บทที่ 14 ขีดจํากัด

“ขอบคุณพี่มั่นลื่นะคะ แต่ว่าเสียวซึ่งได้ชวนฉันก่อนแล้วค่ะ เธอมี แขกกำลังมาค่ะ” ยิ้มออกมา พูดอย่างไม่หยิ่งผยอง

มันอาจจะคิดไม่ถึงว่าจะถูกปฏิเสธ สีหน้าของเธอเปลี่ยนใน ทันที

“ฉันต้องขอโทษด้วยนะคะพี่มั่น ไม่อย่างนั้นแขกก็จะโกรธ เช่นกัน”

เมื่อมั่น ชะงักสีหน้าคิดหนัก แล้วพึมพำว่า “คนร่านก็ทำตัวเส แสร้งนั่นหล่ะ” เดิมที่ฉันอยากตอบโต้กลับไป แต่ลี่ลี่ดึงฉันไว้แล้ว ส่ายหัว บอกให้ฉันช่างมันเถอะ ฉันถามอย่างสงสัยว่า “ทำไม โอกาสดีๆแบบนี้ถึงเลือกที่จะไม่ไปหล่ะ”

เธอยิ้มออกมา แล้วกอดแขนของฉันไว้ “พี่ฉิน เขาเป็นคนยัง ไงก็รู้ๆกันอยู่ ฉันหน่ะ ยอมที่จะไม่รับเงินนั้น

“โง่จริงๆ”

ฉันรู้ว่าพวกเธอเกลียดมั่น

ฉันเห็นว่ามันเกือบจะถึงเวลาแล้ว แขกก็ควรจะขึ้นมากันแล้ว จึงกลับไปที่ห้องรับรองเพื่อโทรศัพท์หาพยาบาลพิเศษของโรง พยาบาล ถามเกี่ยวกับสถานการณ์ของเสี่ยวฝาน ลูกตัวน้อยๆได้ หลับไปแล้ว และบอกอีกว่าเขาอยู่ในสภาพที่ดี อีกสองวันก็ สามารถย้ายไปยังหอผู้ป่วยทั่วไปได้แล้ว
ไม่ได้นะ ฉันเกือบจะร้องไห้ออกมาอีกแล้ว

ฉันใช้เวลานานก่อนกลับมาที่ห้องรับรอง ก็มีเสียงวิทยุของเจ้า นายวอมาหาฉัน “ฉินฮวน ตอนนี้ยังอยู่หรือเปล่า ถ้าไม่ยุ่งก็เข้า มาหาผมหน่อย”

“ยังไม่ยุ่งค่ะ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ค่ะ”

ฉันกำชับพวกสาวๆไม่กี่ว่า ก็รีบขึ้นไปห้องออฟฟิศที่อยู่ชั้นบน สุด เจินเสี่ยวตงเองโดยปกติจะไม่ค่อยชอบเสียงดังมาก ดังนั้น ออฟฟิศของเขาจึงเป็นสถานที่ที่เงียบสงบที่สุดในคลับแห่งนี้

ประตูห้องออฟฟิศถูกปิดไว้ ฉันเคาะประตู ไม่ทันที่เขาจะตอบ รับฉันก็เดินเข้าไปแล้ว เขากำลังนั่งดื่มชาอยู่บนโซฟา เขากวัก มือให้ฉัน แล้วยังรินชาให้ฉันดื่มอย่างกระตือรือร้น

“ฉินฮวน มานั่งสิ

“เจ้านายคะ คุณเรียกฉันมีอะไรหรือเปล่าคะ

“ฮ่าฮ่า ไม่มีอะไรหรอก ก็แค่อยากพูดคุยด้วย เธอกับมันเป็น เสาหลักของที่นี่ ก็ไม่ได้พูดคุยกับพวกเธอมานานแล้ว”

“เจ้านายคะ มีอะไรคุณก็พูดตรงๆเถอะ ไม่จําเป็นต้องมาฮ่าๆ

กับฉันหรอกค่ะ”

เงินเสี่ยวตงคนนี้เป็นคนที่ฉันรู้จักไม่น้อย คลับแห่งนี้เป็นคลับที่ เขาและภรรยาของเขาร่วมลงทุนด้วยกัน เจ้าตัวนอกจากจะรัก เงินแล้ว ก็ยังชอบพนันด้วย แต่ในวันธรรมดาก็ไม่ได้มีเพื่อนมาก นัก ดังนั้นโดยทั่วไปแล้วก็ยังนับว่าเป็นคนปกติ
เขาไม่ใช่คนที่เรื่องมาก แต่การที่เรียกพบเป็นการส่วนตัวแบบ นี้ ต้องมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นแน่ๆ

เมื่อเขาเห็นฉันพูดแบบนี้ เขาก็พยักหน้าด้วยรอยยิ้ม และไม่ อ้อมค้อมอีกต่อไป หลังจากดื่มชาเป็นเวลานาน เขาถึงรีบพูด “ฉินฮวน เธอกับฉันไม่เฟย……. ”

“ฉันไม่ใช่ผู้หญิงของเขาค่ะ แต่เมื่อวานมันเกิดเรื่องกะทันหัน ฉันเลือกไม่ได้จึงใช้เขาเป็นข้ออ้าง”

แท้จริงก็เป็นเรื่องนี้ ฉันจึงไม่ปิดบังเขา บอกความเป็นมาของ เรื่องนี้ทั้งหมดให้เขาฟัง แน่นอนว่าฉันไม่ได้บอกเขาว่าได้เจอฉัน โม่เฟยอีกครั้ง

เขาลูบมือของตนเอง และถอนหายใจราวยกลิ่นออกจากอก

“เจ้านายคะ คุณถามถึงเขาทำไมคะ”

“มันเป็นอย่างนี้ฉินฮวน ถ้าพี่พูดอะไรไปเธอก็อย่าโกรธพี่นะ ถ้าเธอไม่ยินยอมก็ไม่เป็นไร ก็ถือว่าเราไม่ได้คุยกัน” เขาฉีด

วัคซีนให้ฉันก่อน หรือว่ามันจะเกี่ยวข้องกับเฉินซุยกันนะ

ฉันพยักหน้าอย่างนึกสงสัย รอให้เขาถามคำถาม อย่างไร ก็ตามเขาก็คิดใคร่ครวญครึ่งค่อนวัน แล้วพูดประโยคดังกล่าว “ฮวนฮวน เฉินขุยโทรมาหาพี่ บอกว่าเขาต้องการให้เธออยู่เป็น เพื่อนเขา ส่วนเงื่อนไขก็แล้วแต่เธอเลย”