29 เกมซอนหา

” เป็นยังไงบ้างเจอหรือเปล่า ”

เทวาถามลูกน้องของเขา

ไม่มีสัญญาณเลยครับคาดว่าฝั่งนั้นคงจะหักซิมทิ้งไป แล้ว แต่ว่า GPS ยังใช้การได้อยู่ เพียงแต่สัญญาณกำลังจะ หายผมจะรีบจับตำแหน่งให้ได้ครับ ”

“งั้นก็รีบไปไม่ว่ายังไงฉันจะต้องเอาตัวเธอกลับมาให้ได้ ”

5 นาทีผ่านไป

” ได้แล้วครับ อยู่ที่โรงทำน้ำแข็งเก่าที่นี่ถูกปล่อยทิ้งร้าง นานเกือบสองปีไม่รู้ว่าตอนนี้ใครเป็นเจ้าของ กำลังระบุเส้น ทางการจับตำแหน่งอยู่ครับ ”

” จะเป็นของใครก็ชั่งมันขอเพียงหาเธอเจอก็พอแล้วอย่าง อื่นไม่ต้องสน เตรียมคนให้พร้อมฉันจะไปรับเมียของฉันกลับ บ้าน ”

เขาไม่สนใจทั้งนั้นขอเพียงหาเธอเจอช่วยเธอกลับมา อย่างปลอดภัยนั่นก็เพียงพอแล้วแต่หากพวกนั้นมันกล้าแตะ ต้องเธอแม้แต่ปลายเล็บรับรองมันไม่ตายดีแน่

ต้องรีบแล้วครับนาย สัญญาณ GPS จางลงเรื่อยๆ แทบ จะไม่รู้ว่ามันอยู่ตำแหน่งไหน ”

คำพูดของลูกน้องทำให้เขายิ่งร้อนใจหากวันนี้ช่วยเธอกลับมาไม่ได้ เขาจะมีชีวิตอยู่ต่อไปเพื่ออะไรหากขาดเธอร่วม เคียง ไม่รู้ว่าตอนนี้พ่อของเธอจะรู้เรื่องนี้หรือยังเขาควรจะ โทร ไปเรียนให้ทราบหรือไม่แต่ถ้าโทรไปแล้วพ่อของเธอเกิดยิ่งเป็น ห่วงและยิ่งอยากจะตามมาเพราะท่านรักลูกสาวมากแต่ก็อาจจะ ทำให้เรื่องราววุ่นวายเพิ่มขึ้นไปอีก เขาจึงเลือกที่จะไม่โทรไป บอกเพื่อตัดปัญหา ไม่นานรถของเขาและเหล่าลูกน้องก็แล่นมา จอดที่หน้าโรงทำน้ำแข็งเก่า

หาให้เจอ ไม่ว่าจะต้องพลิกฟ้าพลิกแผ่นดินก็ต้องหาให้

” รับทราบครับ

ด้านยิการ์

เวลาผ่านไปแล้ว ไม่มีใครตามหาเธอใครจะไปคิดอุณหภูมิในตู้เย็นลองให้เธอคำนวณดูตอนนี้องศาน่าจะติดลบ ความเย็นทำให้ทั้งตัวเธอขาวซีดเธอคงใกล้ตายร่างกายเธออ่อนแรงลงเรื่อยๆ แม้แต่เสียงผลิกจะยกยิ้มก็ยังไม่มีแรง ตอนนี้ทำได้เพียงแต่ภาวนาให้ช่วยเธอออกไป

ใครก็ได้ ช่วยฉันออกไปที่ ใครก็ได้

เธอขยับมุมปากอีกครั้งแต่ก็แผ่วเบาเกินไปจนขนาดเธอ ยังไม่ได้ยินเสียงตัวเอง ความหนาวเข้าปรกคุ้มสมองเธอนั้นมัน ทั้งแข็งทั้งไปหมด มัดไว้กับเก้าอี้การที่จะได้รับความอบอุ่นกลับไม่มีแม้แต่ความหวัง

นี่ฉันจะต้องตายอยู่ที่นี่ไข่มั้ย ใครก็ได้ช่วยฉันออกไปที

เทวาคุณอยู่ไหน ”

ด้านเทวา

” เจอหรือเปล่า ”

” ไม่มีวี่แววเลยครับนาย ”

” เป็นไปไม่ได้ ”

กริ่ง ! กริ่ง !

เสียงโทรศัพท์ของเทวาดังขึ้นเมื่อเห็นเบอร์ที่คุ้นเคยจึงรีบ

กดรับ

” แกเธอไปไว้ไหนกันแน่”

%3D อย่าใจร้อนไปสิหาทั่วดีแล้วหรอเธอก็อยู่ในโรงน้ำแข็ง นั่นแหละเว้นแต่จะอยู่ตรงไหนคงต้องใช้ความสามารถของคุณ อีกอย่างคุณยังไม่ได้เซ็นเอกสารให้ผมเลยนะ แต่ผมมีทางเลือก ให้ถ้าคุณเซ็นคุณก็จะได้เจอเธอเร็วขึ้นแต่ถ้าไม่คุณก็ต้องหาต่อ ไป ”

ฉันไม่มีทางเซ็น แกต้องการเท่าไหร่ บอกมาสิแก ต้องการเท่าไหร่ฉันให้แกได้ทุกอย่างแต่ฉันจะไม่มีทางเซ็นมัน ให้แก ”

