บทที่12 แม่หม้ายที่เด็กที่สุด
กุ้ยหลานสวมชุดผ้าเนื้อดิบ คลุมทับด้วยผ้าหมัว คลุมศีรษะด้วย ผ้าหมัว คุกเข่าอยู่ตรงนั้นไม่ไปไหน
หลังจากหลี่หลินตายไป กุ้ยหลานกลายเป็นแม่หม้ายใน หมู่บ้านเฮยสี และยังเป็นแม่หม้ายที่อายุน้อยที่สุด
เธอนั่งอยู่บนเตียงปูน ในบ้าน ในใจไม่รู้ว่าเป็นความรู้สึกยังไง เธอไม่ได้รู้สึกเสียใจเจ็บปวดมากมายกับการตายของหลิน กลับยังรู้สึกว่าตนเองเป็นอิสระขึ้นไม่น้อย
เธอไม่ได้มีความรู้สึกอะไรกับหลินเป็นเพราะพ่อแม่บังคับ คลุมถุงชนให้พวกเธอ ตายแล้วก็ยิ่งดี คลี่คลายปัญหาต่างๆได้
ทีแรกกุ้ยหลานรู้สึกว่าตนเองเป็นอิสระแล้ว สามารถเดินออก
จากบ้านของซูหลินได้อย่างไร้กังวล หาผู้ชายสักคนดำเนินชีวิต
ต่อไป หรือแต่งงานกับเหอจินกุ้ยไปเลย
แต่ทว่าทำยังไงเธอก็นึกไม่ถึง หลังจากนั้นหนึ่งเดือน แม่ของซู หลินก็ลากเธอเข้าไปในที่พักของลูกชายคนที่สองหลีด้าหลิน
แม่ของซูหลินมีคิดแบบนี้ ของดีดีล้วนเก็บเอาไว้ให้กับตัวเอง ไม่แบ่งปันให้กับคนอื่นสักนิด ในเมื่อพี่คนโตตายแล้ว ก็ให้กุ้ย หลานไปอยู่กับลูกชายคนที่สองโดยเร็วดีกว่า และยังประหยัดค่า ใช้จ่ายในการแต่งลูกสะใภ้เข้ามาใหม่อีก
พอตั้งสติได้ เธอก็เดินเข้าไปในห้องของลูกชายคนที่สองด้าหลิน : “ต้าหลิน ต้าหลินลูกออกมาหน่อย
“แม่ครับ มีอะไร?” ด้าหลินเดินตามค้าบายหลมาถึงมุมลาน บ้าน
ค้าบายหลีพูด : “ถ้าหลิน พี่ชายลูกไม่อยู่แล้ว พี่สะใภ้ลูกก็ เป็นแม่หม้ายที่ไม่คิดจะแต่งงานใหม่แล้ว แม่ไม่อยากให้เธอไป
“หา?” หลี่ด้าหลินแทบไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง บนโลกนี้ยังมี เรื่องดีดีแบบนี้อยู่หรอ? งั้นพี่ชายฉัน ก็ควรตายให้เร็ว กว่านี้
แต่ไม่สามารถที่จะแสดงท่าทีออกมาได้ ต้องแสแสร้ง : “แม่ ครับ แบบนี้ไม่ดีมั้งครับ พี่ชายผมไม่อยู่แล้ว ผมกับพี่สะใภ้ทำ แบบนั้น ผมจะไม่กลายเป็นบาปหรอครับ?”
