บทที่4 ไม่ธรรมดา

บทที่4 ไม่ธรรมดา

เฉินเป่ยชะงัก จากนั้นก็ยิ้มขึ้น แล้วพูดว่า “ประธานหลี คุณไม่ ต้องกังวล ฉันไม่เห็นอะไรเลย

หลีชิงเยียนก้มหน้า มองเห็นยอดปทุมที่กระเพื่อมของตัวเอง มุม มองชัดเจนไร้ปกปิด ไฟโกรธในใจรุนแรงยิ่งขึ้น ไอ้เลวที่สมควร ตายคนนี้ ตัวเองถูกเขาถอดโจรเหลือแค่เพียงชุดชั้นในสีชมพูนั่น แล้ว ยังมาพูดอย่างไร้ยางอายว่า ตัวเองไม่เห็นอะไรเลย!

หลีชิงเยียนเงยหน้าขึ้น จ้องเขม็ง เฉินเป่ยอย่างเย็นชา กัดฟัน แน่น ในใจมีไฟนิรนามกำลังลุกโชน ไอ้หมอนี่ ไม่เพียงแต่อุ้มตัว เอง แต่ยังถอดเสื้อผ้าของตัวเองอีกด้วย ที่สำคัญที่สุดคือ เมื่อ คืนตัวเองเผลอหลับไปเพราะเหนื่อยเกินไป ไม่รู้เลยว่าเกิดอะไร ขึ้น ไอ้หมอนี่ ทำอะไรไปจริงๆ ตัวเองจำไม่ได้เลยแม้แต่น้อย

“ประธานหลี ทำอาหารเช้าให้คุณเรียบร้อยแล้ว” เฉินเป่ยเห็นว่า ใบหน้าของ หลีชิงเยียนปกคลุมไปด้วยความเยือกเย็น จึงรีบพูด

“ไสหัวออกไป ฉันจะเปลี่ยนเสื้อผ้า” หลีชิงเยียน พูดขับไล่อย่าง

เย็นชา
“ได้เลย! ” เฉินเป่ยยิ้มด้วยความเอาใจ เดินออกจากห้องนอน

“ไอ้ทะลึ่งคนนี้” หลีชิงเทียน พึมพำเสียงต่ำ เธอไม่มีสักวินาที ไม่อยากขับไล่ ชายหนุ่มออกไป แต่ไอ้หมอนี่ไม่ให้โอกาสเธอใน การจับผิดสักนิดเลย ทำให้เธอมีไฟโกรธ แต่ไม่มีที่ระบาย

ในไม่ช้า หลีชิงเยียน ก็สวมชุดเดรสผ้าชีฟองบางเบา เดินลงไป ชั้นล่างด้วยเท้าเปล่าที่สวมรองเท้าแตะ

รูปร่างของ หลีชิงเยียนนั้นดูดีมาก ภายใต้ชุดเดรส ขายาว กระชับละเอียดอ่อนคู่หนึ่ง เล่นเป็นสิบปีก็ไม่รู้จะเบื่ออย่าง แน่นอน!!

ดวงตาของ เฉินเป่ย เหลือบมอง ชุดเดรสที่เบาบางดั่งปีกจักจั่น หลีชิงเยียนนี้ ทำให้ เฉินเป่ยที่สายตาดีเยี่ยม อดไม่ได้ที่จะลอย ไปที่ภูเขาลูกคลื่นนั่น

“นายมองอะไร!” หลีชิงเยียนสังเกตเห็นว่า เฉินเป่ย กำลังมองตัว เองด้วยสายตาแปลกๆ และอดไม่ได้ที่จะโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ด่า ด้วยเสียงเย็นชา

“ประธานหลี ฉันพบว่าตอนที่คุณไม่แต่งหน้า ดูสวยกว่าอีก เฉินเป่ยยิ้มเบาๆทำให้ หลีชิงเยียน จ้องเขม็งอย่างเยือกเย็น ความรังเกียจที่มีต่อไอ้หมอนี่ ยิ่งทำให้คลื่นไส้มากขึ้น
หลีชิงเยียน เหลือบมองไปที่อาหารเช้า เฉินเป่ยเตรียมไว้อุดม สมบูรณ์มาก บนโต๊ะยาวมีแซนวิช ไข่ดาว โจ๊กเนื้อไข่เยี่ยวม้า เกือบจะทําอาหารเช้าที่รู้จักทั้งหมดแล้ว

