8 คิดไปเอง

“นายมีอะไรสำคัญนักหรอนายเทวา”เธอพูดอุบเอิบอยู่คนเดียว นั่น!นั่นรถของเขานี่

“พี่ๆขับตามรถคันดำนั่นไปเลยอย่าให้พลาดนะ “เธอพูด อย่างรีบร้อน แต่แท็กซี่กลับขับอย่างใจเย็น “ได้ไงละน้องรถนี่มันจำกัดความเร็วนะเดี๋ยวก็โดนจับกัน

พอดี”คนขับแท็กซี่เอย

เอาวะไหนๆก็ไหนๆแล้ว

“พี่แต่คนที่อยู่ในรถนั่นมันตัวหนูน่ะมันจะไปหาเมียน้อยหนู พลาดกับมันมาหลายครั้งแล้วจับไม่ได้คาหนังคาเขาสักทีแถม เงินที่หนูหามาได้มันก้เอาไปหมดหนูทำงานอยู่คนเดียวหนูไม่ ให้มันก้ทำร้ายหนูคลาวนี้หนูจะได้เลิกกับมันสักที” ยิการ์พูดยาว เหยียด นี่เธอต้องทำถึงขนาดนี้เลยหรอเนี่ย

“อะไรนะ!นี่มันเกาะหนูกินหรอ ไอ้แมงดาเอ้ยย!”ว่าแล้ว คนขับแท็กซี่ก็เหยียบจนมิดปาดซ้ายปาดขวาเชี่ยวโน้นเขียวนี้ เก็บโดนชนตั้งหลายรอบส่วนรถคันอื่นกดลดกระจกออกมาด่า กันให้แสบแก้วหู ไม่คิดว่าแผนนี้จะได้ผลแหะ

“น้องผัวน้องมันเขาซอยนี้ตามต่อเลยไหม”คนขับรถแท็กซี่ ถาม เอ๊ะนี่มันป่านิจะมาทำไม

“ตามต่อเลยพี่ตอนนี้เธอไม่มีความรู้สึกกลัวเลยสักนิด เพราะความอยากรู้ทำให้กลบความกลัวจนมิดเลยแหละใช้เวลาไม่นานก็มาเกือบถึงกลางป่าคนขับรถ เธอ ตกใจมากจอดทำไมไม่ไปต่อ

“ทะ ทำไมพี่ไม่ไปต่ออะ พี่”ยิการ์ถามอย่างกล้าๆกลัวๆแต่ คำตอบที่ได้จากคนขับแท็กซี่มันน่าตกใจมากกว่า

“จะไปได้ยังไงละน้องสาว”ใช่เลยเสียงนี้คนขับรถบ้ากาม แน่ๆเธอขยับชิดไปทางประตูแต่แล้วเธอก็เดินลงมาเหมือนไม่มี อะไรเกิดขึ้นจากนั้นคนขับรถแท็กซี่รถออกไปเธอหายใจออกมา

เอี่ยกใหญ่เหมือนยกภูเขา

“เดินไปเองก็ได้ว่ะ”ยิการ์บ่นอย่าเหยียบนี่หน่อยจะอะไรนะหรอยุงเยอะ

“ถอยรองเท้าเดินแม่งเลย “แต่ดูเหมือนเธอจะคิดผิดถนัด มันเจ็บกว่าเดิมอีก แต่ในที่สุดเข้าข้างเธอ

“นั่นโกดังทำไมมาตั้งอยู่ท้ายป่าแบบนี้นายเทวาต้องอยู่

ที่นั่นแน่”ว่าแล้วเธอก้จัดการสวมรองเท้าเข้าดังเดิม เธอเดินเข้า ในโกดังอย่างเงียบๆ ด้านหน้าไม่มีคนแต่ข้างในคงมีแน่

“ได้ยิน เหมือนคนคุยกันแหะ”ยิการ์ฉโงกหน้าออกไปดู เป็นเขาเธอเรื่องสะเหลือเกินแต่ ใครนะ ถูกมัดติดหนัก หน้าตาดูไม่ได้เลยแถมถึง คนขับแท็กซี่
“จะไปได้ยังไงละน้องสาว”คนขับแท็กซี่ “ทะทำไมละพี่” เธอพูดเสียงสั่น

“น้ำมันจะหมด นะ น้องเดินต่อเองได้ไหมพี่รีบกลับบ้าน คิดถึงเมีย นี่ก็เย็นแล้วด้วย”คนขับรถแท็กซี่

ตอนนั่นสีหน้าของเธอบอกบุญไม่รับมากเธอยื่นธนบัตรสี

น้ำตาลให้

“ไม่ต้องถอนนะคะ อุส่ามาส่งถึงนี้”เธอยิ้มแหะๆ คนขับรถ แท็กซี่พยักหน้ารับและพูดส่งท้ายว่า

“จับตัวกับเมียน้อยให้ได้นะน้องสาว “เธอพยักหน้ายิ้ม บางๆให้ ให้ตายเถอะนึกว่าอะไร

นึกแล้วก็ยิ้มขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้แต่เสียงทรงอานาจ

ทำให้เธอหลุดออกจากภวังค์

“ใครส่งถึงมา”เสียงเย็นๆแบบนี้เป็นใครไม่ใครนอกจาก

เขา เทวารัณย์

“ท์ ก่อนที่มีงจะถามกูมึงเอาเวลานี้ไปหาผู้หญิงของมึงดี กว่ามั้ย ป่านนี้คงใกล้ตายแล้วมั้ง”ชายคนนั้นหัวเราะ

“แล้วใครคือผู้โชคดีหล่ะ ใครจะเป็นรี ตายมันก็ไม่เกี่ยวกับฉัน”เทวาพูดเสียงเรียบ

“ฮ่าๆงั้นผู้หญิงที่ชื่อกรรณิการ์แกคงไม่ว่าอะไรใช่ โหม” ชายคนนั้นพูด ว่าแล้วเทวาก็ยิงไปที่ไหล่ด้านซ้ายและด้านขวาของชายคนนั้น

“เสียใจหว่ะนั่นมันของคั่นเวลา สาด”เทวาพูดเสียงเรียบ นี้ เขากำลังจะฆ่าคนเลยนะยิงไปได้แถมยังนั่งสบายใจเหมือนยิง กระป๋องน้ำอัดลมเล่นอีก และเล่นเอาน้ำเกลือไปสาดอย่างนั่น คงแสบเป็นบ้า เธอไม่รู้ว่าพวกนั่นคุยอะไรกันเธอจึงพยายาม เหงี่ยหูฟัง

แต่ไอ้โทรศัพท์เจ้ากรรมนี้สิดังขึ้นทำให้เธอตกใจรีบหยิบ ขึ้นมาปิดแต่ไม่ทันเสียแล้วชายชุดดำพวกนั้นกำลังวิ่งมาหาเธอ ตอนนี้ เธอทำอะไรไม่ได้แล้วนอกจากหนีให้ไวที่สุด

“สงสัยจะมีแขกไม่ได้รับเชิญ”เทวาเอย