บทที่17 เจออันตราย

บทที่17 เจออันตราย

ที่อยู่ในเหตุการณ์ เป็นพนักงานของ บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ป ทั้งหมด พวกเขาเคยได้ยินหมด ว่า หลีชิงเยียนมีสามีลึกลับคน หนึ่ง บริษัทก็มีข่าวลือซุบซิบเกี่ยวกับสามีของ หลีชิงเขียน แต่ เมื่อ เฉินเป่ย ได้ปรากฏตัวขึ้นจริงๆ กลับทำให้หลายคนไม่อยาก จะเชื่อ

“นี่คือสามีของ ประธานหลีจริงๆหรือ? ตระกูลหลี ยังไงก็เป็น ตระกูลร่ำรวยใน เมืองหูไห่ แต่เขากลับดูโทรมทรามมากขนาด

“เกรงว่า นี่จะเป็นลูกเขยที่ไร้ประโยชน์ที่สุดของตระกูลหลีแล้ว มั้ง?”

หลายคนแอบพูดในใจ แต่ เฉินเป่ยเพิกเฉยไม่สนใจต่อสายตาที่ เลือกเหยียดหยามเหล่านั้น มองไปที่ หลีชิงเยียน

หลัชิงเยียม จ้องเขม็ง เฉินเป่ยอย่างเย็นชา ดวงตาที่สวยงาม เต็มไปด้วยความโกรธเกี้ยว!

ก่อนหน้านี้เธอก็เคยเตือนไอ้หมอนี่แล้ว ให้เขาอย่าออกจาก คฤหาสน์ แต่สุดท้ายแล้ว เขาด้นมาที่บริษัทของตัวเองจริงๆ
“ประธานหลีเขาบอกว่าเขาเป็นสามีของคุณ ดังนั้นอยากจะ เข้าไป ฉันกำลังสอบประวัติของเขาอยู่ตลอด…… พนักงาน หญิงต้องรับที่อยู่ด้านข้าง พูดจาเสียงเบา ไม่กล้าที่จะหายใจดัง ด้วยซ้ำ

หลีชิงเยียน เหลือบมองไปพนักงานหญิงต้อนรับอย่างเยือก เย็น จากนั้นก็ทิ้งประโยคหนึ่งให้ เฉินเป่ย อย่างเย็นชา “ตามฉัน มา” จากนั้นก็หันกลับไป เหยียบรองเท้าส้นสูงไว้เดินเข้าไปที่ห้อง ทำงานอย่างสง่า

เฉินเป่ยเหลือบมองไปที่พนักงานหญิงต้อนรับ พนักงานหญิง ต้อนรับสับสนมึนงง ตกตะลึงอย่างยิ่ง

แม้ว่าหลีชิงเยียนจะไม่ได้อธิบายโดยตรง แต่ปฏิกิริยาของเธอ ในเมื่อครู่ ก็อธิบายทุกอย่างได้แล้ว

ผู้ชายที่เสื้อผ้าขาดรุ่งริ่ง สกปรกเลอะเทอะคนนั้น เป็นสามีของ ประธานหลี จริงๆด้วย……

ตระกูลหลีคือหาลูกเขยไม่เจอแล้วหรือไง?

ฝูงชนค่อยๆแยกย้ายกันไป แต่พายุฝนที่เกิดขึ้น ก็ไม่สามารถ สงบเป็นเวลานาน และในไม่ช้า คำพรรณนาที่เกี่ยวกับ เฉินเป่ย ก็ แพร่กระจายไปทั่วทั้งบริษัท
แม้ว่าพนักงานหลายคนภายนอกจะไม่กล้าพูดอะไร แต่ลับหลังก็ พูดวิพากษ์วิจารณ์ถึงเฉินเป่ย สายตาประชดประชัน

หลีชิงเยียน ประธานของ บริษัทตระกูลหล็กรุ๊ป ที่ชื่อเสียงโด่ง ดัง กลับหาสามีที่ไร้ประโยชน์แบบนี้ ได้ยินมาว่ายังเป็นแค่พ่อบ้าน คนหนึ่ง อ่อนแอไร้ความสามารถ

ไม่แปลกใจที่ หลีชิงเยียนไม่พาเขาออกมา สามีที่ไร้ประโยชน์ เช่นนี้ ใครจะอยากให้คนอื่นได้รับรู้

