2 แรกเริ่ม

ใจกลางกรุงนิวยอร์ค

กริ่ง!กริ่ง !

เสียงนาฬิกาปลุกหญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียงให้ตื่น

ขึ้น

แต่ก็ไม่มีวี่แววว่าเธอจะลุกแต่อย่างใดแถมเธอยังปี ดนาฬิกาปลุกแล้วนอนต่อจนกระทั่งได้ยินเสียงโท รศัพท์พร้อมกับชื่อที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอว่า

พี่พันธ์

“ฮาาาโลลลค้าาา”

เธอทักทายด้วยน้ำเสียงงั่วเงีย

“ทำไมยังไม่ตื่นอีกวันแล้วนี้จะกลับเมืองไทยไม่ใช่

หรอ”

เมื่อเธอได้ยินคำว่ากลับเมืองไทยเธอก็รับลุกจากเ ตียงทันที จิงด้วยวันนี้เธอจะกลับเมืองไทยนี่นา

“กลับค่ะกลับ”

ให้ตายสิยิการ์ทำไมนอนตื่นสายอย่างนี้

“งั้นถ้าถึงสนามบินแล้วโทรหาพี่นะพี่จะไปรับ” พรรคพันธุ์ขำกับน้ำเสียงของยิการ์เล็กน้อยด้วยค วามเอ็นดู

“ได้ค่ะเดี๋ยวถึงแล้วจะรีบโทรหาเลยนะค่ะ”

ยิการ์รีบวางสายจากพันธ์ทันทีก่อนขอตัวไปเตรีย มตัวด้านของเทวา

ตุบ!เสียงตบโต๊ะดังทั่วห้องของเทวา

“นี่มันอะไรกันว่ะ”

เทวาสบถออกมาอย่างหัวเสียเมื่อรูว่าคาสิโนในปร ะเทศไทยมีปัญหา

“มีคนลอบวางเพลิงครับนาย”

คิมมือขวาผู้ภักดีตอบอย่างกล้าๆกลัวๆเพราะรู้ว่าถ้ านายของเขาโมโหจะเกิดอะไรขึ้น

“เตรียมห่อให้เรียบร้อยฉันจะกลับไทยวันนี้” เทวาสั่งมือขวาพร้อมเดินออกไปจากห้องทำงาน

ทั

นที (5นาทีผ่านไป)

“เรียบร้อยแล้วครับนาย”

คิมเดินมาบอกผู้เป็นนาย

“ดี”

เทวาตอบสั้นๆก่อนเดินนำลูกน้อง4-5คนที่เป็นผู้ติ

ดตาม

??สนามบินสุวรรณภูมิยิการ์หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพร้อมจะโทรหาพรรคพั นธุ์แต่ก็ต้องสดุดล้มเพราะเดินชนใครบางคน

“นี้!เดินประสาอะไรของคุณหะ”

เทวายืนนิ่งเงียบ

“นี่เป็นใบหรือไงห้ะถามไม่ตอบ”

เมื่อหญิงสาวพูดจบเทวาวาก้เอามือลวงกระเป๋าเสื้อ หยิบเช็คออกมาแล้วโยนให้เธอ

“คงจะพอใจนะ”

พอใจหรอ?หญิงสาวอึ้งกับการกระทำของเทวาที่โ

ยนใบเช็คให้เธอ

เมื่อเห็นเทวาเดินออกไปเธอจึงออกจากพวังและรี บวิ่งออกไปขว้างเทวาไว้ทันที

“เดี๋ยว!เน.่นายคิดว่าเงินซื้อได้ทุกอย่างรีไง”

ยิการ์โมโหมากกระการกระทำของเทวามันเหมือน

ทำอย่างกับเธอไร้ศักดิ์ศรี “จำนวนเงินไม่พอใจเธอรีไงตั้ง 1ล้าน

ดูถ้าแล้วสำหลับเธอก็น่าจะพอนะ”

มันเป็นคำพูดที่ทำให้ยิการ์โมโหขึ้นไปอีกกับคำดูถู จึงทำให้เธอเผลอต่อยเข้าที่จมูกของเทวา

กของเทวา

ไม่สิเธอไม่ได้เผลอเธอตั้งใจตางหาก

“สำหรับคุณเงินมันซื้อได้ทุกอย่างแต่สำหรับฉันมัน ไม่ใช่เชิญเอาเงินสกปรกของคุณคืนไปเถอะ”

ยิการ์ยื่นเช็คออกไปแล้วฉีกเช็คใส่หน้าเทวา”ชาตินี้อย่าได้เจอคนอย่างคุณอีกเลย” เมื่อหญิงสาวเดินจากไปแล้วเทวาก็สบถอย่างหัวเสี

