ราชาหลง-จอมยุทธสมัยใหม่

บทที่ 16 สามีที่ลึกลับ



บทที่ 16 สามีที่ลึกลับ

บทที่ 16 สามีที่ลึกลับ

ใบหน้าที่งดงามราวกับแกะสลักของหลีชิงเขียน ขาวซีดไปหมด ทันทีที่นึกถึงห้องทำงานของตัวเอง มีคนเดินเข้าออกตามอำเภอ ใจ ทำให้เธอขนลุกซู่!

และซูเหลย ก็ยังพูดได้น่าหวาดกลัวยิ่งนัก ชั้นหนังสือด้านหลัง ของตัวเอง ถ้าหากมีกล้องแอบถ่ายซ่อนอยู่จริงๆ ถ้าอย่างนั้นก่อน หน้านี้ ทุกการกระทำของตัวเองในห้องทำงาน ก็ไร้ความเป็นส่วน ตัวเลย!

แม้กระทั่งการเคลื่อนไหวเล็กน้อย ของตัวเอง ก็ยังถูกจับภาพ โดยกล้องหมด……หสชิงเขียน ตัวสั่นสะท้าน ถ้าหากตัวเองถูก แอบถ่ายจริงๆ ผลที่ตามมา จะไม่กล้าที่จะจินตนาการเลย!

ทันใดนั้น หลีชิงเยียนเหมือนนึกอะไรได้ ขมวดคิ้วมุ่น แล้วถาม ขึ้นว่า “ถ้าเป็นคนที่ติดตั้งเครื่องดักฟังถอดออกไป แล้วเขาทำไม ถึงต้องเอาออกไปด้วย?”

“ไม่รู้” ซูเหลยลองดูโทรศัพท์ที่เคยถูกแกะออกแล้วประกอบใหม่ อย่างชัดเจน ก็พูดขึ้นทันที “ยังมีความเป็นไปได้อีกข้อหนึ่ง?
“มีคนอื่นถอดเครื่องดักฟังออกไป” ซูเหลยพูดขึ้น

“คนอื่น? ใคร?” หลีชิงเยียนสองมือกอดอก ลุกขึ้นเดินไปที่ หน้าต่างบานใหญ่ เธอมองลงไปที่CBD ที่เจริญรุ่งเรืองและยิ่ง ใหญ่ รู้สึกเลือนรางว่า ราวกับมีดวงตาคู่หนึ่ง แอบเฝ้ามองทุกการ เคลื่อนไหวของเธอ

“คุณคิดว่า ใครจะทำแบบนี้?” หลีชิงเยียน ถามด้วยเสียงไพเราะมี พลัง

ซูเหลย ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า “เพียงหนึ่งเดียวที่มีโอกาส ได้เข้าออกห้องทำงานของคุณได้อย่างตามใจ เกรงว่าจะมีเพียง พนักงานทำความสะอาด และเลขาของคุณ หลินเฉว่ เว้นแต่……

“เว้นแต่อะไร?” หลีชิงเยียนเลิกคิ้ว

“เว้นแต่ มีคนคนหนึ่ง ที่มีฝีมือทักษะยอดเยี่ยม ก็สามารถทำได้ เช่นกัน” ซูเหลยพูดขึ้น

“ฉันรู้แล้ว คุณออกไปก่อนเถอะ” หลีชิงเยียนนั่งลง หลังจากที่ซู เหลยเดินออกจากห้องทำงาน ออกโทรออกไปหมายเลขหนึ่ง
“ช่วยฉันตรวจสอบ หลินเฉวหน่อย ช่วงนี้มีการติดต่อกับบุคคลที่ น่าสงสัยหรือเปล่า?”

