รักร้อนร้อยเสน่หา

รักต้องฉ่ำ ตอนที่ 5



รักต้องฉ่ำ ตอนที่ 5

เสียงรถยนต์ที่แล่นเข้ามาจอดที่หน้าบ้านทำให้นกคลื่ รอยยิ้ม ละมือจากผักที่กำลังล้างก่อนจะเช็ดมือพร้อมรีบ เดินออกมาจากในครัวโดยเร็ว จนลืมที่จะถอดผ้ากันเปื้อน ที่เป็นระบายลูกไม้ออกเสียก่อน และแน่นอนว่าเจ้าของ รถเมื่อได้เห็นหน้าเธอ เขาก็ยิ้มพร้อมอ้าแขนรอรับร่าง ของเธอที่โผไปให้เขากอดเช่นเดียวกัน

“คิดถึงเหลือเกิน” เสียงทุ้มเอ่ยแนบอยู่กับเรือนผมก่อนที่ จมูกจะสูดดมความหอม

“คิดถึงเหมือนกันค่ะ มากที่สุดด้วย”

นกตอบรับพลางแนบใบหน้ากับอกอบอุ่นของผัวมากขึ้น แค่ห่างกันไม่กี่ชั่วโมงเมื่ออาร์ตไปทำงานเธอก็คิดถึงเขา แทบแย่ แต่นี่ 2 วันแล้วที่อาร์ตไม่อยู่ เธอก็ใจจะขาดเสีย ให้ได้ เพราะอยากอยู่ในอ้อมกอดของเขาแบบนี้ไม่ห่าง อยากตื่นพร้อมๆ กันและหลับลงพร้อมๆ กันในทุกค่ำคืน แต่คงหวังให้เป็นแบบนั้นไม่ได้ เพราะงานของอาร์ตไม่ แน่นอน

เขาทำงานเป็นผู้จัดการฝ่ายส่งเสริมการตลาดของ บริษัทซ่อมบำรุงรถยนต์ยี่ห้อหนึ่ง ทำให้งานของอาร์ตนั้น ต้องเดินทางไปออกบูธ หรือไม่ก็ไปสาธิตสินค้าตามต่าง จังหวัดอยู่บ่อยครั้ง จังหวัดไหนที่ใกล้บ้านก็ดีหน่อย แต่ หากที่ไหนไกลทําให้ไปเช้าเย็นกลับไม่ได้ นั่นแหละคือวันคืนที่เธอต้องนอนเหงา และก็ทำให้เธอต้องแก้เหงา แก้… ด้วยปลายนิ้วของตัวเองอยู่เรื่อยมา

แต่เมื่อวานตลอดทั้งวันจนถึงค่ำคืน เธอใช้อย่างอื่น ทดแทนนิ้วไปเสียแล้ว คิดมาถึงตรงนี้ วาวน้ำตาก็วาบขึ้น มาเสียดื้อๆ ความผิด ความละอายแก่ใจแทรกซึมอยู่ใน ทุกอณูเนื้อที่ผิวกายของผัวรักสัมผัสผ่านลงมา

“หือ… นกร้องไห้ทำไมล่ะ ไม่ดีใจเหรอที่พี่กลับมา”

“ดีใจค่ะ ดีใจมากๆ เลย แต่นก… นก…”

“นกอะไรเหรอ”

“ก็นกคิดถึงพี่อาร์ตนี่คะ คิดถึงมาก พี่อาร์ตไม่อยู่ตั้ง 2 วัน นกนอนเหงาอยู่คนเดียว”

“ก็ลองนอนเหงากับคนอื่นสิ พี่เอาตายแน่”

“จริงเหรอคะ เอาตายจริงๆ เหรอคะ”

นกซุกหน้าลงหาอกแกร่ง กลิ่นกายของผัวที่กรุ่นจมูก มันทำให้อารมณ์ละอายของนกหมดไป เธอกำลังเกิด อารมณ์อื่นที่อยากให้ผัวรักทำให้เธอเดี๋ยวนี้
อาร์ตมองใบหน้าสวยที่แหงนขึ้นมองเขา สายตาและน้ำ เสียงนั้นทำให้เขาแปลคำว่า ‘เอา’ เป็นอีกอย่าง รอยยิ้ม กรุ้มกริ่มจึงผุดขึ้นที่มุมปากก่อนจะตวัดอุ้มร่างอวบอิ่มของ เมียรักขึ้นแนบอก ก้าวเดินเข้าสู่ด้านในของตัวบ้าน เพราะ สายตาของนกที่มองตอบมานั้นคือเธอ อนุญาตให้เขา ‘เอา’ เธอให้ตายจริงๆ

“จะเอาให้ตายเลย”

“รออยู่ค่ะ”

