บทที่ 18 ความอิจฉา

“โอ้ รวดเร็วจริงๆเลยนะ” เสียงของมั่นดังขึ้นที่ข้างๆประตู ฉัน มองขึ้นไป เห็นเธอพิงผนังสูบบุหรี่อยู่ สูบแล้วสูบอีก

“สมองของเธอเปิดได้กว้างจังเลยนะ

มั่นเปิดกว้างยิ่งกว่าฉัน แน่นอนว่าฉันไม่สามารถโต้แย้งอะไร กับเธอได้ จึงเดินตรงไปที่แผนกต้อนรับเพื่อให้เงินสำหรับห้อง ส่วนตัว

รองประธานเป็นลูกพี่ลูกน้องของเจ้านาย ชื่อว่าจ้าวเสี่ยวต้าน ซึ่งเป็นผู้ดูแลความเรียบร้อยของห้องโถงใหญ่ เมื่อรู้ว่าห้องส่วน ตัวนั้นไม่ได้ยื่นเรื่องเปิดใช้งาน เขาจึงเรียกเก็บเงินสองพันหยวน

ฉันพูดกับจ้าวเสี่ยวต้านสองสามคำ จากนั้นก็ขึ้นมาชั้นบนอีก ครั้งและเริ่มดื่มเหล้าเป็นเพื่อนแขก มั่นในวันนี้ดูเหมือนจะเหม็น หน้าฉันเป็นพิเศษ ไม่ว่าจะเดินไปไหนฉันรู้สึกได้ถึงสายตาที่บูด บึ้งของเธอตลอด

ในมือของฉันยังมีเงินสด1,000กว่าหยวน ดังนั้นฉันจึงยื่นให้ จ้าวเสี่ยวต้าน

“พี่จ้าว ในเมื่อคุณไม่มีอะไรทำอยู่แล้ว เดี๋ยวหลังจากพวก สาวๆกลุ่มของฉันทำงานเสร็จ ช่วยพาพวกเธอไปกินอะไรหน่อยสิ ถือว่าฉันเป็นคนเลี้ยง”

เงินพวกนี้ล้วนมาจากพวกสาวๆช่วยฉันทำงาน แน่นอนว่าฉันต้องมีการแสดงออก ถ้าในวันปกติ ฉันจะพาพวกเธอไปกินอะไร ข้างนอกแล้ว แต่ในขณะนี้เสี่ยวฝานยังอยู่ในโรงพยาบาล ฉัน ไม่มีกระจิตกระใจทำแบบนั้น สักพักฉันต้องไปหาเขาแล้ว

“แล้วทำไมเธอไม่ไปเองหล่ะ” จ้าวเสี่ยวต้านมองมาที่ฉันอย่าง

สงสัย “ฉันยังมีธุระบางอย่างต้องทำ คงไปด้วยไม่ได้ ได้ยินมาว่ามี ร้านปิ้งย่างเปิดใหม่ในสวนซื่อ พวกคุณลองไปกินดู”

“โอเค ความตั้งใจนี้ของเธอฉันจะรับไว้ มั่น อีกสักพักไปด้วย กันไหม”

จ้าวเสี่ยวต้านชวนมั่นอย่างไม่เป็นทางการ แต่ใครจะไปคิด ว่าเธอหัวเราะเยาะอย่างไม่สนใจใยดี “คงไม่อะว่ากันว่าคนที่ รู้จักอายจะไม่รับของที่ถวายมาให้กินถึงที่ฉันมีแขกที่ได้เชิญไป ทานอาหารอยู่ ไม่ขาดแค่อาหารมื้อนี้มือเดียวหรอก”

“พี่จ้าว ฉันยังมีธุระคงต้องไปก่อนแล้วค่ะ รบกวนพี่ฝากบอก พวกสาวๆ ให้ฉันหน่อยนะคะ”

ฉันเห็นว่ามันเลยเวลาไปมากแล้ว ฉันยังต้องไปดูเสี่ยวผ่านที่ โรงพยาบาลอีก จึงไม่ได้สนใจคำพูดเสียดสีของมั่น เธอคนนี้ ขอแค่สัมผัสกับเส้นประสาทที่อ่อนไหวของเธอแล้ว เธอก็สามารถ ทะเลาะกันได้ทั้งวันทั้งคืนโดยไม่ต้องพักผ่อน

จ้าวเสี่ยวต้านคิดว่าฉันกำลังจะไปเดท จึงเลิกคิ้วขึ้นอย่างรู้ ความหมาย “นัดกับฉิน โม่เฟยไว้เหรอ เขาดูเหมือนจะชอบเธอ มากนะ”
“ที่ไหนกัน ฉันจะไปโรงพยาบาลเยี่ยมคนป่วยหน่ะคะ”

ฉันไม่อยู่พูดคุยต่อ รีบไปที่ห้องรับรองเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า ทันที ที่ฉันออกจากห้องก็เจอกับมันที่ใบหน้าที่บึงตึงขวางอยู่ พอฉัน เริ่มพูด เธอก็ตบหน้าฉันอย่างจังโดยไม่พูดอะไรสักคำ