ในคฤหาสน์ เฉินเป่ยกำลังเช็ดผนัง เหงื่อออกราวกับสายฝน รถRolls Royce Phantom สีเงินคันหนึ่ง วิ่งพุ่งมาจากระยะไกล จอดที่หน้าประตูคฤหาสน์

ชายหนุ่มที่ปรากฏตัวครั้งที่แล้ว เดินเข้าไปในคฤหาสน์ เห็น เฉินเป่ยที่ขยันทำงานอย่างหนัก ยิ้มเล็กน้อย “พี่ใหญ่ แต่ละวัน ของพี่ ช่างมีชีวิตที่เติมเต็มจริงๆ

“มีอะไรก็รีบพูดเร็วๆ!” เฉินเป่ย จ้องเขม็งไปที่ชายหนุ่ม

มุมปากของชายหนุ่มมองไปที่เฉินเป่ย อย่างมีเลศนัย ทันใดนั้น ก็มีวัตถุสีดำพุ่งออกไปจากในแขนเสื้อ พังทลายอากาศ ระเบิด ความเร็วที่เหนือจินตนาการ

และในขณะนี้ เฉินเป่ยที่หันหลังให้ชายหนุ่ม ไม่หันหลังกลับเลย

สักนิด ดวงตาของเขาจ้องนิ่ง แววตาคมเฉียบ!

ฉวะ!

ทันใดนั้น วัตถุสีดำนั้น ถูกเฉินเป่ย คว้าไว้ทันที เฉินเป่ยเหลือบ มอง ชายหนุ่มอย่างเย็นชา ชายหนุ่มพูดด้วยรอยยิ้มกะล่อน “ไม่เลว พี่ใหญ่ หลายเดือนมานี้ ฝีมือไม่ได้ถดถอยเลย!

“ต่อไปการทดสอบที่ไร้สาระแบบนี้ อย่ามาลองบนตัวฉัน มิฉะนั้น ฉันจะคิดว่า นายกำลังส่งสัญญาณในการประลองให้กับฉัน” เฉินเป่ย ค่อยๆพูดขึ้น

“ล้อเล่นเอง พี่ใหญ่ อย่าใส่ใจ” ชายหนุ่มหัวเราะเบาๆ

เฉินเป่ยกางมือออก พบว่าชายหนุ่มโยนชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์ ให้เขา ซึ่งตอนนี้ กำลังส่องแสงสีแดงจางๆ

ชายหนุ่มพิงวงกบประตู สองมือกอดอก “พี่เดาได้ไม่ผิด ในห้อง ทำงานของพี่สะใภ้ เจอเครื่องดักฟังสองอัน กับกล้องแอบถ่ายที่ ซ่อนอยู่อีกหนึ่งอัน ถูกฉันถอดออกหมดแล้ว”

เฉินเป่ยดวงตาลึกล้ำ บีบเครื่องดักฟังให้พังยับเยินในทันที

“ไม่ผิดตามที่คาด ภรรยาของฉันถูกคนเพ่งเล็งไว้แล้ว” เฉินเป่ย พึมพำกับตัวเอง

ก่อนที่ ซูเหลยจะสังเกตพบ เฉินเป่ย ก็ให้ชายหนุ่มแอบเข้าไป ใน อาคารตระกูลหลี ในตอนดึก เข้าไปในห้องทำงานของหลีชิง เยียนถอดเครื่องดักฟังออก
“พี่ใหญ่ พี่เดาได้อย่างไร ว่าห้องทำงานของพี่สะใภ้ ถูกติดตั้ง เครื่องดักฟังไว้?” ชายหนุ่มถามอย่างสงสัย

ฉันพบเครื่องดักฟังบนเสื้อผ้าของเธอ คนที่เฝ้าแอบมองเธอ สามารถแอบลงมือกับเสื้อผ้าของเธอ ก็จะติดตั้งในห้องทำงาน แน่นอน” ดวงตาของ เฉินเป่ยลึกล้ำและสงบ เขาคาดการณ์ไว้ ทุกอย่าง

“นักฆ่ามืออาชีพ ถึงจะมีความสามารถแบบนี้ มันไม่ใช่การ แข่งขันทางธุรกิจธรรมดาอีกต่อไปแล้ว” น้าเสียงของชายหนุ่มมี ความเยือกเย็นสังหาร

สีหน้าเฉินเป่ย กล้มากขึ้นเรื่อยๆ ทำให้ผู้คนไม่สามารถคาด เดาความคิดภายในใจของเขาได้เลย………บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ป มี อะไรที่คู่ควรให้นายจ้างของนักฆ่าเหล่านี้กระเหี้ยนกระหือรือ นี่ เป็นการต่อสู้ที่มีการวางแผนไตร่ตรองไว้ก่อน เต็มไปด้วยกลิ่น คาวเลือดและการสังหาร ไม่ใช่การแข่งขันทางการค้าทั่วไป สามารถเทียบเท่าอีกแล้ว

