37 เธอคือลูกชู้

คริปที่ 5

“คุณท่านทำอะไรหนะครับ ”

” ไม่ใช่เรื่องของแก เรื่องให้ไปทำเสร็จแล้วหรือไง”

เรียบร้อยแล้วครับ”

ฉันจะไปต่างประเทศ แกเตรียมของด้วย”

เอิบ ! คุณท่านครับ

คุณท่านจะไม่ไปดูคุณหนูหน่อยหรือครับ

”

” แกจะอะไรนักหนา ทำไมฉันต้องไปดูด้วย

แกจำไม่ได้หรือไงว่าฉันกับญาดาหย่ากันแล้ว แต่ที่ฉันยังให้อยู่ที่นี่คือเห็นแก่ความสัมพันธ์ครั้งก่อ

น

และอีกอย่างฉันไม่จำเป็นต้องไปหาเพราะมันไม่ใช่ ลูกของฉันมันคือลูกชู้ แค่ไม่ให้มันมาเผ่นพ่านที่นี้ก็ถือว่าฉันเมตตามันมาก พอแล้ว ”

คริปที่ 6

” นายหญิงกับคุณหนูเล็กจะไปไหนหรอครับ” เราจะไปข้างนอกกันหน่ะ ฉันฝากลูกฉันก่อนสิ”

” คงไม่ได้หรอกครับคุณหญิง คือว่าผมต้องไปจัดเตรียมของให้คุณท่านและก็ไปสู่ งคุณท่านที่สนามบินเสียก่อนเสียก่อน”

” งั้นฉันรอให้เธอกลับมาก่อนก็ได้จ่ะ ฉันไม่อยากฝากยัยหนูไว้กับใครแล้วก็ไม่อยากทิ้งยั ยหนูให้อยู่ที่นี่คนเดียว”

” ได้ครับ แล้วผมจะรีบกลับมา ”

คริปเสียงสุดท้ายได้จบลงไปพร้อมกับทิ้งปริศนาให้ คนฟังหงุดหงิดใจเมื่อไม่ได้รับรู้เรื่องราวต่อจากนี้ แต่ความโชคร้ายก็มีความโชคดีเข้ามาผสมปนเปืออ ยู่เสมอในกรอบรูปไม่ได้มีแค่เมมโมรี่การ์ดเพียงเท่า นั้นแต่กลับมีเศษกระดาษหลายฉบับถูกพับซ้อนกัน อยู่ในกรอบรูป

เทวาก้มหยิบแล้วค่อยๆคลี่มันออกมาอย่างช้าๆทีละ แผ่นใบ

กลับพบว่ามันมีทั้งจดหมายสารภาพความผิดและจ

ดหมายขู่ต่างๆนาๆ

ผมนายณรงค์

เป็นคนใช้คนสนิทของคุณหญิงญาดา

เธอมีลูกสาวชื่อคุณหนูยิการ์ที่ตอนนี้กำลังอยู่ในระ

หว่างการเติบโตที่แสนจะรันทด

ก่อนวันที่คุณหญิงญาดาจะสิ้นใจเนื่องจากเกิดอุบัติเ

หตุรถพลิกคว่ำ

เธอได้สารภาพความจริงบางอย่างกับผม เธอสารภาพว่าว่าพ่อแท้ๆของคุณหนูยิการ์คือใคร แต่ไม่ได้บอกชื่อหรือเอ่ยนามเพียงแค่บอกว่าเขาคน นั้นมีอำนาจและอิทธิพลที่สูงส่งเกินจะยากต้านทาน เธอถูกเขาช่วยไว้โดยชายคนนั้น

ทั้งที่ตัวเธอเองก็แต่งงานมีสามีแล้ว

คืนวันนั้นคือวันที่เธอและสามีต้องออกไปงานเลี้ยงที่ บริษัทจัดขึ้นระหว่างนั้นสามีของเธอขอตัวออกไปคุ โทรศัพท์เพียงไม่นานก็มีเด็กเสริฟเอาน้ำสัมมาให้เ

ธอดื่มอย่างไม่ได้สงสัยถึงความผิดปกตินั้นๆ ภายในระยะเวลาอันสั้นเธอเริ่มรู้สึกรุ่มร้อนครั่ั่นเนื้อ

ครั่นตัว เธอตัดสินใจเดินออกมาตามหาสามี ในเมื่อเธอนั้นเป็นฝ่ายหาไม่เจอจึงถอดใจและคิดว่า

ตัวเองนั้นต้องกลับเข้าไปในห้องก่อน

ห้องที่สามีเธอเปิดไว้

ในจังหวะนั้นเธอเองก็จะบ้าครั่งเต็มทีเธอเดินเข้าไป ในห้องแต่กับพบว่าบนเตียงมีชายชราคราวพ่อนั่งอ ยู่ชายชรารุ่นพ่อวิ่งเข้ามาประชิดตัวเธอหวังจะทำมิ ดีมิร้าย

ด้วยความที่ยังมีสติเธอรวบรวมพละกำลังทั้งหมดพ ลักชายชราออกไป

และได้รู้ความจริงอย่างหนึ่งว่าสามีของเธอได้ขายเ ธอให้กับชายชราคราวพ่อเพื่อผลประโยชน์

เธอแทบไม่อยากจะเชื่อเมื่อสิ้นคำเธอคว้าแจกันฟา ดลงไปที่หัวของชายชราจนทำให้ชายชราสลบไปใ

