ตอนที่ 15 ตอบแทน

ตอนที่ 15 ตอบแทน

“โล่หวินหลานเจ้าจะทำอะไรแม่ข้า?”โล่วี่ปิงรีบเดินคิดจะตามเย่ห

วินไป

โล่หวินหลานขวางนางเอาไว้แล้วพูดว่า “คุณหนูใหญ่วางใจได้ หยินโล่ไม่เป็นอะไรหรอกวันนี้ข้ามีของขวัญมามอบให้คุณหนูรอง ด้วยคุณหนูใหญ่เจ้าดูให้ดีๆนะ

โล่หวินหลานมองไปที่โล่วี่เสว่ที่นั่งอยู่หน้ากระจกแล้วเดินตรง เข้าไปหาโลวี่เสว เห็นโล่หวินหลานกำลังเดินตรงมาก็นึกถึงตอน ที่ตัวเองโดนตบหน้านางพูดด้วยเสียงสั่นเครือว่า “โล่หวินหลาน เจ้า เจ้าอย่าทำอะไรเหลวไหลนะ ขากำลังจะแต่งงานกับหลิน อ๋องนะ”

“ข้ารู้คุณหนูรอง ข้ามามอบของขวัญให้เจ้า”โล่หวินหลานหยิบ ขวดยาพิษกับมีดสั้นวางไว้ที่หน้ากระจกแล้วพูดว่า “คุณหนูรอง เจ้าคงยังไม่รู้ว่าเจ้าแต่งงานให้กับคนแบบไหน? คุณหนูใหญ่เจ้ารู้ หรือเปล่า?”

โล่หวินหลานหันหน้ากลับมาเห็นโล่ปิงมองนางด้วยสายตาไม่ เข้าใจ โล่หวินหลานถอนหายใจแล้วพูดว่า “ที่แท้คุณหนูใหญ่ เองก็ไม่รู้หรอเนี้ยหลินอ๋องต้องการฝึกวิชามารก็เลยตัดไอ้นั่น ของตัวเองทิ้งไปตอนนี้เขากลายเป็นขันที่ไป
แล้วไม่สามารถร่วมหอกับใครได้อีกเรื่องนี้ท่านพ่อของเราก็รู้นะ”

โล่หวินหลานมองเห็นโล่วี่เสวตะลึงไปโล่วี่ปิงเองก็มีสีหน้าที่ หวาดกลัว

“ข้ายังได้ยินมาอีกนะว่า เพราะว่าหลินฮ่องตัดไอ้นั่นไปแล้ว ทำให้นิสัยเปลี่ยนไปเยอะมากเขาเปลี่ยนวิธีทรมานชายารองของ เขา มันน่าอนาถมากเลยนะพวกเจ้าลองคิดดูสิท่านอ๋องที่ไม่ สามารถร่วมห้องกับผู้หญิงได้ทรมานผู้หญิงจนร้องโหยหวนไป หมด”

โล่หวินหลานพูดพลางตบไปที่บ่าของโล่วี่เสว่แล้วพูดว่า “คุณ หนูรองเรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ตอนนั้นเจ้าให้ข้าเลือกของสอง อย่างนี้ เลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง วันนี้ถึงคราวที่เจ้าต้องเลือก แล้วล่ะในฐานะน้องสาวข้าก็ช่วยเจ้าได้แค่นี้

โล่วี่เสวปัดยาพิษกับมีดสั้นทิ้งลงพื้นแล้วพูดว่า “โล่หวินหลาน เจ้าโกหกเจ้าอิจฉาที่ข้าแต่งงานไปได้ดีกว่าเจ้า เจ้าอิจฉาข้าเจ้า ตั้งใจหลอกให้ข้ากลัว ข้าไม่เชื่อเจ้าหรอก”

โล่ปิงตามมาแล้วพูดว่า “นั่นนะสิ น้องสามเจ้าอย่าเสียเวลา เลยเราไม่เชื่อหรอกว่าหลินอ๋องจะตัดไอ้นั่นของตัวเอง”

“เหอะเหอะ”โล่หวินหลานหัวเราะมองไปที่สองพี่น้องแล้วถอนหายใจว่า: “ข้าเตือนพวกเจ้าดีๆ พวกเจ้าไม่เชื่อก็ตามใจ ข้า ได้ยินมาว่าเงินอ๋องมอบของขวัญหายากให้หลินอ๋องหลายชิ้นคิด ว่าคืนนี้หลินอ๋องคงร่วมหอกับพี่โดยที่พี่ไม่มีวันลืมเลยล่ะ ข้าพูด แค่นี้พี่รองมีความสุขมากๆ ล่ะกัน

