เงินอุดหนุนหมื่นล้านเป็นของฉันคนเดียว

บทที่ 8 แฟนเก่า



บทที่ 8 แฟนเก่า

ระหว่างที่รอนาฬิกามาถึง เฉินห้าวตรวจสอบผลิตภัณฑ์หน้าเวบ นาฬิกาข้อมือรุ่นนี้มาพร้อมกับกลไกอัตโนมัติ Cal.R27Q มี อะไหล่ทั้งหมด 467ชิ้น และอัญมณี 39เม็ด ตัวเรือนทำจากวัสดุ ทองคำโรสโกลด์ 18 K มีปฏิทินร้อยปี ข้างขึ้นข้างแรมของดวง จันทร์และมีกลไกบอกเวลาด้วยเสียงและฟังก์ชั่นอื่นๆ ฝาหลัง โปร่งใสและมีฝาด้านล่างที่สามารถเปลี่ยนได้และยังเป็นกระจก แซฟไฟร์ นาฬิกามีเส้นผ่านศูนย์กลาง42มม.กันน้ำลึก 30เมตร สามารถพูดได้ว่ามีฟังก์ชั่นที่มีประสิทธิภาพอย่างมาก และเป็น หนึ่งในนาฬิกาข้อมือระดับชั้นนำ

หลังจากผ่านไปครึ่งนาที กล่องที่ห่อไว้อย่างสวยงามก็ปรากฏ บนโต๊ะกินข้าว สิ่งนี้คือกล่อง Patek Philippe

เฉินห้าวแกะกล่องและเพียงแค่แตะมันก็รู้สึกได้ถึงสัมผัสที่ยอด เยี่ยม ก่อนหน้าเคยสัมผัสเพียงแค่นาฬิกาธรรมดาเท่านั้นแล้วก็ มาสัมผัสสิ่งนี้ มันให้ความรู้สึกของสินค้าที่มาจากสองโลกเป็น แน่แท้ เฉินห้าวตกหลุมรักในทันใด

เมื่อสวมลงไปบนข้อมือแล้วยังช่วยเพิ่มระดับบุคลิกภาพของ ตนเองมากขึ้นจริงๆ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคนรวยถึงมักจะสวม นาฬิกาข้อมือดีๆ

หลังจากกินข้าวเสร็จเฉินห้าวก็กลับไปที่ห้องเช่า มองดูห้องอัน คับแคบแล้วเขาก็เกิดความไม่พอใจ เขาต้องการคฤหาสน์ถึงจะคู่ควรกับฐานะของเขา ดังนั้นเขาจึงตรวจสอบราคารีสอร์ทเจียง จิ่งบนมือถือ

รีสอร์ทเจียงจิ่ง ในAppยังลดราคาลงไม่มากนัก ด้วยสถานะ ปัจจุบันของเฉินห้าวยังไม่สามารถซื้อได้ จึงทำได้เพียงแค่มอง คฤหาสน์แล้วถอนใจเท่านั้น จะต้องประหยัดไปอีกหลายวันเพื่อ จะได้อยู่ในบ้านหลังราคาสี่สิบล้านนี้ในสัปดาห์หน้า

ถึงตอนเย็นอย่างรวดเร็ว เฉินห้าวขับรถลัมโบร์กีนีของเขาไปที่ เคยเล่อตี๋ตามนัดหมาย เมื่อมองเห็นกล่องมือถือและแล็ปท็อป คอมพิวเตอร์เหล่านั้นจึงได้ใช้ถุงใบใหญ่มาใส่รวมกันแล้วถือ เข้าไปด้านใน

มาถึงภายในบ๊อกซ์ที่นั่งชั้นพิเศษของKTV มองเห็นเพื่อนร่วม ชั้นหลายคนมาถึงแล้ว พวกเขาเปิดเบียร์เย็นเจี๊ยบไปแล้วหลาย ขวดและกำลังดื่มเหล้าพูดโม้กันอยู่

“เฉินห้าวมาแล้ว มานั่งเลย” ใครบางคนทักทาย

เฉินห้าวเข้าไปนั่ง เพื่อนร่วมชั้นเห็นว่าเสื้อผ้าของเฉินห้าวนั้นมี สไตล์จึงถามด้วยความประหลาดใจ : “เฉินห้าว ใช้ได้นะเนี่ย ใส่ อาร์มานี่ทั้งตัวเลย ไปรวยมาจากไหนเหรอ?”

“ตอนนี้ยังว่างงานอยู่เลย” เฉินห้าวพูด

“ทำไมถ่อมตัวขนาดนี้ ไม่ไปยืมเงินนายหรอกนะ!”

นี่คือมุขตลกที่คุ้นเคย แต่ทว่ามีเสียงที่ไม่ค่อยจะลงรอยนักดัง ขึ้นที่ด้านข้าง : “อาร์มานี่ของจริงราคา3-4หมื่นหยวน ของนายเป็นของแผงลอยข้างทางนะ? วัสดุเลวหนึ่งร้อยสอง ร้อยเหรียญ

พูดของจูจื้อสองที่เรียนอยู่ในสาขาเดียวกันเขา แต่ตอนเรียนด้วยกันชอบพูดจาอย่างคลุมเครือตลอด มนุษยสัมพันธ์คนสาขาจึงไม่เท่าไหร่นัก

“นายพูดผิดแล้ว ชุดซื้อมาในราคาหยวนเท่านั้นเฉินห้าวอย่างแต่กลับไม่ใครเชื่อทั้งหมดคิดเขาพูด เล่น

