ตอนที่ 4 สูญเสียญาติที่สนิทที่สุด

ฝ่ายชายหันกลับมาด้วยความแปลกใจ มองแผ่นหลังเปลือย เปล่าอันสวยงามของมู่เสาที่สั่นไหว หัวใจของเขาหยุดชะงักเล็ก น้อย มีคนตาย?

เขาเดินเข้าไปหา นั่งตรงข้ามเธอ มองเห็นเลือดออกจากมุม ปากของเธอ นิ้วมือทั้งสี่ถูกกัดไว้ในปาก ขมวดคิ้วเบาๆ ใบหน้า เล็กๆนี้ น่าสงสารไปทุกที่

“ฉันจะรีบไป รีบไปเดี๋ยวนี้ ! “จู่ๆเสวก็วางโทรศัพท์ลง ลุก ขึ้นยืน แต่เพราะเจ็บขามากเกินไป จึงเกือบหกล้ม ฝ่ายชายยื่นมือ ออกมา ช่วยพยุงเธอเอาไว้

“เกิดเรื่องอะไรขึ้น? ”

เสวไม่เงยหน้า น้ำตาไหลออกมาเป็นสาย เชียวตายแล้ว เธอไม่เหลืออะไรแล้ว ญาติเพียงคนเดียวจากไปแล้ว เธอต้องการ ไปหามู่เซียว “ฉันต้องการออกไป ฉันจะออกไป ฉันไม่ต้องการ เงินแล้ว ข้อตกลงของพวกเราเป็นอันยกเลิก ฉันไม่ต้องการเงิน อีกแล้ว!

“คุณแน่ใจหรือ? ” ฝ่ายชายขมวดคิ้ว

มู่เสว่ดิ้นออกจากเขา หยิบเสื้อผ้าของตนเอง สวมใส่เรียบร้อย ไม่สนใจสายตางงงันของผู้ชายด้านหลัง เธอสะพายกระเป๋าใบ เล็ก หยิบเพียงของใช้ของตนเอง กำลังจะออกไป
แต่ฝ่ายชายคว้าเธอไว้ “ที่นี่ตอนกลางคืนไม่มีรถลงจากเขา

เกิดเรื่องอะไรขึ้น?

น้ำตาของเสาเต็มในเบ้าตา ฉันต้องการลงจากเขา

ฝ่ายชายไม่พูดมากอีกต่อไป แววตาลึกซึ้งหรี่ลง “ผมจะส่งคุณ ลงเขา! ”

ระหว่างทาง น้ำตาของเสวี่ยังคงไหลไม่ยอมหยุด แต่ผู้ชายที่ ขับรถด้านข้างกลับเงียบไม่พูดจา พาเธอตรงไปที่โรง พยาบาล ถ้าคุณไม่อยากทำแล้ว ผมก็จะไม่บังคับ ค่าตอบแทน ครึ่งหนึ่งจะถูกจ่ายเป็นค่าชดเชยในคืนแรกของคุณ!

มู่เสวซะงักไปชั่วคราว ลงจากรถ ไม่พูดอะไรทั้งนั้น

มองร่างของเธอวิ่งเข้าไปในโรงพยาบาลอย่างรวดเร็ว นิ้ว เรียวยาวสีขาวจับพวงมาลัย ถอดหน้ากากออกอย่างร้อนใจ เผย ให้เห็นความหล่อเหลาราวกับใบหน้าของMike เพียงแต่คิ้ว ขมวดแน่น หน้าตามีความกังวลใจ……..

ตอนมู่เสวรีบมาถึงโรงพยาบาล นางพยาบาลเพิ่งจะใช้ผ้าปู เตียงสีขาวคลุมร่างกายของมู่เซียว

“น้องของฉันล่ะคะ? น้องของฉันล่ะคะ? “เธอถามทุกคนที่พบ เจอเหมือนคนบ้า

“คุณมู่ ขอโทษด้วยครับ ไม่มีทางแล้วจริงๆ! “คุณหมอ เจ้าของไข้กล่าวขอโทษกับเสว่ด้วยความรู้สึกผิด แม้ว่าการเสีย ชีวิตของผู้ป่วยจะเป็นเรื่องธรรมดามาก ในฐานะที่เขาเป็นหมอไม่ใช่เรื่องแปลก แต่เด็กคนนี้เพิ่งจะอายุสิบขวบ น่าเสียดายมาก ที่จะต้องมาจบชีวิตลง

บนเตียงผู้ป่วย มองร่างผอมบางที่ถูกผ้าคลุมไว้ เสวตะโกน ออกมาอย่างปวดใจ “ไม่”

“คุณมู่ ทําใจดีๆนะครับ! “คุณหมอและพยาบาลต่างพากันให้ กำลังใจเธออย่างเห็นอกเห็นใจ

ตะโกนออกมาเพียงแค่ครั้งเดียว เธอมือสั่นเปิดผ้าคลุมออก มองใบหน้าขาวซีดและริมฝีปากสีเขียวของมู่เซียวน้ำตาของเธอ ไหลพรากออกมา

