บทที่ 5 ผู้รับผิดชอบโปรเจกต์

บทที่ 5 ผู้รับผิดชอบโปรเจกต์

ขณะที่กำลังคิดอยู่ คนต้อนรับที่สวมชุดสูทก็เดินเข้ามา

“ขอโทษนะครับคุณหลินเสี่ยวเข่อใช่ไหมครับ? เชิญมา กับผมทางนี้เลยครับ”

“อ้อ ใช่ค่ะ ได้ค่ะ ! “หลินเสี่ยวเข่อตกใจเล็กน้อย ทำได้ เพียงเดินตามคนต้อนรับเข้าไปในห้องทํางานข้างหลัง

คนที่คอยจับตาดูอยู่คิดที่จะเดินตามไป แต่ถูกยามขวาง เอาไว้ก่อน เขาทําได้เพียงแค่เอากล้องแอบถ่ายอยู่ตรง ประตูของห้องทำงานเท่านั้น เขาเริ่มลุกลี้ลุกลนเนื่องจาก ถ่ายอะไรไม่เห็นเลย คิดไม่ถึงในเวลาไม่ถึงหนึ่งนาทีหลิน เสี่ยวเบ่อก็ถูกคนเชิญออกมาแล้ว

เพิ่งจะหนึ่งนาทีก็ถูกไล่ออกมาแล้ว? ฮ่าๆ น่าขำจริงๆ ภารกิจนี้เสร็จสิ้นไปอย่างง่ายสบายเกินไปแล้ว

คนคนนั้นดีอกดีใจใหญ่ ยังไม่ทันรอให้หลินเสี่ยวเข่อขึ้น มาบนรถ ก็ขับแล่นกลับไปรายงานด้วยความรวดเร็วแล้ว
หลินเสี่ยวเข่อถูกทิ้งให้อยู่ตรงประตูทางเข้า สีหน้านิ่ง เฉย เกิดอะไรขึ้น? เธอยังไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองกลับมา จากเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อตะกี้ เร็วไปเกินไปไหมเนี่ย!

ภายในห้องทำงานของบริษัท รับเหมาก่อสร้างหลินซื่อ

“อะไรกัน เพิ่งจะหนึ่งนาทีก็ถูกไล่ออกมาแล้ว? หลินเสี่ยว เข่อ ดูสิว่าเธอยังจะกล้าแผลงฤทธิ์ใส่ฉันอีกไหม”หลินเฉิง เจียดีอกดีใจสุดๆ

“ใช่ๆ ถ้าไม่ใช่เพราะปู่รักและเอ็นดูเธอ เธอก็เป็นแค่ คนไร้ค่าคนหนึ่งเท่านั้น แถมเธอสวยกว่าฉันตรงไหน? ตระกูลหลินไม่ต้องการนังอัปลักษณ์แบบนี้จริงๆ เร็วเข้า รีบไปเชิญย่ามา”หลินหวั่นฉิงสองตาเป็นประกาย

คุณนายใหญ่หลินถูกเชิญเข้ามาในห้องทำงาน หลังจาก ที่ได้ฟังคำพูดของหลินเฉิงเจี่ยแล้ว สีหน้าปกติตามเดิมไม่ ได้พูดอะไร

ในที่สุดคุณนายใหญ่ก็โกรธขึ้นมา พอเห็นแบบนี้ พวก หลินเฉิงเจี่ยก็ดีใจสุดๆ

ในขณะนี้เอง หลินเสี่ยวเบ่อก็เดินเข้ามาด้วยสีหน้า เหน็ดเหนื่อยเมื่อล้า
“หลินเสี่ยวเข่อ เธอไม่แผลงฤทธิ์แล้วเหรอ? เธอรับปาก แล้วว่าจะทำให้ได้ไม่ใช่เหรอ? แบบนี้มันขายหน้าแย่แล้ว นะ รีบกลับไปเก็บของเร็วเข้า ไสหัวออกไปจากตระกูล หลินซะ”หลินเฉิงเจี่ยใบหน้าเย้ยหยัน

