ตอนที่ 15 คนดังชั่วข้ามคืน

“เอ่อ! ” ไม่รู้สึกละอายใจเลยสักนิด ใบหน้าที่หล่อเหลาเหมือน นายแบบของจึงหลีคาดเดาไม่ได้ ยิ้มออกมาอย่างไม่คาดคิด “อืม! เลขาม คุณจะทำอย่างไรกับความสูญเสียที่เกิดขึ้นกับ บริษัทเพราะทำงานไม่เสร็จ? ”

“ขอโทษค่ะ! ฉันจะรีบ……..เสวก้มหน้าลง”ฉันเพิ่งได้รับ

เอกสารเมื่อสิบห้านาทีที่แล้ว!

“ผมต้องการเอกสารที่แปลเสร็จเรียบร้อย ไม่ใช่ข้ออ้างของ คุณ! “ทันใดนั้นเสียงอันเยือกเย็นก็ดังขึ้น แทรกคำพูดส่วนหลัง ของเสว่ และดวงตาของเขาก็จมลงไป

“ค่ะ!” เสวร่างกายสั่นอย่างฉับพลัน ถือถาดด้วยสองมือ

ทันที

“เอกสาร ผมต้องการเอกสาร! “ฉินโนลุกขึ้นฉับพลัน ชุดสูท สีดำที่เน้นให้เห็นสรีระที่แข็งแรงและเรียวขาคู่ทรงพลัง ท่าทาง เฉยเมยเต็มไปด้วยใบหน้าที่เย่อหยิ่งและไม่ปรานีของเขา การ แสดงออกของเขา ความเย่อหยิ่งและความเย็นชาทำให้ผู้คนตัว สั่น”อีกสิบนาที ถ้าคุณยังแปลออกมาไม่เสร็จ ก็เก็บข้าวของออก ไปให้พ้น

“ฉัน…….”ฟันกรามภายในปากของเสขบกันแน่นค่ะ!

“โน่ นี่มันเห็นได้ชัดว่ามีคนวางแผนทำร้ายเธอ! ” หลังจากเสว่ออกไป จึงหลีนั่งไขว่ห้างกล่าวออกมา ได้รับเอกสารเมื่อสิบ ห้านาทีที่แล้ว นายสามารถแปลทันไหม? “ฉันต้องการเลขาที่มีคุณสมบัติเหมาะสม หากไม่สามารถยืน

หยัดในที่ทำงานได้ นั่นก็แปลว่าไม่มีคุณสมบัติที่เหมาะสม ฉินโน่ตอบออกมาอย่างไม่แยแส บริษัทไม่ใช่องค์กรการ กุศล! ”

“กาแฟที่เลขามู่ซงอร่อยไม่ธรรมดาจริงๆ ถ้าอย่างนั้น ฉัน สามารถใช้งานเธอได้ไหม? “จึงหลีเงยหน้ามองฉันโน แววตา เปล่งแสงของความเจ้าเล่ห์ระยิบระยับ

“นายคิดจะพูดอะไร?

“ให้เธอรับใช้ฉันนะ! “จึงหลีเลิกคิ้วขึ้น “เธอไม่สามารถแปล ได้ภายในสิบนาทีหรอก! ”

“เป็นเธอไม่ได้! “ฉันโน่เลิกคิ้วขึ้นกล่าวเบาๆ เริ่ม

ประชุม !

กล่าวจบ ใบหน้าของฉันโน่มืดมน เดินนำออกไปก่อน ที่ประตู กลับพบมู่เสว่โดยไม่คาดคิด

“ผู้อำนวยการ เอกสารที่ท่านต้องการค่ะ! “เสวยื่นเอกสาร ในมือที่เพิ่งจะพิมพ์ออกมาให้ฉันโน่ตรงหน้า

ตะลึงงัน จึงหลีเกือบจะสำลักน้ำชา “คุณ คุณ คุณแปลเสร็จ แล้วหรือ? ”
เสพยักหน้า แววตาเฉยเมยและสงบนิ่ง

จึงหลีจ้องมองผู้หญิงตรงหน้าอย่างไม่ละสายตา เธอเป็นคน ฉลาดและมีวิสัยทัศน์มาเสมอแต่กลับนึกไม่ถึงว่าจะมองสาวน้อย คนนี้ไม่ออก

ฉินโน่หรี่ตาลง ไม่พูดอะไร รับเอกสารมาอ่านในมือ หันตัว เดินตรงไปที่ต้องประชุม

“คุณมู่ เป็นยอดมนุษย์หรือ? ” จึงหลียกนิ้วโป้งให้เธอ

เสวถอนหายใจอย่างโล่งอก โชคยังดี เอกสารชุดนี้ตอนผู้ อำนวยการและอานเช่นไปทำงานนอกสถานที่ เธอได้อ่านมันล่วง หน้า และลองแปลเก็บเอาไว้ในคอมพิวเตอร์ เมื่อสักครู่เธอลอง หาดู คิดไม่ถึงว่าจะแปลออกมาแล้ว

“เสี่ยวเสว่ เธอแปลตั้งแต่ตอนไหน? “ตะลึงงัน เซี่ยงจิ้งวิ่งเข้า

มาซุบซิบก่อน

“แปลมาก่อนหน้านี้ คิดไม่ถึงว่าบังเอิญเก็บเอาไว้

“ว้าว! เดี๋ยวอานเช่นจะต้องงงแน่นอน!

