ตอนที่ 9 หล่อนมีความเป็นมาอย่างไร

“ผมเหนื่อยแล้ว คนที่เหลือรบกวนทุกคนด้วย! ” ฉันโน่ก้าว ยาวเดินจากไป

ต่างคนต่างมองหน้ากัน ทุกคนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมผู้ อ่านวยการสัมภาษณ์เพียงคนเดียวก็กลับไป?

รออย่างกระวนกระวายใจ เสวรอสายจากบริษัทฉินซื้อ แจ้ง ว่าเธอได้รับเข้าทำงานแล้ว

“ว้าว! เยี่ยมไปเลย! “วางสายโทรศัพท์ เสวกระโดดขึ้น สามารถเข้าทำงานกับบริษัทฉินชื่อแบบนี้ ดูเหมือนว่าจะมีรายได้ มากในอนาคต เธอกับเฉิงเฉิงจะมีชีวิตที่ดีขึ้น!

“หม่ามี้ เกิดอะไรขึ้นครับ? ”

“ลูกจ๋า หม่ามี้ได้งานทำแล้ว! “เสกอดลูกชายด้วยรอยยิ้ม

“เยี่ยมไปเลย! หม่ามี หม่ามีสุดยอด! “เฉิงเฉิงร้องตะโกน ปรบมือรัว ๆ อ่าหม่ามีมีงานทำแล้ว หม่ามีสุดยอดเลย ครับ!

“เหอเหอ…..เสียงหัวเราะดังไปทั่วห้องชุดเล็ก ๆ”ฉลองสัก หน่อย วันนี้หม่ามีจะเพิ่มอาหารให้ลูกหนึ่งอย่าง! ”

“เย้! “—

ภายในห้องพิเศษที่มืดมิด บริเวณที่แสงไปส่องไม่ถึง ผู้ชายคนหนึ่งเอนกายบนเก้าอี้ มองทุกอย่างที่ชั้นล่างอย่างเย็นชา มุมปาก ยังคงฉาบไปด้วยรอยยิ้มเย้ยหยัน ภายในที่เขี่ยบุหรี่มีก้นเปล่า อยู่สี่ห้ามวน มองออกว่า เขากำลังพยายามซ่อนอารมณ์ ชัดเจน แล้ว เขารอไม่ไหวอีกต่อไป

เหมือนไม่ได้ยินเสียงกรี๊ดกร๊าดจากด้านล่าง ดวงตาที่ไม่แยแส ลอยผ่านฝูงชน โฟกัสไปที่บางแห่งในอนาคต

“โน! เฮ้ย! รอนานไหม? “จึงหลีเข้ามาในห้องนั่งลงบน โซฟา”เมื่อกี้เจอสาวสวย ค่อนข้างสวยหยาดเยิ้มเชียวล่ะ เลยถือ โอกาสทำธุระนิดหน่อย รอนานเลยเนอะ!

ฉันโนยิ้มเยาะ เคาะบุหรี่ที่เหลือลงในที่เขี่ยบุหรี่และดับลง อย่างเงียบๆ ร่างสูงใหญ่ลุกขึ้นยืนทันที หันไปมองจึงหลี “ให้มัน น้อยๆหน่อย ฉันไปละ

“อ้าว นายยังไม่ได้พูดอะไรเลย ทำไมจะไปแล้วล่ะ? ” จึงหลี เรียก

“สัญญากับเทียนหยู่ว่าวันนี้จะกลับไปอยู่กับเขา! “พูดเบาๆ ฉันโน่หันตัวเดินจากไป

“โธ่เอ้ย! มีลูกชายมันดียังไง! รอวันหลังเถอะ ฉันก็จะมี ลูกชายสักคน! “จึงหลีคัดค้านอย่างไม่พอใจ

บริษัทฉินชื่อตั้งอยู่ในย่านที่หรูหราที่สุดในเมือง ตึกสูงเสียด ฟ้าหกสิบหกชั้น สูงตระหง่านโอ่อ่าอย่างยิ่ง ดูเข้มแข็ง อาคารทั้ง หลัง โดดเด่นด้วยสีน้ำเงินเข้ม แสงในตอนเช้าสาดส่องลงมา เปล่งแสงแวววับไปทุกทิศทาง
บริเวณประตูของตึกใหญ่มู่เสบู่สูดลมหายใจเข้าลึก ก้าวเท้า

เข้าไปในอาคาร ในช่วงเวลาทํางาน บริเวณห้องโถงใหญ่ของอาคารมีผู้คนเดิน ผ่านไปมา ส่วนลิฟต์โดยสารทุกตัวอัดแน่นไปด้วยผู้คน ต่างคน