เพื่อตั้งใจทำอาหารเช้านี้ เฉินเป่ยตื่นตั้งแต่ตีห้ากว่า ใช้เวลา เตรียมหนึ่งชั่วโมงเต็มๆ ถ้าเป็นในโลกใต้ดินแห่งความมืดทาง ตะวันตก คนที่สามารถได้กินอาหารเช้าที่ทำโดย ท่านราชาหลง เอง มีน้อยมากจนนิ้วในมือข้างเดียวก็นับได้หมดได้ว่าโชคดีสาม ภพสามชาติ

และอยู่ในตะวันตก เฉินเป่ยได้ว่าจ้างเชฟระดับสูงของมิชลินสอง สามคน เพื่อนําอาหารสามมื้อในแต่ละวัน ให้กับพวกลูกน้อง

เจตนาที่ดีของ เฉินเป่ย กลับยิ่งทำให้ หลีชิงเยียน ดูถูกมากขึ้น ในมุมมองของ หลีชิงเยียนแล้ว ผู้ชายก็ควรให้ความสำคัญกับ หน้าที่การงาน ต่อสู้อยู่ข้างนอก แต่ไม่ใช่เป็นอย่าง เฉินเป่ย เพื่อ เงินเดือนสองหมื่นหยวนต่อเดือน เต็มใจเป็นพ่อบ้านในตระกูล ร่ำรวย !”

สองขาที่สวยงามของ หลีชิงเยียนไขว้เข้าหากัน ในขณะที่ทาน อาหารเช้าอยู่ ก็พูดเตือนอย่างเย็นชา “ต่อไปห้ามแตะต้องฉันอีก!”

“ได้เลย” เฉินเป่ยพยักหน้า ทั้งหน้าเต็มไปด้วยความประจบประแจง

หลีชิงเยียนคํารามอย่างเย็นชา กําลังกินอาหารเช้า แต่เธอไม่มี ความอยากอาหารเลย

ปัญหาของ บริษัทตระกูลเย่กรุ๊ป ยังไม่ได้รับการแก้ไข จะให้เธอ อยากกินอาหารได้อย่างไร เกือบจะกลายเป็นความทุกข์ในใจของ เธอแล้ว

หลังจากทานอาหารแค่ไม่กี่คำ หลีชิงเยียนก็ได้วางถ้วยลง ค่อยๆลุกขึ้น ทิ้งไว้ประโยคหนึ่ง “กลางคืนมีนัดทานข้าว กลับมา ดึกหน่อย ไม่ต้องทําอาหารเย็นแล้ว

“น้อมรับคังสั่ง” เฉินเป่ย เฝ้าดูเงาที่สวยงามไร้ที่ติหายไปในทาง เดินชั้นสอง รอยยิ้มที่ประจบประแจงหายไป มุมปากยกขึ้น ความ หมายที่ลึกซึ้ง

กลางคืนสามทุ่ม เยโจวกำลังนั่งอยู่ในห้องส่วนตัวของโรงแรม แชงกรีล่า วางขาไว้บนโต๊ะเหล้า มองดูรูปถ่ายแต่ละใบของ หลี ชิงเยียน ในโทรศัพท์มือถือ มุมปากปรากฏรอยยิ้มที่มีเลศนัย

ใช้เวลาอีกไม่นาน หลัชิงเทียน สาวน้อยคนนี้ ก็จะมาตามนัด เช่ โจว ได้ตั้งใจจัดเตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว มาไม้อ่อนก่อน ถ้าหาก หล่ชิงเขียน ไม่ยอมตกลงค้างกับตัวเองคืนหนึ่ง ก็ค่อยวางยา สลบ หลังเยียน พาขึ้นไปห้องที่เตรียมไว้ชั้นบน ปล่อยให้ตัว เองเล่นตามอ่าเภอใจ เยโจว อยากได้ หลีชิงเยียน มานานแล้ว ตามจริง หลีชิงเยียนอย่างเปิดเผยก่อน แต่ใครจะรู้ว่าหลีชิงเยียน ไม่แม้แต่จะชายตามองเขาเลย เพียงเพราะว่ามีความร่วมมือทาง ธุรกิจ จึงยังมีการติดต่อกับเขาอยู่

