ตอนที่ 51 รักษา

น่าเย็นยะเยือกสาดไปยังบนร่างของหลินซีนเยียน ใน ฤดูหนาวเช่นนี้ เมื่อเสื้อผ้าเปียกโชกไปด้วยน้ำยิ่งทำให้รู้สึก หนาวเย็นมากขึ้นอีก หลินซีนเยียนหนาวปากสั่นจนฟันบน กระทบกับฟันล่างไม่หยุด

“มาจวนอ๋องแค่ไม่กี่วันก็ไปหาเรื่องท่านอ๋อง ทาสอย่าง เจ้านอกจากหนังหน้าจะดีแล้วมีอะไรดีอีกหรือไม่? “กุ้ยโม โม่สั่งให้คนย้ายเก้าอี้มาที่หน้าประตู นางก็นั่งบนเก้าอี้ตัวนั้น แล้วพูด “ คิดถึงตอนที่พระชายายังทรงพระชนม์ชีพอยู่ ท่าน อ๋องยังไม่ได้เลื่อนอิสริยยศเป็นอ๋อง ยังคงเป็นองค์ชายน้อย ในวังหลวง แต่ในวังมีก็พวกนางจิ้งจอกเยอะมาก โดยเฉพาะ คนอย่างเจ้าที่รูปโฉมงดงามแต่ไม่เคารพกฎเกณฑ์นี่มีเยอะ ยิ่งนัก ”

กุ้ยโมโม่คล้ายกับระลึกถึงความหลัง สายตาดูอ่อน โยนลงมาก “ ตอนนั้น มีพวกนางจิ้งจอกเพื่อจะได้รับความ โปรดปรานจากฮ่องเต้องค์ก่อน พวกนางใช้เล่ห์เพทุบายใส่ ร้ายพระชายาไม่น้อย พอหลังจากท่านอ๋องได้เลื่อนอิสริยยศ เป็นอ๋องก็ตามพระชายาย้ายออกไปจากวังหลวง ที่อื่นพวก เราไม่สนใจแต่ในจวนอ๋องนี้ ข้าไม่ยอมให้คนอย่างเจ้าใช้ เล่ห์มารยาล่อลวงและไม่รู้จักเคารพกฎเกณฑ์ไว้แน่”

ตอนที่กุ้ยโมโม่พูดอยู่ พวกหญิงแก่ก็ยังคงลงมือตี ไปที่ร่างของหลินซีนเยียนไม่หยุด ผ่านไปไม่นาน หลินซีน เยียนโดนตีไปหลายสิบทีจนมีเลือดสดสีแดงไหลมาย้อมสี ของเสื้อผ้า
“ก่อนที่พระชายาจะจากไปได้กำชับข้าไว้แล้ว ต้องดูแล จวนอ๋องนี้ให้ใสสะอาด เจ้าเป็นแค่สาวใช้อุ่นเตียงของท่าน อ๋องเท่านั้น ห้ามลืมฐานะของตนเองและอย่าใช้มารยานาง จิ้งจอกล่อลวงท่านอ๋องเด็ดขาด ท่านอ๋องมีฐานะอะไร? แล้ว เจ้ามีฐานะอะไร? ถึงอย่างไรชายาของท่านอ๋องต้องเป็น คุณลูกหนูมีชาติตระกูลที่ฝ่าบาททรงประทานให้ ทาสชั้นต่ำ อย่างเจ้าอย่าได้ฝันเลย!

กุ้ยโมโม่พูดจนเหนื่อย มองไปยังหลินซีนเยียนที่โดน ตีจนใกล้จะหมดสติแล้ว นางจึงทำมือสั่งให้หญิงแก่หยุดตี

หลินซีนเยียนตัวสั่นเทาไม่หยุด ไม่รู้ว่าเพราะความ หนาวหรือความเจ็บที่ทำให้เธอสั่น เธอรู้สึกว่าสายตาของ ตนเองเริ่มพร่ามัว เห็นชัดว่ากำลังมองหน้าของกุ้ยโมโม่อยู่ อยากจะจดจำหน้าตาอัปลักษณ์ของนางแต่ตอนนี้แทบจะ มองอะไรไม่ชัดเลย

เธอส่ายหัวเพื่อเรียกสติ กัดปากตนเองจนเลือดไหล ออกมา กลิ่นคาวเลือดที่คละคลุ้งทำให้เธอสมองของเธอ ปรากฏภาพใบหน้าของโม่จื่อเฟิง

