บทที่ 13 แฟนคนแรก

บทที่ 13 แฟนคนแรก

เฉินเป่ยที่มีประสาทสัมผัสยังหลักแหลม ตื่นตัวสุดขีด ในวินาที นั้น ก็ไม่เคยคาดคิดเลยว่า หลีชิงเยียนจะลงมืออย่างกะทันหัน ยังได้ลงมือร้ายกาจเช่นนี้ ไร้ความปราณี

ถ้าหากให้พวกผู้นำและนายพลของแต่ละประเทศ ในต่างแดน ไม่เห็นเข้า ต้องตกตะลึงนิ่งอึ้งอย่างแน่นอน ราชาหลงที่มีชื่อ เสียงโหดเหี้ยมโด่งดัง แต่ถึงกับโดนผู้หญิงคนหนึ่งทำให้สภาพ น่ากระอักกระอ่วนใจเช่นนี้เ

นี่ยังเป็น เฉินเป่ยอยู่หรือ! สภาพของเขาในตอนนี้ ดูแย่สิ้นดี!

เฉินเป่ย ล้มลงกับพื้น ส่วน หลีชิงเยียน จ้องเขม็งเขาอย่างเย็น ชา ดวงตาที่งดงาม เต็มไปด้วยไฟโกรธ ความสงบในปกติที่ต่อสู้ ในวงการธุรกิจ พังทลายไม่เหลือซาก

“เฉินเป่ย ทำไมนายถึงได้หน้าด้านขนาดนี้? ขี้ขลาดตาขาวก็ช่าง เถอะ กลัวความตาย แต่ยังกล้าพูดความชอบธรรมอย่างเต็มปาก! แววตาที่งดงามของ หลีชิงเยียนจ้องเขม็ง เฉินเป่ย อย่างดุดัน เห็นได้ชัดว่ามีความผิดหวัง กับกระทำของเฉินเป่ยในเมื่อครู่ เธอ พึงพอใจมาก แต่เมื่อนึกถึงเรื่อง ตอนที่ เฉินเป่ย ตกอยู่ในอันตราย ทั้งตัวเองแล้วหนีไปก่อนเป็นลำดับแรก ก็โกรธมากจนแทบจะขาดใจ

“ประธานหลี ค้าของฉันกำลังจะหักแล้ว นี่คุณลงมือโหดร้ายเกิน ไปแล้ว…….” เฉินเป่ยร้องโหยหวนอย่างน่าสังเวช แต่ดวงตาที่ สวยงามของ หลีชิงเขียน ฉายรังสีแห่งความเยือกเย็น “นายยัง ไม่ไสหัวไปอีกเหรอ?”

เฉินเป่ย จะกล้าลังเลได้อย่างไร รีบลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว เดิน กะเผลกออกจากห้องนอน

หลังจากที่กลับไปในห้องนั่งเล่น หลี่หยางเห็น เฉินเป่ยที่เดิน กะเผลกอย่างน่าเวทนา บนตัวอย่างมีฝุ่นเกาะอยู่ไม่น้อย ถามขึ้น อย่างสงสัย “ เจ้าเฉิน นายพึ่งจากไปไม่นานเอง ขาเป็นอะไรไป?”

“ถูกหมากัด” เฉินเป่ยพูดอย่างอารมณ์เสีย

“หมา? บ้านเราไม่ได้เลี้ยงหมานี่”หลีเซียงหานยังตอบสนอง ไม่ทัน เฉินเป่ยเลยต้องอธิบายว่า เพราะบนพื้นมีน้ำ ตัวเองเลยได้ ลื่นล้มโดยไม่ทันระวัง……..