เมื่อนั่งลง อานเช่นเดินเข้ามาด้วยสีหน้าบึ้งตึง “มู่เสว่ ในเมื่อ เธอแปลมาแล้ว ทำไมถึงบอกว่ายังไม่ได้ทำ? สนุกมากใช่ไหมที่ เล่นกับฉันแบบนี้? ”

“คุณอาน ต้องขอโทษด้วยค่ะ ฉันไม่รู้ว่าเอกสารชิ้นนี้คือชุดที่ ฉันเริ่มแปล! “มู่เสวตอบอย่างสงบนิ่ง
กวาดสายตามองอย่างเย็นชา มุมปากของอานเช่นโค้งขึ้น อย่างถากถาง ผู้อำนวยการให้เธอเข้าไปในห้องประชุม

“ค่ะ!” มู่เลวลุกขึ้น เดินตรงไปที่ห้องประชุม

ผู้อำนวยการ “ยืนนิ่งอยู่ข้างฉันโน ถามอย่างปกติท่าน เรียกพบฉัน?

“นั่งลงก่อน! “ฉันโนไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้น

“นี่ไม่เหมาะสมค่ะ! “เสวมีสิทธิ์อะไรที่จะเข้าร่วมการประชุม ความร่วมมือระหว่างบริษัทอื่นได้?

“บอกให้คุณนั่งก็นั่ง! ” ฉันโง่เงยหน้าขึ้นสั่งให้เธอนั่งลงข้าง

เขา

“นั่งเถอะ คุณ! “จึงหลีรู้งานรีบวิ่งเข้ามาลากเก้าอี้ให้เธอ

อย่างรวดเร็ว

“ขอบคุณค่ะ!

“ไม่ต้องเกรงใจ คุณมู่ ผมชอบคนที่เตรียมพร้อมสำหรับการ ทำงาน! ” จึงหลีเยินยอนอกเรื่อง สถานการณ์เมื่อสักครู่ แม้แต่ โน่ก็แปลกใจ ชายหนุ่มคนนั้นแต่ไหนแต่ไรไม่เคยกระวนกระวาย ครั้งนี้โดนทําให้ช็อกไป จึงหลีคิดว่าน่าข่าดี

“เอ่อ! ” เสวก้มหน้าลง นั่งอยู่ข้างฉันโง่อย่างซื่อๆ

หลังจากนั้น อานเช่นพาตัวแทนเข้าร่วมประชุมจากบริษัทอื่น เข้ามาให้ห้องประชุม สายตาที่กวาดมองมายังเสว่ แสดงให้เห็นถึงความหึงหวง

“อย่าได้คิดลำพองใจกับการเตรียมตัวล่วงหน้า!” น้ำเสียง ไม่แยแสเหมือนน้ำเย็นสาดเข้าใส่ เสวนิ่งไป ไม่เข้าใจว่าผู้ อ่านวยการพูดถึงอะไร

“โน! หากไม่เตรียมพร้อม มันจะไม่น่าอนาถหรือ? ดังนั้น ชีวิตยังคงต้องเตรียมพร้อมทุกที่ เสี่ยวเสว่ ใช่แล้ว ผมสามารถ เรียกคุณว่าเสี่ยวเสว่ได้ไหม? “จึงหลีใบหน้าเต็มไปด้วยความ คาดหวัง

“ตามใจผู้จัดการจึงเลยค่ะ! “เธอจะพูดอะไรได้ นั่นคือผู้ จัดการ เจ้าหน้าที่ระดับสูงที่สามารถขยี้คนได้

“เสี่ยวเสว หลังจากนี้ผมต้องเรียกคุณแบบนี้แล้ว ผมจะบอก

คุณ ให้นะ สถานที่ทำงานทุกย่างก้าวเต็มไปด้วยการแข่งขัน คุณ

ต้องระวังตัวเอาไว้นะ! ”

“นายพูดจบหรือยัง? “แทรกขึ้นมาอย่างไม่แยแส สายตาฉัน

โน่คมเหมือนมีด

มู่เสบู่สูดลมหายใจเข้าลึก ทำได้เพียงพยักหน้า