5 ห้ามใจ

ณัฐนันท์กาลได้แต่นอนนิ่งหันหลังให้กับพรรคพัน ธุ์เธอได้แต่นอนสะอื้นเบาๆโดยไม่ให้เสียงเล็ดลอด ออกไป

พรางคิดว่าเธอไม่ควรร้องไห้เพราะเธอเป็นคนสมย อมและร่วมรักกับพรรคพันธุ์เอง

เธอจะทำยังไงดีเธอเป็นของเขาแล้วทั้งตัวแม้กะทั่ งหัวใจภาพเพื่อนรักลอยเข้ามาในหัวของณัฐนันท์ กาลความรู้สึกผิดต่อเพื่อนที่คบกับมานานหลายปี ณัฐนันท์กาลลุกขึ้นจากเตียงพยายามทำเสียงให้เ งียบที่สุดเท่าที่จะทำได้เพราะไม่อยากให้พรรคพัน ธุ์ตื่นขึ้นมาแล้วสมเพชเธอ

ณัฐนันท์กาลเข้าไปในห้องน้ำชำระล้างร่างกายตัวเ องเธอมองตัวเองในกระจกรอยช้ำจากการขบกัดดู ดเม้มรอยรักของชายหนุ่มอยู่ๆน้ำตาเธอก็ไหลออ กมาอย่างห้ามไม่ได้เธอกลายเป็นผู้หญิงใจง่ายที่ย อมให้เขาเอาเปรียบทั้งร่างกายและจิตใจ

เธอเดินออกมาจากห้องน้ำมองผู้ชายที่เธอรักอย่า งห้ามใจ

“ทำไมฉันถึงไม่สามารถเลิกรักคุณได้สักที”พูดจบ น้ำตาก็ไหลออกมาอีกครั้งเธอเปิดประตูแล้วออกไ ปจากห้องของพรรคพันธุ์

แสงแดดยามเช้าลอดผ่านหน้าต่างมากระทบกับร่า งกายบนเตียงพรรคพันธุ์ลืมตาขึ้นมากระพิบตาเพื่ อปรับการมองเห็นมือควานหาอีกร่างที่นอนอยู่บนเ ตียงกลับพบว่าพื้นที่ข้างๆเย็นเฉียบเหมือนกับร่างนั้นลุกขึ้นออกไปนานแล้ว

พรรคพันธุ์ลุกขึ้นจากเตียงเพราะคิดว่าอีกร่างน่าจ ะอยู่ในห้องน้ำแต่ไม่พบ

“คงจะกลับไปนานแล้วสินะ”พรรคพันธุ์พูดกับตัวเอ งทำไมกันเขาต้องเป็นห่วงเธอด้วยทำไมถึงได้รู้สึก ดีที่ได้ครอบครองร่างกายของเธอพูดแล้วพรรคพั นธุ์ก็สะบัดหัวตัวเองว่าหยุดคิด”ไม่!ไม่ ! ฉันรักยิการ์”พูดจบแล้วก็รับเข้าไปจัดการกับสะภา พตัวเองในห้องน้ำแล้วรีบแต่งตัวเพื่อจะออกไปหา ยิการ์หญิงสาวที่เขารักมากที่สุดต่อให้ต้องตายเข าก็จะไม่ยอมให้ใครได้ยิการ์ไป

ด้านยิการ์

“อีกแค่2อาทิตย์สินะ

ทำไมเรื่องบ้าๆนี่ต้องมาเกิดกับฉันด้วยทำไมๆๆ”ยิก าร์บ่นกับตัวเองและกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่บนเตียง

ก๊อก!ก๊อก!

เสียงเคาะประตูทำให้ยิการ์หลุดออกจากภวังค์

“คุณค่ะคุณท่านให้มาตามค่ะ”แม่นม

“หนูขอเวลา10นาทีนะค่ะป้า”ยิการ์ตอบส่งๆไปโดย ที่ยังไม่ลุกจากเตียง

“ยังไม่ลุกใช้รึป่าวคะคุณหนู ปล่อยให้ผู้ใหญ่ค่อยนานมันไม่ดีนะค่ะ”แม่นม

“มาแผนนี้อีแล้วหรอก็ได้ๆ”ยิการ์พูดเสียงติดหงุดห จิด และตะโกนออกไปว่า

“กำลังแต่งตัวค่ะป้า”ยิการ์ตอบหลังจากลุกออกจากที่นอน

“ป่าลงไปรอข้างล่างก่อนเลยค่ะเดี่ยวหนูตามลงไป ค่ะ”ยิการ์ตอบแม่นม

“งั้นนมไปรอข้างล่างนะค่ะ”แม่นม

ด้านเทวา

“สวัสดีครับอา

สบายดีใช่ไหมครับ”เทวาถามผู้เป็นพ่อตาในอนาค

ต

“อาสบายดีไอ้ลูกเขย55

ก็3วันดี4วันไข้ตามประสาคนแก่นั่นแหละ”ณรงค์ต

อบบุตรเขย

“ว่าแต่มาหาอามีอะไรรึป่าว”ณรงค์ถาม

“ผมมาหาน้องครับว่าจะพาไปลองชุดแต่งงาน”เทว

าตอบ

“ชุดแต่งงานหรอ

ใช่สินะเลือกอีกแต่สองอาทิตย์ก็จะแต่งแล้วนิ”ณ

รงค์

“ผมขออนุญาตพาน้องไปนะครับว่าจะพาน้องไปเปิ ดหูเปิดตาด้วยอาจจะมาส่งน้องดึกหน่อย”เทวาบอ กผู้เป็นพ่อตา

