บทที่ 19 เขามาทำอะไร

บทที่ 19 เขามาทำอะไร

ซูเหลยกวาดตามองพวกชายฉกรรจ์อย่างเย็นชา สายตาของ เธอจ้องไปที่ หลีชิงเยียน ที่กำลังดิ้นรนสุดกำลัง แววตาเผยความ เยือกเย็น

บุคคลลึกลับคนนั้นพูดไม่ผิด ประธานหลี ได้ตกอยู่ในอันตราย

จริงๆ!

ซูเหลยกำมือไว้แน่น ร่างเพรียวที่เพอร์เฟ็ค กำลังซ่อนพลังที่น่า

กลัว

“พวกเราจัดการ!” หนึ่งในชายฉกรรจ์หัวเราะเยาะ จากนั้นก็หยิบ ท่อเหล็กขึ้นมา พุ่งไปที่ซูเหลย!

ทันใดนั้น ร่างทั้งหลายถึงท่อเหล็กไว้ ดูมีพลังยิ่งใหญ่ ท่อเหล็ก ตัดผ่านอากาศ พลังน่าทึ่งยิ่งนัก!

หลีชิงเยียนตะโกน ดวงตาที่สวยงามเบิกกว้าง มอง ซูเหลยคน เดียว ถูกชายฉกรรจ์ทั้งหลายรายล้อมจมหายไป
หลีชิงเยียนหลับตาลง เธอไม่อยากเห็นฉากนั้นเกิดขึ้น

และในตอนที่ หลีชิงเยียนหลับตา เสียงกรีดร้องโหยหวนก็ดัง ขึ้น

เมื่อรอหลีชิงเยียน ลืมตาขึ้น กลับพบว่า พวกชายฉกรรจ์ที่ถือ ท่อเหล็กไว้ สีหน้าท่าทางโหดเหี้ยม กับล้มลงกองอยู่บนพื้น ทั้งหมด!

สภาพยับเยินดูไม่ได้

ส่วนซูเหลย ยืนอยู่ตรงหน้าพวกเขาปลอดภัยโดยสวัสดิภาพ ใบหน้าดั่งน้ำค้างแข็ง

ชายฉกรรจ์พวกนั้นสีหน้าเจ็บปวดทรมาน บางคนกุมท้องคุกเข่า ลงกับพื้น เลือดอาบหน้า

“แกเป็นใคร!” ชายฉกรรจ์ที่จับหลีชิงเยียนไว้ ดวงตานิ่งอึ้ง เขา ยังไม่ทันมองได้ชัดเจน จำได้เพียงว่า พวกพี่น้องของตัวเอง เมื่อ กี้พุ่งกระโจนเข้าใส่ ซูเหลย จากนั้นก็โดนทิ้งออกมา ราวกับว่าวที่ เส้นขาด น่าอนาถยิ่งนัก!

การเคลื่อนไหวของซูเหลยเร็วเกินไป ชายฉกรรจ์ยังไม่ทันได้ เห็นท่าทางของ ซูเหลย !
ชายฉกรรจ์ในฐานะเป็นนักเลงอันธพาล จะรู้จักได้ยังไง ท่าที่ซู เหลยใช้เมื่อกี้ ซึ่งก็คือ หมัดทหาร!

“ปล่อยเธอออก!” ซูเหลยเดินเข้าไปหาชายฉกรรจ์ ทุกที่ที่ไป พลางร้องอย่างโหยหวน

“ปล่อยเธอออก ฝันไปเถอะ นั่งสารเลว!” ชายฉกรรจ์แสยะยิ้ม

“บูม—!” ฝีมือการต่อสู้ของ เฉินเป่ย ระเบิดออกทันที พุ่งเข้าหา ชายฉกรรจ์!

ทันใดนั้น ชายฉกรรจ์ดาลาย ซูเหลย ก็ปรากฏต่อหน้าเขาแล้ว!

“ตาย!” ชายฉกรรจ์ตะโกนอย่างเยือกเย็น ท่อเหล็กในมือระเบิด พลัง ทบเข้าใส่ซูเหลย อย่างรุนแรง

ดวงตาที่สวยงามของหลีชิงเยียน เต็มไปด้วยความตกตะลึงใน ทันที ท่อเหล็กหนาราวกับแขนเด็ก ถ้าหากโดนบนตัวซูเหลย จะ ต้องทุบ ซูเหลยจนเลือดตกยางออกแน่นอน!

“อย่า—!” หลีชิงเยียนตะโกนด้วยเสียงตกใจ แต่มันสายไปแล้ว!
ท่อเหล็กฟาดไม่โดน เห็นเพียง ซูเหลย ใช่ท่าทางที่แปลก ประหลาด ในการหลบหลีกท่อเหล็ก ช่างอันตรายยิ่งนัก

ชายฉกรรจ์เบิกตากว้างใจ สมองว่างเปล่า!

ถึงกับ………หลบไปได้?! เป็นไปได้อย่างไร คนปกติเป็นไปไม่ได้ที่ จะหลบออกได้

และในขณะนี้ มือข้างหนึ่งวางไว้บนไหล่ของชายฉกรรจ์ จากนั้น ท่าเหวี่ยงข้างที่สวยงาม

ตูม—!”

พื้นแตกร้าว เกิดรอยแตกคล้ายใยแมงมุม น่าตื่นตาตื่นใจ

หลีชิงเยียน ที่อยู่ข้างๆ ใบหน้าที่งดงามขาวซีด ฝีมือการต่อสู้ ของ ซูเหลยเหนือจินตนาการของเธอมาก!