เย่โจว จ้องที่หน้าจอโทรศัพท์ ร่างที่สง่างามของ หลีชิงเยียน พร้อมกับยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ที่มุมปาก วันนี้ เขามีความมั่นใจเต็มร้อย ที่จะได้ตัวของ หลีชิงเยียนมาครอบครอง

ได้ยินมาว่าเธอยังแต่งงานแล้วด้วย แต่ดูเหมือนว่าจะหาได้สามี ที่ไม่เอาไหน เย่โจวไม่เคยเห็น หลีชิงเยียน พาสามีของเธอออก มา คาดว่าน่าจะเป็นพ่อบ้านที่ไร้ประโยชน์

เย่โจวกำลังคิดอยู่ว่า พอตัวเองเล่น หลีชิงเยียน เสร็จ จะถ่ายรูป ส่งให้สามีที่ไม่เอาไหนคนนั้นดูหน่อยดีไหม ดูว่าเขากล้าทำอะไร ตัวเองหรือเปล่า!

และในขณะนี้เอง ประตูห้องส่วนตัวถูกเปิดออก เลขาหญิงคน หนึ่งยืนอยู่ที่หน้าประตู พูดกับ เยโจวว่า “ประธานเย่ประธานหลีมาแล้ว”

“ให้เธอเข้ามา” เยโจวยืนขึ้นและพูด

ทันใดนั้น นอกทางเดินก็มีเสียงของรองเท้าส้นสูง ที่เหยียบลง บนพื้นดังขึ้น ร่างที่สวยงามไร้ที่ติ ก็ปรากฏขึ้นที่ประตูห้องส่วนตัว

หลีชิงเยียน สวมรองเท้าส้นสูงสีเงินประณีตสวยงาม เดินเข้ามา จากนอกห้องส่วนตัว ดวงตาเยโจว นิ่งอึ้ง แววตาลึกล้ำ ประกาย เปลวไฟปรารถนาของสัญชาตญาณดั้งเดิม

ชุดเดรสยาวลูกไม้สีดำ ผิวพรรณขาวราวกับหิมะ ใต้ลูกไม้บางๆ เหมือนปีกจักจั่น เผยออกเลือนรางขาเรียวยาวที่ละเอียดอ่อนและ กระชับคู่นั้น เป็นการเย้วยวนใจที่สุดยอดแน่นอน

“ประธานหลี ในที่สุดคุณก็มาถึงแล้ว รีบนั่งเร็ว” เย่โจวถูมือไปมา ดวงตาคู่นั้น แทบจะแนบติดที่ขายาวคู่นั้นของ หลีซิงเยียนแล้ว

หลีชิงเยียนค่อยๆเดินเข้ามา ทั้งตัวเปล่งประกายเสน่ห์ของ เทพธิดา ทำให้ เย่โจว เกือบจะยอมศิโรราบใต้กระโปรงในทันที
“ประธานเย วันนี้หาฉันมาทําอะไร?” เสียงไพเราะของหลีชิง เยียน เอ่ยถึง

“ประธานหลี รอคุณมานานแล้ว นั่ง นั่ง” เยโจว ส่งเสียงหัวเราะ สายตากวาดมองไปยังยอดปทุมที่สูงตระหง่านทรงเสน่ห์ มุมปาก ยกขึ้นอย่างมีเลศนัย

“ได้ยินชื่อเสียงที่โด่งดังของ ประธานหลี ในเมืองให่มานาน แล้ว ในที่สุดวันนี้ก็ได้มีโอกาสพบเจอด้วยตัวเอง” หลังจากที่ทั้ง สองนั่งลง แววตาที่ล่อนจ้อน ของ เย่โจวทำให้ หลีชิงเยียน รู้สึก อึดอัดไปทั้งตัว

“อันที่จริงต้องการหารือกับ ประธานหลี เกี่ยวกับความร่วมมือ ระหว่าง ประธานเย่และประธานหลี หวังว่าจะได้ผลประโยชน์กับ บริษัทของคุณด้วยกัน

เย่โจวพูดขึ้น “ถ้าหากเราทั้งสองตระกูลที่แข็งแกร่งร่วมมือด้วย กัน ประมูลพื้นที่ CBD ที่เมืองหูไห่สร้างโครงการพัฒนาด้วย กัน……ประธานหลี อนาคตกําลังศักยภาพไร้ขีดจํากัด