ทั้งหมดนี้เป็นเพราะโม่จื่อเฟิงได้อนุญาตไว้แล้ว เขา ยอมให้กุ้ยโมโม่สั่งสอนเธอ แต่ที่จริงเป็นเพราะโม่จื่อเฟิงกำ ลังเตือนเธอว่าห้ามละเมิดกฏเด็ดขาด

เธอเหยียดยิ้มอย่างรู้สึกเสียใจ ชายคนนั้นที่แท้ก็เป็น คนที่ไร้หัวใจ กับหญิงที่มีอะไรด้วยทุกคืนยังคงไร้เยื่อใยกัน ถึงเพียงนี้!
“กุ้ยโมโม่ จะตีก็ดีเถิด ท้องฟ้าเริ่มมืดแล้ว พวกเราต้อง รีบออกจากห้องเก็บฟืนก่อนมิใช่รึ?”หญิงแก่คนหนึ่งถามขึ้น

กุ้ยโมโม่แค่นเสียงเบาๆและจ้องไปที่หญิงแกคนนั้น “ติดตามข้าในจวนอ๋องนี้มากี่ปีแล้ว ทำไม สั่งสอนไปแค่นี้ เจ้ายังคิดว่านางเด็กนี่จะยอมว่าง่ายงั้นหรือ? สันดอนขุดได้ แต่สันดานขุดยาก สันดานของทาสชั้นต่ำพวกนี้มันเปลี่ยน ง่ายที่ไหนกัน เช่นนั้นหากจะทำให้นางพวกนี้ไม่คิดเป็น อย่างอื่นก็ควรจะตัดไฟแต่ต้นลม

หญิงแก่คนนั้นฟังไม่เข้าใจ เห็นกุ้ยโมโม่หยิบขวดยา เล็กๆ ออกมาจากในเสื้อตรงหน้าอก “มา ส่งนี่ให้นางดื่ม ถึง จะเป็นสาวใช้อุ่นเตียง หากให้กำเนิดทายาทขึ้นมาจะเป็น เรื่องใหญ่ เพื่อไม่ให้ท่านอ๋องมาตัดสินใจแทนนางเรื่อง นี้ เพียงนางไม่สามารถตั้งครรภ์ได้ก็พอ ถึงจะลุ่มหลงนาง จิ้งจอกนี่แค่ไหนก็ไม่มีทางเกิดปัญหาเช่นนี้ได้ “

หลินซีนเยียนฟังที่กุ้ยโมโม่พูดอย่างสะลึมสะลือ แต่ เธอก็ถอยหลังไปด้วยความหวาดกลัวทันที ครั้งที่แล้วตอน อยู่โรงเตี๊ยม เซียวฉางเยวก็จะให้เธอกินยาแบบนี้ พอถึง ตอนนี้กุ้ยโมโม่ยังคิดจะใช้วิธีเดียวกันอีกรึ?

หญิงสมัยโบราณพวกนี้ มองตนเองเป็นเครื่องมือให้ กําเนิดลูกหรือยังไงกัน? หากไม่สามารถให้กำเนิดลูกได้ แล้ว ผู้หญิงคนหนึ่งก็จะไร้ค่าขนาดนั้นเลยเหรอ?

พวกนางถึงได้วางแผนจัดการกับผู้หญิงอีกคนอย่าง

โหดเหี้ยม โดยการทำลายไม่ให้นางให้กำเนิดลูกได้?
หญิงแก่ทั้งสองคนจับมือของหลินซีนเยียนเอาไว้

ส่วนอีกคนก็ถือขวดยาเดินเข้าไปกรอกยาใส่ปากของเธอ มี

หลายคนที่แสดงสีหน้าดูถูกเหยียดหยาม พวกนางต่างดูถูก ผู้หญิงประเภทที่ใช้รูปโฉมยั่วยวนไปผู้อื่น

หญิงแก่คนนั้นง้างปากของหลินซีนเยียนออก หญิง แก่ที่จับกดหลินซีนเยียนคนนั้นก็ส่งเสียงร้องขึ้นมาอย่าง หวาดผวาและนางชี้ไปทางนั้นอย่างสั่นกลัว

กุ้ยโมโม่และคนอื่นๆ ก็มองไปตามทางที่นิ้วชี้ไป เห็น กระโปรงของหลินซีนเยียนค่อยๆ ย้อมเป็นเลือดสดสีแดง

ในนี้ล้วนมีแต่ผู้หญิง เลือดสดที่ไหลมาจากร่างของผู้ หญิงคนหนึ่ง เมื่อทุกคนต่างก็เริ่มใจคอไม่ดี