“ใช่ๆ ตระกูลหลินไม่ต้องการคนไร้น้ำยาแบบเธอ อีก อย่างเธอก็ไม่ได้สวยไปกว่าฉัน แถมยังจับตระกูลร่ำรวย ไม่ได้อีก ไปซะ! “หลินหวั่นฉิงดูถูกดูแคลน

“ใช่ๆ เฉิงเจี่ยทำไม่ได้ เธอยังจะบอกว่าทําได้หน้าตาเฉย ไร้ ายาทั้งครอบครัว ยังมีหน้ามาเกาะตระกูลหลินกินอยู่ อีกเหรอ?”

บรรดาผู้คนต่างพูดเป็นเสียงเดียวกัน ว่าให้ไล่หลินเสี่ยว เข่อออกไป ข่มเหงคุกคามสุดๆ

“ใครบอกว่าฉันทำไม่ได้? ฉันเจรจาสำเร็จแล้วต่างหาก ล่ะ เอ้อ ย่า นี่คือสัญญา วิศวกรรมในการก่อสร้างอาคาร ทั้งหมดของโปรเจกต์ฝั่งตะวันตกส่งต่อให้พวกเราดำเนิน การ แถมผู้รับผิดชอบทุกสิ่งทุกอย่างก็เป็นชื่อของหนูด้วย ค่ะ”หลินเสี่ยวเย่อหยิบสัญญาออกมา

อะไรกัน? เจรจาสำเร็จ? ทุกคนตรงนี้ต่างเงียบกริบทันที

“พร่ำเพ้ออะไร ยังจะเสแสร้งอีก? เห็นๆอยู่ว่าไม่ถึงหนึ่งนาทีก็ถูกไล่ออกมาแล้ว เจรจาสำเร็จเนี่ยนะ เธอกำลัง หลอกใครอยู่?”หลินหวั่นฉิงทำเสียงสูงอย่างยากที่จะเชื่อ

“ใช่ๆหลินเสี่ยวเข่อ เธอหน้าไม่อายเกินไปแล้ว เจรจาไม่ สำเร็จก็คือไม่สำเร็จ ยังจะทำสัญญาปลอมมาหลอกย่า อีก ถ้าไม่ใช่เพราะฉันส่งคนตามเธอไปด้วยนะ ไม่แน่อาจ จะถูกเธอหลอกไปแล้วก็ได้”

หลินเฉิงเจี๋ยพูดด่าทอ เอาวีดิโอที่ถ่ายมายื่นไปตรงหน้า ของคุณนายใหญ่หลิน

คุณนายใหญ่หลินดูวีดิโอแล้ว ก็ระเบิดความโกรธ ออกมาทันที กำลังจะพูดอะไรออกมา กระดาษ สัญญาแผ่นหนึ่งก็สอดเข้ามาตรงหน้าเธอก่อน บริษัท อสังหาริมทรัพย์หานซื่อ”ตัวอักษรสีทองตรงหน้า อุดค่าที่ กำลังจะพูดออกมาของเธอไว้ทันที

คุณนายใหญ่ในตอนนี้รู้สึกตื่นเต้น หยิบแว่นสายตายาว ขึ้นมาสวมอย่างมือไม้ทำอะไรไม่ถูก นิ้วมือที่ถือสัญญา อยู่สั่นเล็กน้อย เธอไม่ได้โง่ ลายฉลุแบบนี้ไม่สามารถ ปลอมขึ้นมาได้ ดังนั้นจึงบอกได้ว่าสัญญานี้เป็นของจริง?

