34 บังเอิญจังเจอกันอีกแล้ว

” เธอเอาเขามาลวงฉัน เธอผิดคำพูดทั้งหมดมันเป็นแผนของ

เธอ”

” ประติดประต่อเรื่องได้ไม่เลวหนิ แต่เธอช้าไปหน่อย ”

” เธอมันหน้าไหว้หลังหลอก ”

ฉันไม่สนว่าเธอจะพูดอะไร ฉันแค่ทำหน้าที่ของฉัน อีกไม่ นานเราก็จะได้เจอกันแล้วอย่าเผลอต่าฉันจนหมดหล่ะเดี๋ยวพอ เจอกันเธอจะไม่มีคำไหนมาว่าฉัน ”

สายถูกตัดไปได้ไม่นาน น้ำตาเธอมันก็ไหลออกมาทันที นี่ ขนาดพ่อไม่แท้ยังทำกับเธอได้ขนาดนี้แล้วถ้าเกิดเป็นพ่อแท้ๆ ขึ้นมาหล่ะเขาคงไม่จับเธอถ่วงน้ำเลยหรือไร เธอบอกให้น้ำตา หยุดไหลไม่ได้ดีเหมือนกันเวลาเธอเป็นฝ่ายตอกกลับบ้างจะได้ ไม่ต้องรู้สึกผิดให้มันมากนักเธอบอกกับตัวเองแบบนั้น คน อย่างเธอไม่ยอมเป็นเหยื่อให้ใครล่าง่ายๆหรอก

ก๊อก ! ก็อก ! ก๊อก !

เสียงเคาะประตูดังขึ้นเป็นเชิงขออนุญาตเจ้าของห้อง ตาม มาด้วยเสียงของเทวาที่เอ่ยขึ้น

” ผมเข้าไปได้หรือเปล่า ”

” เข้ามาสิ”

เธอเช็ดน้ำตาลวกๆ
” คุณทำไม ใครทำอะไรคุณ ”

” พอดีมีเรื่องให้ต้องนิดหน่อยเลยต้องระบาย มันออกมาบ้างแต่ตอนนี้ฉันรู้สึกสบายขึ้นเยอะเลย ”

เธอบอกเขาอย่างไม่ปิดบังแม้จะบอกไม่หมดก็เถอะ เขา ยกมือขึ้นมาเกลี่ยน้ำตาของเธอพร้อมดึงเข้าไปในอ้อมอกพลาง ปลอบลูบผมอย่างเบามือ เขานั้นรู้อะไรมากว่าที่เธอคิดแต่ไม่ อาจบอกเธอให้รับรู้ได้ เพราะเขารู้ว่าเธอเป็นคนที่ถูกสิ่งรอบ ข้างกระตุ้นได้ง่ายโดยฉะเพราะเรื่องที่เธอนั้นฝังใจเจ็บ

คุณพึ่งจะออกจากโรงพยาบาล อาจจะเหนื่อยมาก เอา อย่างงี้ไหมเราออกไปทานข้าวข้างนอกกันบรรยากาศ ”

เธอพยักหน้าเบาๆเชิงตอบ เขา

งั้นคุณไปล้างหน้าล้างตา เปลี่ยนเสื้อผ้า ผมจะไป

เดี๋ยวค่ะ ไปทานข้างครั้งนี้ฉันอยากได้ความเป็น

ล่าง ”

ไม่อยากให้มีคนพลุกพล่าน

ผมเข้าใจว่าคุณต้องการอะไร เอาอย่างงี้ผมจะบอกให้ ลดการ์ดลงแล้วเอาคิวกับคิมไปแค่สองคนพอ ส่วนคนอื่นๆผม จะให้คุ้มกันความปลอดภัยอยู่ห่างๆเพื่อความสะบายใจของ คุณ โอเค ไหม ”
” ค่ะ”

ร้านอาหาร

ยิการ์สังเกตุเห็นว่าเขาทำตามที่เธอขอจริงๆด้วยการลด การ์ด แต่เพิ่มความระวังไว้อยู่ห่างๆ จนกระทั่งเดินมาถึงหน้า ร้านเทวาก็หันมาหาคิวกับคิมแล้วพูดว่า

%3D นายสองคนไปตรวจดูข้างนอกไป หรือว่าจะพาคนอื่นๆ ไปหาอะไรกินด้วยก็ได้ นี่มันก็บ่ายกว่าแล้วทุกคนคงยังไม่ได้กิน

อะไร ”

แต่ว่า..”

เมื่อเห็นสองหนุ่มเริ่มอีกอักไม่อยากไปเธอจึงเอ่ยเพื่อช่วย

พูดขึ้น

” ไปเถอะ เราสองคนอยู่ในร้านอาหารนะคนพลุกพล่าน เต็มไปหมดไม่มีใครกล้าทำอะไรหรอก พวกเธอสองคนพาคน อื่นๆไปหาอะไรกินเถอะ ”

” ก็ได้ครับ แล้วพวกผมจะรีบกลับมา ”

เมื่อคนทั้งสองพากันเดินออกไปห่างขึ้นเรื่อยๆ เธอจึงหันมา สนใจอาหารภายในร้าน โดยมีเทวาเป็นคนจูงมือให้เดินไปที่ โต๊ะด้วยกัน

คุณอยากกินอะไร ”

” อะไรก็ได้ค่ะ ตามใจคุณเลย ”

” คุณเป็นคนกินจะมาตามใจผมได้ยังไง ”
สามีสั่งก็เหมือนภรรยาสั่งไม่ใช่หรอค่ะ สามีกินอะไร ภรรยาก็กินอย่างนั้นเหมือนกัน ”

หัดพูดคำพวกนี้ตั้งแต่เหมือนไหร่กัน ใครเป็นคนสอน ”

