เทพบู๊สายเปย์

บทที่ 20 ให้แกจับหน่อย



บทที่ 20 ให้แกจับหน่อย

บทที่ 20 ให้แกจับหน่อย

จูหมิงอยากจะตบตัวเองจริงๆ ถ้าไม่ใช่เขารู้ว่าหลินเสี่ยว เข่อจอมที่นั่งVIPของโรงแรมร้างเทียนแล้ว และเดาว่า หลินเสี่ยวเข่อน่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นมา ถ้าช้าอีกซัก 1 นาที ผลที่ตามมาก็จะกลายเป็นสิ่งที่เขารับไม่ได้

เขาตัดสินใจแล้ว ไม่ว่าผลเป็นอย่างไร ถ้าตายก็ต้องตา ยอยู่ข้างของหลินเสี่ยวเข่อ ถ้าหลินเสี่ยวเขือมีเรื่องอะไร ขึ้นมา และเขาก็ไม่ได้อยู่เคียงข้างเธอด้วย เขาจะไม่ สามารถให้อภัยตัวเองได้ทั้งชีวิต

และสิ่งที่สำคัญกว่านั้นคือ เรื่องของการร่วมมือกันของ สหกรณ์ก็รายงานกับคุณปู่ไว้แล้ว ป้ายเหลียนฮัวต้องการ ความช่วยเหลือจากเขา งั้นก็แปลว่าจูชิงปลอดภัยอยู่ ป่าย เหลียนฮัวก็ไม่รีบ แล้วทำไมเขาต้องมาปลอมตัวอยู่ที่นี่อีก ล่ะ

จูเช่ออู่ได้มอบรถRVคันหนึ่งให้หลินเสี่ยวเข่อโดยเฉพาะ และบอดี้การ์ดอีกสองคนมาปกป้องหลินเสี่ยวเข่อ หลิน เสี่ยวเข่อใจเย็นลง แต่ในระหว่างทาง เธอก็ขอร้องหย่วน เซอหวู่อยู่หลายครั้ง เพื่อให้เธอไปขอร้องคนใหญ่คนโต นั้นช่วยหาจูหมิงให้เธอ หย่วนเซอหวู่ไม่รู้จะตอบยังไง ก็ เลยพูดเล่นว่า
“เสี่ยวเข่อ แกรีบยังไงก็ไม่มีประโยชน์ หาวิธีหาเงินเพื่อ ไถ่ตัวจูหมิงดีกว่าไหม

หลินเสี่ยวเบ่อตกใจ และพูดพึมพำว่า “ ใช่ไงๆ ทำไมฉัน คิดไม่ได้ สามีแค่เป็นหนี้ ถ้าฉันช่วยคืนให้เขา เขาก็จะไม่ เป็นไรเลย เขาก็ต้องไม่เป็นไรแน่ๆเลย

ในบ้านของหลินเสี่ยวเข่อ ณเมืองไห่เทียน

หลินเสี่ยวเขือเพิ่งกลับไปในบ้าน ก็ทำให้บ้านเละเทะ เพื่อหาบางสิ่งบางอย่าง แม่ของเธอหลิวหลานงงอยู่ข้างๆ

อยู่ตั้งนานเพิ่งรู้ว่าเธออยากทำอะไร เธอกำลังมองหา เครื่องประดับทองของเธอ แม้แต่แหวนข้อเท้าของเธอ ตั้งแต่เด็กก็ค้นออกมาด้วย

“เสี่ยวเข่อ ข่าวลือนั้นจริงหรอ จูหมิงยืมเงิน 3 ล้านมา เพื่อแกจริงๆเหรอ ดังนั้น แกตอนนี้คือเตรียมจะขายพวกนี้ และคืนเงินแทนเขาหรือ ”

หลินเสี่ยวเข่อกำลังจะตอบ ทันใดนั้นดวงตาของเธอก็ สว่างขึ้นเพราะเธอเห็นแหวนทองคำบนมือของหลิวหลาน

“เฮ้ย เสี่ยวเข่อ แกจะทำอย่างนี้ไม่ได้ แกจะทำอะไร นี่คือสินสอดของแม่ แก……”หลิวหลานดิ้นรนอย่างแรง แต่ สุดท้ายแหวนที่อยู่บนมือก็ถูกหลินเสี่ยวเข่อยึดไป

“เจี้ยนไห่ แกมาดูนี่สิ ลูกเราเสี่ยวเบ่อจะกบฏ เพราะว่า เธออย่าช่วยคืนหนี้ให้ไอ้หน้าตัวเมียนั้น เอาแหวนของฉัน ไปด้วย โอ้พระเจ้า เป็นนี้ได้ไงอ่ะ”

หลินเจี้ยนไห่ได้ยินเสียงของเธอ ก็มาทันทีเลย

“เสี่ยวเข่อ วันนั้นคือจูหมิงจริงๆหรอ เขาติดหนี้ 3 ล้าน จริงๆหรือ แกอย่าหาแล้ว แม้ว่าเอาบ้านเราไปขาย ก็ไม่ได้ เงินเยอะขนาดนั้นหรอด”

