บทที่ 4 สิทธิพิเศษที่แสนน่ากลัว

บทที่ 4 สิทธิพิเศษที่แสนน่ากลัว

โรงแรมเทียนเฉิง ภายในห้องของท่านประธาน

เฉินหยุนที่แต่งกายทันสมัยหรูหรา กำลังนั่งอยู่บน โซฟาอย่างสง่างาม สีหน้าท่าทางใจดีมีเมตตาแถมดู เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าเล็กน้อย พอเธอได้รับข้อความจาก ลูกชาย ก็ลุกขึ้นมานั่งตรงทันที

“ลูก คิดออกแล้วใช่ไหม?”

“แม่ ผมรู้ดีว่าทายาทที่อยู่ในใจของแม่ไม่ใช่ผม ผมก็ไม่ อยากจะไปแก่งแย่งกับพวกเขาเหมือนกัน แม่วางใจได้ เลย ผมแค่อยากจะใช้ชีวิตอย่างสงบๆสักหน่อยเท่านั้น แม่เข้าใจใช่ไหม?”

เฉินหยุนถอนหายใจออกมา อารมณ์ซับซ้อนไม่น้อย

“แม่เข้าใจ วางใจเถอะ ไม่ว่าลูกจะตัดสินใจยังไง แม่ก็จะ สนับสนุนลูก”

จูหมิงในใจอึ้งตะลึงไม่น้อย ผู้หญิงคนนี้พูดจาดีแบบนี้ ตั้งแต่เมื่อไรกัน? เขารู้สึกไม่เข้าใจ
เฉินหยุนพอเห็นเขาสีหน้ามึนงง ก็ยิ้มอย่างสวยงามออก มา”ลูกเอ๋ย ลูกก็เป็นหัวใจของแม่เหมือนกัน จะไม่ให้แม่ เป็นห่วงลูกได้ยังไงล่ะ? แถมลูกเชื่อฟังขนาดนั้น ไม่อยาก เป็นทายาทสืบทอดต่อ แม่ก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะไม่ สนับสนุนลูก

คำพูดนี้พูดจนจูหมิงขอบตาเริ่มร้อน นี่เป็นครั้งแรกที่เขา สัมผัสได้ถึงความรักของแม่ที่มากมายขนาดนี้

“ได้ แม่ แม่ช่วยผมกู้อำนาจคืนกลับมาเป็นเหมือนเดิมก็ แล้วกัน”

อำนาจของลูกหลานของตระกูลจูน่ากลัวแค่ไหน เขารู้ ดี ตระกูลจูแทบจะเป็นตัวหลักตัวสำคัญในด้านเศรษฐกิจ เกือบครึ่งหนึ่งของทวีปเอเชีย ใช้คำว่ามีทรัพย์สินเทียบ เท่าทรัพย์สินระดับประเทศมันยังน้อยเกินไป ขอแค่เอ่ย ชื่อตระกูลจู ก็สามารถทำให้รถไฟหยุดวิ่ง เครื่องบินหยุด บินได้แล้ว ต่อให้เป็นตระกูลฉู่ที่ตระกูลหลินพยายาม ประจบสอพลออย่างสุดชีวิตนั่น ในสายตาของตระกูลจูก็ เป็นแค่ฝุ่นเท่านั้น

“ได้สิ แต่ลูกต้องรู้นะว่า การเอาอำนาจกลับคืนมาเหมือน เดิมนั้นมันจะก่อให้เกิดอะไรขึ้น เพื่อให้พวกเขาสบายใจ แม่คิดวิธีดีๆออกแล้ว แม่จะถือว่าเป็นการทดสอบลูกก็แล้ว กัน”
“ทดสอบ? วางใจได้ แม่ ผมจะต้องทำให้สําเร็จ แน่นอน!