หลีชิงเยียน สองมือกอดอก เดินไปทางห้องทำงานอย่างโกรธ เกี๊ยว รองเท้าส้นสูงกระแทกใส่พื้น เสียงดังคมชัด

หลังจากที่ หลีชิงเยียนพุ่งเข้าไปในห้องทํางาน เฉินเป่ย ก็เดิน ตามเข้าไปและทันทีที่เข้าไป ก็เห็น ได้ห้าวหนานที่นั่งอยู่บน โซฟาหนังแท้

“ชิงเยียน คุณเฉิน มาได้ยังไง?” ไต้ห้าวหนานได้เห็นเฉินเป่ย ชะงักเล็กน้อย

“ฉันก็อยากถามเหมือนกัน ฉันไม่ได้มายมาที่บริษัทไม่ใช่หรือ?” หลีชิงเยียนถามอย่างเย็นชา

“ประธานหลี ก็ฉันเป็นห่วงร่างกายของคุณไง?” เฉินเป่ยยิ้มอย่างเก้อเขิน

“ฉันขอบคุณความหวังดีของนาย ไม่จำเป็น!” หลีชิงเยียนหยิบ กล่องใส่ปากกาขึ้นมา เหวี่ยงมันไปทางเฉินเป่ยอย่างกะทันหัน!

เฉินเป่ยหลบหลีกไม่ทัน โดนกล่องปากกาฟาดโดน น่าสมเพช ยิ่งนัก.

ได้ห้าวหนานเหลือบมองไปที่เฉินเป่ย ส่วนลึกในแววตา ความ เหยียดหยามอย่างลึกซึ้ง ค่อยๆกลั่นกรองออกมา……. เขาลุกขึ้น พูดยิ้มกับหลีชิงเยียน

“ชิงเยียน ในเมื่อได้คุยกันเกือบจะเสร็จแล้ว ฉันก็ขอตัวก่อนแล้ว กัน คืนนี้ฉันเป็นเจ้าภาพจัดงานเลี้ยง เรียนเชิญคุณทั้งสอง

หลีชิงเยียนมุมปากยกขึ้น ยกเป็นส่วนโค้งตื้นๆ รอยยิ้มที่มีเสน่ห์

หลังจากส่ง ได้ห้าวหนานออกไป หลีชิงเยียนก็นั่งลงบนเก้าอี้ ห้องทำงานโดยตรง สองมือกอดอกไว้ จ้องมองเฉินเป่ยที่นั่งอยู่ บนโซฟา ด้วยใบหน้าที่เย็นเฉียบ
เฉินเป่ยยิ้มประจบรินน้ำให้หลีชิงเยียนแก้วหนึ่ง แล้วพูดว่า “ประธานหลี ใจเย็น ๆ ……….

หลีชิงเยียน เงยหน้าขึ้น ใบหน้าที่งดงามประณีตราวกับแกะสลัก จ้องมองท่าทางที่กะล่อนปลิ้นปล้อนของเฉินเป่ย ความรู้สึกดีเล็ก น้อย ที่เกิดขึ้นในใจพังทลายจางหายในทันที เธอในตอนนี้ อยาก จะถีบ เฉินเป่ยออกจากอาคารอาคารตระกูลหลีแทบตาย!

คําเตือนของเธอ ใช้ไม่ได้ผลกับเฉินเป่ยเลยสักนิด ไอ้หมอ นี่ ล้วนทำแต่เรื่องให้ตัวเองอับอายขายหน้า ต่อไปเธอจะอยู่ใน บริษัทได้อย่างไร!

วันนี้พนักงานจำนวนมากในบริษัท ก็ได้รู้ถึงความสัมพันธ์ของ พวกเธอหมด

ต่อไปข่าวลือซุบซิบนินทา จะไม่น้อยอย่างแน่นอน…… หลีชิง เยียนพูดด้วยท่าทางรังเกียจ “วางกระติกน้ำร้อนไว้ที่นั่น รีบไปให้ พัน!”