เอาบ้านไปขาย

ทันใดนั้นดวงตาของหลินเสี่ยวเบ่อ ก็สว่างขึ้น หลินเจี้ยน

ไห่สองคนก็รู้สึกแย่แล้ว

“พ่อ เอาทะเบียนบ้านออกมาสิ ถ้าเอาบ้านนี้ไปขาย อาจ จะได้เงินประมาณ 1 ล้าน ดีจริงๆ พ่อ เอามาเร็วๆ

“อะไรนะ?” หลินเจี้ยนไห่งงมาก เขาคาดไม่ถึงว่าหลิน เสี่ยวเข่อจะทําจริงด้วย ยังไม่ทันที่จะทำอะไร หลินเสี่ยว เบ่อก็วิ่งไปห้องนอนของเธอแล้ว หลิวหลานกรี้ดและห้าม เธอในหน้าห้องไม่ให้เธอเข้าไป
“ลูกแม่ แกเป็นบ้าหรือไง แกเอาบ้านไปขายแล้วและฉัน กับพ่อแกจะนอนที่ไหน ไปนอนที่ริมถนนหรอ ไอ้ขยะนั้น ตายก็ตายไปเหอะ ตายก็ดีแล้ว ก็แค่เป็นคนหน้าตัวเมีย ฟังแม่นะ ลืมเขาไปแล้วไปหาคนใหม่ดีกว่าไหม แม่ช่วยหา คนรวยให้”

“แม่แกพูดถูกแล้ว ไอ้ขยะนั้นทำอะไรไม่ได้เลย หาเงิน ไม่ได้แถมไปขอยืมเงินอีก หาคนใหม่ดีกว่าเถอะ แกไม่ สามารถเอาบ้านของพ่อไปขายนะ นั่นคือทรัพย์สินที่คุณ ปู่เหลือให้พวกเรา ถ้าเอาไปขายจริงๆ แล้วพวกเราจะทํา ยังไงดี

“หลินเสี่ยวเบ่อ! “หลิวหลานตะโกนอย่างดัง ทําให้หลิน เสี่ยวเบ่อสงบใจลง

“ลูกแม่ แม่รู้ว่าแกรักเขา แกก็เอาแหวนของแม่ไปขาย แล้วกัน บ้านนี้ขายไม่ได้จริงๆ นี่คือสิ่งของที่คุณปู่ให้พวก เรา ถ้าแกเอาไปขายก็คืออกตัญญูนะ!”

หลินเสี่ยวเบ่อจ้องมองพ่อแม่อย่างว่างเปล่าและร้องไห้ เลย “แม่ ฉันจะทำยังไงดี ฉันไปหาเงิน 3 ล้านได้ที่ไหน ล่ะ!”

เสียงออกไปนอกกำแพง เศร้าและน่าสงสาร

จูหมิงยืนอยู่หน้าประตู ได้ยินเสียงชัดเจน มองไปหน้าต่างชั้นสอง เห็นเงาที่สะท้อนอย่างงดงาม หัวใจของ เขาเหมือนถูกดาบเฉือน เขาอยากเปิดประตูเข้าไปบอก เสี่ยวเข่อว่าเขากลับมาแล้ว แต่เสียงคุณปู่เหมือนดังก้อง อยู่ข้างหู

“ก่อนที่งานจะเสร็จ ห้ามไปเยี่ยมผู้หญิงคนนั้น ห้ามมีการ ติดต่อกับเธอ ไม่งั้น จะลงโทษตามกฎของครอบครัว”

เขารู้กฎครอบครัวของตระกูลจูเหี้ยมขนาดไหน แม้แต่ ว่าเขาตอนนี้เคาะประตูแค่ครั้งเดียว คนที่อยู่ในบ้านนี้และ ตระกูลหลิน จะต้องหายหมดเลยภายใน3วันแน่นอน

หลินเสี่ยวเข่อให้หย่วนเซอหวู่เอาเสื้อและกระเป๋าของตัว เอง และเครื่องประดับเหล่านั้นล้วนโพสต์อยู่บนเว็บไซต์ มือสองหมดเลย แม้ว่าเธอเข้าใจขายได้เงินไม่มาก แต่เธอ ก็ต้องได้เพื่อเงินทุกบาท

เมื่อไปที่บริษัทในตอนเช้า เธอไม่ไปนั่งรถเมล์และเลือก ที่จะเดินด้วย. ต้องรู้ว่าบ้านของเธออยู่ห่างจากบริษัท ต่าง4 กิโลเมตร เธอสวมรองเท้าส้นสูงด้วย ..

ส้นเท้าสึกและบวม ไม่สะดวกในการเดินมากเลย หลิน เสี่ยวเข่อกัดฟันและเดินต่อไป
ไม่ไกลจากเธอมีรถสีเทาอ่อนน้อมถ่อมตนขับตามมา อย่างช้าๆ จูหมิงดูใจสลายและในที่สุดก็อดไม่ได้ที่จะกด หมายเลขของหานหยุ่ง ตะโกนอย่างไม่สามารถควบคุม ได้

“หานหยุ่ง แกทำอะไรของแก หลินเสี่ยวเข่อรับผิดชอบ งานใหญ่ขนาดนี้ ไม่มีรถมารับเธอหรอ แกคุ้มเรื่องเป็น ไหมเนี่ย?”

