ตอนที่ 17 ผู้ก่อกวนที่ต้องพ่ายแพ้กลับไป

“หญ้าหลงไม่ใช่ของแคว้นเฟิงหลว ทุกท่านจึงไม่รู้ มันเป็นพืชที่ ชอบความอุ่นแต่กลัวความหนาว หากข้าเดาไม่ผิด แคว้นสุ่ยหยิ่ง ต้องมีสิ่งที่ไม่น้อย และลำต้นของมันสามารถนำมาใช้เป็นยาได้ มีฤทธิ์เย็น ใช้ขับพิษได้ แต่ก่อนอื่นต้องแช่น้ำให้น้ำนมสีขาวออก หมดก่อน เพราะน้ำนมขาวนั้นมีพิษ หากทาลงบนหน้าจะทำให้ แดงและบวม คันจนทนไม่ไหว ข้าพูดถูกหรือไม่?” เล่นไม่ยักคิ้ว มองไปยังสาวผมแกะชุดแดงด้วยสายตาเย็นเฉียบอย่าง เหน็บแนม

สาวชุดแดงได้แต่ฟันกัดไปที่ริมฝีปาก ดวงตาสั่นไหว “เจ้าพูด โกหก ที่ผ่านมาข้ายังไม่เคยรู้จักสิ่งเหล่านี้มาก่อน

“พูดเท็จหรือ” เล่นโม่ยิ้มบาง มองไปยังด้านหลังที่จ้องเขาอยู่ หญิงสาวผู้นั้นยังไม่เคยได้ปริปากอะไรออกมาจนถึงตอนนี้ “แม่ นาง เจ้าคงมีบางสิ่งที่ต้องการจะพูด”

เพียงเป็นความรู้สึก เจ่มโม่ที่รู้สึกถึงหญิงสาวที่นิ่งเงียบและ อายไปหน่อยคนนี้แหละ ที่เป็นเจ้าของบทบาทตัวจริง อีกอย่าง เด็กสาวคนนี้ยังมองสาวชุดแดงด้วยความเยาะเย้ย นี่จะต้อง ไม่ใช่พวกเดียวกันแน่

โจ๋จือโจวที่นั่งอยู่ตรงนั้น ขมวดคิ้วมองไปยังเด็กสาวรายนั้น เช่นกัน แต่ส่วนใหญ่นั้นมองไปที่เล่นโม่ ด้วยคิ้วที่เรียวงาม ที่ ทำให้เขาเกิดความรู้สึกคุ้นเคย จึงทำให้โจ๋จือโจวรู้สึกดีเป็นพิเศษ ในเวลานี้เล่นไม่ที่ไม่มีความกลัวใดๆ ทําเพียงพูดคุยถาม ตอบอย่างเป็นปกติ กลับเหมือนมีแสงสว่างที่ดูสูงส่งอยู่รอบตัว มี รอยยิ้มที่เรียบง่าย ที่ทำให้ดึงดูดผู้คนจนไม่อาจละสายตาได้โดย ไม่ตั้งใจ

หญิงสาวที่ใบหน้าบวมแดงเงยหน้ายิ้มเบาๆ ดวงตาดำขลับ กลับไม่หลงเหลือความขี้อายอยู่เลย นางจ้องไปยังเล่นโม่ หลัง จากมองไปสักพักด้วยความลังเล กลับยิ้มขึ้นเล็กน้อยแล้วพูด “คือว่าสิ่งนี้…

นางยื่นมือออกมา พร้อมทั้งมีบางสิ่งอยู่ในมือหยาบที่เป็นส่วน หนึ่งของหญ้าหลงอยู่กลางฝ่ามือน้อยๆของนาง และยังคงมี น้ำนมสีขาวที่กำลังค่อยๆไหลออกมา

“ถูกต้อง” เล่นไม่ใช้นิ้วมือคีบเข้าที่ส่วนลำต้นของหญ้าหลง ขึ้น “มันก็คือสิ่งนี้ หากผู้ใดอยากทดสอบก็เชิญ หรือว่า….. เล่น โม่หันไปมองสาวผมแกะชุดแดง “เจ้าที่อยากรู้ว่าหน้าของนาง เป็นอะไร ไยไม่ลองกับตัวเจ้าเองเล่า”

สาวผมแกะชุดแดงหน้าซีด ถอยหลังอย่างลืมตัวไปหนึ่งก้าว หันมองซ้ายขวา จนไม่กล้าต่อกรกับเจนไม่อีก หันมองไปยังหญิง สาวที่ใบหน้าบวมแดง เริ่มโกรธอย่างเป็นฟืนเป็นไฟ “เจ้าคนชั้น ต่ำ คอยดูเถอะ กลับไปเจ้าต้องถูกถลกหนังแน่

