ยัยเนื้อหอมกับนายมาเฟีย

30 ยังไงก็เป็นลูก เลี้ยงดูมาตั้งแต่น้อย



30 ยังไงก็เป็นลูก เลี้ยงดูมาตั้งแต่น้อย

” คุณเล่นอะไรอยู่ค่ะคุณณรงค์ นั่นลูกของคุณเชียวนะ ”

” จะโวยวายอะไร ลูกไม่แท้ลูกนอกไส้จะใส่ใจอะไร รอบนี้ รอบที่สองแล้วนะที่เธอแสดงความเป็นห่วงเป็นใยนังเด็กนั่น ” %3D

เป็นห่วงเป็นใยมันแน่นอน เพราะยังไงเธอก็เป็นผู้หญิง ฉันแทบไม่อยากจะเชื่อแล้วว่าคุณเลี้ยงดูเธอมา ถึงจะเป็นพ่อลูก ไม่แท้กันแต่คุณก็เลี้ยงดูเธอมาตั้งแต่เล็กแต่น้อยจิตสำนึกคุณ มันผุดไปอยู่ส่วนจะน้อยใจบ้างหรือ

” น้อยใจ น้อยใจหรอเธอใช้ อะไรคิด น้ำนภาเมื่อไหร่ ”

” กลายเป็นควรแยกแยะหน่อย เรื่องที่ฉันพูดมันคนละกัน ความรู้สึกของฉันกับลูกของคุณ มันคับคลายว่าจะเหมือนกันหน่ะสิ ฉันไม่มีครอบครัวตัวคน เดียวมาตลอด ต้องปากกัดตีนถีบแค่ไหนกว่าจะขึ้นมาอยู่ตรงนี้ ได้ ใครบ้างที่อยู่กับคนที่เลี้ยงดูตัวเองมาตั้งหลายปีแล้วจะไม่มี ความผูกพันบ้างเลยหรือไง”

เดี๋ยวนี้เธอหัดงัดข้อ เป็นเหมือนกับพวกคนอื่นเขาแล้ว หรือไง อย่าคิดว่ามีนายท่านคอยคุมกะลาหัวอยู่แล้วฉันจะไม่ กล้าฆ่าเธอทิ้ง ”

คุณเอาตัวเองให้รอดก่อนเถอะ ถ้าเทวากับคุณไม่ตายกันไปข้างหนึ่ง มีหวังนายท่านคงต้องลงมาจัดการด้วยตัวเอง เผลอๆอาจจะสั่งเก็บคุณไปด้วยและอีกอย่างถ้าลูกสาวนอกไส้ ของคุณไม่รักและเถิดทูลคุณเธอคงจะยอมให้คุณหลอกจิกหัว ใช้เธอจวบจนมาถึงวันนี้หรอก ส่วนเรื่องพ่อแม่ที่แท้จริงของเธอ ก็อีกเรื่องหนึ่งป่านนี้เธอก็คงรู้แล้วว่าแต่ก่อนคุณมันก็คนสวน ชั้นต่ำที่พยายามไต่เต้าหวังจะได้ดี แต่ที่แท้ก็เป็นคนกินบนเรือน ขี้บนหลังคาไร้จิตสำนึกดีๆนี่เอง รีบกลับไปทำดีกลับ ลูกสาวนอกไส้ของคุณตอนนี้ยังทันนะแต่ก็อย่างว่าไม่ว่าคุณจะ เลือกทางไหนคุณก็ตายอยู่ดี ”

เธอเตือนด้วยความหวังดีหรอก ที่ผ่านมาเธอพอจะ เข้าใจความรู้สึกของ ยิการ์อยู่บ้าง อีกทั้งจริงเธอถูกส่งตัวมาจากแก๊งมาเฟียข้ามยึดครองอำนาจของประเทศที่ใหญ่ๆ เทียบแก๊งถือว่าเธอยังอ่อนแอไร้ประสบการณ์ เหตุผลที่นายท่าน เลือกให้เธอมาทำงานนี้ก็เพราะ ความสามารถพิเศษของเธอ นั่นคือ การใช้มารยาหญิงเข้าครอบงำจิตใจของคนที่อยากจะ กำจัดทิ้งหรือที่เบื้องบนสั่งลงมา เรื่องราวทั้งหมดก่อนหน้านี้มัน คือการแสดงทั้งการเข้าไปเป็นเมียน้อยของเทวา และการใช้ มารยาหลอกล่อณรงค์ให้ฆ่า เทวาตามที่เธอยุยง เพื่อปลุกปั่น จิตใจที่ซ่อนความอิจฉาริษยาไว้ให้กลายเป็นความแค้นอยาก ได้ในสิ่งที่คนอื่นมี แต่ก็นึกไม่ถึงเลยว่าขนาดลูกสาวที่ตัวเอง เลี้ยงดูมา จะตัดใจทำร้ายเธอเพื่อความเป็นใหญ่ของตัวเองได้

” ถึงจะไม่มีนายท่านฉันก็ยังเอาตัวรอดได้ แต่คุณนี่สิถ้า นายท่านเห็นคุณหมดประโยชน์เมื่อไหร่ไม่ว่าคุณจะถูกใครฆ่านายท่านย่อมไม่สนใจ เพราะทุกคนในสายตาของเขาเป็นเพียง ทาสสุนัขรับใช้ ที่โยนเงินให้ก็ยอมเอาชีวิตมาแลก ดูๆแล้วคุณ ก็เป็นหนึ่งในนั้นสินะ ”

เมื่อณรงค์รู้เรื่องนี้เข้าว่าเธอคือคนที่เบื้องบนส่งลงมาเขา อยากจะฆ่าเธอให้ตายเสียแต่ตอนนั้น แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ในเมื่อ เธอคือญาติห่างๆของนายท่านหรือเรียกอีกอย่างหนึ่งว่าลูกพี่ ลูกน้องหากเธอตายหรือเป็นอะไรที่นี่นายท่านคงไม่อยู่เฉยๆแน่

