ตอนที่ 87 เข็มหลีฮัว

สมกับที่เป็นเสนาบดีฝ่ายซ้าย นึกไม่ถึงว่าบุรุษผู้นี้จะ เฉลียวฉลาดอย่างที่ร่ำลือ

แค่อาศัยจังหวะการเคลื่อนไหวไม่กี่อย่าง อินฉีกลับ พบว่าเขาต่างหากที่เป็นตัวแทนผู้แข็งแกร่งของศาลาความ ลับแห่งสวรรค์อย่างแท้จริง แต่ถ้าให้เขาต้องมองดูศาลา ความลับแห่งสวรรค์พ่ายแพ้เสียชื่อเสียง จะอย่างไรเขาก็ทำ ไม่ได้

“ใต้เท้าอินโปรดวางใจ ข้าเป็นเพียงลูกศิษย์ของ คุณชาย เพียงช่วยคุณชายลงมือเล็กๆน้อยๆ ในเรื่องการ สร้างอาวุธแน่นอนว่ามีเพียงคุณชายของข้าเท่านั้นที่ สามารถทำได้เสร็จสมบูรณ์” นี่คือขีดจำกัดในการยอมถอย ของเทียนหยุนจีอ

อินฉีขมวดคิ้ว เขากลับไม่ได้กล่าวอะไรเพียงเดินกลับ ไปยังที่ของตน

ภายในศาลาเฟิงอึ คุณชายน้อยอ่อนวัยทั้งทั้งสองก้ม หน้าก้มตาลงมือจัดการ โดยอยู่คนละด้านของโต๊ะหิน ฝูง ชนรอบๆที่มาดูความสนุก เมื่อเห็นพวกเขากำลังประดิษฐ์ โดยแทบไม่เคลื่อนไหวกายก็ดูเหมือนว่ากร่อยอยู่บ้าง นึกไม่ ถึงว่าจะมีคนจุดกองไฟขึ้นมา พลิกหินขึ้นมาทำการประกอบ จังหวะและกระโดดไปรอบๆกองไฟ

ในช่วงเวลานั้น บรรยากาศภายในสนามแข่งกลับมีความอบอุ่น

หลินซินเยียนเงยหน้าขึ้นไปมองโดยไม่ตั้งใจ มุมปาก พลันมีรอยยิ้มในทันที มองเห็นผู้คนเหล่านั้นที่กำลังร้อง เพลงเต้นรำ ในชั่วขณะนั้นนางรู้สึกว่าชีวิตของคนเราได้มี ความสุขเช่นนี้ก็เพียงพอแล้ว

น่าเสียดายที่นางพบกับคนผู้นั้นเข้า ตั้งแต่นั้นมา ใน ชีวิตจึงเหลือแค่เพียงความมืดมน นางหวังว่าสักวันจะฝ่าฟัน ขึ้นไปเหนือแผ่นฟ้า และกระชากเปิดทางของโลกอันมืดมน นี้ ฉะนั้นนางมิสามารถย่อถอยได้ ถึงแม้จะยากลำบาก นาง ก็ต้องพาอี้เชิงไปเสาะหาหาความหวัง นางเชื่อมั่นมาโดย ตลอดว่าจะมีวันนั้น ที่นางและอี้เพิ่งจะสามารถใช้ชีวิตที่ เหลือได้อย่างสงบสุข

นางไม่รู้ตัวเลยว่า ในยามที่นางทั้งอิจฉาและโศก เศร้า สีหน้าที่กำลังเจือไปด้วยรอยยิ้มอันงดงามภายใต้แสง อาทิตย์ที่พาดผ่านลงมา ฉากอันสวยงามนี้ตกอยู่ในสายตา ของผู้ที่ใส่ใจ

อิน มองนางอย่างตะลึงงัน ในชั่วขณะหนึ่งเขายกยิ้ม มมปากตามรอยยิ้มของนางโดยที่ไม่ตั้งใจ แต่ครู่ต่อมา รอย ยิ้มที่มุมปากของเขาก็คลายลง

ตั้งแต่ที่เขาเริ่มรู้ว่านางเป็นสาวใช้อุ่นเตียงข้างกาย ของอู่เซวียนอ๋อง ระหว่างเขาและนางก็ไม่อาจเป็นไปได้ แม้ ในตอนที่เขารู้ว่านางคือใครนั้นยังเร็วกว่าที่นางคิด แต่ทว่า