เฉียงเป็นพนักงานขาย เคยเห็นเจ้าของกิจการกระเป๋า หนักมากมาย ต้องทันที “เหล่าจู บนตัวของเฉินห้าวของนะ ยอดน่า จะประมาณเกือบหนึ่งแสนเหรียญ

“หนึ่งแสนเหรอเจ้าเด็ก เฉินเรียนพากันร้องอุทานอย่างเซ็งแซ่ มีหลายคนมากนัก

แค่ได้น่ะเฉินอย่างถ่อมตัว เงินทองเป็นของนอก กาย อะไรให้คุยโว

“ต่อจากนี้ทำธุรกิจอะไรแล้วร่ำรวย ต้องด้วยนะเพื่อนร่วมสองสามคนที่ความลำบาก

“ได้สิ” เฉินห้าวเริ่มวิเคราะห์ปัญหาในการเริ่มต้นธุรกิจของตัว เองอย่าง สามารถเอามาพิจารณาได้

เพื่อนชั้นเรียนที่สวยงามคนสุดท้ายได้เปิดประตูเข้ามา มันดึงดูดสายของ เหล่าชายหนุ่มหลายต่อหลายเธอคือเช่นแฟนของ ห้าว

ดูเหมือนว่าจางเช่นจะสวยและเซกซี่มากกว่าเดิม ด้วยการ แต่งหน้าหนาและสวมเสื้อเกาะอกกระโปรงดำพร้อมกับถือ กระเป๋า ระเบียบ

“จางมาแล้วเพื่อนร่วมชั้นชายต่างทักทายและให้นั่งอย่างสุภาพ

เช่นกวาดสายตามองเฉินหรี่แคบลง เพราะว่าเฉินสวมแบรนด์เนมทั้งตัว ช่างต่างจากภาพจำของแฟนหนุ่มยากจนในอดีต แต่ทว่าแสงไฟใน ห้องนั้นมืด ได้สนใจมากนักไปนั่งกับร่วมหญิงคนๆ

สายตาของทุกคนโรงเรียนชั้นที่สอดรู้สอดเห็นคนหนึ่งเอ่ยถาม ว่า “เดี๋ยวนี้ทำงานตำแหน่งสูงไหนเหรอใช้Hermes

“ไม่อะไรฉันความขมขื่นอยู่เล็กน้อย

เมื่อเร็วๆเนื่องจากสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคร้านค้ามีอยู่จริงแค่เพียงชื่อเท่านั้น ส่วนใหญ่ล้วนปิดไปหมดแล้ว จางเช่นก็กำลังกัดฟันและพยุงตัว โดยใช้เงินกู้มารักษาร้านเอาไว้

อย่างไรก็ตามเหล่าเพื่อนร่วมชั้นก็ยังคงมีความอิจฉาริษยา เพราะเพื่อนร่วมชั้นที่นี่ส่วนใหญ่แล้วเป็นชนชั้นแรงงาน สำหรับ การเป็นเจ้านายเล็กๆทำธุรกิจของตัวเองย่อมมีความอิจฉาอยู่ใน ใจ

“จางเช่น จะดื่มอะไร? เธอสั่งตามสบายเลยนะ” เพื่อนร่วมชั้น ชายหลายคนกล่าว นี่คือการปฏิบัติอย่างเป็นพิเศษสำหรับ ดอกไม้ของชั้นเรียน

“ทําไมทุกคนถึงดื่มเบียร์กันล่ะ จะรวมตัวกันได้สักครั้งมันยาก นะ อย่างน้อยต้องสั่งไวน์แดงสิ” จางเช่นกล่าว

เธอเรียกบริกรมาทันทีแล้วบอกว่าให้นำไวน์แดงที่ดีที่สุดของ

ร้านมาเลย บริกรถามว่าเธอต้องการที่ขวด จางเช่นมองดูคน

จำนวนมากที่อยู่ที่นี่แล้วจึงบอกว่าให้เอามาก่อนสิบขวด

ก่อนหน้านี้จางเช่นเคยติดตามแฟนหนุ่มลูกเศรษฐีที่ใช้จ่ายสูง จนเคยชิน และยังปลูกฝังนิสัยใช้จ่ายเงินเกินตัวเวลาอยู่ข้างนอก บ้านด้วย ใช้จ่ายเงินโดยไม่คำนึงถึงราคาจนเป็นปกติ

ในเวลานี้ใจของเพื่อนร่วมชั้นเรียนชายต่างเต้น “ตึกตัก” เพราะพูดไว้ว่าวันนี้เป็นการหารค่าใช้จ่าย โดยค่าใช้จ่ายจะถูก แบ่งเท่าๆกัน ไวน์แดงสิบขวดนี้ดูเหมือนว่าราคาโดยพื้นฐานแล้ว จะอยู่ที่หนึ่งพันหรือสองพันเหรียญ จู่ๆ การบริโภคก็มากขึ้นเป็น สองหมื่นหยวน แต่ละคนจะต้องแบ่งกันจ่ายสองพันหยวนขึ้นไปสําหรับพวกเขาแล้วมันคือภาระใหญ่

“ฉันไม่ชอบดื่มไวน์แดง พวกเราดื่มเบียร์กันเถอะ จางเช่นสั่ง ให้ตัวเองขวดเดียวก็แล้วกันนะ” ในฐานะผู้จัดงานหวังเฉียงพูด ความคิดของทุกคนออกมาได้อย่างละมุนละไม


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