้นางนั่นดื่มยาคุมกำเนิดรี ? ช่างเป็นเรื่อง ที่ไม่น่าเป็นไปได้สำหรับเชียวอวิ่นฉิน

เขม่าควันจากเตาไฟค่อยๆลอยสูงขึ้นยามเช้าในอี้กวนแสนสงบมี เพียงกลิ่นอาหารในห้องครัวที่ส่งกลิ่นอบอวลไปทั่ว

กลิ่นหอมของอาหารได้ทำให้หลินซินเยียนตื่นนางจัดการแต่งตัวให้ ตนเองและเดินไปที่เตียงของหลินอี้เชิงเห็นว่าเขากำลังหลับลึกจึงไม่ได้ ปลุกเขาเมื่อกำลังคิดจะเดินไปหลินอี้เชิงก็ลืมตาขึ้นมาทันที

“ข้าทำให้เจ้าตื่นรี ? หลินซินเยียนถามอย่างยิ้มๆ หลินอี้เชิงส่ายหน้าอย่างตะลึงและไม่ได้พูดอะไรเขาไม่อยากให้นางรู้ ว่าจริงที่แล้วเมื่อคืนเขาไม่ได้นอนเลย

“ไปเถิดข้าจะพาเจ้าไปกินอาหารเช้า”หลินซินเยียนยังไม่วางใจใน ความเงียบของเขาแต่นางรู้ว่าเขากำลังคิดอะไรเพื่อทำให้ตนเองมีชีวิต อยู่รอดต่อไปเขาจะต้องไม่ได้ทำให้เจ้านายโมโหอย่างแน่นอนแม้ว่า หลินซินเยียนไม่ได้เห็นเขาเป็นสิ่งของอยู่แล้วก็ตาม

แต่การถูกบีบบังคับมานานทำให้เด็กอายุเพียง6ปีได้เรียนรู้ที่จะอดทน และระมัดระวังตัวเมื่อก่อนหลินซินเยียนตอนที่ถูกเพื่อนร่วมห้องรังแกก็ เคยเป็นเหมือนกับเขา

หลินซินเยียนช่วยเขาแต่งตัวและจูงมือเขาเดินออกมาจากห้องไปยัง ห้องครัวแม้ว่ายังเข้าอยู่แต่คนในอี้กวนต่างก็ยุ่งๆกันแล้ว

ขบวนรถม้าจอดในอี้กวนได้ไม่นานนักเมื่อกินอาหารเช้าเสร็จแล้วก็ ออกเดินทางต่อดังนั้นเหล่าทหารก็กำลังเก็บข้าวของกันแล้ว

ตอนที่หลินซินเยียนเดินมาทหารเกือบทั้งหมดเลือกที่จะไม่สนใจแต่ บางคนกลับแสดงสีหน้าดูถูกเหยียดหยาม

หลินซินเยียนเดินไปอย่างไม่สนใจแต่สายตาที่ไม่เป็นมิตรได้จ้องมา จากรอบๆ ทำให้หลินอี้เชิงรู้สึกไม่ปลอดภัยจึงเดินก้มหน้าต่ำ

“หยุดก่อน ! ”

ทันใดนั้นก็มีเสียงดังมาจากที่ไกลๆ

หลินซินเยียนมองไปยังผู้หญิง2คนที่ยืนอยู่ใต้ต้นฝูหลงจากที่ไกลๆมี คนหนึ่งที่ได้เห็นสภาพน่าอนาถของนางจากนอกรถม้าเมื่อคืนนี้ด้วย

หลินซินเยียนรู้สึกอับอายจนหน้าแดงอย่างไม่รู้ตัวแต่ก็ไม่ได้ปล่อยมือ จากหลินอี้เชิง “ทั้งสองท่านมีเรื่องอันใด ? “หลินซินเยียนดึงหลินอี้เชิงหลบไปข้าง หลังของตนเองอย่างไม่รู้ตัว

เซียวฉางเยว่เซียวอวิ๋นฉินเดินมาทุกย่างก้าวที่เดินมามีเสียงสั่นของ กระดิ่งระย้าห้อยลงมาจากปิ่นหยกดังขึ้นมาอย่างไพเราะปิ่นหยกเพียง หนึ่งอันสามารถเลี้ยงปากเลี้ยงท้องคนในตระกูลหนึ่งได้หลายชีวิต