หลีชิงเยียน ตกอยู่ในความครุ่นคิดชั่วคราว พยักหน้า หากได้ ร่วมมือกับ บริษัทตระกูลเยกรุ๊ปจริงๆ สามารถนำพาผลประโยชน์ สู่ บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปมหาศาลจริงๆ

“ได้เลย รายละเอียดของความร่วมมือ พูดคุยกันในวันอื่นมุมปากของ หลีชิงเยียน ยกขึ้นเล็กน้อย รอยยิ้มมีเสน่ห์อ่อนไหว “ถ้าหากทั้งสองตระกูล สามารถเปลี่ยนจากสงครามการต่อสู้เป็น สันติภาพได้ ก็จะดีที่สุด

“ประธานหลี ดื่มแก้วหนึ่ง” เย่โจว ยกแก้วขึ้น แววตาค่อยๆมอง จากใบหน้าที่สวยสดงดงามของ หลีชิงเยียน เลื่อนลงข้างล่าง จม อยู่กับภูเขาลูกคลื่นนั้น หลังจากดื่มกันสักพัก ใบหน้าที่ขาวราวกับ หิมะของ หลีชิงเยียน ก็ค่อยๆแดงขึ้นโดยไม่รู้ตัว โดน เย่โจวมอม เหล้าไม่น้อย

“ประธานหลี ถ้าต้องการที่จะร่วมมือในทันที ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็น ไปไม่ได้ แต่คุณเพียงแค่ต้องเสียสละเล็กน้อย” เย่โจว ถือ โอกาส มือลวนลามปีนขึ้นไปบนภูเขาทันที เสน่ห์เทพธิดาที่เปล่ง ประกายออกจากตัวหลีชิงเยียนกำลังจะทำให้เขาคลุ้มคลั่งแล้ว

“เพียงแค่คืนนี้คุณค้างกับฉันคืนหนึ่ง ข้อเสนอแล้วแต่คุณเรียก

“ฝันไปเถอะ!” หลังจากที่ หลีชิงเยียน ได้ยินคำพูดของ เย่โจว ทันใดนั้นก็สร่างเมาไปไม่น้อย ดวงตาที่สวยงาม พาดผ่านความ เยือกเย็น

“ยาคุณก็ได้ดื่มเข้าไปแล้ว ยังบอกว่าฝันไปเถอะ” เย่โจวหัวเราะ

เยาะ
ไม่นานนัก ภายในห้องนอน เยโจว ก็มอง หลีชิงเยียน ที่นอน สลบอยู่บนเตียงซิมมอนส์ หัวเราะเยาะอย่างได้ใจ หลีชิงเยียนใน เวลานี้ หมดสติไม่รู้ตัวอย่างสิ้นเชิง

ราวกับเจ้าหญิงนิทรา

ภายในหัวใจเย่โจวแอบตื่นเต้นเล็กน้อย ในค่ำคืนนี้ หลีชิงเยียน ถูกลิขิตให้เป็นของเล่นของเขาอย่างแน่นอน ปล่อยให้เขากระทำ ตามอำเภอใจ!

เสียงดัง “ปัง” ดึง เย่โจว ออกมาจากจินตนาการ

เยโจวหันหน้าไปดู เห็นผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่ที่ประตูห้อง ประตู ห้องถูกเขาถีบออก

เสียงดังครั้งนี้ ทำให้ เย่โจว ตกใจก่อน ไม่ช้า เขาตั้งใจจับจ้อง เห็นชายหนุ่มที่สวมเสื้อเชิ้ตสีขาวแต่สกปรกยิ่งนัก แววตาเยือก เย็น ไอสังหารแผ่กระจาย!

เย่โจวโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ เรื่องดีๆของตัวเองยังไม่ได้ลงมือทำ ก็ถูกรบกวน ทําให้เขาตะโกนด่าว่าในทันที “นายเป็นใคร ไสหัว ออกไปเดี๋ยวนี้!” “คนที่จะมาเอาชีวิตของแก!”เฉินเป่ยพูดขึ้นอย่างเย็นชา เดินก้าวออกไป เคลื่อนตัวไปย่าง รวดเร็ว เพียงพริบตาก็ปรากฏตัวตรงหน้า เยโจว! เย่โจวตาลาย ทันที ตั้งตัวไม่ทันเลย เฉินเป่ยก็ได้ยกขาขึ้น โจมตีออกดั่งแส เหล็ก เตะตรงท้องส่วของ เย่โจว!!