“แล้วแต่เทเลยอาไม่ห่วงหรอถ้าน้องอยู่กับเรานะแต่ถ้าอยู่กับคนอื่นอาไม่ไว้ใจ”ณรงค์

“ว่าแต่น้องไปไหนหรอครับผมไม่เห็นเลย”เทวา “คงจะแต่งตัวอยู่นะอาให้คนไปตามแล้ว”ณรงค์

ว้าย!จากบันได

“ตายแล้วคุณหนูของนมทำไมแต่ตัวอย่างนี้ละค่ะ” ป้าชื่นตกใจในการแต่ตัวของยิการ์

“ทำไม!ยังใส่ชุดนอนอยู่ละค่ะไหนบอกว่ากำลังแต่ ตัว”ป้าชื่นถาม

“หนูไม่ได้ออกไปไหนนี่ค่ะนม

คุณพ่อก้แค่เรียกไม่ใช่หรอค่ะ”ยิการ์ทำหน้าอ้อน

“เกิดอะไรขึ้น”เสียงใหญ่ในบ้านรีบเดินมาดู

“ยิการ์!ทำไมไม่แต่งตัวให้เรียบร้อย”

ณรงค์

“มีอะไรหรอครับคุณอา”เทวาเดินตามเข้ามาตาเห ลือบเห็นหญิงสาวในชุดนอน

ตาของเทวามองตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าอึ้งไปสักพั

“ไอ้บ้า!มองอะไรของนายหนะ”ยิการ์ตะวาตเสียง ลั่นบ้านพร้อมเอามีจับเสื้อคลุมไว้แน่น

“หยุดนะยิการ์!ตัวเองนะรีบขึ้นไปแต่งตัวให้เรียบร้อยและห้ามใส่ชุดนอนลงมาข้างล่างอีก”ณรงค์ดุล กสาวเพียงคนเดียวของบ้าน

ซิการ์ทำอะไรไม่ได้นอกจากกระทืบเท้าเดินขึ้นไป บนห้องและยังส่งสายตาคาดแค้นให้เทวาเพราะเข าคือคนที่ทำให้เธอโดนดุ

“อาต้องขอโทษเราด้วยเทวา

อาคงสอนยัยยิการ์ไม่ดีถึงทำตัวไม่มีมารยาทแบบ น่อย่าถือโทษโกรธน้องเลยนะ”ณรงค์บอกเทวา อันที่จริงเขาก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอแต่คิดๆดูแล้วยัยจุ้ นจ่านนี่ก็เซ็กซี่ไม่เบา

“ไม่เป็นไรครับอาน้องยังเด็ก”เทวาตอบแบบยิ้มๆๆ

“เอ่ออาว่าจะฝากน้องไว้กับเทสักอาทิตย์นึงหรือ อาจจะนานกว่านั่นพอดีมีงานที่บริษัทที่ฮ่องกงมีปั ญหาถ้าไม่เป็นการรบกวนเวลาทำงานของเทอาฝา กน้องได้รึป่าว”ณรงค์ถาม

“ได้สิครับไม่ได้รบกวนอะไร”เทวาตอบ

“งั้นอาฝากน้องด้วยนะ”ณรงค์

“อาบินวันนี้หรอครับ”เทวาเลิกคิวสงสัย

“อืม ใช่อีกสองชั่วโมง”ณรงค์บอก

“งั้นคุณอารีบไปเถอะครับไม่ต้องห่วง ผมจะดูแลน้องให้”เทวา

“ขอบใจมากไม่ต้องห่วงอากลับมาทันงานแต่งของ เราสองคนทันแน่นนอน55″ณรงค์

“อาครับผมเกือบลืมบอก

คุณพ่อผมเองก้อยู่ฮ่องกงท่านคงดีใจที่ได้เจอคุณอา”เทวา

“จริงหรอ

งั้นดีเลยเสร็จงานแล้วจะได้บินกลับมาพร้อมกันน”

ณรงค์

“นั่นน้องมาพอดี”ณรงค์

ยิการ์เดินหน้ามุ่ยลงมาจากบันได

“วันนี้ไปลองชุดแต่งงานกับพี่เขานะ

ยิการ์”ณรงค์

ยิการ์กำลังจะตอบปฏิเสธพ่อของเธอก็พูดต่ออีก

“วันนี้พ่อต้องบินแล้วไปนานหน่อยแต่กลับมาทันงา

นแต่งเราแน่

อย่าดื้อกับพี่เขาละพ่อฝากพี่เขาไว้แล้ว”ณรงค์บอ

กลูกสาว

“แต่…”.ยิการ์กำลังจะพูดก้ถูกขัดขึ้นอีก

“พ่อต้องไปแล้วเดี๋ยวตกเครื่อง”พูดจบณรงค์ก็ดึงลู กสาวเพียงคนเดียวมากอดและเดินออกไปขึ้นรถทั้ นที

ยิการ์นั่งนิ่งตัวแข็งจนได้ยินเสียงเรียกของเทวาทำ ให้หลุดออกจากภวังค์

“ไง ที่รัก”เทวาถามยิการ์ไม่ลืมที่จะยิ้มแบบกวนๆ

“ใครที่รักของนายไม่ทราบเลี่ยนหู”ยิการ์พร้อมทำ

ท่าขยะแขยง

เห็นถ้าแล้วคนอย่างเทวาคงมีอะไรสนุกๆให้ทำอีกแ น่ ว่าแล้วก็เอ่ยขึ้นว่า

“ไปได้แล้วผมไม่ชอบรออะไรนานให้เสียเวลา”เทวาพูดพร้อมยืนขึ้นเต็มความสูง

ซิการ์ทำอะไรไม่ได้นอกจากเดินตามเทวาไปขึ้นร

ถ

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