ตอนที่ 13

ปองรักสะดุ้งตื่นมาในตอนเช้า และเริ่มขยับตัวหนีการรุกราน เพราะตอนนี้กำลังมีฝ่ามือหนาใหญ่และใบหน้าของชายหนุ่ม ยุ่มย่ามอยู่บนตัวของเธอ

“อรุณสวัสดิ์” เขากล่าวคำทักทายตอนเช้า แล้วก้มหน้าลงไป

ทําอย่างที่ชอบต่อไป

“อ้า…” เธอร้องออกเสียง ใบหน้าและริมฝีปากร้ายกำลัง รุกรานอยู่บนจุดสงวนกลางลำตัว เธอบิดตัวยกสะโพกหนีแต่เขา ก็ยึดเอาไว้แน่น

ชายหนุ่มละเลงปลายลิ้นจี้จุดสำคัญให้เธอดิ้นไม่หลุด หญิง สาวร้อง ออกมาเสียงอู้อี้อยู่ในลำคออย่างทรมาน เขารับรู้ได้ ด้วยตัวที่สั่นเกร็งและน้ำใส ๆ ไหลออกมาจากร่องร้อนรักของเธอ เป็นสายธาร

ฟาเบียนเลื่อนตัวเองลุกขึ้นนั่ง เขาจับท่อนเนื้อกำไปจ่อที่ริม ฝีปากสวย เธอที่นอนตะแคงสั่นระริก ลืมตาขึ้นมองสบสายตากับ เขา เขาเบียดบดท่อนลำกับริมฝีปากนุ่ม ใช้สายตาบังคับ ปองรัก จําเป็นต้องอ้าปากออกกว้าง เขาก็ดันตัวแข็งเข้ามาในทันที

“อือ…” เธอร้องออกมาอย่างอึดอัด ท่อนใหญ่ปิดปากสวย ๆ จนสนิท

“อูว์… ซี้ด…” เขาร้องออกเสียง สอดมือรั้งร่างกายของหญิงสาวให้ลุกขึ้นนั่ง ทั้ง ๆ ที่ริมฝีปากของหญิงสาวยังติดคาอยู่กับ ท่อนใหญ่นั้น

“ดูดเบา ๆ” เขาบอกเธอด้วยเสียงกระเส่า

ปองรักพะอืดพะอมแต่ก็จำเป็นต้องทํา ฝ่ามือหนาสอดเข้าไป ทางสะโพกกลมมนด้านหลัง ก่อนจะประกบล้วงคลึงเนินเนื้อ สามเหลี่ยมที่เปียกแฉะ ส่งผลให้หญิงสาวบิดส่ายสะโพกเรา ๆ เธออมดูดครูดฟันไปกับท่อนลำใหญ่ตามแรงปรารถนาที่ถูกเขา กระตุ้นเร่งเร้า

“เก่งมาก ดีมากจ้ะ จิลจ๋า อ๊า…” เขาเอ่ยชมเธอไม่ขาดปาก ใช้ อีกมือยกผมของเธอที่ระปิดบังใบหน้าสวย ๆ เขาอยากมองเห็น การกระทำของริมฝีปากของเธอที่กำลังปองร้ายกับอาวุธประจำ กายของเขา

เธออาจจะไร้เดียงสาและไม่เป็นงาน แต่ความฉลาดที่จะเรียนรู้ มีอยู่เป็นทุนเดิม ยิ่งได้ยินเสียงเขาร้องอ้อ้า เธอก็รู้ว่าเขาก็คงชอบ

“มันเป็นหน้าที่สินะ ที่ต้องทำให้เขาพอใจ เธอเตือนตัวเองสอง นิ้วที่ขยับเข้าออกร่องร้อนจนทำให้เธอเปียกชุ่ม ยิ่งกระตุ้นให้เธอ ดูดเม้มหัวมนนั้นแรง ๆ

“โอ้ว… พอ ๆ แล้ว จิลจ๋า มา… ขึ้นคร่อมเร็ว” เขายกร่างเธอ ขึ้น หญิงสาวมองหน้าเขาตาปรือ เธอทำตามที่เขาสั่งอย่างว่าง่าย ท่านี้เขาสอนเธอแล้วเมื่อวานนี้

หญิงสาวบดเบียดตัวเองลงไป ทั้งตึงเจ็บร้าวไปหมด ก็เมื่อวาน ก็โดนกระทุ้งเข้าไปไม่รู้ตั้งกี่ที แล้วไอ้ท่อนนี้ก็ใหญ่ไม่ใช่เล่น เธอสีหน้าเหยเกอย่างชัดเจน เขาอ้าปากงับยอดเชอร์รีสีอ่อนอย่าง นุ่มนวล ใช้ฝ่ามือบังคับให้หญิงสาวโยกช้าเนิบนาบ ความอัต แน่นที่ชนเข้าไปจนยันผนังข้างในทำให้หญิงสาวเสียดเสียวเอา มาก ๆ เธอแหงนหน้าร้องครางแผ่ว ๆ

“เริ่มสนุกแล้วใช่ไหม” เขารั้งท้ายทอยเธอให้สบตา เห็นแวว ตาของเธอหวานเชื่อม อ้าปากเผยอนิด ๆ ขยับโยกเร็วขึ้น เขา เด้งสะเอวใส่สวนกลับเธอเช่นกัน สองคนประสานเสียงร้องม ด้วยความหฤหรรษ์ หญิงสาวกระตุกเกร็งตัวไปอีกครั้ง เธอซบ หน้าลงไปบนยอดอกของเขาทันที

