คุณหมอขาขอเข็มใหญ่ ตอนที่ 6

ต… ฉันก็อยาก ยัยรส แกเสียวไม่เผื่อเพื่อนเลยนะ ซี้ด… เสียว…!

พลอยใสเบียดต้นขาที่เพิ่มเข้าหากัน หยาดน้ำท่วมท้น ผลิตออกมาไม่หยุดหย่อนจนหล่อนต้องถอดบิกินีและเช็ดเข้าไป ในร่อง เช็ดเบาๆ กดๆ ให้ร่องแห้ง แต่กลับกลายเป็นได้ความ เสียวซ่านจากเนื้อผ้าลูกไม้เสียดสีที่ติ่ง จนหล่อนต้องหยุดเช็ดและ ยัดบิกินีตัวจิ๋วใส่กระเป๋าเสื้อด้านหน้า

เสียงรสรินและคนไข้หนุ่มหล่อครางกระเส่าอีกครั้ง และภาพ ที่เห็นก็ทําให้พลอยใสตัวแข็งทื่อ แต่ก็พยายามพาตัวเองออกมา ให้พ้นจากห้องพิเศษ เพราะภาพที่เห็นนั้นคือ คนไข้หนุ่มนอนราบ โชว์ดุ้นยาวใหญ่ มีรสรินคร่อมอยู่บนใบหน้า สายร่อนดอกไม้ใส่ ปากใส่ลิ้นเขาตามจังหวะเสียดเสียว

พลอยใสเลียริมฝีปากหอบกระเส่า เพราะหากหล่อนไม่พา ตัวเองออกมาเดี๋ยวนี้ หล่อนคงไปไม่ทันดูแลผู้ป่วยตามตาราง เวลาที่ลงไว้แน่

ร่างเล็กทว่าอวบอิ่มไปทุกสัดส่วนอ่อนระโหย ค่อยๆ ก้าว ออกจากห้องพลางปิดประตูแผ่วเบาที่สุด ก่อนจะหยุดนิ่งอยู่ที่ หน้าห้อง

แสงไฟตามสลัวบริเวณทางเดินทำให้หล่อนซุกซ่อนความ ร้อนแรงจากสีหน้าได้บ้าง แต่แว่วเสียงรสรินครวญครางด้วยความสุขสุดยอดยังตามหลอกหลอนในความคิด ภาพตุ้นยาว ใหญ่ของคนไข้ทำให้หล่อนต้องกลืนน้ำลายลงคอ หล่อนกระหาย หยาดน้ำนั้น อยากได้ตุ้นใครก็ได้มาบรรเทาให้หายหิว

หล่อนอยากมากมายอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน อาจเพราะ ว่างเว้นจากหุ้นจริงมานาน และอาจเป็นเพราะไม่เคยเห็นใครเอา กันต่อหน้ามาก่อน อารมณ์ของหล่อนจึงยากจะดับได้

แค่คิดพลอยใสก็เสี้ยนจนต้องหันหน้าเข้าหาผนังด้านข้าง ทาบหน้าผากกับปูนเย็นเยียบ แต่กลับทาบปลายนิ้วที่จุดนั้น

“ซี้ด… อยาก…

อดไม่ได้จะร่ำร้องออกมา เพราะที่นี่ไม่มีใคร ใกล้จะเที่ยงคืน แบบนี้ไม่มีใครหรอกจะมาเดินเพ่นพ่าน นอกจากพยาบาลตรวจ เวรประจําห้อง แต่พลอยใสรู้แล้วว่าหล่อนคิดผิด

บางอย่างที่เคลื่อนไหวในมุมมืดไม่ไกล ทำให้พลอยใสตื่น ตัว เสื้อกาวน์สีขาวนั้นดูราวจะสะท้อนแสงได้เมื่ออยู่ในความมืด พลอยใสสั่นจนขนลุกทั้งตัว เมื่อเจ้าของร่างนั้นกำลังเดินใกล้เข้า มา

ผู้ชาย – นายแพทย์

ในหัวคิดวุ่นวายว่านายแพทย์คนนี้มายืนอยู่นานแค่ไหนแล้ว และเขาเห็นสิ่งที่หล่อนทำหรือไม่ หล่อนควรจะแก้ตัวว่าอย่างไรดี เขาต้องเห็นแน่ๆ เพราะหล่อนไม่ได้ยินเสียงว่าเขาเดินมาจากทาง ไหน เขาต้องยืนอยู่ตรงนี้ก่อนที่หล่อนจะออกมา และเขาก็ต้อง เห็นทั้งหมด
“คะ… คุณหมอ” พลอยใสติดอ่างไปไม่เป็นเมื่อเห็นเจ้าของ เสื้อกาวน์ชัดเจน

นายแพทย์เจนจบ คุณหมอคนใหม่ของโรงพยาบาล ทำไม นะหล่อนต้องมาเจอเขาในคืนนี้ด้วย หล่อนไม่เคยอยู่เวรตรงกับ เขานี่นา คิดแล้วพลอยใสก็อยากจะหันหน้าเข้าข้างฝาแล้วเอาหัว ตัวเอง โขกเข้าไป ก็คืนนี้ไม่ใช่เวรของหล่อน

“ครับผมเอง”

เจนจบเดินเข้าหาพยาบาลสุดสวยที่เขาหมายของหล่อน ตั้งแต่วันแรกที่ได้มาประจำที่โรงพยาบาลแห่งนี้ แต่พลอยใสเล่น ตัวสุดยอด หล่อนถือว่าสวย เริ่ด เชิด โสด หล่อนไม่สนใจเขาสัก นิด แต่คืนนี้เขาจะทำให้หล่อนจำไปจนวันตาย จะเอาหล่อนให้ เพลียจนแทบคลานกลับห้องพัก

โชคดีเหลือเกินที่เขาเห็นหล่อนอยู่ที่หน้าวอร์ด เมื่อถามจาก พยาบาลคนอื่นจึงรู้ว่าคืนนี้พลอยใสมาอยู่เวรแทนพยาบาลอีก คน เขารู้ว่าเวลานี้หล่อนจะขึ้นมาตรวจคนไข้ตามตารางเวลา ก็ เลยว่าจะมาดักพบ จะอาศัยการตรวจคนไข้พูดคุย อาจดูเป็นการ เป็นงาน แต่ก็จะถือว่าเป็นโอกาสแรกที่เขากับหล่อนจะได้พูดคุย ใกล้ชิด

แต่ใครกันจะคิดว่า ไม่เพียงแค่ใกล้ชิด แต่เขาจะได้ทะลวง ไปถึงข้างใน

เขาเห็นพลอยใสกดลิฟต์ขึ้นมาที่ชั้น 5 จึงรีบตามขึ้นมา เดา ว่าหล่อนคงแวะมาหารสรินก่อน และก็เป็นจริงเมื่อเขามองจากช่องกระจกใสแล้วเห็นหล่อนยืนอยู่ใกล้กับประตูห้อง แต่ลักษณะ ของหล่อนเป็นการลอบมองอะไรบางอย่าง ก่อนที่กิริยาของ หล่อนจะเปลี่ยนไป นั่นคือท่าทางของคนมีอารมณ์เต็มที่

ฝ่ามือกระตุกกระยิกอยู่ด้านหน้า ก่อนจะตามมาด้วยสอดมือ เข้าไปบีบเต้านม แต่คงไม่สาแก่ใจ เมื่อพลอยใสกล้าที่จะเลิก กระโปรงขึ้นและสอดนิ้วเข้าไปบด ก่อนจะแห…