จูหมิงยิ้มมุมปาก ขอแค่ให้หลินเสี่ยวเข่อมีความสุข การ ทดสอบแบบนี้สำหรับเขาแล้วถือเป็นเรื่องกล้วยๆ

หลังจากที่รอจูหมิงกลับไปแล้ว เฉินหยุนก็โทรศัพท์ออก

ไป

“พ่อ จัดการตามคำสั่งของท่านแล้วค่ะ”

“ทำได้ดีมาก ท่ามกลางลูกหลานทั้งหมด จูหมิงเหมือน กับฉันมากที่สุด ลูกจำไว้นะ ไม่ว่าจะเป็นยังไง ก็ต้องพา เขากลับมาให้ได้”

“วางใจได้ อีกไม่นานค่ะ! “เฉินหยุนมุมปากยิ้มอย่างเย้ย

หยัน

หลังจากผ่านไปสองวัน มีข่าวใหญ่ดังกระหึ่มไปทั่วเมือง ไห่เทียน บริษัท อสังหาริมทรัพย์หานซื่อ บริษัทที่ใหญ่ที่ มีชื่อเสียงภายในประเทศได้จัดตั้งบริษัทย่อยที่เมืองเมือง ไห่เทียน แถมยังซื้อที่ดินเปล่าขนาดใหญ่ที่ฝั่งตะวันตก เพื่อที่จะสร้างย่านการค้าแบบครบวงจร

พอข่าวออกมา ทั้งเมืองไห่เทียนก็เดือดกันใหญ่ ทุกคน ต่างมองในอนาคตแล้วว่า ฝั่งตะวันตกที่รกร้างในตอนนี้ก็จะกลายเป็นที่ที่หรูหราไฮโซที่สุดแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น อสังหาริมทรัพย์ที่ราคาถูกและขายไม่ดีบริเวณรอบๆนั้น ก่อนหน้านี้ ราคาก็พุ่งสูงขึ้นมาเท่าตัวภายในวันนั้น ถึงขั้น ที่ไม่เพียงพอต่อความต้องการด้วยซ้ำ

ตระกูลหลินก็เปิดการประชุมอย่างเร่งด่วนทันที แม้แต่ ทางส่วนของหลินเสี่ยวเข่อเองก็ถูกเชิญให้ไปด้วย

ตระกูลหลินใช้งานรับเหมามาสร้างธุรกิจให้กับตระกูล ได้สร้างบริษัท รับเหมาก่อสร้างหลินชื่อในช่วงเวลาที่ รุ่งโรจน์ที่สุด ผูกขาดวิศวกรรมด้านอสังหาริมทรัพย์เกือบ ครึ่งหนึ่งของทั้งเมือง ต่อมาก็ขยายไปถึงการขายปลีก อาหารเครื่องดื่มเป็นต้น แต่เนื่องจากการจัดการไม่ค่อยดี ธุรกิจรองอื่นๆในตอนนี้ก็ขาดทุนชักหน้าไม่ถึงหลัง เหลือ เพียงแค่สายงานสถาปนิกที่ทำงานด้วยกันมานานเท่านั้น ที่ยังคงสนับสนุนหน้าร้านที่ยังหลงเหลืออยู่ของตระกูล หลินอย่างสุดกําลังอยู่

ถ้าเกิดสามารถรับงานวิศวกรรมที่ฝั่งตะวันตกของบริษัท อสังหาริมทรัพย์หานซื่อได้ ตระกูลหลินก็จะสามารถพลิก กลับขึ้นมาได้อีกครั้ง กู้ตำแหน่งตระกูลชั้นนำกลับคืน มาได้ ต่อให้เป็นแค่วิศวกรมเล็กๆพวกนั้น ก็มากพอที่จะ สามารถทําให้พวกเขาลืมตาอ้าปากได้แล้ว

ในตอนนี้บริษัทรับเหมาก่อสร้างและพวกที่ค้าขายวัสดุ ก่อสร้างต่างมุ่งเน้นไปที่โปรเจกต์ฝั่งตะวันตก หวังว่าจะได้ รับส่วนแบ่งงานด้วยเช่นกัน ตระกูลหลินก็ส่งพวกตัวแทนไปด้วยเหมือนกัน แต่น่าเสียดายที่วิ่งจนขาแทบ หัก แม้แต่หน้าของคนจัดการก็ยังไม่ได้เจอ

