บทที่ 3 ผู้ชายที่มีเบื้องหลัง

บทที่ 3 ผู้ชายที่มีเบื้องหลัง

ซุนเมิ่งสีหน้าดูสงบ แต่ในดวงตาที่สวยงาม ยังคงมีพาดผ่าน ความตื่นตระหนกที่ยากที่จะสังเกต ถูก เฉินเป่ย จับได้ชั่วพริบตา เดียว

“ไวรัส Trojan Horse? ไวรัสTrojan Horseคืออะไร ฉัน ไม่รู้ ……

ซุนเมิ่งขมวดคิ้วมุ่น น้ำเสียงงงงวย ดูไม่เหมือนการแสดงเลย

เฉินเป่ย มองพิจารณา ซุนเมิ่ง ยิ้มอย่างมีเลศนัย “ซุปเปอร์ไวเซอร์ซุน ในฐานะที่เป็นหัวหน้าแผนกความปลอดภัย ระบบคอมพิวเตอร์ แม้แต่ไวรัส Trojan Horse ก็ไม่รู้จัก

หรือ?”

ร่างบางซุนเมิ่งสั่นเทา สีหน้ายังคงพยายามแสร้งทำเป็นสงบ “คุณบอกว่าไวรัสTrojan Horseใช่ไหม ฉันจำได้แล้ว ปีที่แล้ว ในต่างประเทศ มีไวรัสชื่อดังชนิดหนึ่ง ที่ชื่อว่าไวรัส Trojan Horseจริงๆ….แต่ฉันอยู่ในหัวเซีย(ชื่อเรียกประเทศจีนในสมัยก่อน) ไม่เคยเจอเลย ยิ่งไม่มีทางปล่อย ไวรัสTrojan Horseในคอมพิวเตอร์ที่ใช้งานของ ประธานหลี

“ซุปเปอร์ไวเซอร์ น ไฟล์ในแฟลชไดรฟ์ USB ที่คุณมอบ ให้ประธานหลี มีไวรัสโทรจันแบบนี้พอดี” เฉินเป่ยกางมืออ อก พร้อมกับมีชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์ที่กระจัดกระจายอยู่ใน ฝ่ามือ “ยังมีเครื่องดักฟังที่คุณติดตั้งไว้ในบ้านพักของประธานหลั ซุปเปอร์ไวเซอร์ซุน จะแกล้งไปถึงเมื่อไหร่?

ซุนเมิ่งยืนนิ่งอยู่กับที่ ใบหน้าสวยงามตื่นตระหนกตกใจ ลุกลี้ ลุกลน

มุมปากของ เฉินเป่ย ยกส่วนโค้งลึก ค่อยๆฟนคนออกมาคํา หนึ่ง “คุณฉลาดมาก ไวรัสTrojan Horse ไม่เคยปรากฏในหัว เซี่ย คุณสามารถใช้จุดนี้ คลายความสงสัยของตัวเอง บวกกับ ความสัมพันธ์ของคุณกับ ประธานหลี ไม่ได้ใกล้ชิดกว่า หลิน เฉว่ ต่อให้เรื่องแดงขึ้นมา ความสงสัยของ หลินเฉว่ ก็จะมีเยอะ กว่าคุณมาก ด้วยสติปัญหาและความสามารถของคุณ เป็นแค่ หัวหน้าแผนกความปลอดภัยระบบคอมพิวเตอร์เล็กๆ น่าเสียดาย จริงๆ..………

“คุณ คุณรู้ได้อย่างไร?” ซุนเมิ่ง สีหน้าซับซ้อน คำพูดของ เฉินเป่ยทำให้หัวใจของเธอสั่นสะเทือน กระวนกระวายยิ่งนัก
“รู้ได้ยังไงไม่สำคัญ ที่สำคัญคือ ในเมื่อคุณสามารถคิดแผนที่เพ อร์เฟคไร้ที่ติเช่นนี้ ถ้าหากคือคนอื่น ยากที่จะรู้จริงๆ” เฉินเป่ย จ้อง มอง ซุนเมิ่งอย่างสงบ

“น่าเสียดาย คุณได้เจอกับฉัน”

ซุนเพิ่งจะรู้ได้อย่างไร ไวรัสTrojan Horseที่สร้างความหายนะ ในต่างประเทศเมื่อปีที่แล้ว รหัสนี้ ถูกเขียนโดยเฉินเป่ยนั่นเอง!