“ได้เลย” เฉินเป่ยเดินออกจากอาคารอาคารตระกูลหลี ขี่จักรยาน ค่อยๆออกห่างไป ไม่ได้สังเกตเลยสักนิด ในรถสีดำไม่ไกลจาก จักรยาน ไต้ห้าวหนานสวมแว่นกันแดดไว้ จ้องมอง เฉินเป่ยอย่าง เย็นชา มุมปากยกขึ้นอย่างลึกซึ้ง
“พ่อ คืนนี้ฉันก็จะส่งคนไปจัดการเขา มอบให้กับราชวงศ์ ประเทศ ฝรั่งเศษ……สําหรับ หลีชิงเยียน……….. ในหัวสมองของ ไต้ห้าว หนานปรากฏร่างที่สวยงามไร้ที่ติ รอยยิ้มเจ้าเล่ห์มีเลศนัย เขาจะ ปล่อย หลีชิงเยียน ไปได้อย่างไร

เขายังคงจำได้เสมอว่า ในสมัยมัธยมปลาย หลีชิงเยียนทำให้ เขาเป็นกลายเป็นตัวตลกของทั้งโรงเรียน ปัจจุบันกลายเป็นสาว สวยลำดับหนึ่งที่โด่งดังในวงการธุรกิจแห่ง เมืองหูไห่ จะต้อง เป็นตัวเลือกลำดับแรกในการเป็นของเล่นของเขา

เมื่อเขาจินตนาการถึงผู้หญิงที่เซ็กซี่สุดๆ ในคืนนี้จะกลายเป็น ของเล่นของเขา ปล่อยให้เขาเล่นตามอำเภอใจ ในแววตาของ เขา ประกายความเร่าร้อน

แน่นอนว่า เขาจะให้ เฉินเป่ย ผู้เป็นสามีที่ไร้ประโยชน์คนนี้ ได้ เห็นด้วยตาตัวเอง หลีชิงเยียนในฝ่ามือของตัวเอง จะค่อยๆตกไป อยู่ในความเลวร้ายได้อย่างไร

ในค่ำคืน หลีชิงเยียนกลับไปที่คฤหาสน์ ด้วยใบหน้าที่เต็มไป ด้วยเยือกเย็น โดยไม่ได้สนใจ เฉินเป่ย สักคำเดียว ทำให้ความ กระตือรือร้นของเฉินเป่ยได้รับแต่ความเย็นชากลับมา

หลีชิงเยียน ใช้เวลาอยู่ในห้องนอนบนชั้นสองเป็นเวลานานก็เปลี่ยนเป็นชุดรัดรูป ทำให้ เฉินเป่ย มองแทบจะอึ้งทึ่งไปเลย

“มองอะไรกัน!” หลังจากที่ หลีชิงเยียนสังเกตเห็นว่า เฉินเป่ยม องจนตาแทบจะทะลัก ตำหนิขึ้นเสียงดัง ดึงชายกระโปรงอย่าง แรง ปิดกั้นแววตาที่

ลุกเป็นไฟอย่างโจ่งแจ้งของเฉินเป่ยเฉินเป่ยถึงได้ดึงสายตา กลับมา ยิ้ม

เล็กน้อย “ประธานหลีจะกลับมาเมื่อไหร่?”

“ไม่แน่ใจ” หลีชิงเยียน ทั้งประโยชน์หนึ่งยังรีบร้อน ก็ได้เดิน ออกจากคฤหาสน์เลย

งานเลี้ยงครั้งนี้ มีความสำคัญยิ่งนัก หลีชิงเยียนไม่กล้าที่จะ ล่าช้าเสียเวลา ความร่วมมือระหว่าง บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปกับ ไต้ ห้าวหนานได้มาถึงช่วงเวลาที่สำคัญมากที่สุดแล้ว ห้ามมีความ ประมาทแม้แต่น้อย

หลีชิงเยียน ต้องการใช้อาหารมื้อนี้ เพื่อบรรลุความร่วมมือกับ ไต้ห้าวหนานให้สําเร็จ

เฉินเป่ย เดินไปที่ข้างหน้าต่าง มองดู หลีชิงเยียน มุดเข้าไปใน รถMaybach

รถMaybach ส่งเสียงคำราม ออกจากคฤหาสน์

ตั้งแต่ เหลยกลายเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวของหลีชิงเยียนคนขับ รถส่วนตัวของ หลีชิงเยียนก็ถูกไล่ออกแล้ว เปลี่ยนเป็น ซูเหลยที ขับรถตลอด