แม่หลินถอนหายใจ : “นี่ก็เป็นวิธีเดียวแล้ว ครอบครัวหล ของเรายังไงก็ควรมีทายาทสืบต่อสักหน่อยนะ? ลูกทำแทนพี่ชาย ของลูก ก็เพื่อครอบครัวนี้ของเรา เพื่อที่พวกเราจะได้มีคนสืบต่อ เชื้อสาย ไม่ต้องเตรียมตัวอะไรทั้งนั้น คืนนี้ก็นอนห้องเดียวกันกับ เธอเลย”
“หา? คืนนี้? พี่สะใภ้ผมจะยอมหรอครับ?” ด้าหลินเบิกตาก ว้าง
“ไม่ยอมก็ช่วยอะไรไม่ได้ เธอเข้ามาในบ้านนี้แล้ว ก็เป็นคน ของครอบครัวนี้ ทุกอย่างล้วนต้องทำตามการจัดการของแม่ แม่ ให้ลูกไปลูกก็ต้องไป
ก็ได้ครับ แม่บอกพี่สะใภ้ละกันนะครับ”
แม่หลินออกมา : “ไม่ต้องบอก รอตอนกลางดึกให้เธอ
หลับไปก่อน ลูกก็กระโดดเข้าไปทางหน้าต่าง จับเธอกด ทำอะไร เสร็จสรรพแล้ว ทุกอย่างก็จะง่ายขึ้น พอถึงตอนนั้นไม่ได้ก็ต้อง ได้” หลีผ้าหลินระบายยิ้มอย่างมีความสุข บนใบหน้าบานเป็น
ดอกไม้ เขาชอบกุ้ยหลานอยู่แล้ว
ทุกๆครั้งพอถึงช่วงเวลาสำคัญ ก็จะมีคนเอาอิฐมาทุบด้านหลัง เขา ไม่โดนหัวจนแตก ก็โดนบีบคอจนเจ็บปวดไปหมด
ครั้งนี้ไม่ต้องกลัวแล้ว มีแม่คอยสนับสนุนอยู่ด้านหลังเขา พ่อ กับแม่ต้องคอยดูลานเราให้เขาเป็นแน่ เขาตัดสินใจจัดการเรื่อง ที่ยังไม่เสร็จสมบูรณ์กับกุ้ยหลานให้เสร็จ
ผลคือ วันนี้กลางดึก ด้าหลินเตรียมตัวพร้อมแล้ว รอแล้วรอ
เล่า รอจนตะเกียงไฟในห้องของกุ้ยหลานดับลง เขาก็ออกจาก
ห้อง
หลี่ซวนจูและแม่ซู่หลินเตรียมพร้อมแล้ว ทั้งสองคนปรึกษากัน เกือบค่อนคืน รู้สึกว่าแบบนี้เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดแล้ว
ตอนนี้การจะแต่งลูกสะใภ้สักคนนั้นไม่ง่ายเลย ต้องใช้เงิน จํานวนมาก ให้กุ้ยหลานไปแบบนั้น พวกเขาอดไม่ได้จริงๆ ทำได้ เพียงลองเสี่ยงดูสักครั้ง
“พ่อ แม่ ผมมาแล้ว” ด้าหลินเตรียมตัวพร้อมแล้ว ราวกับนักรบที่กำลังจะลงสนามรบก็ไม่ปาน พลังและอารมณ์เปี่ยมล้น
“ซูส์ ———- เสียงเบาหน่อยลูก” หลี่ชวนยกนิ้วชี้ขึ้นทาบ ริมฝีปาก ส่งเสียงออกมา แล้วดึงมือของลูกชาย
“ลูก เรื่องนั้น ให้พ่อสอนไหม?”