“น้องสาวอย่ากังวลพวกเราไม่ได้มีเจตนาร้ายอะไรเพียงรู้สึกว่าน้อง สาวปรนนิบัติท่านอ๋องอย่างเหน็ดเหนื่อยก็เลยตั้งใจเตรียมของขวัญมา มอบให้เจ้า”เซียวฉางเยว่ยิ้มอย่างอ่อนโยนทุกอิริยาบถล้วนถอนแบบมา จากลูกคุณหนูตระกูลผู้ดี

แต่น่าเสียดายหลินซินเยียนดูออกว่าความอ่อนโยนของนางล้วนไม่ได้ มาจากใจจริง

หลินซินเยียนพอจะจับต้นชนปลายได้นางเพียงอยู่รับใช้ข้างกายอ๋อง อู่เสวียนสำหรับอ๋องอู่เสวียนนางเป็นเพียงแค่ของเล่นแค่ของเล่นเท่านั้น ไม่ได้มีค่าอะไรให้คนที่มีฐานะสูงส่งมาสนใจด้วยซ้ำ

ดูเหมือนว่าผู้หญิง2คนที่อยู่ตรงหน้ากำลังตามหานางแม้จะไม่รู้ว่าพวก นางเป็นใครแต่แค่ใช้หัวนิ้วโป้งเท้าก็พอจะรู้ว่าไม่มีเจตนาดีอย่างแน่นอน

หลินซินเยียนิ่งเงียบและดึงมือของหลินอี้เซิงถอยหลังมาก้าว หนึ่ง”ท่านเกรงใจไปแล้วข้าเป็นคนของท่านอ่องการปรนนิบัติท่านอ่อง ถือว่าเป็นเรื่องที่สมควร”

“เจ้าเป็นแค่ทาสชั้นต่ำหน้าไม่อายจริงๆพี่ใหญ่ของข้าบอกจะให้ของ ขวัญเจ้าเพื่อเห็นแก่หน้าเจ้าเจ้ายังไม่ยอมรับของอีกรี ? “เซียวอวิ๋นฉิน เบะปากในใจแอบกลัวว่าเซียวฉางเยว่จะไม่เห็นด้วยก็แค่นางทาสชั้นต่ำ คนหนึ่งจะฆ่าจะแกงอย่างไรก็ได้อ่องอู่เสวียนคงไม่สนใจนางทาสชั้นต่ำ แค่คนหนึ่งหรอก

“ยังไม่ได้ทำจึงไม่ควรได้รับสิ่งตอบแทนพวกเรามีเรื่องที่ต้องไปทำไม่ อยู่รบกวนผู้สูงศักดิ์ทั้ง2ท่านแล้ว”หลินซินเยียนจูงมือหลินอี้เชิงเดินไป คิดไม่ถึงว่าสองคนนี้จะขัดแย้งกันเองคนที่อยู่ใต้ชายคาบ้านเดียวกัน กลับก่อเรื่องขึ้นเองมักจะทำให้ตนเองเสียเปรียบ

เซียวฉางเยว่หน้าซีดเพิ่งจะเคยเห็นคนไม่ให้เกียรตินางเป็นครั้งแรก เมื่อก่อนสตรีพวกนั้นเมื่อเจอนางทีไรต่างก็เข้ามาเอาอกเอาใจนางกลัวว่า จะทำให้นางโกรธเคือง

เซียวอวิ๋นฉินกลับโกรธจนทนไม่ไหวเดินไปขวางทางข้างหลังของ หลินซินเยียนและส่งเสียงหัวเราะเยาะ”พี่ใหญ่ของข้ามอบสิ่งของให้เจ้า อยากได้ก็รับไม่อยากได้ก็รับ ! “ขณะพูดก็ยื่นมือไปจับมีอของหลินซิน เยียน

หลินซินเยียนเพื่อปกป้องหลินอี้เซิงจึงหมุนตัวไปบังเขาทำให้เซียวอ วิ่นฉินจับตรงไหล่ของนางได้เซียวอวิ๋นฉินแสยะยิ้มที่มุมปากจากนั้นนาง ก็ดึงเสื้อตรงช่วงหัวไหล่ของหลินซินเยียนจนขาดเป็นรูอย่างโหดเหี้ยม