รักต้องฉ่ำ ตอนที่ 6

เมื่อได้อุปกรณ์ที่ต้องการ นกไม่รอช้าที่จะพาตัวเองมา นั่งอยู่บนโต๊ะปรุงอาหาร เธอถอดผ้ากันเปื้อนทิ้งอย่างไม่ ไยดี เพราะเวลานี้มันหมดประโยชน์แล้ว ก่อนจะบรรจง หยิบผักสลัดจากตะกร้าด้านข้าง และนำมาวางไว้บนจาน ของเธอ

ใช่… จานของเธอ จานใบใหญ่ที่อาร์ตเคยบอกว่าชอบ ล้างเหลือเกิน และในเวลานี้เธอจะใช้จานนี้เสิร์ฟสลัดผัด แสนพิเศษสุดที่เอร็ดอร่อยจนอาร์ตต้องขอกินซ้ำ พร้อม ทั้งให้อาร์ตช่วยล้างจานให้เกลี้ยงจนสะอาดทุกซอกทุก มุม

ผักสลัดถูกฉีกเป็นชิ้นขนาดพอคำ เรียงไว้บนจานจาก ธรรมชาติ ก่อนจะตามด้วยน้ำสลัดสีขาวข้นส่งกลิ่น หอมน่ากิน และจากสายตาของอาร์ตที่มองมาอย่างหน กระหายก็คือคำตอบว่าเขาหิวแล้วล่ะ

“พี่อาร์ตทำงานมาเหนื่อยๆ หิวหรือยังคะ” ถามพร้อม สายตาหลุบต่ำมองสลัดราดน้ำด้านล่าง

“หิวจ้ะ พี่หิวจะแย่…” อาร์ตตอบก่อนจะเลียไล้ปลายลิ้น ไปมาบนริมฝีปาก เขาทั้งหิว ทั้งเปรี้ยวปากจนอยากจะได้ เลียน้ำสลัดนั้นเสียให้หมด

“หิวก็มากินสิคะ กินให้หมด และล้างจานให้เกลี้ยงนะคะ” คำพูดเรียบๆ ใบหน้าไร้เดียงสา แต่ต้นขาที่อ้ากว้าง มันช่างขัดแย้งกันอย่างแรง

“ได้เลยทูนหัว พี่อาร์ตจะกินไม่ให้เหลือ จะล้างให้เกลี้ยง สะอาดหมดจดทุกซอกทุกมุม”

นกยิ้มพร้อมกับเอนกายลงนอนราบกับโต๊ะไม้เคลือบเม ลามีนดูสะอาดสะอ้าน เหมาะกับการกินอาหารบนนี้ รอ คอยให้อาร์ตมากินสลัดผักที่เธอปรุงใส่จานเอาไว้สำหรับ เขา

และเพียงอาร์ตแนบใบหน้าเข้าใกล้ หัวใจของเธอก็ สะท้าน เพราะทุกจังหวะของปลายลิ้นร้อนที่ค่อยๆ ตวัด เลียไล้น้ำสลัดให้คลุกเคล้ากับผักชิ้นเล็กๆ นั้น ไม่ต่างจาก อาร์ตกำลังทรมานเธอ

“ซี้ด… อื้อ… ซี้ด…”

อาร์ตยิ้มที่มุมปากเพราะเมียรักของเขากำลังส่งเสียงซื้ ดซ๊าดเป็นสัญญาณว่าเธอพอใจ และผัดสดที่คลุกเคล้า กับน้ำสลัดนี้ก็อร่อยมากจริงๆ ยิ่งเขาตวัดลิ้นเลียไล้สู่อุ้ง ปาก ก่อนจะกัดกินผักนั้นเบาๆ มันให้ทั้งความกรุบกรอบ และความหวานซาบซ่านปลายลิ้น

แต่เมื่อปลายลิ้นเลียไล้สู่ด้านล่างของจาน เขากลับพบ ความหวานที่มากยิ่งกว่า มันทั้งหวาน ทั้งมันลิ้นในทุกครั้งที่จ้วงแทงลงไป จนเขาต้องรีบกลืนกินผักสดด้านบน เสียให้หมด เพื่อจะได้ตวัดเลียไล้กลืนกินหยาดน้ำหวาน ด้านล่างนั้นให้มากขึ้นอีก

“ซี้ด… ซี้ด… โอว…ซี้ด…ซี้ด…

เสียงหวานของนกยังคงครางแผ่วราวกับเธอกินของเผ็ด ร้อนทั้งที่เธอนั้นไม่ได้เป็นคนกิน เขาต่างหากที่กำลังทํา หน้าที่นั้น ทว่าเสียงร้องซี้ดซ้าดนั้นกลับปลุกระดมความ กระสันของเขาให้ยิ่งพวยพุ่ง

“พี่อาร์ตขา… อูย… อร่อยมั้ยคะ อื้อ… โอว… พี่อาร์ตขา… อื้อ… อร่อยมั้ย…ซี้ด…”