หลีด้าหลินพูด : “ไม่ต้องสอนครับ เรื่องที่สัตว์มันยังทำเป็น เลย ยังต้องมีใครมาสอนด้วยหรอครับ? อีกอย่างผมก็ไม่ใช่ ผู้ชายบริสุทธิ์ต้องนานแล้วนะครับ”
“พูดแบบนี้แสดงว่าลูกเคยแล้วหรอ?” หลี่ซวนถามอย่างไม่
เข้าใจ
หลีด้าหลินพูดอย่างภาคภูมิใจ : “เคยอยู่แล้วครับ แม่หม้ายซุนหน้าหมู่บ้านลากผมขึ้นเตียงหลายครั้งแล้ว
“แม่หม้ายซุนหน้าหมู่บ้าน?” หลี่ซวนเบิกตาโพลงกว้าง แทบ
ไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง
“ใช่ครับ แม่หม้ายซุนเคยสอนผมแล้ว พวกเราสนุกมีความสุข กันมากครับ”
หลี่ชวนตะลึงค้างไป แม่หม้ายซุนเขารู้จัก สามปีที่แล้วมี ผู้ชายคนหนึ่งตาย ชายคนนั้นขาดอากาศหายใจตาย ตอนนอน กลางคืนก็ยังดีดีอยู่ ตื่นเช้ามาก็ขาดอากาศตายแล้ว ผลการ ตรวจจากหมอหลิวคือ ขาดอากาศหายใจตาย ไม่ทราบสาเหตุ ของการขาดอากาศหายใจ
แม่หม้ายซุนอายุไม่เยอะ 30กว่าปี รูปร่างอวบเล็กน้อย เวลายิ้มออกมาก็มีลักยิ้มทั้งสองข้างแก้ม ใบหน้ามีกระ เป็นช่วงอายุที่ กำลังเนื้อหอมพอดี
แม่หม้ายซุนเป็นผู้หญิงที่ค่อนข้างมีความต้องการสูง วันหนึ่ง ถ้าไม่ได้กอดผู้ชายก็จะนอนไม่หลับ แต่โดยรวมแล้วก็นับว่าเป็นผู้ หญิงที่ทำให้ผู้ชายต่างหลงใหลคนหนึ่งเลยก็ว่าได้
ยิ่งไปกว่านั้นหลี่ชวนสงสัยว่า ผู้ชายของเธอนั้นถูกเธอเดินจน
ตาย
เขากับแม่หม้ายซุนไปได้ดีกันมาตลอด ทั้งสองคนมักจะศึกษา ท่วงท่าต่างๆด้วยกันเสมอ
ในใจหลี่ชวนจอดไม่ได้ที่จะต่อว่า ไอ้ลูกเลว นี่ไม่ใช่การแย่ง โอเคไหม? ความสัมพันธ์แม่หม้ายซุนกับฉันดีมาโดยตลอด ไป สนใจลูกชายของฉันตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?
ในใจหลี่ซวนไม่ได้รู้สึกอะไร เพียงแค่รู้สึกว่าแม่หม้ายซุนน่า
รังเกียจมาก ปั่นหัวพวกเขาสองพ่อลูก
ตอนนี้เขามามัวสนใจความสัมพันธ์ของลูกชายกับแม่หม้าย ซุนแล้ว เรื่องลูกสะใภ้สำคัญกว่า
หลี่ซวนจูโบกมือ ออกคำสั่งกับลูกชาย : “ขึ้นไป!” คล้ายกับ การส่งสัญญาณให้ทหารบุกเข้าไปอย่างไรอย่างนั้น
หลี่ด้าหลินได้ยินคำสั่ง เปิดหน้าต่างออกเบาๆ พลิกตัว
กระโดดเข้าไป
กุ้ยหลานนอนอยู่บนเตียงปูน ห่มผ้าเอาไว้
บนตัวมีเพียงชุดชั้นในเอี้ยมจีนสีแดงตัวหนึ่งเท่านั้น
เป็นระยะเวลานาน หลี่ด้าหลินไม่เคยเข้ามาในห้องของกุ้ย หลานได้เลย หลังจากเข้ามาในห้องได้เขาก็ได้กลิ่นหอมเป็น อย่างแรก นี่น่าจะเป็นกลิ่นหอมของร่างกายหญิงสาว
กลิ่นหอมนั้นเข้ามาในจมูก ส่งไปกระตุ้นยังสมอง จิตใจเขาก็ ตื่นเต้นขึ้นมาทันใด
เขาค่อยๆคลำไปตามเตียง ผ้าห่ม จากนั้นก็คลไปยังใบหน้า รูปไข่ของกุ้ยหลาน
กุ้ยหลานตกใจตื่นขึ้น ร้องตะโกนขึ้น : “ใครหน่ะ???”
