16 พรรคพันธุ์ & ณัฐนันท์กาล
ภายนะยะเวลาไม่นานเขาไม่มีเวลาคิดนอกเรื่องเวลาทั้งหมดใน ตอนนี้ทุ่มให้กับการทำงาน ทั้งที่ตัวเองก็ไม่เข้าใจว่าตัวเองทำ ไปทำไม ทำเพื่อฆ่าเวลาเล่นหรือทำเพื่อไม่ให้ตัวเองคิดฟุ้งซ่าน เขาทำสิ่งนี้ร่วมเดือนโดยไร้จุดหมายปลายทาง
จนกระทั่งเขาได้รับข่าวสารจากเพื่อนร่วมงานที่กรุงเทพว่า มีข่าวซุบซิบนินทาระหว่างนักธุรกิจหนุ่มกับภรรยาสาว ซึ่งมันเป้ นใครไปไม่ได้เลยนอกจากคนคนนั้น คนที่จะทำเรื่องอื้อฉาวให้ วายวอดได้คนที่สามารถดังได้เพียงชั่วข้ามคืน แม้ตัวพรรคพันธุ์ เองจะรู้อยู่แล้วว่าคนที่เขาไม่อยากจะเอ่ยถึงทำเรื่องพวกนี้ได้เป็ นกิจวัตรประจำวัน แต่คนที่น่าเป็นห่วงก็คืออดีตแฟนสาวอย่าง เธอ กรรณิการ์
” นายหัวจะไปไหนครับนั่น ”
* มีอะไรรึป่าวผมจะกลับกรุงเทพ”
” เอ่อคือว่าเรามีปัญหา ผมให้คนงานขุดเขาไปใน ตำแหน่งนี้แต่คนงานบอกว่าหินข้างในมันแข็งมากทำให้ที่ชุด เจาะพังไปเป็นสิบแล้ว ”
” ไม่ลองให้พวกคนงานชุดตรงที่มันขุดได้ก่อนหล่ะ ”
* คงไม่ได้หลอกครับ ทางที่เราขุดตำแหน่งนี้เป็นทาง เข้าไปทางเดียวแต่ถ้าขุดตรงอื่นก่อนอาจจะทำให้ดินถล่ม คนงานกัจะติดอยู่ในนั้นได้ ยิ่งไม่มีอากาศด้วยมันจะยิ่งแย่นะครับ และอาจจะทำให้งานลำช้ามากกว่าเดิมด้วย ”
งั้นผมจะประสานงานกับทางบริษัทเองจำไว้ชีวิตคนงาน
สำคัญที่สุด”
” ครับ นายหัว ”
เขาอยากจะกลับกรุงเทพใจจะขาดหลังได้รับรู้ถึงข่าวสาร จากเพื่องร่วมงาน แต่ดันมามีปัญหาการขุดเจาะแร่ ทำให้เขา ปริตัวลำบาก และยังต้องแก้ปัญหาที่สำคัญอย่างยิ่ง ทางฝ่าย บริหารร้องขอให้เขาอยู่ช่วยเนื่องจากการขุดแร่ครั้งนี้มีมูลค่า มหาศาล จะทำให้บริษัทมีกำไรเพิ่มเป็นเท่าตัวของที่เป็นอยู่ และเขาไม่อาจปฏิเสธได้เลยเนื่องจากตัวเองเป็นพนักงานบริษัท คนหนึ่งในฐานะนั้นเขาจึงต้องเลือกงานเป็นอย่างแรก
หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปอย่างรวดเร็วงานทั้งหมดที่พรรคพันธุ์ ได้รับมอบหมายล้วนเสร็จสิ้น ภาระที่ต้องแบกรับมามากถึงหนึ่ง สัปดาห์เต็มสำหรับคนอื่นมันเป็นงานที่ต้องทำอยู่เรื่อยๆ แต่ สำหรับเขานั้นมันเป็นงานที่ใหญ่เหมือนเขารนหาที่ยกภูเขาทั้ง ลูกมาวางทับตัวเองเมื่องานเสร็จจากภูเขาที่เคยวางทับบันนี้ได้ มลายหายสิ้นไปเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น แต่สิ่งที่ดีใจที่สุด คือเขาจะได้กลับกรุงเทพเสียที เขาจะกลับไปท้วงของคืนถึงจะ ไม่ได้กลับมาเขาก็ไม่ขออภัยให้ตัวเองทั้งที่มีของล้ำค่าอยู่ในมือ แต่ไม่รู้จักรักษา ปล่อยให้สุนัขจรจัดมันมาคาบไปต่อหน้าต่อตา
กรุงเทพ
” ฉันว่าคุณเอาเวลาไปจัดการลูกสาวของคุณดีกว่าไหมค่ะ นี่มันกันนานมาแล้วเมื่อไหร่ลูกสาวของคุณจะลงมือสักที น้ำไม่อยากปั้นหน้าเป็นพระอิฐพระปูน ทำที่ไม่รู้สึกอะไร น้ำอึดอัด ”
” ทนอีกนิดสิที่รัก อีกไม่นานเกินรอ ”
“รอ รออีกแล้ว น้ำไม่ไหวจะรอแล้วนะค่ะ
คุณก้รู้การที่เข้าไปประจบถึงตัวเทวาไม่ง่ายเลย ถ้าฝั่งนั้นรู้ ขึ้นมา น้ำจะไม่ตายก่อนงานสำเร็จหรอค่ะ ”
คิดอะไรมากมาย คนอย่างยิการ์รับปากแล้วย่อมทำได้
อย่างที่พูด ”
” แล้วถ้าลูกคุณไม่ทำหล่ะ
” คุณคิดว่าผมจะเก็บไว้ทำไมหล่ะ ”
* นั้นลูกคุณทั้งคนเลยนะค่ะ ”
ลูกคนเดียวมันไม่ทำให้ผมอาลัยอาวรณ์อยากจะตาย
ตามหรอกนะ”
น้ำ นภา นางแบบสาวยิ้มหยันแม้แต่ลูกสาวตัวเองก็ไม่คิด จะเสียดาย เธอเข้าใจความรู้สึกส่วนนี้ดีเธอเคยผ่านมันมาแล้ว การที่ไม่ได้เป็นตัวเลือกของใครและการที่ไม่มีใครเลือกมันรู้สึก ยังไง จากคนภายนอกเธออาจมองว่าเธอเป็นคนละโมบโลภ มากได้คืบจะเอาศอก แต่มันไม่ทำให้เธอระคายหูเพียงสักนิด มีเพียงสามคำที่ทำให้เธอรับไม่ได้คือ นกสองหัว
คนใกล้ชิดมักจะบอกกับเธอเช่นนี้เสมอ เพราะนิสัยของ เธอเป็นคนขี้ประจบใครดีใครได้เธอก็จะประจบคนนั้นเกาะแข้ง เกาะขาจนกว่าใครคนนั้นจะหมดประโยชน์ การที่เธอบ่ายเบี่ยงไม่เลือกที่จะเข้าข้างใครไม่เลือกจุดยืนว่าจะยืนตรงจุดไหนมัน ทำให้เธอเป็นคนโลเลขี้หวาดระแวงกลัวว่าถ้าฝั่งไหนใช้เธอจน หมดประโยชน์เธอก็ไม่มีค่าอีกต่อไป เพราะฉะนั้นเธอจึงยอมให้ คนอื่นกล่าว หาเธอว่าเป็นนกสองหัวดีกว่าเลือกจุดยืนที่ไม่รู้ว่า ตัวเองจะมีจุดจบในสภาพใด
บริษัท เหมืองแร่การค้า