ขณะที่เฉินเป่ย อธิบายไปด้วย ก็นึกถึง ท่าทางของหลีซิงเยียน ที่ไม่ปรานีเลย ก็อดไม่ได้ที่จะแอบพูดในใจ ได้เป็นภรรยาของเขา มาตั้งหลายเดือนแล้ว ช่างลงมือโหดร้ายเหลือเกิน…….
ผ่านไปเนิ่นนาน หลีชิงเยียนถึงได้ค่อยๆลงจากชั้นบน เมื่อเห็น เฉินเป่ย สายตาจ้องมองอย่างดุร้าย

“พ่อ ฉันเตรียมจะจ้างบอดี้การ์ดหน่อย” หลีชิงเขียน พูดขึ้น

“บอดี้การ์ด? ฉันเห็นว่า เจ้าเฉิน ก็เหมาะที่จะเป็นบอดี้การ์ดของ เธอมาก” หลีหยาง พูดอย่างติดตลก

“ฝีมือสมัครเล่นสุดแย่แบบเขา เหมาะที่จะปกป้องฉัน? เดาว่า แม้แต่ฉัน ก็อาจจะไม่สามารถเอาชนะได้” หลีชิงเยียน ชำเลือง มองเฉินเป่ยพูดอย่างเย็นเฉียบ

ในขณะที่ หลีชิงเยียนกำลังพูดอยู่ ร่างที่ลึกลับก็ปรากฏขึ้นใน หัวสมองของเธอ ซึ่งก็คือบุคคลลึกลับ ตรงทางเข้า อาคารอาคาร ตระกูลหลี ในเช้าวันนี้ แม้แต่เงาด้านหลังของเขา หลีชิงเยียน ก็มองไม่ชัด ในเวลานั้น ภายในใจของหลีซิงเยียน มีเพียงสอง คำ……ซุปเปอร์แมน!

หากมีเขาปกป้อง ต่อไปตัวเองจะไม่ได้พบกับความอันตราย อย่างเช่นวันนี้อีกแน่นอน ไม่เหมือนกับสามีที่รักตัวกลัวตายของ ตัวเอง ทันทีที่ได้เจออันตราย ก็หนีไปใจสุดขอบฟ้า

เฉินเป่ยที่อยู่ด้านข้าง ยิ้มแต่ไม่พูด มือสมัครเล่น? ถ้าหากพูดว่า เฉินเป่ยก็เป็นแค่มือสมัครเล่น นั่นในโลกนี้ ก็หาไม่เจอคนที่เป็น มือสมัครเล่นมากกว่า เฉินเป่ยอีกแล้ว….. อยู่ที่ต่างประเทศ ที่รู้จักตัวตนของเขา ใครจะกล้าว่าเขาเป็นมือสมัครเล่น?

ทหารหน่วยซีลของหัวเซี่ย ยังใช้ภารกิจของเขาเป็นตำรา เรียน……บอดี้การ์ดส่วนตัวของประเทศหมู่เกาะ ได้ดูวิดีโอที่เขา ปฏิบัติภารกิจปกป้องนับครั้งไม่ถ้วน

ผู้ที่มีสิทธิ์ให้ เฉินเป่ยปกป้องด้วยตัวเอง ยังเป็นเมื่อครึ่งปีที่แล้ว ราชวงศ์ซาอุดีอาระเบีย เชิญเขาให้ไปปกป้องเจ้าชายแห่งราชวงศ์ ซาอุดีอาระเบียเป็นเวลาสองสัปดาห์ ด้วยค่าตอบแทนในพื้นที่ นํามันหลายผืน บวกกับน้าใจของเพื่อนเก่า……

“ฉันจ้างบอดี้การ์ดที่มีชื่อเสียงที่สุดในหัวเซีย เก่งกว่านายน่า รังเกียจนี่ ไม่รู้กี่เท่า” หลีชิงเยียนเหลือบมอง เฉินเป่ยอย่างเย็นชา แล้วพูดขึ้น

“ได้ๆๆ ตามใจเธอหมด หลีหยางยิ้มด้วยความเอ็นดู

จนกระทั่งถึงเที่ยงคืน เฉินเป่ย ถึงถูกหลีชิงเยียน ไล่ไปที่โรงรถ เพื่อสตาร์ทรถกลับบ้าน