หน้าหลินไม่พูด พลิกตัวกดทับลงไปทันใด กอดทั้งกุ้ยหลาน ทั้งผ้าห่มไว้ในอ้อมกอด เขาเริ่มอุ้มหญิงสาวกลิ้งพลิกไปบนเตียง
กุ้ยหลานตกใจอย่างมาก เริ่มกรีดร้อง แต่ทว่าผ้าห่มห่อเอาไว้
อย่างแน่นหนา ปิดทับใบหน้า ไม่ว่าจะส่งเสียงตะโกนยังไง คนที่
อยู่ด้านนอกก็ไม่ได้ยินเสียง
ยังไงซะผู้หญิงก็แรงน้อยกว่า หลี่ด้าหลินรูปร่างสูงใหญ่ และ ยังเกิดมาทำงานหนัก ครู่เดียวก็สามารถควบคุมกุ้ยหลานได้แล้ว
เขากอดร่างกายของกุ้ยหลานไว้แน่น จูบไปบนใบหน้าของ หญิงสาว กุ้ยหลานมองไม่ชัดว่าคนที่จู่โจมเธอมีหน้าตาเป็นยังไง แต่เธอได้กลิ่นตัวกลิ่นหนึ่ง ก็รู้ได้ทันทีว่าเป็นหลีด้าหลินที่เข้ามา
กลิ่นตัวของด้าหลินเธอมั่นใจมากที่สุด
“ค้าหลิน คุณจะทําอะไร ออกไปให้พ้นนะ! ออกไปนะ! ช่วย ด้วย! ” กุ้ยหลานร้องตะโกนสุดเสียง แต่หลีผ้าหลินไม่ใช่ผู้ชาย ที่นุ่มนวลกับผู้หญิงอยู่แล้ว เขาล้วนแต่ต้องการสนองอารมณ์ ราคะของตนเองเท่านั้น
กุ้ยหลานพยายามขัดขืน ท้ายที่สุดก็หมดแรง หลี่หลินพลิก ร่างเธอ ให้เธอทำท่าคล้ายกับหมายืนอยู่บนเตียง จากนั้นก็ถอด เข็มขัดกางเกงตนเอง เขาอยากจะเข้าไปผ่านทางประตูหลังของ หญิงสาว
แต่ทว่าในขณะนั้นเอง เรื่องแปลกก็เกิดขึ้น หลีด้าหลินก็กรีด ร้องออกมา ตัวสั่นกระตุกครู่หนึ่ง จากนั้นก็ไม่ขยับเขยื้อนแล้ว คล้ายกับลูกพลับลูกหนึ่งที่ถูกคนเหยียบจนและ พาดอยู่บนแผ่น หลังของหญิงสาว
หลังจากที่หลี่ด้าหลินล้มลงพาดอยู่บนตัวของหญิงสาว กลับไม่ ได้ปีนขึ้นมาอีก ร่างกายก็ค่อยๆเย็นขึ้น
กุ้ยหลานมีแรงกลับคืนมาแล้ว พลิกตัวผลักชายหนุ่มลงไป จากนั้นปิดหน้าร้องไห้วิ่งออกไปจากห้อง
หญิงสาวไม่ได้ใส่เสื้อผ้า เปิดประตูห้อง เห็นว่าหลี่ชวนกับด้า บายหลีหมอบอยู่ด้านล่างขอบหน้าต่าง ก็เข้าใจในทันทีว่าเรื่อง มันเป็นยังไง
เธอไม่แม้แต่หันกลับไปมอง หมุนตัวไปเปิดประตูลานบ้าน กระโจนเข้าไปในฉากของค่ำคืนที่กว้างใหญ่….………… กลับไปบ้านแม่ในเวลาค่ำมืดดึกดื่น
แม่ซู่หลินกับหลี่ชวนอึ้งไป ไม่รู้ว่าลูกชายจัดการเรื่องลูก สะใภ้สำเร็จแล้วหรือยัง
รอแล้วรอเล่า ก็ไม่เห็นหลาหลินออกมา ทั้งสองมองหน้ากัน ก็รู้สึกว่าไม่ดีแล้ว ท้ายที่สุดจึงกระโจนเข้าไปในห้องลูกสะใภ้ด้วย กัน
หลังจากเข้าไปในห้อง ด้านในมืดสนิท มองไม่เห็นอะไร บน
เตียงปูนก็ไม่มีการเคลื่อนไหว
“ด้าหลิน ด้าหลิน อยู่ไหมลูก?” ด้าบายหลีตะโกนเรียก แต่ด้า หลินไม่ได้ตอบ พวกเขารู้สึกถึงลางไม่ดี แย่แล้ว คงไม่ใช่ว่ากุ้ย หลานฆ่าลูกชายฉันแล้วหรอกใช่ไหม?