ยิ่งเธอร้อง เขายิ่งจ้วงแทงปลายลิ้น ยิ่งเธอดิ้น เขายิ่งจับ ยึดจานใบใหญ่ให้แน่น เพื่อเลียเอาน้ำหวานออกมาให้ หมด

“โอว… พี่อาร์ตขา… อื้อ… ซี้ด… ซี้ด… เสียว… เสียวเหลือ เกิน อูย… พี่อาร์ตขา…

“อร่อยเหลือเกิน นกจ๋า นกทั้งหวาน ทั้งหอม หวานเหลือ เกิน หอม… หวาน… อืม…”

นกบิดกายดิ้นรนตามคำพูดของผัว เมื่อคำว่าหวานนั้น เริ่มต้นจากปลายลิ้นของผัวตวัดลงมา และคำว่าหอมก็เริ่มจากจมูกของผัวที่ซุกไซ้ลงมาเช่นกัน ต้นขาอ้าออก จากกันจนกว้าง เพื่อตอบสนองความหวานความหอม ตามที่ตัวเอ่ยบอก และเธอก็ได้รับความกระสันเสียวเป็น รางวัล

“ซี้ด… ซี้ด… พี่อาร์ตขา… โอว… เสียว…ซี้ด…”

อาร์ตละเลงปลายลิ้นไปทั่วรอยแยกของกลีบดอกไม้ ลากปลายลิ้นขึ้นลง ก่อนจะจ้วงแทงและกว้านวนจนนก ดิ้นพล่านไม่ต่างจากปลาถูกทุบหัว ในเมื่อเธออยากยั่วให้ เขาเลียไล้ เขาก็จะตั้งหน้าตั้งตาเลียจนเธอต้องร้องคราง ให้เขาหยุด

ความร้อนแรงของนกนั้นเขารู้ดี เพราะไม่เคยมีวันไหนที่ เขากับเธอไม่ได้ร่วมรัก เธอครวญครางบิดกายดิ้นรนให้ เขากระท่ากับเธออย่างหนักหน่วง เพราะความต้องการที่ มีอย่างมากล้น ซึ่งไม่ต่างกัน เขาก็อยากกระแทกกระทั้น ความแข็งแกร่งใส่โพรงดอกไม้ของเธอให้ยิ่งลึก นั่นเป็น เพราะเขากับเธอล้วนมีความต้องการทางเพศสูงด้วยกัน ทั้งคู่

นกเหมือนดอกไม้สีขาวบอบบางและบริสุทธิ์ เมื่อครั้ง แรกของเธอมาเจอกับคนจัดเจนเรื่องเซ็กซ์อย่างเขา ดอกไม้บอบบางจึงกลายเป็นดอกไม้สีทองไปโดยไม่ยาก เพราะเขาสอนให้เธออย่าอายในเรื่องเซ็กซ์
เขาและเธอเป็นผัวเมียกัน การแสดงออกในเรื่องเพศ ระหว่างผัวเมียคือสิ่งที่ช่วยสร้างความแนบแน่นในชีวิตคู่ และนกก็เชื่อฟังเป็นอย่างดี เธอจึงจัดเจนและขยันยั่วให้ เขาอยากไม่หยุด และเธอก็ทำได้ดีเสียด้วย

การร่วมรักระหว่างเขากับเธอจึงคล้ายเป็นอาหารที่ขาด ไม่ได้ หากไม่ได้กินก็คงหิวตาย ยกเว้นในยามที่เขาไม่ อยู่บ้านเท่านั้นที่จำต้องแยกจากกัน และเมื่อเขากลับมา ถึงบ้าน นั้นคือช่วงเวลาแห่งการทบต้นทบดอก ความหิว ทวีคูณตามวันที่ห่าง เขายิ่งต้องตอบสนองให้เธออิ่ม

ยิ่งรู้ว่านกร้อนแรงขนาดนี้ เขายิ่งต้องตอบสนองเธอให้ ถึงอกถึงใจ เพราะไม่อยากให้ความกระสันอยากนี้ไป ร้องอยู่ใต้ร่างของคนอื่น และเขาคงทนไม่ได้ถ้าเรือนร่าง อวบอิ่มนี้จะไปโลดแล่นอยู่บนแก่นกายของใคร มีเพียง เขาเท่านั้นที่จะทำให้นกครวญครางไม่ขาดปาก และใน วันนี้เขาจะสอนให้เธอใช้อุปกรณ์ให้เป็นทุกอย่าง

อะไรใกล้มือที่แก้ขัดได้ เขาก็จะสอนให้เธอใช้มันให้เป็น ประโยชน์ ในยามที่เขาไม่อยู่บ้านแล้วเธอเกิดอยากขึ้นมา เมื่อไร มันจะได้ช่วยดับความร้อนแรงนั้นจนนกไม่คิดจะ ไปร่านร้อนกับใคร