“หลินเฉิงเจี่ยแกยังไม่รีบไปขอโทษอีก”หลินเสี่ยวเข่อ ถอนหายใจ
“จริงเหรอ เจรจาสำเร็จแล้วจริงๆเหรอ? เป็นไปไม่ได้ แค่ หนึ่งนาทีเองนะ แถม…..ญญานี่ก็ต้องเป็นของปลอม แน่นอน “หลินเฉิงเจี่ยตกใจ

คุณนายใหญ่หลินมองเขาอย่างรำคาญ ก่อนจะตบโต๊ะ สีหน้าตื่นตัว

“สัญญานี่เป็นของจริง โปรเจกต์ฝั่งตะวันตกลงทุนสูง ถึงสามพันล้าน คิดไม่ถึงว่าทั้งหมดจะมอบให้กับหลินซื่อ ของพวกเรามาดำเนินการ คุณพระช่วย หลินซื่อของพวก เราจะได้พลิกกลับขึ้นมาเป็นตระกูลชั้นนำอีกครั้งแล้วใช่ ไหม? หลินเสี่ยวเข่อแกทำดีมาก ดีมากจริงๆ”

อะไรกัน?

ทุกคนตรงนั้นต่างพากันช็อก พวกเขาวิ่งจนขาแทบจะหัก อยู่แล้วก็ยังไม่แม้แต่จะเจอหน้า คิดไม่ถึงว่ากลับถูกหลิน เสี่ยวเข่อจัดการจนสำเร็จ แถมตอนแรกคิดอยากที่จะรับ งานเล็กๆไม่ได้สำคัญอะไร คิดไม่ถึงว่าเธอจะได้งานหลัก ที่สำคัญขนาดนี้ด้วยอีก

“เฉิงเจี๋ย ยอมเสี่ยงแล้วก็ต้องรู้จักแพ้ ยังไม่ไปยกน้ำชา ขอโทษอีก! “คุณนายใหญ่หลินพูดสั่ง

หลินเฉิงเจี่ยกัดฟันกรอดด้วยความโกรธ แต่ก็ไม่กล้าดื้อ ดึงใส่คุณนายใหญ่ ทำได้แค่รินน้ำชา แล้วยกขึ้นมาตรงหน้าของหลินเสี่ยวเข่ออย่างเคารพนอบน้อม“พี่ ผม ผิดไปแล้ว ขอโทษด้วย!”

“ได้ รับไว้แล้วนะ! “หลินเสี่ยวเข่อรับมาวางไว้บนโต๊ะ

รอหลินเสี่ยวเบ่อจากไป หลินเฉิงเจียเข้ามาข้างหูของ คุณนายใหญ่

“ย่า โปรเจกต์นี้เจรจาได้แล้ว แต่ต้องเปลี่ยนคนรับผิด ชอบนะ โปรเจกต์ใหญ่สามพันล้าน หลินเสี่ยวเข่อจะ จัดการได้ยังไง?”

คุณนายใหญ่หลินตันๆแว่น จ้องเขม็งเขาอย่างไม่สบ อารมณ์“โปรเจกต์นี้เสี่ยวเข่อเป็นคนเจรจามาได้ แกหัด มองสถานการณ์ที่เกิดขึ้นบ้างก็ดี ฉันให้แกไปจัดการด้วย ได้ ไม่อย่างนั้นก็จะไม่มีส่วนของแกเลย”

หลินเฉิงเจี๋ยนิสัยใจคอเป็นยังไง คุณนายใหญ่หลินรู้อยู่ แก่ใจ มีโปรเจกต์ใหญ่แบบนี้ของบริษัท อสังหาริมทรัพย์ หานชื่อแล้ว บวกเข้ากับการที่ได้เป็นทองแผ่นเดียวกัน กับตระกูลฉู่อีก ตระกูลหลินจะต้องกลับขึ้นมาเป็นตระกูล แนวหน้าได้อีกครั้งแน่นอน เธอไม่อยากให้หลินเฉิงเจี่ยทำ มันพังลง