บริษัท เหมืองแร่การค้าตั้งอยู่ที่กรุงเทพเป็นสาขาใหญ่ที่ กระจายอยู่ในจังหวัดกาญจนบุรีและจังหวัดอื่นๆที่มีแร่ทองคำ เพชร พลอย เกือบจะเป็นบ้านพักในตัวจังหวัดเลยด้วยซ้ำเพราะ คนงานที่กระจายอยู่ต่างไม่มีที่พักเป็นหลักแหล่ง ทำให้บริษัท เหมืองแร่การค้าต้องสร้างห้องเช่าสำหรับรองรับคนงาน และ คนที่จะอยู่ใต้ก็ต้องเป็นคนงานของบริษัทว่าจ้างเท่านั้น พรรค พันธุ์ที่พึ่งกลับมาจากกาญจนบุรียังไม่ทันที่จะก้าวเข้าบ้านทางบ ริษัทกู้เรียกตัวเข้าพบอย่างเร่งด่วน
ห้องประชุม
” อ้าวคุณพรรคพันธุ์มาพอดีเลย ”
* มีเรื่องอะไรรึป่าวครับ ”
” คุณนี่ทำให้พวกผมประหลาดไม่หยุดเลยนะ ”
ประหลาด ? หมายความว่ายังไงครับ ”
* แหม่ ใครจะไปคิดหละว่าภายในเวลาไม่นานคุณ ทำงานจนเสร็จครั้งนี้เราได้ แร่ พลอย เพชร มามากกว่าเมื่อ ก่อนซะอีกตอนนี้กำไรบริษัทเราพุ่งปั๊ดทะลุเป้าเรียบร้อยถ้าไม่ได้คุณบริษัทผมคงมีแต่ตกต่าลงแน่”
อันที่จริงผมก็ไม่ได้ท่าอะไรเลยนะครับอีกอย่างผมก็เป้ นพนักงานของบริษัทผมต้องทำเพื่อบริษัทอยู่แล้วครับ ”
ไม่ว่าจะใช่หรือไม่ใช่ผมก็ต้องของคุณมาก เอาหล่ะคุณ กลับมาเหนื่อยๆผมให้เวลาพักผ่อนคุณเพิ่มเป็นสามวันเลย ”
” ของคุณครับ ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมของตัวกลับก่อน ”
ดีสิจากสองวันเป็นสามวัน จะได้หาเวลานัดเจอกับยิการ์ ไปเลย ว่าแล้วเขาจึงหยิบโทรศัพท์มากดหาเบอร์ของยิการ์แล้ว กดโทรไป
” ฮาโหล ค่ะพี่พันธุ์ มีอะไร ”
%3D พี่เหงาหนะไม่มีเพื่อนคุยการ์ออกมากินข้าวเป็นเพื่อนพี่
หน่อยสิ ที่ร้านประจำของเรา ”
โอเคค่ะ การ์ว่างพอดีเอาเป็นตอนบ่ายๆละกัน พอดีมี ประชุมตอนเที่ยง ”
” ได้สิ ตอนไหนก็ได้พี่รอได้ ”
* งั้นแค่นี้ก่อนนะค่ะ การ์ต้องเข้าประชุมแล้ว ”
* ครับ ”
เยสส !!! ดีใจแทบขาดในที่สุดเขาก็ทำให้เธอยอมตกลง ได้ จากกันตอนนั้นเธอเอาแต่ตอบปฏิเสธชวนไปไหนกับอก เกรงใจสามีจนกระทั่งเลิกลากันไปตอนที่พรรคพันธุ์ไปทำงานที่ กาญจนบุรี อยากจะรู้นักว่าเธอจะเปลี่ยนไปยังไงบ้าง
ร้านอาหารประจำ
รอนานไหมค่ะ ”
ไม่นานหรอก บอกแล้วไงนานแค่ไหนกรอได้ ”
” ได้ไงหล่ะค่ะเสียเวลาแย่ นี่สั่งอ่ะไรมาบ้างแล้วค่ะ ”
ยังหรอกพี่รอเราหนะ ”
” ถ้างั้นเราสั่งกันเลยดีกว่าค่ะ “
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