แต่แล้ว หลีชิงเยียนก็ยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าตัวเองถูกดึงเข้าใน วังวนที่น่ากลัวขนาดไหน……

“พี่ใหญ่ ช่วงนี้ดาราหญิงคนหนึ่งในประเทศหมู่เกาะที่โด่งดังมาก รูปร่างหน้าตาแบบนั้น…… เช้าวันนี้ มูลนิธิฟูจิโมโตะของ ประเทศ หมู่เกาะ บอกว่า เพียงแค่พี่โทรไปสายหนึ่งดาราหญิงคนนี้ ก็สามารถขึ้นเครื่องบินส่วนตัว มาลงจอดในเมือง หูไห่คืนนี้เลย ดื่มกับพี่ทั้งคืน……” ชายหนุ่มกลายเป็นลึกลับ กะทันหัน รอยยิ้มมีเลศนัยยิ่งนัก

ไปให้พ้น ของพวกนั้น นึกว่าฉันไม่เคยเจอมาเลยหรือไง หน้าตาขี้เหร่อัปลักษณ์เทียบกับภรรยาฉันแล้ว อัปลักษณ์ยิ่งกว่า อะไรดี” เฉินเป่ย โบกมืออย่างเบื่อหน่าย

“เห้ย ก่อนที่จะมา หัวเซีย พี่ยังบอกว่าจะนอนกับเธอ…… ตอน นี้หายใจเข้าออกเป็นพี่สะใภ้หมด แต่สุดท้ายแล้ว แม้แต่ร่างกาย ของพี่สะใภ้ยังไม่ได้สัมผัสเลยด้วยซ้ำ” ชายหนุ่มพูดพึมพำ

“แผนเล็กน้อยในใจของคนประเทศหมู่เกาะคิดว่าฉันไม่รู้เหรอ บอกกับพวกเขา ถ้ายังกล้าคิดอะไรไม่ซื่อกับฉัน ฉันจะให้พวกเขา จากบริษัทหลักทรัพย์ กลายเป็นบริษัทผักขาวพรุ่งนี้เลย เฉินเป่ย ส่งเสียงอย่างเย็นชา และชี้ไปที่ภาพแต่งงานบนกำแพงพี่เพิ่งเช็ด เสร็จในเมื่อกี้ “เห็นหรือยัง ภรรยาฉันสวยขนาดนี้ พวกดาวยั่ว น คําจะเทียบได้อย่างไรกัน

“ใช่ๆๆ พี่สะใภ้สวยที่สุด หมดทางรักษาแล้ว” ชายหนุ่มไม่กล้า พูดไปเรื่อย ตอนนี้เขาไม่สงสัยเลยว่า ถ้าเขากล้าพูดว่า หลีชิง เยียนไม่ดีแค่คําหนึ่ง เฉินเป่ยสามารถแตกหักกับตัวเองในทันที ชายหนุ่มสายหัวเบาๆ สวมแว่นกันแดด เดินออกจากคฤหาสน์
ตามด้วยเสียงคำรามที่อึกทึกสะเทือนหู รถRolls-Royce Phantom ก็หายไปที่ประตูคฤหาสน์

ในตอนเที่ยง เฉินเป่ยได้เตรียมอาหารเสร็จเรียบร้อย ใส่ไว้ใน กล่องข้าวรักษาอุณหภูมิ หาจักรยานสภาพทรุดโทรมปกคลุมไป ด้วยฝุ่นจากโรงรถ ปัดฝุ่นออก ก็ได้ขี่จักรยาน ปั่นเซไปเซมาไป ทางอาคารตระกูลหลั

หลังจากที่มาถึงอาคารตระกูลหลี เฉินเป่ย ก็ขึ้นลิฟต์ไปจนถึง ชั้นบนสุดของอาคาร พบกับแผนกต้อนรับ แล้วพูดว่า “ฉันมาหา ประธานหลี”