หญิงสาวที่ใบหน้าบวมแดงมองต่ำลงบนพื้น ไม่พูดไม่จา แต่ กลับมีรอยยิ้มขึ้นที่มุมปาก ที่หากไม่สังเกตคงมองไม่รู้ว่านางยิ้ม อยู่
“เด็กสาวอย่างเจ้า ช่างอวดดีนัก กล้าพูดจาแบบนี้กับหญิง สาวในบ้านตนเอง ดูไปแล้วคำกล่าวสอนของตระกูลหลินก็ไม่ เท่าไหร่ ที่ช่วยให้เจ้ามีวาจากริยามารยาทได้เช่นนี้” โจ๋จ๋อโจวพูด เสียงเย็น ด้วยน้ำเสียงที่ชัดเจน ทำให้สาวชุดแดงรับรู้ได้ทันทีว่า ทำให้เขาไม่พอใจเข้าแล้ว ซึ่งก็ไม่ใช่ผลดีเลย

เล่น โมเริ่มใช้สติปัญญาคิดพิเคราะห์ทันที แป้งหอมนี้เป็นของ ตระกูลหลิน มีแป้งหอมของตระกูลนี้วางขายอยู่ทั่วทุกมุมโลก แม้แต่ในพระราชวังเองยังใช้ของตระกูลหลิน ร้านค้าเล็กๆแบบนี้ ของเขาที่ไม่ค่อยมีคนรู้จัก กลับเป็นที่ดึงดูดความสนใจได้มาก ขนาดนี้ มันช่างทำให้เล่นโม่ประหลาดใจจริงๆ

ในเมื่อมาถึงหน้าประตูแล้ว ก็ควรใช้ให้เกิดประโยชน์ถึงจะถูก ไม่อย่างนั้นจะไม่ดีต่อคำพูดที่เขาพึ่งพูดไปเมื่อครู่ สวรรค์เองก็รู้ ว่าเขาเป็นคนไม่ชอบพูด แต่ชอบที่จะลงมือกระทำ

“ฮี พวกเจ้าคอยดู ไป” สาวผมแกะชุดแดงพูดอย่างอุ่นเคือง ดวงตารูปสามเหลี่ยมเต็มไปด้วยความเกลียดชัง สายตาที่มอง เจ่นโม่ราวกับงูพิษตัวหนึ่ง

“ช้าก่อน” เล่นไม่ยิ้มเบาๆ ดวงตาเฉียบคมมองขึ้นเล็กน้อย ริม ฝีปากยกยิ้มเอ่ยด้วยเสียงที่ลึกลับอย่างชัดเจน

สาวผมแกะชุดแดงมองด้วยสายตาที่รำคาญอย่างยิ่งกับ ท่าทางที่ดุร้ายของนาง “เจ้าต้องการอะไรอีก หญิงสาวในบ้านข้า ถูกพวกเจ้าทำร้ายจนกลายเป็นแบบนี้ เจ้ากลับไม่รับผิดชอบ เรา ยอมรับต่อความโชคร้ายนี้ ว่าหญิงสาวบ้านเรานางใช้แล้วแพ้จนใบหน้าเป็นเช่นนี้เอง พวกข้าก็ไม่เอาผิดเรื่องอันใดแล้ว ยังไปไม่ ได้อีกหรือ”

“” เกิดเสียงหัวเราะจากฝูงชน เมื่อได้ฟังเรื่องน่าขำเช่นนี้ ทำให้ใบหน้าที่งดงามของสาวผมแกะชุดแดงมืดลงทันที

“ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ใบหน้าของสาวน้อยผู้นี้เสียโฉมจน ต้องมาที่เมียเย็นฟาง ไม่ว่าจะเป็นความผิดของเมียเย็นฟางหรือ ไม่ เมียเย็นฟางก็ยินดีที่จะทำให้สาวน้อยผู้นี้กลับไปอย่างงดงาม เช่นกัน เจ้าร้านเย่นช่วยนำสินค้าตัวใหม่ของเมียเย็นฟางทั้งตัว ทาและตัวบำรุงมาให้ด้วย ซีลเหลียนเจ้าไปยกน้ำอุ่นมา” เล่นไม่ พูดเบาๆ โดยไม่มีความรู้สึกโกรธต่อแม่สาวผมแกะชุดแดงเลย แม้แต่น้อย เพราะไม่อยากจะสนใจด้วยเช่นกัน ท้ายที่สุดก็ได้พูด ในสิ่งที่อยากพูดแล้ว ทุกผู้คนล้วนมีเงาในจิตใจ หากเรื่องที่ ทำให้เข้าใจผิดได้รับการถูกเปิดเผย ก็จะทำให้คนเหล่านั้นเกิด ความเชื่อและไว้วางใจ จึงจะสามารถมองเห็นถึงความอดทนและ ความจริงใจจากเม่ยเย้นฟางได้