นทันที

เธอรวบรวมพละกำลังทั้งหมดอีกครั้งก่อนจะใช้มือพ ยุงร่างของตนออกมา

และพบเข้ากับชายหนุ่มรูปร่างสูงกำยำเธอโผล่เข้า หาอย่างต้องการจะระบายจากนั้นเรื่องทั้งหมดจึงเกิ ดขึ้น”

” ฉันญาดา

จดหมายฉบับนี้คือจดหมายฉบับสุดท้าย

ก่อนที่ฉันจะหายไปจากโลกใบนี้ เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นจากการที่ฉันตัดสินใจผิดพลาด อย่างร้ายแรงสำหรับฉันคือเรื่องในการเลือกคู่ครอง

ผู้ชายที่ฉันรักที่สุดกลับทรยศหักหลังฉันโดยการข ายฉันให้กับชายชราคราวพ่อส่วนเหตุผลนั้นมันก็แส นจะขยาดสิ้นดี หนึ่งเพื่อผลประโยชน์ของบริษัท สองเพื่อสลัดฉันทิ้ง

เหตุผลข้อแรกฉันเข้าใจดีว่าสภาพของฉันในตอนนั้ นมันสิ้นเนื้อประดาตัวไม่มีทุนให้เขาผลาญเอาไปลง ทุนกับกิจการบริษัทแต่กลับกันเขานั้นไม่เคยทำอะไ รสำเร็จเลยตางหากเพียงเพื่อบริษัทห่วยๆของเขาจี งยอมขายฉันเพื่อเงิน

หลังจากเหตุการณ์งานเลี้ยงวันนั้น

เขากลับตีตราหาว่าฉันคบชู้ทั้งที่คืนนั้นเขาเองก็นอ นกกอยู่กับผู้หญิงขายบริการดีๆนี่เอง

เรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นเพราะเขาแต่เขากลับทำเป็น

ไม่รู้ไม่เห็นจนกระทั่งฉันตั้งท้อง

แต่ความผิดและความอับอายกลับเป็นตัวของฉันที่ต้ องแบกหน้ารับไว้แต่เพียงผู้เดียวอย่างไม่มีข้อกังขา

ส่วนผู้ชายคนนั้นหลังจากเรื่องทั้งหมดเลยเถิดเขาก ลับหายไปอย่างลิบลับ

หลายปีต่อมาหลังจากคลอดลูกแล้ว

ยัยหนูเติบโตขึ้นมากเมื่อเวลาผ่านไปไม่นานและเมื่อ ยัยหนูฟังความรู้เรื่องหรือพอที่จะเขาใจสภาวะของโ

ลกภายนอกเธอเป็นเด็กฉลาด

ฉันได้ฝากฝังเธอไว้กับคนสวนนามณรงค์คนที่ฉันไว้

ใจที่สุด ”

” หมดแล้วหรอค่ะ”

ยิการ์ถามอย่างขัดใจ

เขาส่ายหัวแล้วเริ่มอ่านแผ่นต่อไปทันที

” ถ้าไม่อยากให้เด็กนั้นตาย ก็มาหาฉันที่นี่ เธอรู้ใช่ไหมว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเธอไม่มา”

จดหมายขู่ต่างๆถูกส่งมาถึงคุณหญิงญาดาไม่ต้องเ ดาก็พอรู้ว่าจดหมายมากมายนี้ถูกส่งมาเรื่อยเรื่อย และมันเยอะขนาดไหน

แต่ทั้งสองก็พอจะปะติดปะต่อเรื่องราวเองได้หลังต่ อจากนี้

“ตกลงฉันคือลูกชู้จริงๆหรอ”

ยิการ์เอ่ยอย่างหดหู

ถึงแม้ความจริงจะกระจ่างแล้วแต่เธอก็ยังอดนึกถึง บิดาที่แท้จริงของเธอไม่ได้เธอนี่ช่างกำพร้าเสียจริง

พอก็ไม่รู้ว่าเป็นใครแถมยังเข้าใจผิดถึงความหวังดี ของคนที่คิดปกป้องเธอมาตลอด

” คุณไม่ใช่ลูกชู้นะ”

จะไม่ใช่ได้ยังไงในเมื่อแม่ฉันได้กับใครที่ไหนก็ไม่รู้ ทั้งที่ยังไม่ได้หย่า คุณจะให้ฉันคิดว่าฉันไม่ใช่ลูกชู้อีกหรอ”

แน่นอนว่าคุณไม่ใช่

ถึงยังไงคุณก็เป็นภรรยาของผม

ไม่ว่าคุณจะเป็นอะไรเป็นลูกชู้หรือเป็นลูกเมียน้อยคุ ณจะใส่ใจทำไมมันก็แค่ปมด้อยไม่ใช่ว่าผมไม่เข้าใ จคุณว่าคุณรู้สึกยังไงแต่ในเมื่อเรื่องราวมันผ่านไปข นาดนี้แล้ว เราก็อย่าไปสนใจเลย ”

อะไรของคุณเนี่ยเมื่อก่อนสนใจแทบตายแทบจะพลิ

กคดี

ให้ได้แล้วทำไมตอนนี้คุณถึงบอกให้ฉันลืมลืมมันไป ซะอย่าไปสนใจคุณคิดอะไรอยู่กันแน่เนี่ย”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