บทที่ 9 ใครช่วยพวกเราไว้

เฉินเกอเล่าเหตุการณ์ในทันที

หลี่เจิ้นกั๋วรีบตอบรับทันที

“ใช่แล้ว พี่เจิ้นกั๋ว พี่รู้จักกับคนที่ชื่อหนิงผ่านหรือเปล่า? ครอบครัวเขาเปิดภัตตาคารที่ถนนการค้า! ”

นาทีนี้ เฉินเกอขมวดคิ้วแน่นด้วยความสงสัย

เดิมทีเขาก็ไม่ได้เป็นคนจิตใจเลวทราม

แต่หนิงผ่านนี้ ออกความคิดเห็นให้กลุ่มลู่หยาง สวี่ตง พวกเขามาแย่งหยางเสว่ไป ทั้งยังทำให้ตัวเองต้องอับอาย มากขนาดนี้

เฉินเกออยากรู้มากเลย สมมุติว่าวันหนึ่ง หาก หนิงผ่าน พวกเขากลายเป็นคนจน พวกเขาจะเป็นอย่างไร?

“หนิงผ่าน? ผมรู้จัก พ่อของเขาเป็นลูกน้องของผม ภัตตาคารร้านนั้น เป็นกิจการที่อยู่ภายใต้ชื่อของท่าน เขารุกรานท่านหรอ?”

น้ำเสียงหลี่เจิ้นกั๋วระมัดระวังขึ้นมา
ผ่านไปชั่วขณะ

หลี่เจิ้นถั่วพูดว่า : “คุณชายเฉินผมรู้แล้วว่าควรทำ อย่างไร ท่านวางใจได้เลย!

เฉินเกอไม่รู้ว่าลำดับต่อไปหลี่เจิ้นกั๋วจะจัดการอย่างไร เพราะแม้แต่เฉินเกอเองก็ยังไม่รู้เลยว่าตอนนี้ตัวเองเป็น อะไร

นี่เป็นครั้งแรกที่เฉินเกอใช้สถานะของตัวเองไปบีบบังคับ คนอื่น แม้ในใจจะแค้นมาก แต่หลังจากที่บีบบังคับแล้ว มักจะมีความรู้สึกไม่สบายในใจแปลกๆ

เฉินเกอไม่ได้คิดมากไปกว่านี้

หลังจากที่เก็บโทรศัพท์มือถือ ออกจากห้องน้ำ เดินกลับ เข้าไปในห้องสูท

แต่ว่าในห้องสูท ณ ตอนนี้เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่

เมื่อครู่นี้ จ้าวยีฟานหม่าเสี่ยวหนานพวกเธอต่างก็กำลังโทรศัพท์ ติดต่อเพื่อนๆที่ตัวเองสามารถติดต่อได้

เพื่อขอความช่วยเหลือวิธีแก้ไขปัญหา

ผลปรากฏว่าตอนนี้ หลี่เฟยหงวิ่งมาอย่างฉับพลัน

โค้งคำนับให้กับคนที่อยู่ในห้องสูท เพื่อแสดงการ ขอโทษที่ลึกซึ้ง!

ความเสียหายของตู้ปลาฮวงจุ้ย ก็ไม่ต้องชดเชยค่าเสีย

หายแล้ว

ทุกคนต่างก็มึนงงไปหมด

กระทั่งพวกเขาเห็นหนิงฝานเดินเข้ามา

ทุกคนต่างก็นึกขึ้นมาได้ทันที:

“พี่หนิงผ่าน พี่หรอ?”

ผู้หญิงกลุ่มหนึ่งถามด้วยความหลงใหล

ตัวหนิงผ่านเองก็ยังสงสัย อันที่จริงเมื่อครู่นี้เขาออก ไปแอบ แต่เมื่อเห็นหลี่เฟยหงวิ่งไปที่ห้องสูทด้วยความร้อนรน
เขาก็ตามเข้ามา

ผลปรากฏว่า กลายเป็นแบบนี้

หนิงผ่านไม่ได้บอกว่าที่จริงไม่ใช่ตนเอง

เพียงยิ้มแล้วพูดว่า : “พี่เฟยหงเป็นเพื่อนเก่าเพื่อนแก่ ของพ่อผม ไม่ใช่คนนอก!”

“อ๊าว! พี่หนิงผ่านสุดยอด!”

“พี่หนิงผ่าน หล่อมากเลย!”