ในตอนนั้น หน่วยงานด้านความปลอดภัยทางคอมพิวเตอร์ สิบ อันดับแรกเป็นหนี้จำนวนมหาศาล ไม่ยอมที่จะจ่ายคืน เฉินเป่ย จึง เขียนไวรัสนี้ เพื่อเตือนพวกเขา

รหัสที่เขาเขียน เขาก็ย่อมรู้ดีเป็นธรรมดา

“ไม่….คุณพูดเหลวไหล ฉันไม่ได้ทำเลย!”ซุนเมิ่งถอยห่างออก

ไปเรื่อยๆ ใบหน้าสวยตกตะลึงยิ่งนัก

เธอไม่อยากจะเชื่อเลย แผนการที่สมบูรณ์แบบที่เธอตั้งใจจัด เตรียมไว้ ได้ ทดสอบมาหลายครั้ง โดยไม่มีข้อบกพร่องเลย แม้แต่น้อย กลับถูก เฉินเป่ยจับได้!

“ช่วงนี้บัญชีของพ่อคุณ จู่ๆก็ได้รับเงินยี่สิบล้าน เงินจำนวนนี้ ด้วยความสามารถของคุณ เป็นไปไม่ได้ที่จะได้รับ

เฉินเป่ยจ้องมอง ซุนเมิ่ง และพูดอย่างใจเย็น “นอกจากให้คุณ ปล่อยไวรัสTrojan Horse ในคอมพิวเตอร์ของ ประธานหลั บริษัทตระกูลเย่กรุ๊ป ยังให้คุณทำอะไรอีก?”

ซุนเมิ่งตัวสั่น พูดไม่ออก เธอไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่า เฉินเป่ยจะ มีความสามารถ สืบหาไปถึงบัญชีธนาคารของพ่อเธอได้

“ทำไมถึงต้องการทำย่างนี้” ดวงตาของ เฉินเป่ย เฉียบคม เอื้อม มือออกไปราวกับสายฟ้า จับไหล่ของ ซุนเมิ่ง ไว้ กด กำแพง! เข้ากับ

“คุณต้องการทำอะไร!” ร่างกายของ ซุนเพิ่งสั่นสะท้าน ฟันกัด ริมฝีปากสีแดง ใบหน้าที่งดงามประณีตทรงเสน่ห์ ซีดเผือดใน ทันใด!

“นี่ควรจะถามคุณ คุณควรจะรู้ว่า สิ่งเหล่านี้ที่คุณทำ แม้ว่าจะอยู่ ในต่างประเทศ ก็จะต้องโทษถูกจำคุกตลอดชีวิต” เฉินเป่ย กล่าว ด้วยน้ำเสียงที่ทุ้มลึก

“ปล่อยฉันไปเถอะ ได้ไหม ยี่สิบล้านนั้น ฉันสามารถให้คุณ ทั้งหมด” แววตาของ ซุนเพิ่งแสดงออกถึงความสิ้นหวัง
“เพียงแค่คุณปล่อยฉันไป สามารถทำให้คุณพอใจได้ทุกอย่าง”

“ปล่อยคุณไป?” เฉินเป่ยยิ้มเยาะ สร้างความเดือดร้อนใหญ่ขนาด นี้ ให้กับภรรยาของท่านราชาหลง ถึงกับคิดจะให้เขาปล่อยไป?

“ขอร้องคุณ ปล่อยฉันไป บริษัทตระกูลเยกรุ๊ป ปูฉัน ถ้าฉันไม่รับ ใช้พวกเขา น้องชายของฉันก็ต้องตาย”

ในที่สุดสีหน้าของ ซุนเมิ่งก็ได้แสดงความสิ้นหวังออกมา เสียง แหบแห้ง เพิ่มความเซ็กซี่มากขึ้น “เพียงแค่คุณปล่อยฉันไป ฉัน ยอมทำทุกอย่าง ……

ในขณะที่พูด ซุนเมิ่งค่อยๆถอดเสื้อคลุมออก เสื้อเชิ้ตสีขาวห่อ หุ้มสรีระที่เต่งตึงของซุนเมิ่ง ผมยาวกระจัดกระจายอยู่ที่กลาง หลัง ด้วยความเซ็กซี่ที่แตกต่างกัน

เห็นได้ชัดว่า เธอกำลังจะอุทิศร่างกายของตัวเอง

เฉินเป่ย ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ เอื้อมมือปลดกระดุมเสื้อของซุนเมิ่ง ที ละเม็ด กลิ่นหอมมีเย้ายวนใจที่มีเสน่ห์ ลอยอยู่ในอากาศซุนเมิ่งกัดฟันไว้ ร่างกายบอบบางสั่นระริกตลอดเวลา เธอคิดว่า เธอข้อเสนอที่อุทิศตัวเอง เฉินเป่ย หวั่นไหวแล้ว ดังนั้นจึงหลับตา ลง

ทันใดนั้น! ซุนเมิ่งรู้สึกว่ากระดุมของเธอเปิดออกอย่างกะทันหัน จากนั้นเมื่อเธอลืมตาที่สวยงามขึ้น เฉินเป่ย บีบกระดุมไว้ ค่อยๆ ถามข็น “ใครบงการให้คุณทําแบบนี้”

ซุนเมิ่งเสียงสั่น คือ บริษัทตระกูลเย่กรุ๊ป ให้ฉันเฝ้าติดตามทุก การเคลื่อนไหวของ หลีชิงเยียน และยังให้ฉันใส่อยากฟังบนตัว หลีชิงเยียน แต่ฉันหาโอกาสไม่เจอ …….”