บางที ในตอนที่ผู้หญิงกำลังพยายามปกป้องศักดิ์ศรีของ ตนเอง เรื่องอะไรก็ทำได้ทั้งนั้น รวมทั้งการฆ่าคน
หลี่ซวนหยิบไม้ขีด จุดไปบนตะเกียงน้ำมัน พบว่าหลี่ด้าหลิน
นอนหงายหน้าอยู่บนเตียงปูน
หลี่ชวนเข้าไปถึงลูกชาย ด้าหลินไม่ขยับเขยื้อนเลย คล้ำจมูก ดู หยุดหายใจไปแล้ว อุณหภูมิความร้อนในร่างกายก็ไม่มีแล้ว
จากนั้น.. พวกเขาก็เห็นดวงตาที่คล้ายกับดวงตาขาว หม่นของปลา……….คือดวงตาที่คนตายเท่านั้นจะมีดวงตาเช่นนี้ แม่หลินตกตะลึงทันใด ส่งเสียงร้องออกมา : “ลูกชายของฉัน
เพิ่งจะร้องออกไป หลี่ซวนก็ตะคอกออกมา :“ร้องไห้อะไร?รีบไปเรียกหมอหลิวมาเร็ว? รีบไปเช่! ! ”
แม่ซูหลินตระหนักได้ในทันที ในตอนนี้เองถึงได้รู้ว่าไม่ใช่เวลา ที่จะมาร้องไห้ ควรจะรีบไปตามหมอ
เธอรีบวิ่งออกไป มุ่งตรงไปยังบ้านของหมอหลิว ไปเคาะประตู บ้านของหมอหลิว “ปังปังปัง ปังปัง หน่อย!! มีคนจะตายแล้ว!! ” คุณ ช่วยด้วย ช่วย
แม่หลินเคาะประตูบ้านหมอหลิวดังมาก
เป็นเพราะหมอหลิวนอนแล้ว ชุดที่สวมใส่ในหน้าหนาวก็สวม ค่อนข้างล่ามาก ดังนั้นกว่าจะเปิดประตูก็นานมาก
“แม่หลิน มีอะไรครับ? ดึกดื่นขนาดนี้แล้ว เกิดอะไรขึ้นครับ?”
แม่หลินเอ่ยพูดอย่างหอบๆ “เร็วเข้า รีบไปช่วยด้าหลินของ ฉันต้าหลินไม่ไหวแล้ว ”
“ตกลงมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ รีบบอกมาให้ชัดเจนหน่อยครับ
“คืออย่างนี้ ด้าหลินนอนกับกุ้ยหลาน ผลคือ สลบ………ลบ ตายไปแล้ว”
หมอหลิวได้ยิน ก็เข้าใจทันทีว่าเกิดอะไรขึ้นแล้ว ไม่ต้องถาม ต้องเป็นการช็อกระหว่างมีเพศสัมพันธ์แน่ๆ
หมอหลิวรีบกลับไปในบ้าน หยิบเครื่องหัวของตนเอง สะพาย กล่องพยาบาล วิ่งตามแม่หลินไปที่บ้านของหลี่ชวน
หลังจากเดินเข้าไปในห้องแล้วนั้น หลี่ซวนเข้าไปหาก่อนทันที- “หมอหลิว ตูลูกชายผมหน่อย นี่มันคืออะไรกัน?”
หมอหลิว โบกมือ : “อย่าตกใจ อย่าตกใจ ผมดูก่อนนะครับ
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