“อย่าแสร้งทำเป็นดี” สาวผมแกะชุดแดงดึงหญิงสาวในบ้าน ของตนด้วยความโกรธ ทำให้หญิงสาวคนนั้นกลับเซไปมา แต่ กลับไม่ยอมก้าวเดิน

“ซีลเหลียน ทำความสะอาดใบหน้าให้หญิงสาวผู้นี้” เล่นไม่ พูดขึ้นเบาๆ อีกด้านซึ่งก็นำน้ำชาออกมา รินน้ำชาให้กับโจ๋จือ โจว “ขอบพระทัยท่านชายโจเป็นอย่างมาก ทำให้ต้องพบเจอกับ เรื่องน่าขันเสียแล้ว
หลิงหยูนซื้อสินค้าอันใหม่ออกมา ขวดสูงสีดำและขวดเตี้ย ด้านบนมีรูปร่างของดอกไม้ที่ไม่รู้ชื่อเป็นเส้นสีทองสวย เพียงแค่ มองดูกล่องนั้น ก็รู้สึกถึงบรรยากาศที่มีมนต์เสน่ห์แล้ว

เย่นฟูหลิ่งได้ทำการจัดเรียงสินค้าไว้อย่างเป็นระเบียบ เรียบร้อย แล้ววางถาดลง เปิดเซรั่มทาหน้าและครีมเมียเย็นฟาง ออก น้ำที่ขาวใสกับครีมสีเขียวที่เป็นประกาย มีกลิ่นอันหอม หวานที่ลอยฟัง เพียงแค่ได้กลิ่นก็รู้สึกถึงความสง่างามท่ามกลาง อากาศแห่งนี้

มือไม้ของชีลเหลียนนั้นว่องไวเป็นพิเศษ เมื่อเพิ่งจะล้างหน้าให้ สาวน้อยผู้นี้เสร็จ ก็จัดการใช้น้ำตบลงไปยังบนผิวหน้าของเด็ก สาวอย่างเบามือ จากนั้นตามด้วยการนวดครีมสีเขียวอย่าง ระมัดระวัง

หญิงสาวผู้นี้รับรู้ได้ถึงความหอมจางๆกับความเย็นเบาๆ ด้วย ทักษะการนวดนี้ ช่วยให้อาการบวมแดงและผดผื่นบนใบหน้า จางลงไปอย่างรวดเร็ว

“แม่นาง ช่วงไม่กี่วันนี้อย่าเพิ่งทาครีมบำรุงก่อน อย่าทาน อาหารรสจัด หลังผ่านไม่กี่วันค่อยเริ่มใช้ครีมบำรุง แบบนี้แล้ว เพียงแค่ใช้เซรั่มกับครีมของเม่ยเส้นฟางก็น่าจะดีขึ้นภายในสาม วัน สินค้าชุดนี้แม่นางรับไว้ใช้เถิด เจ้าร้านเย็นส่งแขกได้”

“ประสิทธิภาพของครีมตัวใหม่นี้ดีจริงๆ” เหล่าผู้คนที่กำลังดู ต่างพากันหลั่งไหลเข้ามา “เจ้าร้านเย่น ยังมีอีกหรือไม่”

ชีลเหลียนและซึ่งต่างถูกดึงเข้าไปท่ามกลางความอลม่านนวายที่เหล่าผู้คนถาโถมกันเข้ามายังภายในร้าน จึงต้องคอยรับ หน้าจากผู้คนเหล่านี้ให้ดี ไม่อย่างนั้นร้านต้องพังแน่ ในอีกด้าน ของประตู ชายผู้หนึ่งที่เพิ่งจะทำการช่วยร้านเมียเย็นฟางเมื่อครู่ ดวงตาจ้องลึกมองดูฉากที่เกิดขึ้นภายในร้าน ยิ้มเล็กน้อยแล้ว เดินจากไป

เล่น โม่กระตุกคิ้ว ในใจกลับเหมือนกำลังถูกเตือน ในยุคนี้ไม่มี ผู้ใดที่ช่วยคนแล้วไม่หวังผล ซึ่งก็ไม่มีเหตุผลที่จะยอมทุ่มเทและ ไม่ทรยศเพื่อทำการโจรกรรม มันคือความจริงอันเป็นนิจ

คิดมากมายเพียงนี้ แต่เพียงหันกลับมายิ้มเบาๆกับโจ๋จือโจว “ท่านชาย โจ่ว เชิญด้านใน

หลักการนี้สามารถนำมาใช้กับโจ๋จือโจวได้ เขาไม่คิดว่าโจซื้อ โจวผู้นี้จะใจดีและมีเมตตาเท่าไหร่นัก