ย

“บ้าเอ้ย!ผู้หญิงอะไรว่ะเดินชนเองให้เงินแล้วยังไม่ พอแถมยังกล้ามาต่อยจมูกฉันอีก”

นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนกล้าต่อยเทวาทั้งที่ยังไม่มีใคร เคยกล้าทำแบบนี้กับเขามาก่อนแต่ตาของเทวาค่อ นข้างดีเหลือบเห็นนาฬิกาข้อมือของหญิงสาวที่ทำ หลุดตอนต่อยเขาเทวาหยิบขึ้นมาและทำหน้านิ่งใ เค้าคงมีเกมสนุกๆให้เล่นอีกแล้วสินะ

ลูกน้องอย่างคิมก็พึ่งเคยเห็นเจ้านายของตนพูดเกิ นสามคำก็วันนี้แหละเพียงเพราะผู้หญิงต่อยจมูก

“นายเป็นอะไรมากรีป่าวครับ”

คิมถามพร้อมรีบหยิบทิชชูให้ผู้เป็นนาย

“ไม่เป็นไร”เทวาบอกพร้อมเช็ดเลือดที่ไหลออกจา

กจมูก

“จะให้ตามจับตัวเธอกลับมามารึป่าวครับ”คิมถามด้ วยความที่รู้ว่านายของตนไม่เคยปล่อยใครไปง่าย ๆไม่ว่าเรื่องจะเล็กหรือใหญ่แต่คำตอบที่ได้กลับมา จากผู้เป็นนายคือ

“ปล่อยเธอไปก่อนฉันมีเรื่องสำคัญกว่าต้องทำ”เท วาบอกลูกน้องพร้อมเดินออกไปทันที

“ไอ้คิวฉันหูฟาดไปว่ะ”คิมตกใจมากกับคำตอ

บของผู้เป็นนาย

“ไม่ว่ะฉันก็ได้ยิน”คิวคือมือซ้ายของเทวาซึ่งถูกเทวาส่งมาเมืองไทยก่อนหน้าแล้ว

“ฉันว่ารีบตามนายไปเหอะเดี่ยวคนที่จะตายคือพว กเรา”คิ้วบอก

ด้านยิการ์

ยิการ์เดินออกมาอย่าหัวเสียพร้อมหยิบโทรศัพท์โ

ทรหาพรรคพันธุ์ทันที

ไม่นานรถของพรรคพันธุ์ก้มาจอดตรงหน้ายิการรี บเปิดประตูขึ้นรถทันที

“ทำหน้าตาแบบนี้โกรธพี่รึป่าว”

พรรคพันธุ์ถามด้วยความสงสัย

“ป่าวค่ะพอดีมีเรื่องนิดหน่อย”

ยิการ์ตอบโดยพยายามขมความโกรธไว้

“หิวรึป่าวพี่จะได้แวะร้านอาหารให้ก่อนกลับบ้าน” พรรคพันธุ์ถามเพราะเห็นคนตัวเล็กเดินทางมาเหนี่ อยๆ

“ก็ดีค่ะ”ยิการ์ตอบเพราะเธอก็เริ่มหิวแล้วเหมือนกัน ตั้งแต่เช้าเธอก็ไม่ได้กินอะไรแถมต้องมาเจอไอ้บ้า หน้าเหลี่ยมนั่นอีกคิดแล้วก็โมโหการกินเนี่ยแหละ อาจช่วยเธอได้

เมื่อกินเสร็จพรรคพันธุ์ก็มาส่งเธอกลับบ้าน

“ขอบคุณนะค่ะพี่พันธุ์ที่พาไปกินของอร่อยก่อนก ลับบ้าน”ยิการ์บอกพรรคพันธุ์พร้อมด้วยท่าทางมีความสุข

นานแค่ไหนแล้วที่เธอไม่ได้ไปไหนมาไหนกับพรร คพันธุ์ก็คงตั้งแต่ตอนที่พ่อของยิการ์ส่งเธอไปเรีย นต่อที่นิวยอร์คสินะ

“ไม่เป็นไรหรอดีซะอีกพี่ไม่ได้มียิการ์มานั่งทานข้า วด้วยนานแล้ว”พรรคพันธุ์ตอบออกไปตามความจ ริงตั้งแต่นิการ์ไปเรียนต่อที่นิวยอร์คเค้าก็ไม่ได้นั่ง กินข้าวกับผู้หญิงคนอื่นเลย