เขาส่งยิ้มให้เธอ พลางเอามือมาขยี้ผม ก่อนจะเรียก พนักงานมาสั่งอาหารเพียงไม่นานอาหารก็มาเสริฟจนเกือบจะ เต็มโต๊ะ

%3D นี่คุณสั่งมาเยอะขนาดนี้เลยหรอ เยอะขนาดนี้จะกินหมด

หรือเปล่า ”

เธอถามเขาด้วยความตื่นเต้นเพราะขนาดเธอยังไม่เห็นคนสั่งอาหารเยอะเท่านี้ทั้งที่ก็กินกันแค่พวกงานเลี้ยงครอบครัวที่จะสั่งมาแบบเต็มเยอะจนหาที่วางไม่ได้แต่เอาเถอะนานๆเธอจะเห็นและเขาก็ไม่ใช่ใครอื่นใด เพราเขาเป็นสามีของเธอ

” หมดสิ มีคุณอยู่ทั้งคน ”

%3D คุณว่าฉันเป็นหมูหรอค่ะ ”

” เปล่าหนิรีบกินเถอะเดี๋ยวเย็นแล้วมันจะไม่อร่อย ”

เธอพยักหน้าตักอาหารเข้าปาก คำโต เวลาไม่ นานเธอก็อาหารบนโต๊ะจนเรียบอย่างที่เขาพูด แต่เธอชัก เริ่มจะมีนหัวขึ้นมาแล้วสิ ทำไมถึงได้เป็นแบบนี้นะ เธอคว่ำหน้า ลงบนโต๊ะและหลับไปในที่สุด เทวาที่กำลังจัดการกับอาหารใน จานตัวเองอยู่ เอ่ยถามเธอว่า
อิ่มหรือยังเอาของหวานเพิ่มหรือไหม ร้านที่นี่มีทั้งขนม ไทย เบเกอรี่ก็มีนย ”

เมื่อเขารู้สึกว่าเธอเงียบผิดปกติจึงละอาหารในจานตัวเอง ขึ้นมามองเธอ เมื่อเห็นเธอคว่ำหน้าลงกับโต๊ะเขาถึงกับงงงัน เพียงได้แต่เอื้อมมือไปแตะเธอที่หัวไหล่ ยังไม่ทันที่มือใหญ่จะ และถึงตัวเธอเขาฟุบลงบนโต๊ะอย่างไม่รู้สึกตัวอีกเลย

” เอามันสองคนขึ้นรถ เบาๆหล่ะเดี๋ยวพวกมันจะดื่น ”

เสียงชายนิรนามเอ่ยขึ้นสั่งลูกน้อง และยกหยิบโทรศัพท์ ขึ้นแนบหูเพื่อโทรหาใครบางคน

” ทุกอย่างเรียบร้อยครับ %3D

” ดีมาก เอาตัวมา ”

ภายในห้องที่มีดสลัว ตาใสๆลืมตาขึ้นขยิบตาเพื่อปรับ สภาพให้ชินกับความมืด เธอจำได้ว่าเธอกินอาหารจนหมดแล้ว เธอก็หลับไปเฉยๆ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับเธอกันแน่ระหว่างที่ตก อยู่ในภวังค์ เธอได้ยินเสียงหายใจที่เข้าออกอย่างสม่ำเสมอดัง มาอีกฝังหนึ่งของห้อง เธอพยายามเงี่ยหูฟังอย่างตั้งใจ นั้นมัน เขาหนิเสียงหายใจของเทวาเธอจำได้เมื่อเธอกำลังจะลุกขึ้นไป หาคนที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งก็มีคนเปิดประตูเข้ามา เธอจึงแสร้งแกล้ง หลับทำที่ว่ายังไม่ฟื้นดังเดิม

” เอามันทั้งสองคนออกไปนายรออยู่ อย่างชัดช้า จะได้รับ รับเงินแล้วไปสักที ”

ไม่นานเทอก็กกพวกนั้นลากคดกมาติกาเห็นตบไส่รองเท้าส้นสูงสีแดงขายาวเรียวสวยใช้ได้ทีเดียว แต่เธอไม่ อาจมองให้ถนัดเต็มตาได้ จนมีเสียงเล็กๆดังขึ้น

ในเมื่อเธอตื่นแล้ว จะแกล้งหลับอีกทำไม ”

เมื่อได้ยินดังนั้นเธอจึงลืมตาขึ้นปรากฏว่ามันเป็นเธอ น้ำ

นภา

” เป็นเธอ ”

%3D ใช่ ฉันเอง บังเอิญจังเราเจอกันอีกแล้ว โลกชั่งกลมเสีย

จริง ”

” เธอต้องการอะไร ”

น้ำ นภาไม่พูดแต่หันไปบอกลูกน้องที่ถือถังน้ำใบหนึ่งอยู่ พอหล่อนพยักหน้าเพียงครั้งเดียวน้ำในถังถูกสาดเขาไปที่ ใบหน้าของเทวาอย่างจังจนหมด ด้วยความที่เทวายังมีอาการ สะลึมสะลือน้ำ นภาจึงละความสนใจจากเขาหันมาตอบเธอว่า

” ฉันเคยบอกเธอแล้ว ว่าต้องการอะไร แต่เธอกลับทำมัน พังตลอด ไม่น่าเชื่อว่าครั้งนี้ ฉันจะได้ทั้งตัวที่ใช้ต่อรองกับตัวที่ ถูกต่อรองมาด้วยกัน ฉันหวังว่ามันจะง่ายขึ้น และได้ในสิ่งที่ฉัน ต้องการเร็วขึ้น ”

อีกไม่กี่ตอนก็จะจบแล้วน้า อย่าลืมติดตามอ่านกันนะ