” สักวันฉันจะต้องฆ่าเธอนังตัวดี นังงูพิษ เลี้ยงไม่เชื่อง ”

ณรงค์สบถออกมาอย่างหัวเสียย้อนกลับไปไม่กี่เดือนที่ แล้วสถานะของเธอยังอยู่ใต้ฝ่าเท้าของเขาที่ใจ แต่มาบัดนี้เธอกลับยืนอยู่เหนือหัวของเขายังพ่วงตำแหน่งญาติผู้น้องของนายท่านด้วย แรกเริ่มตัวเองจะเลี้ยงงูเห่าไว้ตั้งสองตัว หนึ่งคือลูกสาวนอกไส้นามยิก าร์ สองคือนางแพศยาเจ้ามารยาอย่างน้ำ นภา ความเมตตา และความใจดีทำให้งานใหญ่ที่วางแผนไว้อย่างแนบเนียนต้อง พังพินาศลงด้วยความไว้ใจ ส่วนเรื่องของที่จริงแล้วเขา แค่ต้องการบีบบังคับให้ฝ่ายเทวานั้นยอมเซ็นเอกสาร ไม่ได้ ตั้งใจจะปล่อยเธอไว้ในห้องเย็นแบบนั้นถ้าปานนี้จะแข็งตายไป แล้วก็คงไม่ใช่เรื่องอะไรของเขาที่ต้องมาคอยห่วงหน้าพะวง หลังยัยลูกนอกไส้คนนี้

ลดอุณหภูมิห้องเย็นลง ฉันไม่ต้องการให้ใครตาย ลำบากหลักฐาน”

อุณหภูมิในห้องเย็นลดลงอย่างรวดเร็วจากที่เคยเย็นจัดตอนนึกลับอุ่นขึ้นมาบ้าง ยิการ์ค่อยๆลืมตาขึ้นอย่างช้าๆสังเกต สิ่งที่อยู่รอบข้าง อุณหภูมิลดลงหรอเธอหัวไปมาเบาๆเรียก สติตัวเองแต่ก่อนที่เธอจะหลับไปเธอจำได้ว่า มีเสียงคนเรียก และทุบตู้อยู่ด้านนอกเธอร้องให้ช่วยแต่เสียงแผ่วเบาเกินไป จากนั้นเธอก็ไม่ได้สติอีก เธอนั่งสะลึมสะลืออยู่อย่างนั้น ประมาณพักใหญ่ๆยิ่งอากาศอุ่นขึ้นเธอก็อุ่นใจ ยังไงเธอก็ไม่ ตายเพราะหนาวเกินไปแต่ต้องมาตายเพราะอากาศที่กำลังจะ ร้อนอบอ้าวมันทำให้เธอหายใจลำบาก กลิ่นอบอายมันเริ่มจะ เหม็น กลิ่นสาบสางเสียแล้ว ไม่น่าหายใจเลยสักติดอยู่ในคุกที่มีโถส้วมตั้งอยู่กลางห้องส่งทั่ว เธอชักอยากจะกลับไปหนาวตายเสียตายเพราะกลิ่นอบสาบ เพราะอย่างน้อยให้เธอเลือกสองอย่างนี้การที่เธอหนาวตายมันก็ต่อชีวิตให้เธอตายลง

” มีใครอยู่ข้างนอกบ้าง ฉันอยู่ในนี้ ”

ยังไงเสียงเธอก็แผ่วและแหบแห้งอยู่ดีเธอพยายามผลัก เก้าอี้ที่ตนกำลังนั่งให้ล้มลง ถึงมันจะเจ็บไปหน่อยแต่ถ้ามีคนอยู่ ข้างนอกเธอก็มีโอกาสรอด แล้วถ้าไม่มีหล่ะเธอก็ต้องเจ็บตัวฟรี ไม่ได้การหล่ะเป็นตายยังไงเธอก็คงต้องลองเสี่ยงดูสัก ครั้ง ว่าแล้วเธอก็ขยับเก้าอี้อย่างสุดแรงจนมันชนตู้ดัง โครม !!ซึ่งกำลังยืนเท้าสะเอวอยู่ข้างนอกก็ตกใจหัว ขวับกลับไปมองตู้หลังใหญ่เขาเอามือทาบหน้าอกอย่างใจหาย ใจคว่ำถ้าเป็นคนอื่นคงหัวใจวายตายไปแล้ว ขนาดที่กำลังยืน อยู่โดยที่บรรยากาศรอบข้างเงียบสงบเป็นใครก็คงต้องตกใจ เขารีบเดินเข้าไปใกล้ตู้อีกครั้งจองมองอย่างชั่งใจ แต่ก็ต้องตกใจอีกครั้งเมื่อกลุ่มลูกน้องเดินมาอยู่ข้างหลัง

ไม่มีอะไรที่บ่งบอกว่าเป็นห้องใต้ดินหรือห้องลับเลยครับ

นาย %3D

เออๆไม่มีก็ไม่มีสิว่ะ แล้วที่หลังกรุณาส่งเสียงด้วย เอา หล่ะใครเปิดตู้นี้ได้บ้าง ” %3D

” มันมีอะไรหรอครับนาย ”

ถ้าฉันรู้จะขอร้องให้พวกแกช่วยเปิดมันให้หรือไง ใคร เปิดได้ก็รีบเปิด ถ้าเปิดไม่ได้พวกแกเตรียมตัวหางานใหม่ได้ เลยหรือไม่ก็รีบกลับไปจองโลงจองศาลาสะ “


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