“ประธานหลี ขอโทษ ฉันมาสายแล้ว” หลีชิงเยียนตัวสั่นสะท้าน ซูเหลยพยุงตัวหลีชิงเยียน ขึ้น พูดด้วยความรู้สึกผิด

“ไม่เป็นไร” หลีชิงเยียน พูดเสียงสั่น เธอในขนาดนี้ เสื้อผ้าฉีก ขาด ผิวพรรณที่เรียบเนียนละเอียดอ่อนบริเวณใหญ่ ทำให้คน หัวใจเต้นระรัว
สามารถกล่าวได้ว่า ที่เด้งก็เด้ง ที่ควรแน่นก็แน่น ยอดปทุมที่มี เสน่ห์น่าหลงใหล มองสุดลูกหูลูกตา ไม่มีสิ่งกีดขวาง

เหลยกระชากเสื้อผ้าจากชายฉกรรจ์พวกนั้น คลุมมให้ หลีชิง เยียน

“ใครส่งพวกนายมา ซูเหลยนั่งลง พลิกตัวชายฉกรรจ์พวกนั้น แต่พบว่าพวกเขาหมดสติไปตั้งนานแล้ว

ในห้องข้างๆ ได้ห้าวหนานถือถ้วยด้านยาวไว้ ส่วนล็กในดวงตา นิ่งสงบ

ผ่านไปเนิ่นนาน ได้ห้าวหนานได้ฟังการเคลื่อนไหวในห้อง ข้างๆ เบาลงเรื่อยๆ มุมปากยกโค้งขึ้นอย่างลึกลับมีเลศนัย

พอสมควรแล้ว หลีชิงเยียน ผู้หญิงคนนี้ คาดว่าตอนนี้น่าจะยอม จํานนแล้ว

ไต้ห้าวหนานสามารถจินตนาการได้ ชายฉกรรจ์ที่เป็นดั่งหมาป่า และเสือ คาดว่าได้เล่น หลีชิงเยียน จนสองเขาอ่อนแรงแล้ว แค่ ยืนก็ยังยืนไม่ขึ้น

“หลีชิงเยียม ความอับอายที่เธอเคยให้กับฉันในอดีต ตอนนี้ฉัน จะให้คุณชดใช้เป็นร้อยเท่า!” ได้ห้าวหนานยิ้มอย่างเยือกเย็นลึกล้ำ เขาจะค่อยๆฝึกสอนหลีชิงเยียนทีละน้อย ให้กลาย เป็นของเล่นใต้เป้ากางเกงของตัวเอง

ให้เทพธิดาของผู้คนมากมาย กลายเป็นRBQ ส่วนตัวของเขา

“ไปพาคนมาหาฉัน” ได้ห้าวหนาน พูดสั่งคนของเขา

“ครับ”

ลูกน้องเดินออกจากห้องไม่นาน ก็วิ่งเข้ามาด้วยความตกใจ

“คนล่ะ?” ได้ห้าวหนานขมวดคิ้วขุ่น เขาไม่เห็นร่างของ หลีชิง

เยียน

“คุณได้ คุณหลีเธอ……”ลูกน้องสีหน้าอึดอัด “คุณหลี ถูกบอดี้ การ์ดของเธอช่วยเอาไว้……

“ฉีก!” สีหน้าของ ไต้ห้าวหนานเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน จ้อง เขม็งไปที่ลูกน้องคนนั้นอย่างดุดัน สั่นไปทั้งตัว ถามด้วยความ เหลือเชื่อ

“นายพูดอะไรนะ?”
“ประธานหลี นี่เกิดอะไรขึ้น?” ซูเหลยปลอบหลีชิงเยียนที่ยัง ตกใจหวาดผวา แล้วถามขึ้น

“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ใบหน้าที่งดงามของ หลีชิงเยียนแสดง ความซับซ้อน เธอยากที่จะยอมรับได้ ไต้ห้าวหนาน ได้เรียกคน เหล่านี้มา ต้องการกระทำอย่างโหดร้ายกับเธอ……

“ทําไมคุณถึงคิดได้ที่จะมาช่วยฉัน?” ใบหน้าที่งดงามของ หลัง เยียน ขมวดคิ้วมน สองมือกอดอกไว้ ปกปิดยอดกระเพื่อมตรง หน้าอก

“คือมีคนส่งข้อความมาหาฉัน บอกว่าคุณกำลังตกอยู่ใน อันตราย” ซูเหลยยื่นโทรศัพท์มือถือของเธอให้ หลีชิงเยียนดู หลีชิงเยียนเหลือบมองดู พบว่าเป็นข้อความจากหมายเลขที่ไม่รู้ จัก

ประธานหลี ตกอยู่ในอันตราย ห้อง 616 รีบช่วยด่วน

ข้อความสั้นๆ กลับทําให้หัวใจของ หลีชิงเยียน สะดุ้ง

บุคคลลึกลับที่ส่งข้อความ เห็นได้ชัดว่ารู้เรื่องงานเลี้ยงในค่ำคืน นี้ ไม่เพียงแค่นี้ แม้แต่หมายเลขห้องยังรู้ด้วย เรื่องนี้ หลีชิง เยียนไม่ได้บอกกับใคร แม้แต่ ซูเหลย ก็ไม่รู้
คนคนนี้ จะเป็นใคร?

และในขณะนี้ ประตูห้องส่วนตัวถูกผลักออกในทันใด ชายหนุ่ม คนหนึ่งเดินเข้ามา ด้วยสีหน้าประหม่า “ประธานหลี คุณเป็น อะไรไป?”

หลีชิงเยียนเงยหน้าขึ้น เห็นชายหนุ่มคนนั้น ดวงตาคู่สวยพาด ผ่านความรังเกียจ

ไอ้หมอนี่ เขามาทำอะไร?