“ขอโทษครับคุณชาย ผมจะไปทำตอนนี้ ไปทำทันที”

ในที่สุดหลินเสี่ยวเข่อก็เดินถึงหน้าบริษัทแล้ว ส้นเท้า รู้สึกเจ็บมาก ตอนแรกเธอก็อย่าไปซื้อผ้าพันแผล จะถึง เวลาที่กําหนดแล้ว เธอไม่อยากทําให้หลินเฉิงเจี๋ยพูดมาก

“ก๊ะ!” มีเสียงเบรกที่รุนแรงรถเบนซ์สีดำ E300 หยุดอยู่ ไม่ไกล หลินเฉิงเจี่ยเปิดประตูและเห็น หลินเสี่ยวเข่อ ทํา ด้วยสีหน้าเย้ยหยัน

“หลินเสี่ยวเข่อ แกไม่ใช่ผู้รับผิดชอบโครงการฝั่งตะวัน ตกของเมืองหรอ ทำไมปกยังเดินไปทำงานหรอ แกหักค่า ใช้จ่ายโครงการ 1 พันล้านแล้วยังไม่พอที่แกจะซื้อรถหรู มันไม่น่าอายเหรอ?”

“เฉิงเจี๋ย ดูสิ่งที่แกพูดสิ เธอเกิดมาเพื่อเป็นกุ๊ย เธอจะมีคุณสมบัติที่จะสนุกกับมันได้อย่างไร อย่ายกย่องเธอ เธอ ทำงานหนักเพื่อทำงานที่ดีในงานของเมืองฝั่งตะวันตก ของเมืองและในที่สุดแกก็ได้แทนเธอ”หลินหวั่นฉิงก็มา ด้วยแล้ว ยิ่งทางเข้าประตู

“ใช่แล้ว ถ้าหากคุณย่าไม่สงสารพ่อของเธอ บางที ครอบครัวของพวกเธอ อาจจะยังไม่มีที่อยู่ด้วยพวกเธอ กล้าที่จะซื้อรถหรือ? เธอก็ไม่ใช่คุณหญิง นั่งรถบัสไปไม่ดี กว่าหรือ ใช่ไหมหวั่นฉิง” หลินเฉินจังพูดตามด้วย

“ใช่ ดู Audi A6 คันนี้คือคุณชายฉู่ให้ หลินเสี่ยวเข่อแก อยากจะมาลงจับดูไหม แกโต ขนาดนี้ยังไม่เคยเห็นรถ หรูแบบนี้ใช่ไหม แกต้องการให้สามีหน้าตัวเมียของแกไป เช่าหรือเปล่า? ทําให้แกเล่นสนุก” หลินหวั่นฉิงกล่าวอย่าง

เมื่อพูดเช่นนี้ทุกคนก็ขำเพราะทุกคนรู้ กันหมดแล้วว่าจูห มิงยืมเงินเพื่อให้เธอสนุก

“ถูกต้องแล้ว จูหมิงยืมเงินมาเพื่ออวดรวย ดังนั้นก็ให้เขา เช่าให้แกสิ เป็นเรื่องสนุกดีนะ อย่างไรก็ตามพวกแกไม่ สามารถซื้อรถหรูได้ตลอดชีวิตนี้หรอก แกก็ได้แค่เช่าเพื่อ ความสนุกสนานเท่านั้น”

หลินเฉิงเจียจําอย่างเสียงดัง
“เฉิงเจี๋ย แกพูดแรงเกินไปหรือเปล่า อะไรคือชาตินี้ซื้อ ไม่ได้ มันต้องเป็น 10 ชาติสิ มานี่ ลงจับดูไหม แล้วก็ถ่าย รูปโพสต์ลง Facebook ยังไงคนอื่นก็ไม่รู้ว่านี้คือรถของ แกจริงหรือเปล่า”หลินเฉินจังโบกมือใส่เธอ

ทันทีที่เขาพูดเสร็จสิ่งนี้ พนักงานที่เดินผ่านก็ส่งเสียง หัวเราะพร้อมกับ สายตาที่มองไปหาหลินเสี่ยวเขือเต็มไป ด้วยความดูถูก

หลินเสี่ยวเข่อรู้สึกโกรธมาก เธอไม่อยากใส่ใจกับพวกนี้ เลย กำลังจะหันกลับ ทันใดนั้นมีรถวิ่งเข้ามาและหยุดอยู่ ตรงหน้าเธอ

มันคือรถ BMW X6 สีแดงที่มีเส้นโค้งในตัว และมีการ ออกแบบแฮทช์แบ็กที่โดดเด่นไม่เหมือนใคร ส่วนโลโก้ รถ สูงส่งและน่าดึงดูดคน แพรวพราวหรูหรา ถือว่ารถคัน นี้เป็นรถหรูที่แท้จริง โดยมีจำนวนขั้นต่ำประมาณ 800 000หยวน

“ว้าว รถหรู!” ทุกคนตกใจขึ้นมาทันที


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