เย่โจวตัวลอยออกไป ดั่งว่าวที่เส้นขาด ชนกระแทกเข้ากับ กำแพง ความเจ็บปวดที่เกือบจะทำให้เขาเป็นลมหมดสติ ทำให้ ดวงตาของเขาแดงเข้ม

กำแพงเกิดเสียงแตกร้าว รอยแตกคล้ายใยแมงมุม น่าหวาดกลัว ตกตะลึง ยิ่งนัก!

เย่โจวกุมท้องไว้ การเตะของ เฉินเป่ย ครั้งนี้ ทำให้เขาเจ็บปวด จนแทบคลั่ง!

เฉินเป่ยกระชากคอเสื้อของเย่โจวไว้ทันที เฉินเป่ย ที่ตัวผอม แห้ง กระชากตัว เย่โจวที่น้ำหนักเกือบร้อยกว่า ขึ้นมาได้อย่าง ง่ายดาย ราวกับนกอินทรีจับลูกไก่!

“นายเป็นใคร?” เย่โจว จ้องเขม็ง เฉินเป่ย เอย่างดุดัน ใบหน้าบึ้ง ตึงมืดมน ตั้งแต่เขาเกิดมา ไม่มีใครกล้าทำกับตัวเองด้วยอย่างนี้!
“ฉันบอกแล้ว คนที่จะเอาชีวิตของแก” เฉินเป่ย ค่อยๆพูดขึ้น ใน แววตาเขาเต็มไปด้วยไอสังหารที่หนาวเหน็บ

“เจ้าหนุ่ม นายจะเอาชีวิตฉัน?” เยโจวชะงักไปก่อน จากนั้นก็ ยิ้มอย่างเหี้ยมโหด นายรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร? ในเมืองหูไห่ ไม่มี ใครกล้าจองหองกับแบบนี้! นายคิดว่านายฆ่าฉันแล้ว นายจะ ปลอดภัยหรือ?”

“ถ้ายังแตะต้องฉันแม้แต่บนเส้นเดียว! เพียงแค่ฉันโทรออกไป สายหนึ่ง ก็สามารถทำให้นายจมแม่น้ำในพรุ่งนี้เช้า!” เย่โจวพูด อย่างโหดเหี้ยม

“จมแม่น้ำ?” แววตาของ เฉินเป่ย ลึกล้ำเยือกเย็น ภายใต้พาด ผ่านความเยาะเย้ยไม่แยแส

“ตอนนี้ฉันให้ทางเลือกสองทางแก่นาย พรุ่งนี้เช้าไปขอโทษที่ บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ป ด้วยตัวเอง เก็บวิธีการที่ไร้ประโยชน์ของแก สัก…… ถ้าไม่อย่างนั้น ฉันให้แก่ บริษัทตระกูลเยกรุ๊ป หายไปใน เมืองหูไห่ตอนนี้เลย

และหลังจากได้ยินสิ่งที่ เฉินเป่ยพูด เย่โจว ก็หัวเราะเยาะออก มา ที่แท้ก็เป็นคนที่ บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปหามา

เย่โจว หัวเราะเยาะ “ให้ บริษัทตระกูลเยกรุ๊ป หายไป แค่นายเนี่ย นะ? นายไม่รู้แม้แต่ ฐานะของบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ป ที่อยู่ในเมืองหูไห่ด้วยซ้ำ ยังฝันที่จะให้บริษัทตระกูลเย่กรุ๊ป หายไป! ล้อเล่นอะไรกัน!”

เย่โจว มองพิจารณาที่ เฉินเป่ย เสื้อเชิ้ตสีขาวที่สกปรกยิ่งนัก

ของ เฉินเป่ย

และยังมีเสื้อแจ็คเก็ตหนังที่เต็มไปด้วย………..คนแบบนี้ ยัง กล้าพูดออกมา ว่าจะทำลาย บริษัทตระกูลเย่กรุ๊ป!

เขาดันจะดูว่า เฉินเป่ย จะเสแสร้งไปถึงไหน