ทักษะการขับรถของซูเหลยดีมาก ไม่ด้อยไปกว่าคนขับรถส่วน ตัวก่อนหน้านี้เลยแม้แต่น้อย

หลังจาก รถMaybach มาถึงโรงแรม ซูเหลยต้องการติดตาม ข้างๆ หลีชิงเยียน แต่ถูก หลีชิงเยียน ห้ามไว้ “นิสัยคุณสมบัติ จอง ไต้ห้าวหนานฉันไว้ใจมาก มีบุคคลที่สามอยู่ ฉันกลัวว่าจะ กระทบต่องาน เธอรออยู่ในรถก็พอได้

“แต่ว่า ประธานหลี คุณเพิ่งถูกลอบสังหารเมื่อไม่นานมานี้……. ซูเหลย พูดอย่างลังเล

“ไม่เป็นไร ได้ห้าวหนานไม่ใช่คนแบบนั้น ฉันกับเขา รู้จักกันตอน มัธยมแล้ว ฉันเชื่อเขา “หลีชิงเยียน พูดอย่างไพเราะมีพลัง

หลีชิงเยียน เข้าไปในโรงแรมอย่างสง่า เพิ่งเดินเข้าไปในห้องส่วนตัว กลับไม่ได้เห็นได้ห้าวหนานเลย แต่มีชายร่างใหญ่ กํายำาห้าหกคน นั่งอยู่ข้างใน

หัวใจของ หลีชิงเยียน กระตุกวูบ มองชายฉกรรจ์ห้าหกคนนี้ หัวใจของเธอก็สั่นสะท้าน พร้อมกับลางสังหรณ์ที่ไม่ดี

“ขอโทษ ฉันเดินเข้าห้องผิด……” หลีซิงเยียนยังไม่ทันพูดจบ ทันใดนั้น มือข้างหนึ่งก็ปิดปากเธอไว้ จากนั้นชายฉกรรจ์ห้าหก คน ก็กดตัวเธอลงบนโต๊ะ

“พวกนายเป็นใคร?” ใบหน้าที่บอบบางสวยงามของหลีชิงเยียน ซีดเผือดเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก

ชายฉกรรจ์ห้าหกคนนั้น ยิ้มแสยะจ้องมองหลีชิงเยียน หยิบ เชือกออกมาเส้นหนึ่ง มัดมือของ หลีชิงเยียนเข้าด้วยกัน

หลีชิงเยียนตัวสั่นเทา ตื่นตระหนกตกใจ แต่เธอไม่สามารถทำ อะไรได้เลย!

ในพริบตา กระดุมเม็ดหนึ่ง ก็ถูกดึงออก เสื้อเชิ้ตสีขาวรัดรูปของ หลีชิงเยียน

ก็สูญเสียพันธนาการในทันที
ชายฉกรรจ์ทั้งหลาย แววตาเร่าร้อน จ้องมองร่างที่สง่างามเข้า ยวนใจของหลีชิงเยียน อย่างร้อนแรง ทันใดนั้นชายฉกรรจ์คนนั้น ก็ลงมืออีกครั้งราวกับสายฟ้า ดึงกระดุมออกอีกเม็ดหนึ่ง!

ดวงตาที่สวยงามของหลีชิงเยียนเต็มไปด้วยความอับอายและ ความโกรธ ตะโกนพูดเสียงดัง “พวกนายปล่อยฉันไป! นี่พวกนาย แบบกำลังทำความผิดอยู่!!

แต่ลงพวกนั้น กลับไม่สนใจไยดีอะไรเลย รอยยิ้มยิ่งน่ากลัวมาก ขึ้น

ในห้องถัดไป ได้ห้าวหนานฟังเสียงที่มาจากห้องข้างๆ รอยยิ้ม กล้าเยือกเย็น

เขาในตอนนี้ กำลังยืนอยู่ข้างหน้าต่าง จิบไวน์แดงลาฟิตอย่าง ช้าๆ มองออกไปในยามราตรีที่มืดมิด แววตายังคงทอดยาว……..

ในครั้งนี้ ไม่มีใครสามารถช่วย หลีชิงเยียน ได้ สามีไร้ประโยชน์ ของเธอคนนั้น ในเวลานี้ เกรงว่าคงจะถูกคนของไต้ห้าวหนาน ต่อยตีจนกระดูกหักในคฤหาสน์แล้ว !
กระโปรงของหลีชิงเยียน ถูกฉีกขาด ตื่นตระหนกยิ่งนัก

“อ๊าก! อย่านะ ขอร้องพวกคุณปล่อยฉันไป เฉินเป่ย นายอยู่