โชคชะตาช่างเล่นตลกกับเขา นางเป็นสตรีของผู้ใดก็ไม่แย่แต่ต้นเป็นของคนผู้นั้น

หรือที่นั่งอยู่ด้านหน้าของศาลาเฟิง ก็ยังตกตะลึง เขาไม่คิดว่านระผู้หนึ่งจะยิ้มได้ดูดีขนาดนี้ ถ้าหากนางเป็น สตรีจะดีสักเพียงไหน แต่เขาก็เผลอสะดุ้ง หากเป็นสตรีผู้ หนึ่งทำไมจึงหาญกล้าท้าทายศาลาความลับแห่งสวรรค์ อีก ทั้งสามารถประดิษฐ์อาวุธได้อย่างไรกัน? เป็นที่รู้กันว่า ช่าง ฝีมือดีคือผู้มีพรสวรรค์ที่จะช่วงชิงพลังและอำนาจได้มาก ขนาดไหน

เวลาสองชั่วยามผ่านไปอย่างรวดเร็ว ในที่สุดเมื่อธูป เผาไหม้จนหมดก้าน ขี้เถ้าลงสุดท้ายร่วงหล่นลงพื้น อินฉี ลุกขึ้นประกาศด้วยเสียงอันดัง “หมดเวลา

หลินซินเยียนหยุดการเคลื่อนไหวมือลง และถือสิ่งที่ สร้างเสร็จสมบูรณ์ไว้ในมือ ฝูงคนที่มุงดูเพ่งความสนใจไป ยังด้านในศาลาเพิ่งอีอีกครั้ง เมื่อพวกเขาเห็นสิ่งที่อยู่ในมือ ของนาง ผู้คนเกือบจะทั้งหมดล้วนหัวเราะออกมา

“ข้าไม่ได้ดูผิดไปใช่มะ นั่นมันน้ำเต้า

น้ำเต้าอะไรกัน เห็นกันอยู่ว่ามันเป็นลูกๆ

ข้าว่าไม่ใช่ ไอ้สิ่งนั้นมันดูเหมือนกับงามกระสุนที่ลูกชาย ข้าทำพังไปแล้วครั้งหนึ่ง

“เฮ้อ ดูเหมือนว่าคุณชายผู้นี้แพ้แน่แล้ว เจ้าสิ่งนั้นดู เหมือนถูกสร้างจากของที่ทำพังแล้ว ของแบบนั้นจะเจาะทะลุลูกสาลี่ได้ ? ตลกน่าร

การถกเถียงที่แว่วมาจากฝูงชนทำให้อู่ฉือเองก็เริ่ม ขมวดคิ้ว แต่เขาเห็นท่าทางของหลินซินเยียนที่ดูผ่อนคลาย ดูเหมือนคนที่เตรียมตัวมาดีจึงมีความมั่นใจเต็มเปี่ยม ไม่รู้ว่า เพราะเหตุใดเขาจึงสงบลงอย่างน่าอัศจรรย์ ดูเหมือนเขาก็ เชื่อมั่นไม่น้อย แม้ในสถานการณ์ที่ไม่เอื้ออำนวยเช่นนี้ แต่ มันก็จะประสบความสำเร็จอย่างน่าประหลาดใจในที่สุด

กลับเป็นอินฉี ที่ไม่เคยสงสัยในความแข็งแกร่งของ นางตั้งแต่ต้นจนจบ

หยุนเทียนชิงถือหน้าไม้ขนาดเล็กอันหนึ่งไว้ในมือ หน้าไม้นั้นลักษณะสีดำ ตัววัสดุดูเหมือนจะเป็นแร่ทังสเตน ที่แข็งแรงกว่าเหล็กถึงหลายส่วน อีกทั้งในกระบวนการ ประดิษฐ์ ด้วยเพราะความช่วยเหลือของเทียนหยุนซือจึงดู ค่อนข้างยอดเยี่ยม สมกับที่เป็นคนของศาลาความลับแห่ง สวรรค์ แม้สิ่งที่สร้างออกมาจะไม่ค่อยดีซะทีเดียว แต่ก็ยัง สามารถทำให้ผู้คนตื่นตาตื่นใจ

เมื่อเปรียบเทียบกัน สิ่งที่อยู่ในมือหลินซินเยียนดู เหมือนจะสั่นคลอนอยู่บ้าง เปรียบเสมือนเอาปืนข้าวฟ่าง ไปสู้กับปืนใหญ่ ทำให้ทุกคนที่แค่มองดูก็รู้ผลลัพธ์ในตอน สุดท้าย

“พวกท่านเตรียมตัวพร้อมหรือยัง?” อินฉิถาม

หลินชินเยียนและเทียนหยุนชิงพยักหน้า ใบหน้าของเทียนหยุนชิงภูมิใจมากยิ่งขึ้น

อินฉีถือสาลี่ไว้สองลูก วางไว้บนกิ่งต้นพลัมที่อยู่ด้าน หน้าศาลาเฟิงอี และให้ผู้คนที่มุงดูอยู่รอบๆถอยหลังออก ไป หลังจากนั้นจึงถามขึ้นอีกครั้ง ในพวกท่านใครจะทดสอบ อาวุธก่อน?