ต่างแต่งตัวเรียบร้อยสวยงาม ใบหน้าเคร่งขรึม เห็นได้ว่า ให้

ความสำคัญกับการทํางานของตนเอง

“คุณ กรุณาขึ้นไปรายงานตัวกับเลขาเกาที่ห้องเลขาบนชั้น หกสิบหก เพิ่งจะเดินเข้ามาก็ถูกแจ้งว่าสถานที่ทำงานของตนเอง อยู่ชั้นบนสุด

สูดลมหายใจเข้าลึก เสาเดินมาหน้าลิฟต์ ทุกตัวอัดแน่นไป ด้วยผู้คน หันไปเห็นลิฟต์ตัวข้างๆ กลับไม่มีคน เสาจึงหันตัว เดินไปทางนั้น

“นั่นหล่อนใช่ไหม? ได้ยินว่าเมื่อวานผู้อำนวยการสัมภาษณ์ หล่อนเพียงคนเดียว ผู้หญิงคนนี้มีความเป็นมาอย่างไร?

“ใช่! คิดไม่ถึงว่าหล่อนใช้ลิฟต์พิเศษของผู้อำนวยการ! “ผู้ หญิงสองคนบนโต๊ะประชาสัมพันธ์กำลังคุยกัน” โง่จริงๆ! ”

“ไม่จริง หรือว่ามีความสัมพันธ์พิเศษกับผู้อำนวยการ? ”

“ไม่หรอกมั้ง? “ในขณะที่ทั้งสองกำลังวิพากษ์วิจารณ์ร่างสูง สองคนปรากฏขึ้นทันที”ว้าย! ผู้อำนวยการมาแล้ว! ”

“ชูวว! ”

มู่เสวกดปุ่มลิฟต์ รอประตูลิฟต์เปิดออก
ฉันโน่และจึงหลีเข้ามาให้ห้องโถงพบกับมู่เสว่ จึงหลีกระ พริบตา ผู้หญิงคนเมื่อวาน ดูเหมือนเดินจะเดินไปผิดทาง? นั่น คือลิฟต์เฉพาะของผู้อำนวยการใช่ไหม?

สายตาของจินโน่ก็มองไปตรงนั้น หลังจากมองเห็นเธอกด ปุ่มลิฟต์เฉพาะของผู้อำนวยการ ดวงตาหรี่ลง ปรากฏความไม่

พอใจอย่างเห็นได้ชัด

ฉินโน่และจึงหลีเดินเข้าไปพร้อมกัน ทันทีที่ประตูลิฟต์เปิด ออก เสกำลังจะก้าวเข้าไป ก็ได้ยินเสียงผู้ชายหยอกล้อจาก ด้านหลัง เฮ้! น้องสาว นี่คือลิฟต์เฉพาะของผู้อำนวยการ ลิฟต์ พนักงานอยู่ด้านโน้น

หันกลับมาทันที เมื่อสบสายตากัน เสมองเห็นใบหน้า เคร่งขรึมของฉันโน่ ส่วนด้านข้างของเขาคือจึงหลีที่กำลังยิ้ม อย่างชั่วร้าย

“ขอโทษค่ะ! ฉันไม่รู้! “ขอโทษอย่างกระอักกระอ่วน มู่เสน่ เพิ่งจะรู้เหตุผลว่าทำไมลิฟต์ตัวนี้ถึงว่าง

“ไม่เป็นไร! อีกหน่อยเดี๋ยวก็รู้เอง! ” จึงหลีกล่าวด้วยรอย

ยิ้ม

“ระวังสถานะของตนเองด้วย! “เมื่อเดินผ่านด้านข้างเธอ ฉัน โน่กล่าวออกมาอย่างเย็นชา

เดินเฉียดไหล่ผ่านไป มู่เสได้กลิ่นยาสูบจางๆที่ตัวเขา เธอตัว แข็งทื่อ กล่าวขอโทษอีกครั้งขอโทษค่ะ!
“อย่าไปใส่ใจ รีบไปตรงนั้นเถอะ ทำงานวันแรกอย่าไป สาย! “จึงหลีขยิบตาให้เสวอีกครั้ง

หน้าแดงขึ้นทันที เสาวิ่งไปที่ลิฟต์ตัวข้างๆ อย่างรวดเร็ว เข้า งานวันแรก เธอเข้าใจบริษัทใหญ่แล้ว แม้แต่ลิฟต์ของผู้อำนวย การกับพนักงานก็แยกกัน

เมื่อถึงชั้นบนสุด อีกห้านาทีจะถึงเวลาเข้างาน เสวทอดถอน ใจ ต่อไปต้องมาเร็วกว่านี้แล้ว สายไม่ได้เด็ดขาด

ทันใดนั้น เธอสะดุ้งตกใจ เพราะจู่ๆก็มีเสียงเรียกจากด้านหลัง จนใจหายใจคว่ำมูเสใช่ไหม?