บทที่ 19 ตบตีกัน

“เพียะ!”

เพราะโดนตบหน้าอย่างกะทันหัน ฉันหลบไม่ทัน จึงโดนตบ แรงๆอย่างจัง

ฉันโกรธ ในทันที จึงเอาคืนด้วยการตบกลับไป มั่นลี่มีรูปร่าง ตัวเล็ก แน่นอนว่าไม่เท่ากับความสูงหนึ่งร้อยเจ็ดสิบเซนติเมตร ของฉัน ตบหนึ่งที่ทำให้เธอตัวหมุนได้

เดิมทีฉันก็ไม่อยากสนใจอะไรเธอ แต่ใครจะไปรู้ว่าเธอเป็นคน เริ่มที่จะยั่วโมโหฉันก่อน ฉันก็แม่งไม่ใช่คนที่ไม่มีเลือดเนื้อนะ

“ฉินฮวน แกมันแบ่งเป็นคนชั้นต่ำ ใครๆก็นอนกับแกได้”

มั่นคำรามด้วยความโกรธ และพุ่งเข้ามาหาฉัน พยายามจะ ดึงผมของฉัน เวลาฉันทำงานจะม้วนผมแล้วปักปั่น เธอจึงดึงผม ฉันไม่ได้ แต่ฉันก็ถือโอกาสนี้จับไหล่เธอไว้ แล้วยกมือตบหน้า เธออีกครั้ง

“สภาพอย่างแกหน่ะเหรอ ก็คงไม่มีใครอยากสินะ” ใน สถานการณ์ปกติฉันจะแสร้งทำตัวสุภาพอ่อนโยน แต่เมื่อเจอคน ปากร้ายแบบนี้ฉันจะยังสุภาพได้อีกเหรอ เดิมทีฉันก็เต็มไปด้วย ความโมโหอยู่แล้ว

ข้าวของเครื่องใช้ในห้องรับรองโดนพวกเราฟาดไปทั่วพื้น สาวๆบางคนที่ว่างงานอยู่จึงรีบไปเรียกจ้าวเสี่ยวต้านมา แต่ก็ไม่ได้คิดจะดึงเราออกจากกัน พวกเราจึงต่อสู้กันอย่างดุเดือดมาก ขึ้น

“ฉันจะฆ่าแกไอ้คนชั้นต่ำ นังแพศยา

มั่นหาคำพูดที่ร้ายกาจที่สุดมาบรรยายฉัน คิดจะดึงแก้มฉัน ราวกับคนบ้า เล็บของเธอยาวมาก ในความสับสนวุ่นวายแก้ม ซ้ายของฉันถูกเธอขวดไปด้วย รู้สึกปวดร้อน

จู่ๆฉันก็มีแรงเยอะขึ้น ถ้าหน้า ใบนี้เสียโฉม แล้วทำให้เสียว ฝานกับแม่ตกใจกลัวจะทำยังไง

ฉันดึงผมของเธอขึ้นในทันที และบังคับให้ใบหน้าของเธอเงย

หน้าขึ้นมองฉัน

“รู้ไหมว่าความหมายของการปฏิบัติต่อร่างกายของคนใน แบบเดียวกัน มันคืออะไร มีรสชาติอย่างไร

“นังบ้า นั่งแพศยา” มั่นลี่กรีดร้องเสียงแหบและกระโดดขึ้นลง

ผมของเธอถูกฉันดึงจนยุ่งเหยิง

จ้าวเสี่ยวต้านถือโอกาสนี้จึงเธอออกไป แล้วขยิบตาให้ฉัน เพื่อบอกให้ฉันรีบไป ฉันจึงพยักหน้า จัดเสื้อผ้าที่ยุ่งเหยิง จับ กระเป๋าแล้วรีบจากไป

ฉันไม่ได้ไปโรงพยาบาลในทันที แต่ฉันกลับบ้านเพื่อไปอาบ น้ำก่อน เห็นรอยเลือดสามเส้นที่ถูกขวดบนใบหน้าของฉัน จึงคิด จะใช้พาสเตอร์ แต่มันก็คงไม่สามารถปกปิดทั้งหมดได้

ตอนที่ฉันออกจากบ้านก็เป็นตอนเช้าตรู่แล้ว ท้องฟ้ายังมืดอยู่แล้วยังมีฝนตกบ่อยๆ

เมื่อฉันขึ้นรถแล้ว ทั้งร่างกายของฉันถึงจะผ่อนคลายลง รู้สึก ปวดหัวเล็กน้อย น่าจะเป็นเพราะมั่น

ตลอดที่ผ่านมา ฉันไม่เคยอยากมีความแค้นกับใคร ว่ากันว่า หากลดศัตรูได้ความสุขใจก็บังเกิด ฉันคงจะไม่ได้เลวร้ายจนถึง ขั้นเข้ากับคนอื่นไม่ได้หรอก

มั่นไม่ถูกชะตากับฉันมาก เพราะก่อนที่ฉันจะเข้ามา เธอเป็น ตัวเด่นของที่นี่ ดังนั้นเงินเสี่ยวตงจึงให้ความสำคัญกับเธอมาก

หลังจากที่ฉันเข้ามา ในตอนแรกเธอก็ไม่เห็นฉันอยู่ในสายตา พวกเรายังถือสามัคคีกันอยู่ แต่นานวันเข้า ฉันได้ลูกค้าประจำ จํานวนมากอย่างรวดเร็ว โดยสามารถจองห้องส่วนตัวได้ มากกว่าห้าห้องเกือบทุกวัน

ดังนั้นแล้ว สถานะสาวๆของมั่นจึงค่อยๆถูกฉันมาแทนที่ แม้ว่าทุกคนจะไม่ได้พูด แต่อันที่จริงแล้วไม่ว่าจะเป็นคนที่ต่ำต้อย อย่างป้าแม่บ้าน จนคนสูงส่งอย่างเจ้านาย ล้วน ให้เกียรติฉันอยู่ บ้าง

ฉันไม่ใช่คนที่ชอบเสแสร้งเล่นตัว พูดหนึ่งก็คือหนึ่ง และไม่เคย เอารัดเอาเปรียบใคร ชื่อเสียงของฉันก็ค่อนข้างดี

ยิ่งนานวันเข้า มันก็ยิ่งเกลียดฉันเข้าไส้

การทะเลาะกันในครั้งนี้ ก็เป็นสิ่งที่เลี่ยงไม่ได้ มันอาจจะเป็น เพราะหลังจากการปรากฏตัวของฉันโม่เฟยกับเงินก้อนใหญ่ของเขา ส่งผลทำให้ความโกรธที่มั่นสี่สะสมเป็นเวลานานปะทุออกมา อย่างกะทันหัน ไม่สามารถควบคุมได้

ที่จริงฉันไม่ได้โกรธอะไร ฉันก็แค่เกลียดเธอ

ฉันแย่งซีนเธอ ชิงรัศมีที่เป็นของเธอไป เธอจะเกลียดฉันก็สม เหตุสมผลแล้ว แต่ว่าเธอไม่น่าจะทําผิดทำพลาดแบบนี้ มายุ่งกับฉันในตอนที่

ลูกชายฉันกำลังป่วยอยู่

ถ้าเปลี่ยนเป็นเวลาปกติ ฉันอาจจะใช้วิธีอื่นเพื่อแก้ไขความขัด แย้งนี้

แต่วันนี้ ฮึม!