“ย่า ถึงจะพูดยังไงหลินเสี่ยวเข่อก็เป็นคนนอก แถมจูห มิงนั่นถึงแม้ว่าจะเป็นคนไร้น้ำยาแต่ก็เอาแต่เกาะตระกูลหลินไว้แน่นไม่ยอมไปไหน ท่านเดาสิว่าทำไม? ถ้าเกิดให้ หลินเสี่ยวเข่อมีสิทธิ์อำนาจรับผิดชอบโปรเจกต์ที่ใหญ่ ขนาดนี้ของฝั่งตะวันตกจริงๆล่ะก็ ไม่แน่อาจจะถูกจูหมิง ฉวยโอกาสเข้ามาจริงๆเลยก็ได้ แล้วตระกูลหลินของพวก

คุณนายใหญ่หลินอึ้งตะลึงทันที ท่าทางที่ถูกตีก็ไม่มี กลับถูกด่าก็ไม่เถียงกลับของจูหมิงไอ้คนไร้ประโยชน์นั่น ผุดขึ้นมาในหัวของเธอ ครุ่นคิดคํานวณถึงทรัพย์สินของ ตระกูลหลินอยู่ในใจ คิดฟุ้งซ่านไปไกลสุดๆแล้ว….

ภายในครอบครัวของหลินเสี่ยวเบ่อ

“อะไรกัน? เจรจาสำเร็จแล้วจริงๆเหรอ? ฉันรู้อยู่แล้วว่า ลูกสาวของฉันทําได้ ดีจริงๆ! รับโปรเจกต์ใหญ่นี้มา ย่า จะต้องมองลูกใหม่ซะแล้วล่ะ ไม่แน่นะท่านประธานอาจ จะให้พ่อของลูกกลับเข้าไปอีกครั้งก็ได้”

“เห้อ ถ้ารู้งี้ผมก็จะไปดูแล้วเหมือนกัน อดเห็นภาพที่หลิน เฉิงเจี๋ยยกน้ำชาขอโทษเลยเนี่ย จุ๊ๆ ลูกสาวทำได้จริงๆ!

คู่สามีภรรยาหลินเจี้ยนไห่พูดชมเชยลูกสาวยกใหญ่ หลินเสี่ยวเข่อกลับเดินไปด้านข้าง คว้าไม้ถูพื้นในมือ ของจูหมิงที่กำลังถูพื้นอยู่”พ่อแม่ ต้องไม่รู้แน่ๆว่า โปรเจกต์ในครั้งนี้ต้องขอบคุณ…….

ยังไม่ทันพูดจบ ร่างกายก็ถูกจูหมิงลากเข้าไปอยู่ในอ้อม กอดก่อนแล้ว ปากเล็กๆถูกอุดไว้ หลังจากที่จูบอย่างดูด ดื่มแล้ว จูหมิงก็เข้ามากระซิบข้างหูของเธอ อย่าบอกพ่อ กับแม่”

หลินเสี่ยวเบ่อพยักหัวด้วยใบหน้าแดงๆ

ความสนิทสนมของทั้งสองคนทำให้หลิวหลานรู้สึกไม่ พอใจ”จูหมิงยังไม่รีบถูพื้นอีก ไม่รู้จริงๆว่าลูกสาวบ้าน ฉันไปโดนอะไรเข้า ถึงได้หลงแกจนหัวหักหัวป่าขนาด นี้ ลูกสาวของฉัน ในตอนนี้เป็นผู้รับผิดชอบโปรเจกต์ฝั่ง ตะวันตกแล้ว ไม่ใช่คนที่ใครจะมาคู่ควรก็ได้ ถ้าแกพอจะ มีจิตใจดีอยู่บ้าง ก็อย่ายื้อเวลาเธออีกเลย”

“แม่ ถ้ายังพูดถึงสามีของหนูแบบนี้อีก หนูจะโกรธจริงๆ แล้วนะ”หลินเสี่ยวเข่อโมโหจ้องเธอตาเขม็ง

หลิวหลานทำได้แค่ถอนหายใจยาวๆออกมาหนึ่งที ก่อน จะหุบปากลง ผ่านไปสองนาที ก็พูดพล่ามออกมาต่ออย่าง อดไม่ได้