“ย่า ผมรู้สึกว่าโปรเจกต์ฝั่งตะวันตกภายในเขาได้ กำหนดไว้เรียบร้อยหมดแล้ว ไม่อย่างนั้นพวกเราก็คง เข้าไปได้แล้วล่ะ”หลินเฉิงเจี๋ยหาข้ออ้าง

“ก็ใช่ ได้ยินมาว่าไม่มีบริษัทไหนที่สามารถเข้าไปได้ เลย”

“ถ้าตระกูลฉู่หมั้นเร็วกว่านี้ได้ล่ะก็ ไม่แน่อาจจะช่วยได้ ก็ได้นะ”หลินหวั่นฉิงสีหน้าภาคภูมิใจ

คุณนายใหญ่หลินใบหน้าเย็นชา”ขอแค่ผลมันยังไม่ออก มาภายในวันเดียว พวกเราก็ยังมีโอกาส โปรเจกต์นี้พวก เราจะปล่อยไปไม่ได้ พวกแกไปอีกรอบ ต่อให้ต้องผลัด กันเฝ้าหน้าประตู ก็ต้องเอาโปรเจกต์มาให้ได้”

พอคำพูดนี้ออกมา พวกหลินเฉิงเจี๋ยก็หน้าบึ้งกันทันที ให้ เฝ้าตรงประตู ถ้าคนมาเห็นมันน่าอายจะตาย เรื่องที่น่า ขายหน้าแบบนี้พวกเขาจะรับปากได้ยังไง?

หลินหวั่นฉิงหันไปเห็นหลินเสี่ยวเข่อเงียบๆไม่พูดอะไร จู่ ในใจก็กระตุกขึ้นมา

“ย่า ถ้าไม่ใช่เพราะว่าผัวที่ไร้น้ำยาไม่เอาไหนของหลินเสี่ยวเข่อดันไปทำให้ตระกูลฉู่ต้องโกรธขุ่นเคืองใจล่ะ ก็ ไม่แน่ตระกูลฉู่อาจจะช่วยให้พวกเราได้ครอบครองฝั่ง ตะวันตกแล้วก็ได้ จากที่หนูดูแล้ว ให้หลินเสี่ยวเข่อไป จัดการดีกว่า ถือเป็นการชดใช้ไปด้วยเลย”

“ใช่ๆๆ ให้หลินเสี่ยวเข่อไป”

“ใช่ๆ ถ้าไม่ใช่เพราะว่าจูหมิงทำพังล่ะก็ แค่ตระกูลฉู่มา พูดประโยคเดียว พวกเราก็ได้โปรเจกต์นี้มาอยู่ในมือตั้ง นานแล้ว ย่า ผมว่าเรื่องนี้ให้เธอไปจัดการจะดีกว่า ถ้า ทำไม่สำเร็จ ก็เฉดหัวพวกมันออกไปซะ ปล่อยให้อยู่ ในตระกูลหลินของเราต่อไปก็มีแต่จะสิ้นเปลืองข้าวสุก เปล่าๆ”หลินเฉิงเจี๋ยรีบพูดเสริมขึ้นทันที

หลินเสี่ยวเข่อรู้สึกโมโหเล็กน้อย ปกติแล้วเธอจะรับผิด ชอบไซต์งานก่อสร้าง ไม่มีประสบการณ์ด้านการต่อรอง เลยแม้แต่นิดเดียว ถ้าคนพวกนี้ยังเอาไม่ไหว แล้วเธอจะ จัดการได้ยังไง แถมเห็นได้ชัดว่าหลินเฉิงเจี๋ยอยากจะถีบ เธอออกไปด้วยเหมือนกัน

