ตอนที่ 15

“สวัสดีครับคุณคริส” ฟาเบียนยื่นมือไปจับกับมิสเตอร์คริส คู่ ค้าคนใหม่

“สวัสดีเช่นกันครับคุณฟาเบียน ได้แต่คุยกันทางโทรศัพท์ ดีใจมาก ๆ ที่ได้เจอตัวเป็น ๆ เสียที”

คริสทักฟาเบียนอย่างมีอารมณ์ขัน แต่สายตาของชายหนุ่มวัย 45 ปี กลับไม่ละสายตาไปจากใบหน้าสวย ๆ ของปองรัก

“เอ่อ…คุณ…” ปองรักรีบยกมือไหว้ เธอส่งยิ้มให้ และกล่าว ทักทายเขาเป็นภาษาอังกฤษ

“ปองรักค่ะ เลขาของคุณฟาเบียนค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะคุณคริส เธอยื่นมือให้เขาจับ คริสยกทั้งสองมือขึ้นมากุมมือนิ่ม ๆ ของเธอ ในทันที

“อะแฮ่ม..” ฟาเบียนกระแอมเสียงดัง

“ผมชักหิวเสียแล้วสิ ทานไปด้วย คุยเรื่องงานไปด้วยจะได้ไม่ เสียเวลานะครับ” ปากพูดกับคริส แต่สายตาของเขาหันมาสบ ใบหน้าของปองรัก แค่เห็นสายตาของเขาแล้ว เธอต้องรีบชัก มือกลับในทันที

คริสทำตัวเป็นสุภาพบุรุษเขาเลื่อนเก้าอี้ให้ปองรักก่อนที่ตัว เขาเองจะเลื่อนเก้าอี้อีกตัวใกล้ ๆ มานั่งไม่ห่างจากเธอ ฟาเบียน ชักสีหน้า เริ่มจะไม่ชอบใจไอ้ฝรั่งขี้หลีคนนี้เสียแล้ว
“คุณคริสครับ สั่งอาหารกันก่อนดีไหมครับ” ฟาเบียนทำเสียง เข้ม พนักงานของทางร้านยื่นส่งเมนูให้กับทุกคน

“จิลไปหยิบนามบัตรของผมในรถ ให้หน่อย” จิลหันมามอง หน้าเขาทันที เธอชี้ไปที่กระเป๋าเสื้อของฟาเบียน เพราะเห็นว่าเขา หยิบมันก่อนจะลงรถ แต่พอเห็นสายตาเอาเรื่อง และอาการพยัก หน้าให้น้อย ๆ

เธอก็ยิ้มให้บอสนิด ๆ ตอนนี้เริ่มแน่ใจแล้วว่าเขาหวงเธอ “เอามาทั้งกระเป๋าเอกสารเลยนะ” เขากับเธออีกครั้ง

“ค่ะ” เธอรับปาก หยิบกุญแจบนมือของฟาเบียนมาถือเอาไว้ แล้วลุกขึ้นเดินไปยังลานจอดรถ

พอหญิงสาวหายพ้นไป ฟาเบียนก็พูดขึ้นทันที

“คุณคริสครับ ปองรักเธอเป็นทั้งเลขา และเป็นทั้งหวานใจของ ผม” นี่มั้งที่เป็นเหตุผลที่เขาให้ปองรักไปไกล ๆ

“อ๋อ…แหม… ไม่บอกกันก่อน คุณฟาเบียนโชคดีมากเลยนะ ครับ ใบหน้าเธอหวานสวย ผมชอบผู้หญิงหน้าตารูปร่างแบบนี้ แล้วจะแจกการ์ดเมื่อไหร่ครับ”

“คงยังไม่ใช่ตอนนี้ครับ” ฟาเบียนตอบเลี่ยง ๆ ไป

“แหม… เสียดาย” คริสมองใบหน้าของฟาเบียนเขาแสดงออก

มาแบบนั้นจริง ๆ ฟาเบียนยิ้มอย่างผู้ชนะ

จิลกลับมาพร้อมกับกระเป๋าเอกสารของเขา ฟาเบียนเลื่อนเก้าอี้ตัวที่ติดกับเขาให้เธอนั่ง หลังจากนั้นคริสก็ไม่แสดงทีท่า ก้อร่อก้อติกกับเธออีกเลย การเจรจาผ่านพ้นไปได้ด้วยดี คริสเซ็น สัญญาจะใช้บริการของบริษัทฯ เป็นเวลาสามปี คริสขอตัวกลับ ไปก่อนเพราะยังมีงานคั่งค้าง ฟาเบียนคว้าร่างงามเข้ามากอด เขาหอมแก้มเธอฟอดใหญ่

“คุณฟา… อายคนนะคะ คนเต็มร้านเลย” เธอหันหน้าไปมอง รอบ ๆ มีสายตาหลายคู่จับจ้องมาที่ทั้งสองคน ชายหนุ่มเป็นคน มีชื่อเสียงในแถบนี้

“ช่างปะไร รู้ไหมจิลเป็นคนนำโชคของผมนะ วันนี้นึกว่าคุณคร สจะผัดผ่อนไปอีกไม่ยอมเซ็นต์สัญญา แต่ตอนนี้เราก็ได้งานมา จริง ๆ แล้ว ไปเราสองคนไปหากิจกรรมอะไรดี ๆ ทำดีกว่า”

