10 รอดแล้ว หรือยัง) แต่งงาน

ตัดมาตอนเข้าเลยเนอะ

ยิการ์งัวเงียตื่นขึ้นมาเธอพยายามพลิกตัวแต่ติดอยู่ที่ว่า เธอขยับตัวไม่ได้หรือว่าเธอโดนผีอำเธอลืมตาขึ้นมา ที่แท้ก้ แขนของเขานี่เอง เฮ้ย ! เมื่อคืนคงไม่ได้อย่างนั้นใช่ไหม แต่ชั่ง เหอะอายุปูนนี้แล้วจะสะดีดสะดิ้งไปทำไมกัน ว่าแต่ทั้งที่เธอไม่ ชอบเขาแต่ทำไมถึงรู้สึกว่าการอยู่ในออมแขนของเขานั้นมัน อบอุ่นไร้ที่ติเช่นนี้ รู้สึกปลอดภัย มือชนๆของฉันเอื้อมไปจิ้ม แก้มเขาเบาๆแล้วยิ้มไปมา

” เวลานายเงียบไม่ท่ำหน้าน้ำแข็งก้หล่ออยู่เหมือนกัน เธอจิ้มอยู่อย่างนั่นจนรู้สึกว่าเขากำลังจะตื่น

* ตื่นแล้วหรอ ” เขาเอ่ยถาม

” ยัง ฉันยังไม่ตื่น ” เธอพูดพร้อมหลับตาปี เขาลุกขึ้นและ มองหน้าของเธอและสิ่งที่ไม่คาดคิดก้ก็ขึ้นเขาดึงผ้าห่มออกจาก ร่างกายของฉัน ตอนนี้ฉันเปลื่อยเปล่าทั้งร่างกายฉันดีดตัวขึ้น พลางดึงผ้าห่มคืนมา

” นี่คุณเอาผ้าห่มมานะ ” ฉันออกแรงดึงเท่าที่จะทำได้

” ไม่แบบนี้แหละสวยดี ” เขาตอบแบบในตาเจ้าเล่ห์ เรา แย่งกันไปกันมาจนในที่สุดฉันก็ได้มันคืนพร้อมกับเขา ใช่เราย นกันไปมาจนเขาเสียหลักตอนนี้เขาค่อมฉันอีกแล้ว ตาต่อตา จองกันอย่างไม่มีใครยอมใคร ริมฝีปากเรียวเล็กกระชับรปกล้มลงมาจูบ จูบนี้มันทำให้หลงใหลปราบปลื้มไปกันเขาอีกครั้ง บทรักอันร้อนแรงพร้อมด้วยไฟปราถนาทางร่างกายได้ประทะ กันอีกหลายต่อหลายครั้ง ?วนไป

ในที่สุดก็ถึงวันแต่งงานสักทีวันที่ฉันและเขาจะได้ใช้ชีวิต สามีภรรยาร่วมกัน ตลอดหลายวันที่ผ่านมาฉันและเขาใช้ เวลาอยู่ด้วยกันทั้งวันทั้งคืนเรียกได้ว่าข้าวคู่ใหม่ปลามันยังได้ เหล่าลูกน้องของเขาสบายไปด้วยเพราะเจ้านายให้พัก ผ่อนกลับบ้านไปหาลูกเมียได้ ชุดเจ้าสาวที่เตรียมไว้ตอนนี้เธอ สวมใส่มันแล้วที่จริงเธออยากจะแต่งงานกับผู้ชายที่ อร์เฟคที่สุดไม่ใช่การจับคุมถุงชนแบบนี้ เธอยอมรับว่าเคยคิด แบบนั่นแต่ตอนนี้เธอไม่สนว่าผู้ชายคนนั้นจะเพราะอะไร การแต่งงานครั้งแรกและครั้งมันจะต้องออกมาสมบูรณ์แบบที่สุด

! เสียงเคาะประตูดังขึ้น

” เสร็จหรือยังลูก เสียงนายณรงค์เอ่ยถามลูกสาว

เสร็จแล้วค่ะคุณพ่อ

วันนี้ลูกสาวพ่อสวยที่สุดเลยรู้ไหม ไปกันเถอะใกล้เวลา ได้ฤกษ์แล้ว ณรงค์บอกลูกสาว เธอพยักหน้า เธอเดินออกมา พร้อมกับสายตาที่ทุกคนจ้องมาที่เธอด้วยสายตากันเธอ ตื่นเต้นมากจนไม่รู้ว่าเธอได้มายื่นอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว

“ฝากลูกสาวผมคนนี้ด้วยนะคุณเทวา”เทวาพยักหน้ารับ

ผมจะเธอเท่าชีวิตของผม

เทวายิ้มออกมา ทำไมเขาถึงทำเหมือนฝันยิ้มหละหรือเขาไม่อยากแต่งงานกับเธอหรอ ความสงสัยและความกังวลผุดขึ้นมาในหัวของเธอตอนนี้มันดี กันจนปวดหัวไปหมด

” ได้เวลาเข้าหอแล้ว ” พ่อฝ่ายชายบอก

” ฝากน้องด้วยนะ ” ณรงค์

ทุกคนออกไปหมดแล้วภายในห้องเหลือแค่ฉันกับเขาฉัน กล้มหน้าอยู่อย่างนั้นเขาก็ไม่ได้ว่าอะไร แปลกวันนี้เขาประหลา ตแฮะดีแล้วนี่เธอจะได้ไม่ต้องเจ็บตัว