“พอได้แล้ว! “คุณนายใหญ่หลินตบโต๊ะหนึ่งที ทั้งห้อง เงียบลงทันที

“ฉันเห็นด้วยกับความคิดของเฉิงเจี๋ย หลินเสี่ยวเข่อเรื่อง นี้ฝากแกด้วยแล้วกัน แกก็ได้ยินแล้ว ถ้าทำไม่ได้ ก็ออก ไปจากตระกูลหลินซะ ถึงยังไงอยู่ต่อไปก็ไม่มีประโยชน์อยู่ดี”

อะไร? หลินเสี่ยวเข่อกระวนกระวาย”ย่า เรื่องนี้….……….

“ไม่มีแต่ ตัดสินใจตามนี้! หรือแกจะปฏิเสธ แล้วไสหัว ออกไปจากตระกูลหลินก็ได้”คุณนายใหญ่หลินพูดตัด ประโยคของเธอด้วยความรําคาญ

ในขณะนี้เอง มือถือก็สั่นเพราะว่ามีข้อความเข้า เป็น ข้อความที่จูหมิงส่งมา”เรื่องที่ต้องแบกรับโปรเจกต์ฝั่ง ตะวันตก ผมจะช่วยคุณเอง”

หลินเสี่ยวเข่ออึ้งตะลึง จูหมิงรู้ได้ยังไง แถมเขาจะเอา อะไรมาช่วยตนเอง แต่รอยยิ้มเยาะเย้ยของพวกหลินเฉิง เจี่ยทำให้เธอรับไม่ได้ เลือดสูบฉีดขึ้นมาทันที”ได้ ย่า หนู รับปาก!

พวกหลินเฉิงเจี๋ยดีใจสุดๆ ขอแค่หลินเสี่ยวเข่อรับปาก มันก็ล้มเหลวเรียบร้อยแล้ว เรื่องที่พวกเขาทำไม่ได้หลิน เสี่ยวเข่อจะทําได้ยังไง

“ย่า เพื่อป้องกันไม่ให้เธอตบตาแล้วแอบไปอู้ ผมแนะนำ ให้ส่งคนไปตามติดด้วย”

“พูดถูก เสี่ยวเข่อแกก็ไม่มีประสบการณ์ทางด้านนี้ ก็ให้ เฉิงเจี่ยส่งคนที่มีประสบการณ์ตามไปประกบด้วยก็แล้วกัน จะได้ช่วยแกได้ด้วย”

คุณนายใหญ่หลินพยักหน้า

หลินเสี่ยวเข่อโกรธสุดๆ หลินเฉิงเจี่ยไร้ยางอายจริงๆ คิดไม่ถึงว่าจะส่งคนมาคอยจับตาดูเธอด้วย

“ก็ได้ ย่า ถ้าหนูทำไม่สำเร็จก็จะยอมออกจากตระกูล หลิน ถ้าเกิดทำสำเร็จ หนูหวังว่าหลินเฉิงเจี่ยจะต้องมายก น้ำชาขอโทษหนู”

หลินเฉิงเจี่ยเริ่มโมโหขึ้นมา กำลังจะพูด จู่ๆก็ถูกคุณนาย ใหญ่หลินขัดไว้ก่อน

“ได้ เอาตามนี้แล้วกัน ! ”

“หลินเสี่ยวเข่อ ฉันจะรอดูแล้วกันว่าเธอจะทำยังไง”หลิน เฉิงเจียโกรธจนกัดฟันกรอดๆ คิดไม่ถึงว่าเธอยังกล้ามา เล่นกับเขาขนาดนี้