“มีนัดไว้หรือเปล่า?” พนักงานหญิงต้อนรับคนนั้น ตอบโดยไม่ เงยหน้าขึ้นมองเลย

“ไม่มี” เฉินเป่ยพูดขึ้น

“ไม่มีนัด ประธานหลีไม่พบ” พนักงานหญิงต้อนรับตอบ

“คุณบอกกับเธอ ว่าคือฉันมาหาเธอ” เฉินเป่ย ชะงัก ยิ้มแห้งๆ

“คุณ?” พนักงานหญิงต้อนรับเงยหน้าขึ้นมองพิจารณาไปที่ เฉินเป่ย เห็นเสื้อเชิ้ตสีขาวสุดโทรมของ เฉินเป่ย ท่าทางนี้ เลอะเทอะยิ่งนักตามด้วยเสียงคำรามที่อึกทึกสะเทือนหู รถRolls-Royce Phantom ก็หายไปที่ประตูคฤหาสน์

ในตอนเที่ยง เฉินเป่ยได้เตรียมอาหารเสร็จเรียบร้อย ใส่ไว้ใน กล่องข้าวรักษาอุณหภูมิ หาจักรยานสภาพทรุดโทรมปกคลุมไป ด้วยฝุ่นจากโรงรถ ปัดฝุ่นออก ก็ได้ขี่จักรยาน ปั่นเซไปเซมาไป ทางอาคารตระกูลหลั

หลังจากที่มาถึงอาคารตระกูลหลี เฉินเป่ย ก็ขึ้นลิฟต์ไปจนถึง ชั้นบนสุดของอาคาร พบกับแผนกต้อนรับ แล้วพูดว่า “ฉันมาหา ประธานหลี”

“มีนัดไว้หรือเปล่า?” พนักงานหญิงต้อนรับคนนั้น ตอบโดยไม่ เงยหน้าขึ้นมองเลย

“ไม่มี” เฉินเป่ยพูดขึ้น

“ไม่มีนัด ประธานหลีไม่พบ” พนักงานหญิงต้อนรับตอบ

“คุณบอกกับเธอ ว่าคือฉันมาหาเธอ” เฉินเป่ย ชะงัก ยิ้มแห้งๆ

“คุณ?” พนักงานหญิงต้อนรับเงยหน้าขึ้นมองพิจารณาไปที่ เฉินเป่ย เห็นเสื้อเชิ้ตสีขาวสุดโทรมของ เฉินเป่ย ท่าทางนี้ เลอะเทอะยิ่งนัก
ไม่เพียงแค่นั้น ชายคนนี้ยังมีบุหรี่อยู่ในมืออีกด้วย กลิ่นควันที่ ทำให้คนสําลัก ฟุ้งกระจายไปทั่วที่แผนกต้อนรับ ทำให้พนักงาน ต้อนรับเหลืออด!

“นายถือว่าเป็นตัวอะไรกัน รีบออกไปเดี๋ยวนี้ ขอทานอย่างนาย ยังคิดอยากจะเจอ ประธานหลี?” พนักงานหญิงต้อนรับปิดปากไว้ โบกมือกระจายกลิ่นควันที่สำลัก พูดด้วยเสียงเคร่ง

เฉินเป่ย ได้ยินคำตำหนิของพนักงานหญิงต้อนรับ ไม่ได้โกรธ ดวงตานิ่งสงบ ค่อยๆพูดขึ้น “แค่คุณโทรไปสายหนึ่ง ก็สามารถ ยืนยันตัวตนของฉันแล้ว”

“ประธานหลีเป็นแกนหลักของ บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปใน ฐานะ CEO นายคิดว่า เธอจะมีเวลามาเจอคนจรจัดอย่างนาย?” พนักงานหญิงต้อนรับหัวเราะเยาะจากนั้นก็ขู่เสียงดัง “รีบไปให้ พัน ถ้าไม่อย่างนั้น ฉันจะเรียกรปภ. แล้วนะ”

หลังจากนั้นไม่นาน แผนกต้อนรับก็มีคนรายล้อมเรื่อยๆ ด้วย ความจําใจ เฉินเป่ยจึงแสดงฐานะ “ฉันเป็นสามีของ ประธานหลั

“สามีของ ประธานหลี?” พนักงานหญิงต้อนรับสีหน้านิ่งอึ้งก่อน จากนั้นก็มองพิจารณาเฉินเป่ยอย่างละเอียด ปิดปากหัวเราะคิกคัก
“แค่นายเนี่ยนะ? คู่ควรเป็นสามีของประธานหลี?”