“โล่หวินหลานทำไมเจ้ามันร้ายแบบนี้?”โล่วี่ปิงชี้หน้าโล่หวิน หลาน

โล่หวินหลานเบะปากแล้วมองไปที่โล่วี่ปิงส่ายหน้าแล้วพูดว่า “พี่ ใหญ่หากท่านยังอยากมีชีวิตต่อไปรีบไปจากบ้านตระกูลโล่ซะไม่ งั้นแม้แต่ศพเจ้าก็จะไม่มี

“เจ้า…….โล่ปิงพูดไม่ออกเลยทำได้แค่มอง โล่หวินหลานกัน หยิบยาพิษกับมีดสั้นแล้วยัดใส่มือโล่วี่เสว่า “คุณหนูรองเก็บเอาไว้ ให้ดี”พูดแล้วยิ้มแล้วก็จากไป

วันนั้นสองพี่น้องนี่ขู่จนโล่หวินหลานตัวจริงตกใจฆ่าตาย วัน นี้นางมาตอบแทนพวกนางสองพี่น้องแทนวิญญาณของนางทุก อย่างนี้ยังต้องขอบคุณโม่หาน

หากโม่ หานรู้ว่าแผนการของเขาเป็นไปตามที่โล่หวินหลานคิด ไม่รู้ว่าเขาจะกระอักเลือดตายหรือเปล่า?

ออกจากจวนโล่ โล่หวินหลานมองเย่หวินแล้วถามว่า “ไม่ตาย

ใช่ไหม?”
“ตามคําสั่งของพระชายาไม่ตายแล้วก็ตรวจไม่เจออะไรแต่ ก็เพียงพอที่จะให้ฮูหยินโล่เปิดปากไม่ได้ไปอีกสิบวันถึงครึ่ง เดือน”เย่หวินรับปาก

โล่หวินหลานพยักหน้าอย่างพอใจจากนั้นก็กลับจวนอ๋องไป พร้อมกับเย่หวิน พอลงจากรถม้าโล่หวินหลานก็เห็นรถม้าหรูคัน หนึ่งจอดอยู่หน้าจวนอีกทั้งยังมีองครักษ์จำนวนหนึ่งเฝ้าอยู่นอก จวนดูจากสถานการณ์แล้วน่าจะมีคนใหญ่คนโตมา

นางเดินเข้าไปกับเย่หวินเมื่อเดินมาถึงห้องโถงเห็นฉินหยิ่นเฝ้า อยู่ด้านนอกโล่หวินหลานก็เดินเข้าไปถามว่า: “ใครมาหรอ?”

ฉินหยิ่นทําความเคารพโล่หวินหลานแล้วพูดว่า “รัชทายาท ขอรับ รัชทายาทจะไปงานแต่งงานที่จวนหลินอ๋องขากลับผ่าน ทางก็เลยเข้ามาเยี่ยมท่านอ๋อง”

โม่ชิว! โล่หวินหลานรู้เรื่องรัชทายาทไม่เยอะได้ยินมาว่าเขา ร่างกายอ่อนแอตั้งแต่เด็กปกติไม่ค่อยออกจากจวน

“ในเมื่อรัชทายาทอยู่ งั้นขาไม่เข้าไปรบกวนดีกว่า “โล่หวิน หลานมองเข้าไปที่ห้องโถงกำลังจะเดินไปก็ได้ยินเสียงถ้วยน้ำชา ตกแตกแล้วก็ได้ยินเสียงรีบร้อนของโม่ หมิง

ฉินหยิ่นได้ยินเสียงก็รีบเดินเข้าไปในห้องโถง โล่หวินหลานแปลกใจก็เลยเดินตามเข้าไปแต่กลับเห็นไม่มีหมิงที่นั่งอยู่ บนรถเข็นกำลังถ่ายกำลังภายในให้กับชายชุดม่วง

“ท่านอ๋องเกิดอะไรขึ้น?”ฉินหยื่นถามอย่างไม่เข้าใจ

โม่ฉีหมิงสั่งบอกว่า “ไปตามหมอหลวงโจวมารัชทายาทอาการ กำเริบ

โล่หวินหลานเห็นสีหน้าของรัชทายาทซีดเซียวปากเริ่มเขียวก็ สงสัยแล้วถามว่า:”ช้าก่อนให้ข้าลองดูหน่อย

ฉินหมิ่นหยุดแล้วมองไปที่ไม่มีหมิง ไม่มีหมิงเงยหน้าขึ้นมา แล้วมองไปที่โล่หวินหลานแล้วเก็บมือกลับมาแล้วพูดว่า “เจ้าเข้า มาดู”