นกตอบรับซบใบหน้าอยู่กับอกของอาร์ต แต่เมื่อเห็น ห้องที่อาร์ตพาเธอเข้ามา นกก็เหลือบตามองเขาอย่างไม่ เข้าใจ

ในห้องครัว อาร์ตจับนกเปลื้องเสื้อผ้าออกทั้งหมด มี เพียงผ้ากันเปื้อนเป็นระบายลูกไม้เท่านั้นที่เธอสวมติด กายอยู่ ทำให้นกนึกสนุกจึงแกล้งท่าทีเป็นหันข้างล้าง ผักในอ่างต่อไป ขณะปลายหางตามองเห็นผัวรักกำลัง เปลื้องผ้าตัวเองเช่นเดียวกัน

นกแอ่นอกยกสะโพกในท่าทางที่คิดว่ายั่วยวนที่สุด ใน ยามนี้เธอไม่อายอะไรทั้งนั้น เพราะเรื่องเซ็กซ์ระหว่างเธอ กับอาร์ตเข้ากันได้ดีอย่างเหลือเชื่อ และเขาชอบเปลี่ยน ที่ทำรักไปตามที่ต่างๆ ในบ้าน ไม่เว้นแม้แต่ในห้องครัวนี้ และเธอก็ชอบยั่วเขาเสียด้วย ไม่อย่างนั้นคงไม่จงใจซื้อผ้ากันเปื้อนผืนนี้มาหรอก

อาร์ตมองส่วนเว้าส่วนโค้งของเมียรักด้วยความรู้สึกพลุ่ง พล่าน แก่นกายแข็งเป็นลำเตรียมพร้อมตั้งแต่เห็นสายตา ยั่วเย้านั้นแล้ว ยิ่งมาเห็นเธออยู่ในชุดเมดอย่างนี้ ยิ่งเพิ่ม ความเครียดขึงจนเขาปวดหนับไปหมด

ท่อนเนื้ออันแข็งแกร่งชี้ตรงไปยังเป้าหมายพร้อมกระดก หัวขึ้นลงไปมา มันอยากไปหาจุดหมายที่กำลังเบ่งบานรอ คอยจนเครียดไปหมดแล้ว แต่ยังก่อน กว่าที่เขาและนก จะเดินทางไปสู่จุดหมาย มันต้องมีอะไรที่มากกว่านั้น

อาร์ตเดินเข้าหาบั้นท้ายงอนงามที่ดูราวจะหันมาทางเขา อย่างจงใจอยู่บ่อยครั้ง ฝ่ามือลูบไล้สัมผัสไปบนผิวน้ำผึ้ง นวลเนียน ออกแรงกด ขยำ ขยี้อย่างมันเขี้ยว จนเจ้าของ บั้นท้ายนั้นหันมาค้อนแต่ก็ยังไม่ละมือจากผักที่ล้างน้ำอยู่ เธอทำเหมือนกับว่ามันน่าพิสมัยมากกว่าเขาซะงั้น แต่มีเห รอที่เขาจะยอม เมื่อเมียอยากยั่วเขาก็จะยั่วเธอบ้าง

“เอามานี่”

“เอ๊ะ! พี่อาร์ตอ่ะ มาแย่งนกทำไม นกกำลังจะล้างผัก อยู่นะ”
นกทําเสียงกระฟัดกระเฟียดซึ่งเต็มไปด้วยจริตจะกร้าน เพราะอาร์ตที่เดินเข้ามานั้นโชว์แตงล้านลูกโตมาด้วย และเขาที่เข้าไปแทนที่อ่างล้างผักก็กำลังลงมือล้าง อย่าง ไม่สนใจเธอ

เขาทำราวกับว่าผักในอ่างนั้นน่าล้างกว่าเธอ และเธอ ควรจะทำยังไงล่ะ จะยืนรอให้เขาล้างผักไปยั่วเธอไปจน เสร็จ หรือจะกลายร่างเป็นผักให้เขาล้างเธอเสียเอง และ สายตาก็ปะทะกับแตงล้านลูกเขื่องที่ผงกหัวทายทัก แค่ นั้นนกก็รู้ว่าเธอควรจะทำอย่างไร

นกเดินไปหยิบอุปกรณ์เสริมจากในตู้เย็นด้านข้าง จงใจ ก้มหยิบของเพราะมั่นใจว่าอาร์ตต้องมองมาแน่ และ เสียงน้ำล้างผักที่ไหลปะทะอยู่จุดเดียวก็ทำให้นกต้องยิ้ม เพราะอาร์ตคงจะมองดอกไม้ที่เบ่งบานจากทางด้านหลัง ของเธอจนลืมที่จะล้างผัก แต่ไม่เป็นไรหรอกเพราะผักที่ ล้างไว้นั้นมากพออยู่แล้ว


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