“คุยโม้ก็ไม่เขียนฉบับร่างให้ดี ไม่ตักน้ำใส่กะโหลกชะโงกดูเงา ของตัวเองเลย แม้แต่สามีของประธานหลี คำพูดอย่างนี้ยังกล้า พูดออกมาได้ ช่างไร้ยางอายจริงๆ”

“แค่ขอทานจรจัดคนหนึ่ง จะเอาหน้าทำไม ทำไมเจ้าหน้าที่รักษา ความปลอดภัย ถึงปล่อยเขาเข้ามา ไม่เข้าใจจริงๆ

ในไม่ช้า ผู้คนรอบข้างต่างก็พูดวิพากษ์วิจารณ์ สายตามอง พิจารณาอยู่บนตัวเฉินเป่ย ด้วยความหมายลึกซึ้ง

เฉินเป่ยยืนอยู่ตรงกลาง แววตาสงบนิ่งมาก จ้องมองพนักงาน หญิงต้องรับ มีความล้อเลียน

“ประธานหลีนายสามารถใส่ร้าย ตามอำเภอใจได้หรือ?” พนักงานหญิงโทรออกไป เพียงไม่นาน ก็มีเจ้าหน้าที่รักษาความ ปลอดภัยสองคนพุ่งเข้ามา กระโจนเข้าไปทางเฉินเป่ย

และในขณะนี้เอง ดวงตาของ เฉินเป่ย ตั้งแน่วแน่ ถอยหลังกลับ ก้าวหนึ่ง เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทั้งสองก็พุ่งขึ้นใส่อากาศ ตัวชนกัน!

“จับเขาไว้!” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทั้งสองสบตากันและในขณะนี้ เฉินเป่ยก็ตบฝ่ามือออกไป รอยฝ่ามือในสายลม พาดผ่านเป็นเงาพังทลาย เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทั้งสอง ลอยตัวพุ่งออกไป ชนกระแทกที่กำแพงอย่างรุนแรง กำแพง แตกร้าวเป็นรอยใยแมงมุม

ตั้งแต่ต้นจนจบ ทุกคนไม่ได้เห็นการเคลื่อนไหวของ เฉินเป่ย ชัดเจนเลยด้วยซ้ำ!

ในเวลานี้ ในห้องทำงานของท่านประธาน หลีชิงเยียนกำลังคุย รายละเอียดการร่วมมือกับ ไต้ห้าวหนาน ทันใดนั้น หลีชิงเยียน ขมวดคิ้วขึ้น ได้ยินเสียงรบกวนภายนอกห้องทำงาน

“ฉันออกไปดู ว่าเกิดอะไรขึ้น” หลีชิงเยียนยิ้มอย่างมีเสน่ห์ ลุก ขึ้น เหยียบรองเท้าส้นสูงไว้ ก้าวออกจากห้องทำงาน

หลีชิงเยียนผลักฝูงชนออกไป ได้เห็น เฉินเป่ย ที่ถือกล่องรักษา อุณหภูมิไว้ในมือข้างเดียวในทันที โดยพนักงานของบริษัท มากมาย ชีวิพากษ์วิจารณ์

“ใครให้นายมาที่บริษัท?

ประธานหลี โกรธเกรี้ยวขึ้นมาในทันที ตะโกนไปทางเฉินเป่ย
เฉินเป่ยหันหลัง เมื่อเห็น หลีชิงเยียน ยิ้มประจบแล้วยื่นกล่อง เก็บความร้อน ให้” “ประธานหลี กินเป็นอาหารเดลิเวอรี่ ไม่มี คุณค่าทางโภชนาการ ฉันทำอาหารที่บ้าน ส่งมาให้คุณ

ส่วนพนักงานหญิงต้อนรับถึงกับผงะ เมื่อเห็นท่าทางประจบ ประแจงของเฉินเป่ย หัวใจสั่นสะท้าน ว่าผู้ชายคนนี้จะเป็นสามี ของ ประธานหลีจริงๆ?

ประธานหลี……ถึงกับหาคนเหมือนดั่งขอทานแบบนี้ มาเป็นสามี

หรือ?

นี่……เป็นไปได้อย่างไร?

ผู้ชมที่มุมดู ก็เงียบลงในทันที มองไปที่ เฉินเป่ย สีหน้าแปลก ประหลาดตกตะลึง นี่ก็คือสามีที่ลึกลับของ ประธานหลี?”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