“งั้นพี่กลับก่อนนะ”พรรคพันธุ์ตอบพร้อมขับรถออ

กไป

“บ้ายบ่ายค่ะ ขับรถดีๆนะค่ะ”

ยิการ์ยืนมองรถของพรรคพันธุ์จนลับตาไป

“ถึงสักทีเตียงนุ่มๆของฉัน”

ขณะที่ยิการ์กำลังจำหลับเพาะความเพลี่ยแล้วจู่ๆ ก็มีเสียงเคราะประตู้ขึ้น

“คุณหนูค่ะคุณผู้ชายให้มาตามค่ะ”

ป่าชื่นแม่บ้านแม่นมของยิการ์

“เดี๋ยวยิการ์ลงไปนะค่ะป้า”

ยิการ์เดนออกมาพร้อมกับเจอป่าชื่นยืมรอหน้าห้อ วิการกระโดดกอดป้าชื่นทันที

“คิดถึงจังเลยค่ะป้าชื่นแก้มใครน่าาาหอมสุดๆหอม เหมือนเดิมไม่เปลี่ยน”

ยิการ์ดูดพร้อมกับหอมแก้มป่าชื่น

“ไม่ต้องมาปากหวานเลยค่ะคุณหนูของนมคุณผู้ชายรอนานแล้วนะค่ะให้ผู้ใหญ่รอนานมันไม่

ดี”

ป่าชื่นพูดพร้อมทำสายตาดุๆใส่

เมื่อยิการ์ออกมาจากห้องของพ่อก็ทำให้เธอน้ำตา ไหลพ่อนะพ่อจะให้เธอเลิกกับพรรคพันธุ์และให้แ ต่งงานกับใครก็ไม่รู้ไม่เคยเห็นหน้าไม่รู้นิสัยใจคอเ ธอร้องไห้ลงมาหาแม่นม

“ป้าชื่นข้าาาา”

ยิการ์ร้องไห้มาแต่ไกลพร้อมกับเสียงสะอื้นดังเป็น

ระยะ

“ตายแล้วคุณหนูของป่าใครทำให้คุณหนูของป้าร้ องไห้หนักขนาดนี้ค่ะ”

ป้าชื่นถามด้วยความเป็นห่วงเพราะตั้งแต่เด็กไม่เค ยเห็นยิการ์ร้องไห้หนักเท่าวันนี้มาก่อน

“ป้าข้าาาาคืนนี้ยิการ์ขอนอนกับป้านะค่ะ”

ยิการ์พูดพร้อมกับสะอื้นเธอยังไม่พร้อมที่จะบอกใ

ครจริงๆ

“ได้สิค่ะ

ทีนี้บอกป้าได้ไหมว่าเป็นอะไรถึงได้ร้องไห้หนักขน าดนี้”

ป่าชื่นถามยิการ์แต่ดูจากสภาพของยิการ์ตอนนี้แล้ วคงยังไม่พร้อม

“ไม่เป็นไรค่ะยังไม่พร้อมจะพูดก็ไม่เป็นไรถ้าอยาก บอกป้าหรืออยากเล่าให้ฟังเมื่อไรก้ค่อยบอกป้านะ

ค่ะ”ยิ่งพูดเหมือนยิ่งยุทำให้ยิการ์ร้องไห้หนักขึ้นไปอีก ตอนนี้ยิการ์ร้องไห้หนักมากพร้อมกอดป้าชื่นไว้แน่

น ทำไมวันนี้ที่เธอกลับมาต้องได้ยินเรื่องที่ไม่สมควร ด้วยแทนที่จะกลับมาแล้วอยู่อย่างมีความสุข

ด้านเทวา

ตอนนี้เทวานอนไม่หลับเพราะคิดแต่เรื่องคาสิโนที่ ถูกวางเพลิงใครกันแน่นที่คิดจะทำลายผลประโย ชน์ทางอ้อมคิดไปคิดมาก้หยิบนาฬิกาข้อมือของใ ครบางคนขึ้นมาดูนี่อาจเป็นอะไรสักอย่างที่ทำให้เ ทวานอนไม่หลับเมื่อเอามือจับจมูกก็นึกเรื่องมีโดน ผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้ต่อยจมูก

พรุ่งนี้เทวาก้ต้องไปบ้านของเพื่อนพ่อและใช่แล้วค นอย่างเทวาไม่ได้มาเมืองไทยเพราะเรื่องถูกวางเพ ลิงที่คาสิโนอย่างเดียวแน่ถ้าไม่ใช่พ่อของเค้าให้มา ดูตัวเจ้าสาวในอนาคตที่จะมาเป็นภรรยาในอีกไม่ช้ า

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