หลังจากที่ได้เห็น เฉินเป่ย ออกไป หลีชิงเยียน ถึงได้ระบาย ความคับอกคับใจให้ หลหยางฟัง “พ่อให้เขาอย่าอยู่ในบ้านของ ฉันได้ไหม ฉันทนไม่ไหวแล้วจริงๆ
“ไม่ได้ นี่คือที่คุณปู่เธอกำหนด ฉันก็ไม่มีสิทธิ์เปลี่ยนแปลง” ใน เรื่องนี้ ห หยางมี ท่าทีและจุดยืนที่หนักแน่น ไม่หวั่นไหวเลยสัก นิด

“พ่อ แค่เขา จะคู่ควรกับฉันหรือ?” หลีชิงเยียน พูดอย่างเย็นชา หลีหยางยืนอยู่ข้างเตียง ดวงตาลึกล้ำ ค่อยๆพูดขึ้น “ชิงเยียน เธอ ก็รู้จักปู่ของเธอ ทุกอย่างที่เขาทำ ต้องมีความหมายลึกๆของเขา นี่คือเรื่องสำคัญชั่วชีวิตของเธอ คุณปู่ของเธอ ไม่มีทางถือเป็น เรื่องตลกได้”

“ไม่มีแต่ว่าอะไรทั้งนั้น ไม่เช่าแล้ว ควรกลับแล้ว”

หลีหยาง มองไปที่ หลีชิงเยียนด้วยดวงตาที่ลึกล้าและสงบ หลี ชิงเยียนเห็นว่าหหลีหยางพูดไม่เข้า จึงได้แค่ทําหน้ามุ่ย เหยียบ รองเท้าส้นสูงไว้ ก้าวออกจากคฤหาสน์ด้วยความโกรธ

รถMaybachจอดอยู่ข้างทาง หลีชิงเยียน ดึงประตูรถออก มุด เข้าไป

“กลับบ้าน” หลีชิงเยียน นั่งอยู่เบาะหลัง ขายาวสวยไร้ที่ติไขว้ หาเข้ากัน มองไปที่ เฉินเป่ย ออกคําสั่งอย่างเย็นชา ราวกับว่า เฉินเป่ยเป็นคนขับรถส่วนตัวของเธอ

รถMaybach ที่สีดำสนิท เคลื่อนตัวออกไปอย่างเงียบๆกลายเป็นเงาภูตนําสนิท ขับออกไป ไกล…….

คืนที่มืดมิด …

เช้าวันรุ่งขึ้น หลังจากที่เฉินเป่ย ทำอาหารเช้าเสร็จ เตรียมที่จะ ปลุกหลีชิงเยียนอย่างตรงเวลา

หลีชิงเยียนขยี้ดวงตาที่สวยงามงัวเงีย หลังจากที่อาบน้ำแต่งตัว เสร็จ ก็เดินลงไปชั้นล่างอย่างสง่างาม

หลังจากทานอาหารเช้าเรียบร้อย หลีชิงเยียนก็ขับรถ รถMaybach ไปที่บริษัท ตามปกติ วันนี้บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปจะ ต้อนรับลูกค้ารายใหญ่ที่มาจากต่างประเทศ หาก บริษัทตระกูลหลี กรุ๊ปสามารถร่วมมือกับลูกค้ารายนี้ได้ ก็จะสามารถได้กำไรจาก ตลาดต่างประเทศจํานวนมหาศาล เกินจินตนาการ

หลังจากดู รถMaybach ของ หลีชิงเยียนหายไปจากสายตา เฉินเป่ย ก็โทรไป ถามด้วยเสียงต่ำ “เป็นยังไงบ้าง?

“พี่ใหญ่เชว์เริ่นช่วงนี้ดูหยิ่งไปกำเริบเสืบสานไปหน่อย ฉันเดือน พวกเขา พวกเขาไม่ฟัง ถึงกับได้พูดประกาศว่า ราชาหลงรามือ แล้ว ยุคของราชาหลงได้ผ่านไปแล้ว” ชายหนุ่มทางปลายสาย นํ้าเสียงเยือกเย็นท้มลึก เห็นได้ชัดว่า โกรธเพราะเขาเริ่มไม่น้อย
“งั้นก็ให้พวกเขาหายสาบสูญไป” เฉินเป่ย ค่อยๆพูดขึ้น ดวงตาที่ สงบนิ่ง วาบผ่านแสงเย็นเฉียบ

“ครับ พี่ใหญ่ ฉันจะแจ้งให้พวกพี่น้องในฐานตอนนี้เลย ให้พวก เขาออกเดินทาง……

“นี่เป็นคําเตือนครั้งหนึ่ง แค่ยังมีใครที่ไม่อยากมีชีวิตอยู่ ก็ สามารถมาลองดูได้เลย!” เฉินเป่ย น้ำเสียงเยือกเย็น เต็มไปด้วย ไอสังหาร ทุกค่าพูดหนักแน่นทรงพลัง!