“ไปไหนคะ” เธอยิ้มยินดีไปกับเขา

“ไปล่องเรือชมทะเล เรือเพิ่งเอาลงจากคาน ยังไม่ได้เอาไปวิ่ง เล่นในทะเลเลย มันต้องฉลองกันหน่อย” เขายิ้มอย่างภาคภูมิใจ

“สวยจังค่ะ” ปองรักบอกเขา ตอนนี้ทั้งสองคนนั่งกันอยู่บน เบาะขนาดใหญ่ที่วางไว้บนตาข่ายของเรือคาตามารันขนาดไม่ เกิน 8 ที่นั่งของเขา

“ชอบไหม วันไหนเราสองคนว่าง ๆ มาแบบเต็มวันนะ วันนี้มี เวลาน้อย ดูสิพระอาทิตย์กำลังจะตกน้ำ” เขายันตัวลุกขึ้นนั่ง ชวนให้ปองรักมองดวงอาทิตย์กลมโตสีแดงปนส้มที่กำลังลอย ต่ำลงเรื่อย ๆ เธอเอนกายลงมาที่แผงอกของเขาอย่างกับ แรงดึงดูด
“ถ้าเป็นคนรักของคุณฟาจริง ๆ จิลคงโชคดีมาก ๆ นะคะ” เธอ คิดในใจ มองไปยังท้องฟ้าสีแดงข้างหน้าอย่างเดียวดาย ทั้ง ๆ ที่ อยู่ในอ้อมกอดของเขา

ท้องฟ้าเริ่มมีสีดำเข้ามาแทนที่ได้ยินแต่เสียงคลื่นทะเล กับ เสียงเครื่องยนต์เรือที่ตอนนี้หันหัวเรือเพื่อกลับไปยังฝั่ง แต่คงใช้ เวลาอีกราวๆ ครึ่งชั่วโมง

พนักงานเรือสองคนที่เป็นคนขับกับเด็กเรือแทบจะไม่เข้ามา ยุ่มย่ามในส่วนหน้า พวกเขาเตรียมอาหารและเครื่องดื่มมาเสิร์ฟ แล้วก็กลับไปประจำที่

“จิล”

“คะ” เธอหันหน้ามาหาเขา ฟาเบียนประกบริมฝีปากเข้าหา อย่างรวดเร็ว เขาสอดปลายลิ้นควานหาความหวานตรงหน้า เขา จับมือของเธอมาไว้ที่หน้าขาของตัวเอง

“ดื่มไวน์อีกนะ” เขาหยิบแก้วไวน์ที่วางอยู่บนที่ตั้งใกล้ตัวส่งให้ เธอรับมันมาถือ สองคนประสานสายตากันอยู่ในบรรยากาศที่โร แมนติก

ฝ่ามือหนาของเขาประกบและลูบคลำไปตามเนื้อตัวของหญิง สาว เธอนึกอายฟ้าดิน และประหวั่นในหัวใจ เพราะบนเรือไม่ได้ มีแค่เขากับเธอ ยังมีผู้ชายอื่นอีกสองคน

“คุณฟาคะ” เธอเรียกชื่อเขาน้ำเสียงระทดระทวย “จ๋า…” เขาขานรับเสียงหวาน ตอนนี้ชายหนุ่มงัดเอาความเป็นชายโชว์หราออกมาแสดงแล้ว เธอมองเขาด้วยสีหน้าอาย ๆ แต่ ก็ต้องก้มหน้าลงไปจับปลายหัวหยักยินดีปรีดาความอ่อน หวานเธอบรรจงประโลม

ทําไปหน้าที่ของเธอ ปองรักสั่งตัวเองให้เลิกอาย ซื้อ เธอด้วยเงินก้อนใหญ่ อะไรเป็นความสุขและความพอใจของ เขาเธอต้องทํา

ชูว์มาก อมเข้าไปลึก ๆ ซี้ด… เขาครางเสียงทุ้มออกมา เบา จะไปแล้วเบาะหนาใหญ่กลืนทั้งเขาและตัวเธอ ไปเกือบหมด

คนอย่างใช่ครั้งแรกของเขาทำแบบนี้

สองมือและปลายนิ้วสอดเข้าไปอันเดอร์แวร์จิ๋ว กำลังกระหน่ำเข้าไปในร่องสาวอย่างกระตุกขมิบตอดปลายนิ้วของเขายิบ ๆ

“ถอดกางเกงในออกซิเขาเธออีกแล้ว หญิงสาวหน้า แดงไปมากกว่าปกติ และความรัญจวนปะทุขึ้น หญิงสาวตามเขาอย่างว่าง่าย ก่อนคลานขึ้นนั่งคร่อมแกนแกร่งที่ ชายหนุ่มจับมันตั้งตรง เธอกดตัวเองลง

“อ้าเธอร้องเพื่อผ่อนคลายความตึงรัดเข้าอย่างช้า

“น่ามากผมของและโน้มท้ายทอยของเธอเข้ามาประกบปาก ปองรักจูบตอบเขาแบบดูดดื่ม เธอหัวเร็วมากใน เรื่องแบบนี้ หรือว่าเธอหัวเร็วในทุกเรื่อง

ฝ่ามือใหญ่ของฟาเบียนบังคับสะโพกผายให้ขยับเนิบนาบ โหนกสาวบดเบียดเข้าไป โหนกแข็งแรงที่เต้งตัวเกร็งหน้าขารับ ความสำราญที่เธอกำลังเป็นผู้คุมบังเหียน

“รู้สึกดีใช่ไหมจิล…” เขาถามด้วยความห่วงใย