* ผมจะบอกอะไรให้ คนอย่างผมขอบหาเงินแต่ไม่ชอบใช้ เงิน ถ้าผมหาแต่ละครั้งก็ต้องหาครั้งละเยอะๆไม่มีทางมาเอาแค่ยี่สิบล้านห้าสิบล้านหรือร้อยล้านหรอกนะ ”

” ฉันไม่มีทางเซ็น ”

เอาน่าคุณเทวาไม่เซ็นก็ไม่ไม่เห็นต้องพูดย้ำพูดแย่ ให้คนฟังต้องเล่นเลย งั้นเรามาเล่นเกมกันเถอะ

” เกมอะไรของแก

” เรามาเล่นเกมซ่อนหากันดีกว่าหาเจอรอดไม่เจอตาย ”

” แกจะทำอะไรเธอ

จัจจี ไม่เอาไม่เอา ตราบใดที่เกมยังไม่จบผมไม่มีทางทำ อะไรแน่แค่เดินเกมตามกติกา

เกมหาแกคิดจะทำแกเป็นคนคุมเกม

เอาอีกแล้วอย่าพึ่งใจร้อน ทำไมไม่ฟังผมให้คุณเทวาเกมบนโลกนี้มันมีความยุติธรรมตรงไหนหาเกมย่อมมีแพ้มีชนะไม่ว่าใครจะคุมเกมผมหรือคุณมันก็กันชนะหรือแพ้ ผู้คุมเกมย่อมได้สิทธินั้น

”

หาให้เจอนะครับชนะรอดแพ้ตาย ขอให้คุณโชคดี ”

ติด

”

ไม่รอช้าเขารีบวิ่งหาอีกครั้งพร้อมกับสั่งลูกน้อง เขาวิ่งเขามาห้องใหญ่ตู้หนึ่งแต่หลาย หลายห้องที่ผ่านมาถึงไม่มีหรือว่า เขาเอามือทุบตู้อย่างแรงส่ง เสียงร้องตะโกนเรียกชื่อเธอ

ยิการ์ เธออยู่ในนั้นหรือป่าว ”

” ช่วยเดี๋ยว ฉันอยู่ในนี้ ”

เธอพูดอย่างแผ่วเบา พยายามตั้งสติ

” ยิการ์ เธออยู่ในนั้นหรือป่าว ตอบฉันด้วย ยิการ์ใด้ยิน

เขาตะโกนเรียกเธออยู่หลายต่อหลายตอบรับ เขาจึงคิดว่าเธออาจจะไม่ได้อยู่ในนี้ ขนาดใหญ่ที่มันตั้งอยู่ตรงหน้าอย่างพินิจที่ผ่านมาก็มีห้องนี้ห้องเดียวที่มีตู้ที่ขนาดนี้ ไม่ใช่ว่าห้องที่ ผ่านๆมาจะไม่มีเพียงแต่มันก็เล็กมากพอจะเก็บคนทั้งคนได้ยัง ไง เธอจะไปอยู่ตรงไหนได้ตู้หรือตามมุมลับห้องใต้ดิน เอ๊ะ ห้องใต้ดินที่โรงน้ำแข็งนี่มีห้องใต้ดินหรือป่าว เขาล้วงโทรศัพท์ ขึ้นมาโทรตรงไปยังลูกน้อง

” ไม่ต้องหานายหญิงแล้ว ไปหาห้องใต้ดินสำรวจดูสิ ว่ามี ทางเข้าหรือห้องลับอะไรหรือป่าว ”

หลังสั่งลูกเสร็จเขาหันกลับมามองตู้หลังใหญ่อีกครั้ง

แล้วมันเปิดยังไงเนี่ย ”

ด้วยความอยากรู้เขาจึงหาทางเปิดตู้หลังใหญ่นี้ ถึงแม้ เปิดไปจะไม่เจอก็ตาม แต่ก็ถือว่ายิงปืนนัดเดียวนกสองตัว หนึ่งเปิดแล้วไม่เจออะไรก็ถือว่าลดความอยากรู้ไปตั้งครึ่ง หรือทั้งหมด สองถ้าเธอเกิดอยู่ในนั่นขึ้นมาก็ถือว่าเขาก็ตัดสิน ใจถูกที่ไม่ปล่อยให้สิ่งเล็กสิ่งน้อย หลุดรอตสายตาใส่ใจกับสิ่ง ต่างๆ ที่อยู่ตรงหน้า นี่ก็ผ่านไปหลายนาทีแล้วนะทางฝั่งลูกน้องก็ ยังไม่กลับมารายงานส่วยเขาหาทางเปิดตู้นี้ไม่ได้

” นี่เธออยู่ส่วนไหนกันแน่เนี่ย ”

เขาเริ่มหัวเสียกล่าวโทษหญิงคนรักแถบจำไม่ได้แล้วว่า เธอมีรูปร่างเป็นอย่างไร ป่านนี้จะเป็นยังไงบ้าง เขาเริ่มถอดใจ ในเมื่อเปิดไม่ได้ก็ชั่ง เขาก้าวเดินออกมาจากห้องนั่นจนมายืน เท้าสะเอวอยู่หน้าห้องทำหน้าตาหงุดหงิดไอ้คนสร้างเกมนี่มัน ชั่งพิลักพิเรจริงๆ ถ้าเกิดเขาจับไอ้คนพวกนี้ได้เมื่อไหร่จะจัดการ เด็ดหัวล้างโครตให้หมด