” คุณจะอาบน้ำก่อนไหม ” ฉันถามเขา

” ไม่ คุณอาบก่อนเถอะ ” อะไรของเขาเนี่ยแต่เธอก็ไม่ได้ สนใจเดินเข้าห้องน้ำไป

ผมมองเธอเดินเข้าห้องน้ำไปผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามัน จะเป็นความจริงครอบครัวของเธอฆ่าแม่ขอผมทำไมกัน ทั้งที่เขากับเธอเริ่มจะมีความรู้สึกดีๆ ให้กันแล้ว แล้วทำไม

ถึงได้เป็นแบบนี้ไปได้

แต่ก็ชั่งเขาไม่ยอมให้แม่ตายฟรีๆแน่

” คุณเท ฉันอาบเสร็จแล้ว แล้วคุณ ”

* ไม่อะ ผมไปนอนโซฟานะ ”

* แต่ ”

อะไรตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะ ถามก็ไม่ตอบทำเป็นหูทวนลมเรียกให้ไปนอนด้วยกันก็ทำท้าเหมือนรังเกียจคลายว่าเธอนกองขยะอะไรอย่างงั้นแหละ ชั่งสิไม่นอนก็ไม่ต้องนอนอยากได้ นักก้เอาไปเลยโซฟาแข็งๆนั่นแหนะเล้กก้ไม่สบายถ้า ปวดหลังขึ้นมามาโวยวายทำหน้ายักใส่เธอแล้วกัน

รุ่งเช้า ดี 05:00

ยิการ์ตื่นขึ้นมาทำกับข้าวใส่บาตเป็นปกติแต่วันนี้พิเศษ หน่อยเพราะมีเขาการใส่บาตกับคู่ที่พึ่งแต่งงานใหม่ถือเป็นวัน มงคลแห่งการเริ่มต้นชีวิตคู่แต่ก่อนที่พระจะมาเธอต้องขึ้นไป ปลุกเขาก่อน เมื่อเธอเปิดห้องเขาไปเขาก็ยังนอนอยู่ที่ที่ โซฟาแข็งๆของเขานั่นแหละ

มีความอดทนจริงๆ

นี่คุณตื่นได้แล้ว ไปใส่บาตกัน

คุณ คุณเท ”

เธอใช่เวลาปลุกเขานานนับหลายนาทีแต่เขาก็ไม่มีท่าทีว่า จะตื่นแต่อย่างใด เขากลับตะหวาดใส่เธอและหมุดหน้าเขาในหมอนใบใหญ่ การตะหวาดของเขาทำให้เธอตกใจมาก เธอคงต้องใส่บาตคนเดียวแล้วหล่ะ พอยิการ์ออกไปเทวาจึง ลืมตาขึ้นเขาไม่ได้อยากทำแบบนี้แต่มันจำเป็น

หนึ่งเดือนผ่านไป

ตอนนี้เราแยกกันอยู่ต่างคนต่างมีห้องเป็นของตัวเองเวลา ไปงานคนละคันกินข้าวแยกกันกินเรียกได้ว่าไม่ว่าเธอหรือเขาจะทำอะไรก็ต่างคนต่างทำทั้งสิ้นจนเป็นที่จับต่างมอง ของพวกสอดรู้สอดเห็นของคนนอกบ้านและสังคม บางวันต่าง มีข่าวว่านักธุรกิจหนุ่มพันล้านแต่งงานไม่ถึงเตือนก็ควงสาวที่ ไม่ใช่ภรรยาแต่เป็นคนอื่นออกงานสังสัน ในแวดวงธุรกิจ จากที่ เคยหวานกันจนมดต้องหลีกทางให้อย่างเธอนักดีไซเนอร์สาว ชื่อดังที่พึ่งแต่งงานออกสื่ออย่างใหญ่โต แต่แล้วยังไงหล่ะใน เมื่อเขาไม่ไว้หน้าเธอเลยสักนิดตลอดวันแต่งงานจนถึงวันนี้เขา ปฏิบัติกับเธอเยี่ยงธาตุอากาศไม่มีตัวตนไม่เคยรู้จักด้วยซ้ำไป ตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอไม่เคยรู้เลยด้วยซ้ำว่าเธอทำอะไรที่ หมางใจให้แก่เขานักและเขาก็ไม่เคยปริปากบอกเธอแม้แต่คำ เดียว แต่แล้วเธอทนไม่ไหวขึ้นปล่อยเวลาให้ยึดเยื้อกันอยู่ อย่างนี้จะเกิดผลอะไรสู้หย่ากันไปเลยซะดีกว่าถึงแม้ว่าเธอจะเป้ นขี้ปากชาวบ้านชาวช่องว่าแต่งงานไม่ถึงเดือนผัวก้ทิ้งเพราะไม่ สดใหม่เหมือนเดิม

คุณเท ” เธอเรียกเขาจากที่ไม่ได้คุยกันมานานด้วยท่าที ที่ห่างเหิน เขามองเธอด้วยสายตาไร้ความรู้สึกนึกคิด

“พรุ่งนี้คุณว่างไปที่อำเภอหรือป่าว ”

เขาไม่ตอบและยังทำท่าที่เหมือนเดิมและเตรียมจะเดินหนี