กุ้ยโมโม่ตกใจจนลุกขึ้นยืน เดินไปตรงหน้าของหลิน ซีนเยียน ผลักหญิงแก่คนนั้นออกไป แล้วเปิดกระโปรงของ หลินซีนเยียนดู เมื่อนางเห็นก็มีสีหน้าซีดขาวเดินถอยหลัง ออกไปหลายก้าว

“นี่ นี่มันเป็นไปไม่ได้…” กุ้ยโมโม่พูดกระตุกกระตัก หัน ไปถามหญิงแก่ที่อยู่ข้างๆ “ หลังจากท่านอ๋องเสร็จเรื่องนั้น แล้ว ไม่ได้ให้ยาคมกำเนิดกับนาง?”

“ท่านอ๋องไม่ได้สั่งมาให้ต้มยาคุมกำเนิด พวกเราจึงไม่ ได้ทำ เช่นนั้น…” หญิงแกคนหนึ่งขี้ขลาดจนนั่งคุกเข่าลงไป ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมา
ถึงหลินซีนเยียนจะมีสติเลือนราง แต่ก็ฝืนบังคับให้ฟัง คําพูดของพวกนาง เธอนึกได้ว่าเมื่อก่อนหลังจากเสร็จเรื่อง นั้นแล้วดื่มยาคุมกำเนิดไปเพียง 2 ครั้ง โม่จื่อเฟิงก็ไม่ได้สั่ง ให้คนนำยาไปส่งให้เธออีกเลย ตอนนั้นเธอคิดว่าดื่มเพียง ถ้วยเดียวก็จะไม่ตั้งครรภ์เป็นระยะเวลาช่วงหนึ่งได้

พอคิดมาถึงตอนนี้ เกรงว่าหลังจากเสร็จเรื่องนั้นแล้ว ควรดื่มทุกครั้ง

เธอสัมผัสได้ถึงความร้อนประหนึ่งโดนไฟเผาจาก ส่วนล่าง ทั้งเนื้อทั้งตัวไร้เรี่ยวแรงที่จะหวาดผวาเลือดของ ตนเองที่ไหลทะลักออกมาในตอนนี้

“กุ้ยโมโม่ ตอนนี้จะทำอย่างไรดี ? “พวกหญิงแกตกใจ กันอย่างมาก แม้จะเป็นสาวใช้อุ่นเตียง แต่ในท้องนั้นเป็น เลือดเนื้อเชื้อไขของท่านอ๋อง พวกนางเป็นเพียงคนใช้ไม่มี สิทธิ์ไปแตะต้อง หากท่านอ๋องทราบเรื่องนี้เข้า พวกนาง ทั้งหมดเกรงว่าจะโทษตายสถานเดียว

กุ้ยโมโม่สกัดจุดหญิงแก่คนนั้นแล้วประคองให้นั่งลง บนเก้าอี้ นางหลับตาไปสักพักแล้วก็ลืมตาขึ้นมา จากนั้น นางก็กัดฟันแล้วเอ่ย “เรื่องนี้ต้องไม่ให้ท่านอ๋องทราบเด็ด ขาด ! ไป ไปเรียกสามีของข้ามา ดีที่เขารู้วิธีรักษาคน ให้ เขาจัดยามาให้นางเด็กนี่กิน 2-3 วันก็ขังนางอยู่ที่นี่ หาก ท่านอ๋องถามก็บอกว่านางกำลังศึกษากฎระเบียบของจวน อ๋องอยู่ รออีก 2-3 วันเมื่อหายดีแล้วก็ส่งกลับไป เพียงพวก เราไม่พูด ใครก็ไม่รู้มีทางรู้เรื่องนี้! ”
“นางเด็กนี่มันพูดได้ไม่ใช่? “หญิงแก่คนนั้นชี้ไปยัง หลินซีนเยียนที่มีสติเลือนราง

ยโมโมทาหน้าเคร่งขรึม หากรอให้ร่างกายนาง หายดี เมื่อนางพูดออกไป ท่านต้องไม่มีทางเชื่ออย่าง แน่นอน ถึงอย่างไรนางก็แห้งแล้ว ไม่มีหลักฐานไปพิสูจน์ นางก็ทําอะไรพวกเราไม่ได้

ยังไงก็ต้องทำให้เรื่องผ่านพ้นไป นางรับใช้จานอ๋องมา ทั้งชีวิต ไม่ยอมถูกท่านอ๋องลงโทษแน่