เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์

บทที่ 9 มาร์ค เทรมอนต์ กลับมาแล้ว



บทที่ 9 มาร์ค เทรมอนต์ กลับมาแล้ว

เมื่อพวกเขาส่งงาน ติวเตอร์หัวเราะเยาะเย้ยขณะที่มองไปที่ ภาพวาดของเธอ

“เธอวาดมาร์ค เทรมอนต์ เหรอ? ปกติเธอดูขรึมๆนะ แต่ตอนนี้ เธอดูเหมือนผู้หญิงส่วนใหญ่ทั่วไป พวกเธอก็วาดมาร์ค เทรม อนต์ แต่ของเธอออกมาดีที่สุด เธอมีรูปของเขาหรอ? ดูหน่อย

ติวเตอร์ที่อายุใกล้จะสามสิบที่ยังขึ้นคานอยู่ เธอหลงใหลมาร์ค เทรมอนต์ และยังพูดพล่ามถึงเขาให้นักเรียนฟังทุกวัน แอเรียน วินน์ สายหัวแล้วบอกว่า “หนูไม่มีรูปค่ะ….

ติวเตอร์คอตก

“แต่เธอวาดเขาออกมาดีมากๆเลย ทั้งหมดนี้ล้วนมาจาก จินตนาการของเธอเหรอ? เธอเคยพบเขาเป็นการส่วนตัวไหม? มีน้ำใจหน่อยสิ ให้ฉันดูรูปหน่อยนะ เอ่อ รูปวาดของเธอ… ดู เหมือนเขาจะกำลังนั่งอยู่บริเวณ ในบ้าน ในอินเตอร์เน็ตไม่มี รูปแบบนี้นะ เธอไปได้รูปแบบนี้มาจากไหนเหรอ?” ทิฟฟานี่ เลน ไม่อดทนอีกต่อไป

“ทำไมต้องเซ้าซี้ด้วยคะ? เธอบอกว่าเธอไม่มีรูปถ่ายก็คือไม่มีฝีมือการวาดรูปของเธอน่ะ ออกมาตีเสมอ คุณไม่รู้จักนักเรียน ของตัวเองเหรอคะ?

เมื่อเจอนักเรียนที่มาจากครอบครัวที่มีอำนาจอย่างทิฟฟานี่ต่อ ต้านเข้า ติวเตอร์คิดทบทวนก่อนจะทำอะไรออกไป “โอเค ก็ ได้ๆ ฉันรู้ว่าแอริอยู่ในการดูแลของเธอ ฉันไม่เอารูปแล้วก็ได้ โอเคไหม?”

“เธอทำได้ยังไงกันเนี่ย เธอไม่เคยเจอมาร์ค เทรมอนต์ นี่นา หรือว่าเคย? ฉันเคยเห็นเขาครั้งนึงนะ ในงานเลี้ยงน่ะ ฉันคิดว่า เธอจะแตกต่างจากผู้หญิงคนอื่นซะอีก แต่ฉันรู้แล้วว่าเธอก็เพ้อ ถึงผู้ชายในอุดมคติของสาวๆทั้งประเทศด้วย …” ทิฟฟานี่ ถามแอเรียนหลังเลิกเรียน

นิสัยเงียบๆของแอเรียน เธอไม่ได้เพ้อฝันอะไรถึงมาร์ค เทรม อนต์ เธอจะจินตนาการไปทำไม ในเมื่อพวกเขาก็อยู่ใต้ชายคา เดียวกันทุกวัน เธอก็ต้องวาดออกมาได้อย่างสมบูรณ์แบบอยู่ แล้วเพราะเขาอยู่ในจิตใจของเธออย่างฝังลึกลงไปยันก้นบึ้ง เธอไม่สามารถหนีออกไปจากความหวาดกลัวนี้ที่เขานำมาสู่ เธอได้

“แอริ ฉันได้ยินมาว่า มาร์ค เทรมอนต์ จะมาร่วมงานของ มหาวิทยาลัยเรา ในปีนี้ด้วย มันก็ไม่แปลกหรอกเนอะ เพระาว่า เขามีส่วนช่วยเหลือมหาวิทยาลัยนี้มากมาย มันก็สมเหตุสมผล แล้วล่ะ ที่มหาลัยจะเชิญเขามา ทิฟฟานี่พูดและเธอก็ชินกับ การไม่ตอบโต้อะไรของแอริมานานแล้วกิจกรรมของมหาวิทยาลัยจะจัดขึ้นในทุกๆภาคเรียนก่อนที่จะ ปิดเทอมฤดูหนาวและฤดูร้อน มันไม่มีอะไรเลยนอกจาก

โปรแกรมที่น่าเบื่อและการพูดคุยที่มหาวิทยาลัยจัดให้ มีเวลาเกือบอีกยี่สิบเอ็ดวัน ก่อนที่จะถึงวันงาน มาร์ค เทรมอนต์