ช่วงเวลาที่ปวดใจที่สุด ก็เพียงแค่น้ำตาไหลอาบแก้ม พยายามอย่างเต็มที่ไม่ให้ตนเองส่งเสียงใดๆออกมา “มู่เซียว มู่ เซียวฮือ……

ราวกับเพียงแค่ร้องตะโกน ในเบื้องลึกของหัวใจอย่างสุดกำลัง เขาก็จะกลับมาอยู่ข้างๆเธอ

หลังจากผ่านไปครึ่งเดือน

ในที่สุดมู่เสว่ที่ซมซานก็ยอมรับความจริงว่ามู่เซียวได้จากไป แล้ว และตอนนี้ก็พบว่าตนเองกำลังตั้งครรภ์

เพียงแค่คืนเดียว เธอก็ติดแล้ว!

ตกตะลึง เฉื่อยชา เสียใจ ต่อมาก็แปลกใจ นี่จะเป็นคนที่สนิท กับเธอที่สุดบนโลกใบนี้ หนึ่งชีวิตใหม่กำลังอยู่ในท้องของเธอ ตอนนี้
ออกมาจากประตูแผนกสูตินรีเวช ในมือของเสาถือแผ่น ทดสอบและมองไปที่เครื่องหมายบวกบนนั้น ปรากฏรอยยิ้มที่ ห่างหายไปนานหลายเดือน

นึกถึงนายจ้างคนนั้น พบว่าเขาไม่ได้ตามหาเธอจริงๆ

ถ้าหากถูกเขารู้เข้า เธอไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างไร เมื่อคิดถึงตรงนี้ มู่เสวรู้สึกสับสนวุ่นวาย ไม่ได้การล่ะ เธอต้องหนีไป ต้องหนีทันที ไปในที่ที่ไม่มีคนรู้จักเธอ

เดินก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ระหว่างทาง มู่เสรีบร้อนจน ศีรษะชนเข้ากับอกกว้าง “โอ้ย! ขอโทษค่ะ!

เงยหน้าตามสัญชาตญาณ มองเห็นร่างสูงชะลูด ชุดสูทสีดำห่อ หุ้มร่างกายที่แข็งแรงของเขา ส่งให้รูปร่างสูงยิ่งขึ้น ใบหน้าที่ดู ผอมแต่กลับเข้มแข็งนำพาความหนาวเย็นเหมือนหิมะในฤดู หนาว รูม่านตาที่ลึกและมืดมนเหมือนดวงดาวที่ร่วงหล่นบน ท้องฟ้า ส่องแสงพราวระยิบระยับ ดูเลือนรางแต่ดูเหมือนแฝงไป ด้วยสีที่อึมครึม จมูกตั้งตรงเหมือนประติมากรรมกรีกโบราณ ริม ฝีปากบางเหลี่ยมเม้มแน่นอย่างไร้อารมณ์

“คุณผู้ชาย ขอโทษด้วยค่ะ! “เสวกล่าวขอโทษอีกครั้งหนึ่ง รู้สึกว่าคุ้นเคยกับคนนี้อยู่บ้างอย่างอธิบายไม่ได้ แต่นึกไม่ออกว่า เคยเจอที่ไหน

ผู้ชายคนนั้นเพียงแค่ก้มหน้าลง เมื่อมองเห็นเสว ตะลึงไปสัก พักหนึ่ง จากนั้นก็พยักหน้า “ไม่เป็นไร! ”

เสียงทุ้มต่ำและไม่แยแสนั้นเยือกเย็นราวกับน้ำแข็งในช่วงที่เหน็บหนาวที่สุด เสาสะดุ้งโหยงอย่างอธิบายไม่ได้ ก้มหัวให้ เบาๆ และหันตัวเดินจากไป

ฝ่ายชายไม่ได้ขวางเอาไว้ แต่หันไปมองร่างบางที่จากไปด้วย ความตื่นตระหนก ด้วยแววตาลึกซึ้งและคาดเดาไม่ได้

เมื่อก้มหน้าลง กลับพบรายงานการทดสอบตกหล่นบนพื้น หยิบขึ้นมาดู มองเห็นเขียนชื่อของเสวีผลลัพธ์เป็นเครื่องหมาย บวกบ่งชี้การตั้งครรภ์อย่างชัดเจน สายตาของฝ่ายชายหลง หัน ไปเหลือบมองผู้หญิงที่เดินจากไปอีกครั้ง แววตาอันตรายเหมือน กับเสือดาวที่เก็บตัวอย่างสันโดษมองเห็นเหยื่อของมันอย่าง แม่นย่าจนน่ากลัว………