“จุดประสงค์ของพวกเขา?” เฉินเป่ย ยังคงถามต่อไป

“เย่โจว ของ บริษัทตระกูลเยกรุ๊ปปรารถนาความงามของ ประธานหลีมาโดยตลอด คืนพรุ่งนี้ เขาอยากเชิญประธานหลีไป ทานอาหาร ให้ฉันใช้โอกาสนี้วางยา…….. “ซุนเพิ่งหยิบขวดยาสี ขาวออกมาจากกระเป๋า และยื่นให้ เฉินเป่ย

“ได้แล้ว ต่อไปนี้ฉันไม่อยากเห็นคุณใน บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ป อีก ไม่เช่นนั้นคุณจะรู้ผลที่ตามมา” เฉินเป่ยค่อยๆ พูดขึ้น น้ำเสียง เคร่งครัดคมลึก

หลังจากนั้น เฉินเป่ย ก็หันหลังเมื่อ ซุนเมิ่งรู้ตัวอีกทีเฉินเป่ยก็หายตัวไปแล้ว

เรือนร่างที่เย้ายวนเช่นนี้ เขากลับไม่ได้แตะต้องตัวเอง?

ซุนเมิ่ง รีบใส่เสื้อผ้าอย่างร้อนรน จัดผมยาวที่ยุ่งเหยิง หลังจาก ที่เช็ดคราบน้าตาออก รีบเดินออกจากห้องทำงาน ด้วยตัวสั่นเทา

จนกระทั่ง ซุนเมิ่งเดินออกจากอาคารตระกูลหลีกระจกบานใหญ่ ในห้องทำงาน เฉินเป่ย มองลงไปเงาอันงดงาม ที่กำลังจากไป ของ ซุนเมิ่งอย่างใจเย็น

เขาก้มศีรษะลง เหลือบมองกระดุมที่จับอยู่ในมือของตัวเอง

ในนั้น ยังคงมีกลิ่นกายของ ซุนเพิ่งเย้ายวนใจยิ่งนัก

ทันใดนั้น เฉินเป่ยก็เอื้อมมือออกอย่างกะทันหัน ฉีกชุดชั้นใน ออก หยิบชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์ชิ้นเล็กออกมา

เครื่องดักฟัง!

ใบหน้าของ เฉินเป่ยเต็มไปด้วยความเยือกเย็น บางที ซุนเมิ่ง อาจยังไม่รู้ว่าแม้แต่ตัวเอง ยังถูกดักฟังโดย บริษัทตระกูลเย่กรุ๊ป!

ในเช้าวันรุ่งขึ้น แสงแดดได้สาดส่องเข้ามาจากนอกหน้าต่าง ส่องเข้ามาในห้องนอน หลีชิงเยียนลืมตาที่งัวเงียสวยงาม ทันใด นั้นก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ

“ประธานหลี คุณตื่นแล้วเหรอ?” เฉินเป่ย เดินเข้าไปในห้องนอน มองที่ หลีชิงเยียน แล้วยิ้มอย่างเอาอกเอาใจ

“เมื่อคืนฉันเห็นว่าคุณนอนโซฟาเย็นเกินไป ก็เลยได้อุ้มคุณเข้า มาในห้องนอน ……. แต่คุณไม่ต้องกังวล ที่ฉันควรสัมผัส ก็ไม่ได้ สัมผัสแต่อย่างใด” เฉินเป่ย พูดขณะเดินไปมองบนตัวของ หลีชิง เยียน

หลีชิงเยียนในตอนนี้ ผมยาวยุ่งเหยิง ใบหน้าสดไร้เครื่องสำอาง มีความสวยงามที่น่าอ่อนไหว บวกกับบริเวณที่ผ้าห่มปกปิดไม่ หมด เผยให้เห็นถึงลูกไม้สีชมพู ใต้แสงแดดที่สาดส่อง เปล่ง ประกายแสงแวววาว

“คุณไม่ได้แตะต้อง…… แล้วเสื้อผ้าของฉันหายไปได้ยังไง!!!” หลีชิงเยียนจ้องเขม็ง เฉินเป่ย พูดสะกดทีละคำ ดวงตาที่สวยงาม ประกายความเยือกเย็น