จะกลับมาจากการเดินทางไปทำธุระแล้ว

“แอริ พวกเราไม่มีเรียนกันในช่วงบ่ายแล้วล่ะ ไปเที่ยวกันเถอะ ฉันจะพาเธอไปเล่นสเก็ตน้ำแข็ง มีลานสเก็ตน้ำแข็งแห่งใหม่ ด้วยนะ สนามสอยู่ไกลเกินไป ฉันจะพาเธอไปที่นั่น ในช่วงวัน หยุดนะ” ทิฟฟานี่รีบเอ่ยปากชวนเธออย่างรวดเร็ว เมื่อเห็นว่า แอเรียนกำลังเก็บข้าวและดูเหมือนว่าเธอจะกำลังออกไป

แอเรียนขมวดคิ้วทั้งสองข้างเธอกังวลเกี่ยวกับเรื่องที่มาร์ค เท รมอนต์ กำลังกลับมาบ้านด้วยความเศร้าอีกครั้ง ถ้าเธอถูกจับ ได้ว่าไม่อยู่บ้านอีกครั้ง เธอไม่ได้คิดว่าเธอคงไม่ได้รับการอภัย ง่ายๆแน่

“เธอว่าไงนะ? ไปกันเถอะ ไปกันเลย” ทิฟฟานี่เหวี่ยงแขนด้วย

ท่าทางน่ารัก

แอเรียนส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ “ไปไม่ได้ ฉันต้องรีบกลับบ้าน แล้ว”

ทิฟฟานี่เกาะแขนของเธออย่างดื้อดึง “ทำไมเธอรีบกลับบ้าน ทุกวันเลยล่ะ ที่บ้านเธอเคร่งมากหรอ? พี่ชายของเธอจะกัดเธอหรือไง?”

“อืม” แอเรียนทำเสียงในลำคอ อันที่จริงมาร์ค เทรมอนต์ กลืน เธอเข้าไปได้ทั้งตัวเลยล่ะ

ทิฟฟานี่พูดไม่ออก และสงสัยเกี่ยวกับพี่ชายของเธอ เมื่อเห็นว่า แอเรียนจริงจังแค่ไหน ทิฟฟานี่ทำได้เพียงปล่อยแขนและปล่อย เธอไปเพราะเธอไม่อยากให้แอเรียนตกอยู่ในสถานการณ์ รําบาก

เมื่อออกจากมหาวิทยาลัยมาแล้ว ก่อนที่โซ่จักรยานของแอ เรียนหลุดอย่างกระทันหัน เธอก็มาได้ครึ่งทางแล้ว

เธอไม่รู้จะซ่อมมันอย่างไร จึงทำได้เพียงเข็นรถจักรยานนั้นไป หิมะตกหนักอีกแล้ว มือที่ไม่เคยได้รับการดูแลของเธอก็แตก เพราะความหนาวเย็นและแก้มของเธอก็แดงระเรื่อจากพายุ

แข็ง

ท้องฟ้ามืดลง แอเรียนกับมาถึงบ้าน ค่ำคืนที่หอบล้อมไปด้วย ความหรูหราของคฤหาสน์เทรมอนต์ที่ไม่สามารถบดบังความ วามของมันได้ มาร์ค เทรมอนด์ รักในความเงียบสงบ ดังนั้น สถานที่ตั้งจึงค่อนข้างไกลจากมหาวิทยาลัยเซาธ์ไลน์ อย่างไร ก็ตามถ้าไม่มีจักรยาน แอเรียนก็คงลำบากมาก

เมื่อเข้าประตูมา แมรี่ลากเธอไปยังห้องของพี่เลี้ยงเด็กและ ทำให้ตัวเธออุ่นด้วยการเปิดเครื่องทําความร้อน“เกิดอะไรขึ้น ทําไมเธอถึงกลับมาซาล่ะ หนาวมากด้วยใช่ไหม

ถ้าเธอคิดว่ามันยากที่จะคุยกับท่าน เดี๋ยวฉันจะไปคุยให้เองนะ แล้วเธอไม่มีเสื้อผ้าที่มันหนากว่านี้เลย แอเรียนถูมือที่ชาและเย็นของเธอเข้าด้วยกันและพรางตอบไป

เบาๆว่า “เขาให้เงินหนูแล้ว แต่หนูยังไม่ได้ใช้จ่ายอะไร

เธอคงจะรู้สึกผิดที่ใช้จ่ายเงินนั้น

แมรี่จิ้มที่หน้าผากของเธออย่างหงุดหงิด “ท่านให้เงินเธอ แต่ เธอไม่ยอมใช้ คืออะไรขนาดนี้เนี่ย หลายปีที่ผ่านมาตั้งแต่ เหตุการณ์นั้น ท่านไม่ได้ดูแลเธอไม่ดี ท่านกลับมาวันนี้และเธอก็ กลับมาช้าอีกครั้ง เขาต้องตามหาเธอแน่

มาร์ค เทรมอนต์ กลับมาแล้ว


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