“เห้อ เป็นเหมือนกับเจ้าหญิงแท้ๆ คิดไม่ถึงว่าจะมา แต่งงานกับคนจนไร้น้ำยา ลูกลืมคำพูดที่เคยพูดไว้ต่อ หน้าปู่ในสมัยก่อนแล้วเหรอ? เจ้าหญิงของฉัน”
หลินเสี่ยวเข่อที่กำลังจะเกาะจูหมิง พอได้ยินก็ถอนหาย ใจยาวๆหนึ่งที”แม่ หยุดพูดถึงสักทีได้ไหม? นั่นมันเป็นคำ พูดเพ้อฝันสมัยเด็กไม่ใช่หรือไง?”

จูหมิงพอได้ยินแล้วในใจก็กระตุกขึ้นมาทันที จึงพูดถาม

ขึ้น “ห้ามถาม ห้ามพูดนะ”หลินเสี่ยวเข่ออายจนหน้าแดง

ตะโกนห้ามแม่ของเธอที่กำลังจะพูดแฉออกมาอย่างเสียง

ดัง

ในห้องนอน หลินเสี่ยวเบ่อเพิ่งจะอาบน้ำเสร็จ

ผ้าขนหนูปล่อยร่วงหล่นลงมา เผยให้เห็นเรือนร่างที่ สวยงามมีน้ำมีนวลของเธอ ใบหน้าเล็กๆที่งดงาม กับผม ที่ปล่อยยาวมีหยดน้ำเกาะอยู่เล็กน้อย ดูมีเสน่ห์อย่าง บอกไม่ถูก เห็นสายตาที่หั่นกระหายของจูหมิงแล้ว หลิน เสี่ยวเข่อก็ทําท่าออดอ้อนใส่เขา ดึงผ้าขนหนูลง เผยให้ เห็นภาพภาพที่ทําให้คนเห็นแล้วต้องใจเต้นแรงหน้าแดง ทุกที…………

จูหมิงรู้สึกร้อนผ่าวขึ้นมาทันที เข้าไปคว้าหลินเสี่ยวเข่ อมากดไว้ข้างล่าง

“สามี อย่าสิ……”หลินเสี่ยวเบ่อผลักสองที
“เป็นอะไรล่ะ? ทำแบบนั้นได้ไหม?”จูหมิงแทบจะอดกลั้น ไม่ไหวแล้ว

“ไม่ใช่สิ ฉันต้องการลูกสักคน ช่วงนี้ก็กำลังออกกำลัง กายอยู่ ช่วยรออีกสองสามวันได้ไหม? วันที่19เดือน พฤษภาคมแล้วกัน? เป็นวันครบรอบแต่งงานของพวกเรา พอดีด้วยใบหน้าสวยๆของหลินเสี่ยวเบ่อเริ่มแดง

“ดีเลย! เสี่ยวเข่อคุณอยากได้เด็กผู้ชายหรือว่าเด็กผู้ หญิง”จูหมิงจูบลงที่ปากเล็กๆของเธออย่างอ่อนโยน

“เด็กผู้หญิง ฉันหวังว่าพวกเราจะพยายามช่วยกันเลี้ยงดู เธอราวกับเป็นเจ้าหญิงคนหนึ่ง ถึงตอนนั้น…..”หลินเสี่ยว เย่อหยุดพูด เหมือนกับคิดอะไรขึ้นมาได้ ดวงตากลั้น

นํ้าตาเอาไว้

“อื้อ…อย่ากลัว มีผมอยู่ทั้งคน”จูหมิงในใจรู้สึกรักและ เป็นห่วงเธอ โอบกอดหลินเสี่ยวเข่อไว้แน่น

หลินเสี่ยวเข่อกับปู่เคยพูดอะไรกัน? จู่ๆจูหมิงก็ชักอยากรู้ขึ้นมา