“นอกจากนี้ ไปหาบอดี้การ์ดให้กับภรรยาของฉันคนหนึ่ง จะต้อง สะอาด อย่าพูดถึงตัวตนของฉัน” เฉินเป่ยพูดกำชับ

“พี่ใหญ่ มีพี่อยู่ข้างกายพี่สะใภ้ ยังจะต้องการบอดี้การ์ดทำไม บอดี้การ์ดทั้งโลกอยู่ต่อหน้าพี่ ก็ต้องละอายที่เทียบเท่าไม่ได้ บอดี้การ์ดคนนั้นเป็นของตกแต่งเหรอ?” ชายหนุ่มนิ่งชะงัก แล้วก็ หัวเราะเสียงดัง

“คำพูดของฉัน ตอนนี้นายกล้าที่จะมีคำถามแล้วเหรอ? ฉันคิด ว่าช่วงนี้นายคันเนื้อค้นตัวแล้ว หรือไม่นายมาบ้านฉัน เราไปหาที่ โล่งเพื่อประลองกันหน่อย?” เฉินเป่ยท้าทายเล็กน้อย

“พี่ใหญ่ ฉันจะไปหาให้พี่ตอนนี้เลย วันนี้ฉันก็สามารถให้ประวัติ ส่วนตัวของบอดี้การ์ด ปรากฏที่โต๊ะของพี่สะใภ้” ทางปลายสาย ชายหนุ่มกำลังนั่งอยู่ในห้องทำงาน ได้ยินคำท้าทายของเฉินเป่ย ตัวสั่นสะดุ้ง ทุกวันนี้เหตุการณ์ในอดีตยังคง เด่นชัดในความทรงจำเขา ครั้งหนึ่งตัวเองเคยถูกเฉินเป่ยทารุณไว้ เรี่ยวแรงในการสู้กับ

หลังจากที่ เฉินเป่ยวางสายไม่นาน เสียงโทรศัพท์มือถือก็ได้ดัง ขึ้นอีกครั้ง เฉินเป่ยกัมมอง ครั้งนี้คือ หลีชิงเยียน ที่โทรมา

เฉินเป่ย รับโทรศัพท์ ทางปลายสายส่งเสียงที่ไพเราะและเย็น ชาของ หลีชิงเยียนดังมา “ไปซื้อกับข้าวดีๆหน่อย กลางคืนฉันจะ จัดเลี้ยงที่บ้าน”

“งานเลี้ยง จัดงานเลี้ยงให้ใคร?” เฉินเป่ยไม่เข้าใจ หลีชิงเยียน ไม่เคยรับเชิญใครที่บ้านเลย วันนี้เกิดอะไรขึ้น?

“เลี้ยงรับรองเพื่อนเก่าที่กลับมาจากต่างประเทศ ตอนนี้เป็นแขก ผู้มีเกียรติของ บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ป” หลีชิงเยียนอธิบายด้วย เสียงที่ไพเราะ เธอก็เพิ่งรู้ตอนอยู่ระหว่างทาง ตัวตนของแขกผู้มี เกียรติ บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ป กลับเป็นเพื่อนเรียนสมัยมัธยมของ ตัวเอง

“งั้นไปที่โรงแรมก็ได้แล้วไง ทำไมจะต้องจัดเลี้ยงที่บ้าน เฉินเป่ย ยังคงซักถามต่อเนื่องอย่างไร้ยางอาย

“เขายังเป็นแฟนคนแรกของฉัน พอใจหรือยัง?” หลีชิงเยียนยิ้มเย้ยหยัน แล้วพูดออกมา