ฟาเบียนไม่ปล่อยให้เธอได้พัก เขาจับร่างสวยให้นอนหงาย กระแทกกระทั้นลงไปอย่างหนักหน่วง ปองรักยกมือขึ้นดันหน้า ท้องของเขาเหมือนปรามให้เบาแรง แต่ก็ไม่เป็นผล

สองขาขาว ๆ ถูกจ้างออกจนกว้าง และฟาเบียนอัดตอกกระชั้น ถี่ ปองรักน้ำตาไหลพราก ด้วยความเสียวสุด ๆ มันลึกได้ มากกว่านี้อีกไหม เสียงเนื้อกระทบกัน และเสียงสอดประสานของ สองอวัยวะดังไปทั้งห้อง

เธอร้องออกเสียงอย่างไม่อาย เป็นใครโดนแบบนี้ ไม่ร้องเธอ ให้ดิ้นตาย เขาส่งเธอไปสวรรค์อีกสองครั้ง ความเจ็บปวดแต่ แรกหายไปหมด ตอนนี้เหลือทิ้งไว้แต่ความสุขสำราญไม่ว่าเขาจะ สั่งให้ทำอะไรหญิงสาวก็ทำตามไม่อิดออด เธอชักติดใจเสียแล้ว

นายจ้างหนุ่มหมุนตัวเธอให้หันหลัง อัดประกบท่อนใหญ่ เข้าไปแนบแน่น แล้วชักขยับไม่รอจังหวะ แรงกว่านี้มีอีกไหม เธอตัวสั่นหวั่นไหวไปหมด

สองมือหนาขหน้าอกของเธออย่างแรง ทั้งโยก ทั้งบด กระแทกท่อนใหญ่ เข้าออกหนัก ๆ ไม่กลัวมดลูกจะพัง ก่อนจะพุ่ง ทะยานเข้าไปสุดแรงส่งสารรักและความพอใจเข้าไปในช่องท้อง ของหญิงสาวจนร่างบางกระตุกเกร็ง ช่องทางคับแคบบีบรัดรีด พิษสงของตัวท่อนใหญ่ที่คารังให้หมดฤทธิ์ สองร่างเหงื่อท่วมตัว

เขาคลอเคลียอยู่ด้านหลัง ใช้ริมฝีปากลากไล้ไปทั่วแผ่นหลัง ขาวนวล ยกยิ้มเต็มใบหน้า ปองรักนอนหายใจโรยระรินอยู่ใน อ้อมแขนแข็งแรงของเขา

ชายหนุ่มเหลียวมองนาฬิกา 07.00 น.

“อาบน้ำแต่งตัวนะ แล้วลงไปกินข้าวกัน ไม่ต้องใส่ชุด นักศึกษาแล้วนะ”

เขาบอกเธอ ก่อนจะเดินลิ่ว ๆ เข้าห้องน้ำไป

ปองรักขยับตัวลุกขึ้นอย่างเจ็บปวด เสียวแปลบที่ท้องน้อยวูบ รู้ตัวว่าร่องรักของตัวเองยังขมิบไม่หยุด เธอมองค้อนไปถึงร่าง หนาใหญ่ที่อยู่หลังประตูห้องน้ำนั้น

เขาจะตักตวงความสุขจากร่างกายของเราให้มันคุ้มค่าแน่ ๆ ยายจิลเอ๊ย’ เธอหมดเวลาท้อแท้ ก็ตัวเองเลือกทางเดินเส้นนี้เอง จะโทษใครได้ ปองรักรีบหยิบเสื้อคลุมขึ้นมาใส่ แล้วพาร่างที่ ส่วนกลางบอบช้ากลับไปยังห้องนอนของตัวเอง

“ป้า คุณฟาเอาคุณจิลมาอยู่บ้านทำไม สงสัยคนนี้ตัวจริงเสียงจริงนะ ป้าว่าไหม” ลัดดาส่งเสียงถามป้าสายหยุดเบาๆ

ก๊อง… เสียงกะละมังเล็กถูกเคาะลงไปบนหัวของเธอ

“โอ๊ย” ลัดดาร้องทันทีเพราะเจ็บ

“หุ้น ปากอยู่ไม่สุขนะ เดี๋ยวจะได้ย้ายสํามะโนครัวโดนเนรเทศ ออกจากที่นี่” ป้าหน้าว่าให้หลานสาว

“โธ่… ป้าก็ เราคุยกันแค่สองคน” เธอยังไม่เห็นโทษของตัว

เอง

“มันเรื่องของคุณฟาท่าน เอ็งนี่ยังไงนะ เดี๋ยว ๆ ยังไม่หยุด

ป้าคาดโทษ

“แหมป้าก็ คุณจิลนี่เป็นผู้หญิงคนแรกเลยนะป้าที่ได้เข้ามา เหยียบในบ้านนี้ แสดงว่าเธอก็ต้องพิเศษกว่าผู้หญิงคนอื่น ๆ

“สู่รู้นัก”

“คุณฟาเจ้าชู้จะตาย”

“อีลัดดา… ป้าสายหยุดทำเสียงเขียว ยกมีดที่อยู่ในมือขึ้นมา หน้าหลานสาว เธอกระโดดเหยงออกห่าง ยกมือปิดปากตัวเอง สนิท

“ตบปากตัวเองร้อยรอบ” เธอแย่งป้าพูด ก่อนจะใช้มือของตัว เองตบปากของตัวเองเบาๆ