“ข้าเอง!” เทียนหยุนชิงก้าวออกมาโดยไม่ต้องคิด ความ หมายนั้นเห็นได้ชัดว่าต้องการวางอำนาจต่อหลินซินเยียน นางชูหน้าไม้ในมือพลันกล่าวว่า นี่คือธนูดำที่มีชื่อเสียงของ ศาลาความลับแห่งสวรรค์ ในบริเวณยี่สิบจั้ง แม้จะเป็นโล่ เหล็กก็สามารถเจาะทะลุได้อย่างง่ายดาย

ในขณะที่อธิบาย นางใช้หน้าไม้เล็งลูกสาลี่ที่อยู่ห่าง ออกไป หลังจากที่กดยิงหน้าไม้เบาๆ ลูกศรเหล็กดอกหนึ่ง ก็พุ่งออกมา ศรเหล็กยิงเข้ากลางลูกสาลี่โดยไม่ต้องสงสัย อีกทั้งทะลุเลยผ่านลูกสาลี่ออกไปไกล จนในที่สุดก็หยุดลง บนต้นพลัมดันหนึ่ง

ลูกสาลี่กลิ้งลงจากกิ่งไม้และตกลงบนพื้น ภายใต้ สภาพแวดล้อมที่เงียบสงัด เสียงนี้เหมือนกับแตรแห่ง ชัยชนะ ชั่วพริบตาทำให้ผู้คนเดือดพล่านขึ้นมา

เป็นอย่างไร เช่นนี้แล้ว เจ้ายังจะเอาของแปลกๆที่อยู่ใน มือเจ้าออกมาให้อับอายขายหน้าอีกหรือ? เทียนหยุนชิงเชิด คอใส่ มองไปที่หลินซินเยียนอย่างท้าทาย ระดับอย่างเจ้า ยังคิดจะมาประลองกับศาลาความลับแห่งสวรรค์ของพวก เรา ช่างไม่ดูความสามารถของตนเองเสียเลย ถ้ย!
หลินซินเยียนกลับไม่โกรธ อีกทั้งเดินไปด้านหน้า อย่างแช่มช้า พลันถามอินฉีว่า “ใต้เท้า ข้าสามารถเริ่มได้ เลยหรือไม่?”

“แน่นอน” อินฉีทำท่าผายมือเชิญ

หลินซินเยียนพยักศีรษะอย่างสุภาพ หยิบสิ่งที่อยู่ใน มือขึ้นมาด้วยท่าทางที่เหมาะสม กล่าวว่า สิ่งประดิษฐ์ชิ้นนี้ ข้าสร้างขึ้นมาชั่วคราว ชื่อนั้นยังไม่เคยคิดมาก่อน ข้าคิดว่า เรียกมันว่าเข็มดอกสาลี่ แล้วกัน

เข็มดอกสาลี่? ผู้ชมรอบๆพูดคุยกันไม่หยุดกับชื่อ นี้ เสียงหัวเราะยิ่งครึกครื้น ชื่อนั้นตุ้งติ้งราวกับสตรีที่ดู อย่างไรก็ไม่มีทางเป็นอาวุธทรงพลังในสายตาคนทั่วไป

หลินซินเยียนไม่สนใจที่จะอธิบาย แค่ออกไปพิสูจน์ก็ พอแล้ว มีอะไรที่ต้องอธิบายอีกเล่า?

ท่ามกลางเสียงหัวเราะเย้ยหยันของฝูงชน นางยกสิ่ง ประดิษฐ์ในมือขึ้นอย่างใจเย็น เล็งไปที่สาลี่อีกลูกที่อยู่บนกิ่ง ไม้ หลังจากขว้างออกไปสุดตัว สิ่งที่ดูเหมือนลูกกลมๆนั้นก็ ลอยพุ่งไปยังสาลี่

“ยายเอ้ย ตาไม่ได้ดูผิดไปใช่มั้ย นั่นเป็นอาวุธของนาง

“โยนไปทุบสาลีตรงๆเลยเนี่ยนะ?
ฝูงชนต่างกระอักกระอ่วน อาวุธที่ทั้งเรียบง่ายและ หยาบเช่นนี้ ยังต้องใช้การผลิตสร้างด้วยหรือ? หยิบก้อนหิน จากพื้นโยนไปตรงๆยังรุนแรงกว่าเลยนะ!

แต่ทว่า เสียงหัวเราะเยาะของฝูงชนในยามที่เห็นภาพ เบื้องหน้าสิ่งแปลกประหลาดนั่นปะทะเข้ากับลูกสาลี่นั้น หยุดลงอย่างกระทันหัน