พอกลับมาบ้านก็พูดอธิบายเรื่องทั้งหมดหนึ่งรอบ หลิว หลานโกรธจนแทบจะกระโดดขึ้นมา“เห้อ เสี่ยวเข่อ ลูก จะเอาอารมณ์เป็นหลักไม่ได้นะ หลินเฉิงเจี่ยจงใจที่จะ วางแผนให้ลูกติดกับชัดๆ เรื่องที่พวกเขาจัดการไม่ได้ ลูก จะไปจัดการไหวได้ยังไง หมดกัน ถูกเฉดออกจากตระกูล หลินพวกเราไม่มีอันจะกินแน่นอน”
“ใช่ๆเสี่ยวเบ่อ ลูกไปขอร้องย่าอีกครั้งดีกว่านะ ต่อให้ทำ ไม่สําเร็จก็ไม่ถึงกับต้องออกจากตระกูลหลินหรอก”หลิน เจี้ยนไห่ก็รู้สึกกังวลเช่นกัน

หลินเสี่ยวเขือพอเห็นว่าขนาดพ่อก็ไม่เชื่อในตัวเธอ ก็ รู้สึกหดหู่ใจ แต่จูหมิงที่กำลังทำอาหารอยู่ในห้องครัว กลับยกนิ้วโป้งให้กับเธอ ทำให้เธอมีความมั่นใจเพิ่มขึ้น มากอย่างบอกไม่ถูก

หลินเสี่ยวเข่อไม่ได้สนใจพ่อแม่ เธอแอบเข้าไปในห้อง ครัว เกาะที่หลังของจูหมิงเหมือนกับตัวสลอธ

“คุณสามี คุณบอกว่าจะช่วยฉัน จะช่วยยังไงเหรอ?”

จูหมิงหันหน้ามาจุ๊บลงที่ปากเล็กๆของเธอ ก่อนจะพูด ขึ้นด้วยน้ำเสียงเบาๆ”คนที่จัดการเป็นพวกเพื่อนๆของผม ทั้งนั้น คุณเข้าไปหาได้ตามสบายเลย ผมบอกพวกเขาไว้ เรียบร้อยแล้ว”

หลินเสี่ยวเข่อแบะๆปากไม่ได้พูดอะไร เธอไม่เชื่อคำพูด ของจูหมิงเลยแม้แต่น้อย ยังไงจูหมิงก็อาศัยอยู่ที่บ้านของ เธอมาสามปีแล้ว ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยว่ามีเพื่อนที่มี ความสามารถขนาดนี้ แถมถ้าเพื่อนของเขาสุดยอดขนาด นี้จริงๆ ป่านนี้ช่วยเขาหางานไปตั้งนานแล้ว แต่เธอก็ไม่ได้ พูดค้านอะไร แค่จูหมิงมีใจที่อยากช่วย เธอก็พอใจแล้ว
หลังจากอาหารเที่ยง หลินเสี่ยวเข่อออกจากบ้าน ท่ามกลางความวิตกกังวลของพ่อแม่ คนที่หลินเฉิงเจี๋ยส่ง มาจับตาดูเธอได้มารออยู่ด้านล่างบ้านของเธอเรียบร้อย แล้ว รถที่คนคนนั้นนั่งอยู่ ขับมาถึงฝ่ายโปรเจกต์ฝั่งตะวัน ตกของบริษัท อสังหาริมทรัพย์หานชื่อ

“คุณหลินฝ่ายจัดการของบริษัท อสังหาริมทรัพย์หานซื่อ เพิ่งจะเข้าไปข้างใน พวกเรารีบกันเถอะ”

หลินเสี่ยวเข่อสูดหายใจเข้าลึกๆหนึ่งที แล้วเดินนำ เข้าไป เพิ่งจะเข้ามาในประตู ใจก็เต้นตึกตัก หันกลับไปก็ พบว่าคนคนนั้นกำลังหยิบมือถือมาถ่ายเธออยู่

“คุณหลิน ประธานหลินสั่งไว้ว่า ต้องช่วยคุณบันทึกวีดิ โอขั้นตอนขณะที่กำลังเจรจา”

อะไร? หลินเสี่ยวเข่อเริ่มรู้สึกโมโห หลินเฉิงเจี๋ยนี่เกินไป แล้วจริงๆ กำลังดูถูกเธออยู่ว่าเธอเจรจาไม่ได้อย่างนั้นเห รอ?