ผู้หญิงกลุ่มหนึ่งต่างก็เป็นแฟนคลับของหนิงผ่าน

จ้าวยีฟานตอนนี้มองไปที่หนิงผ่าน มองตาขวางไม่หยุด

รู้สึกหลงรักในใจมากๆ

สรุปนี้เป็นหนึ่งในกิจการของถนนการค้าจินหลิง อยู่ถนน การค้าจินหลิงสถานที่แบบนี้ มีหน้ามีตาเหลือเกิน!

และในตอนนี้ ประตูของห้องสูทเปิดออก เฉินเกอเดิน เข้ามาจากข้างนอก
“ฮี คนไร้ความสามารถนี้ เห็นว่าไม่มีอะไรแล้วเพิ่งจะ กลับมา!”

ผู้หญิงทั้งหลายพูดและจ้องไปที่เฉินเกอ

จ้าวยีฟานยิ่งแสดงสีหน้าที่รังเกียจ

“เสี่ยวหนาน ฉันรู้สึกแปลกใจมาก เธอไปรู้จักกับคนแบบ นี้ได้อย่างไร?”

จ้าวยีฟานส่งเสียงฮ็อย่างเย็นชา

เฉินเกอเพิ่งจะรู้ว่า

หลี่เจิ้นกั๋วจัดการธุระเร็วมาก เมื่อครู่นี้หลี่เฟยหงวิ่งลงมา จัดการเรื่องนี้ให้จบลงได้ด้วยดี

ต้องจัดการแน่นอน ว่าไปแล้ว นี่เป็นกิจการของตัวเอง

แต่เมื่อเห็นสายตาที่ทุกคนมองมาที่ตัวเอง เฉินเกอก็ เข้าใจ ดูท่าแล้ว พวกเธอจะเข้าใจตัวเองผิด และคิดว่า เป็นผลงานของหนิงผ่าน!

อธิบาย?
เหอะเหอะ เฉินเกอคิดว่าไม่มีความจำเป็นหรอก

พูดตามตรง เดิมทีเขาเห็นจ้าวยีฟานสวยดี สวยมากเลย

จริงๆ

แต่ตอนนี้ เขาไม่มีความสนใจในตัวจ้าวยีฟานเลยสักนิด

ที่ช่วยเหลือในครั้งนี้ ก็เพราะเห็นแก่หมาเสี่ยวหนาน เท่านั้น

และอีกอย่าง แม้ตัวเองจะอธิบาย จะมีคนเชื่อหรอ?

เฉินเกอไม่อยากจะไปพูดเรื่องที่น่าเบื่อแบบนี้หรอก

“โอเค โอเค ในเมื่อเรื่องนี้ถูกแก้ไขแล้ว พวกเราเปลี่ยนที่ เที่ยวกันเถอะ? ครั้งนี้ผมเลี้ยง!”

เขามองไปที่จ้าวยีฟานและสาวสวยสองสามคนที่อยู่ข้าง

เธอ

“ดีเลยดีเลย!”

คนกลุ่มหนึ่งตอบกลับด้วยความดีใจ
จ้าวยีฟานก็ยิ้มเล็กน้อย

เมื่อเทียบกับสวี่ตงแล้ว เธอรู้สึกว่าหนิงผ่านไม่เพียงแค่ หล่อเท่านั้น ทั้งยังมีความบรรลุนิติภาวะ ที่สำคัญคือ วัน นี้จ้าวยีฟานถือว่า ได้เห็นผลประโยชน์ที่ได้จากการเข้า สังคม

การเข้าสังคมของหนิงผ่าน สุดยอดเหลือเกิน!

ส่วนหม่าเสี่ยวหนานกลับมีสีหน้าที่แย่และพูดว่า : “พวก เรายังจะไปเที่ยวอีกหรอ ใกล้จะ4 โมงเย็นแล้ว ฉันว่าสู้ พวกเรากลับกันไม่ดีกว่าหรอ…….

หม่าเสี่ยวหนานผ่านเรื่องราวเมื่อครู่นี้มา ทำให้ไม่มี อารมณ์แล้ว

หยางฮุยพยักหน้า : “อืม พวกเราไม่ไปแล้ว พวกนายไป เถอะ…….

ที่จริงกลุ่มเพื่อนในหอของเฉินเกอก็ค่อนข้างเสียความ รู้สึก

เดิมทีพูดกันไว้แล้วว่า อาศัยวันเกิดของเสี่ยวหนาน เชื่อมความสัมพันธ์กับสาวสวยของหอพักจ้าวยีฟาน
แต่ตอนนี้ เห็นได้ชัดว่าหอพักของพวกเขาเป็นส่วนเกิน ต่อหน้าทุกคน

“เหอะ เหอะ ก็ดี สถานที่ที่พวกเราจะไปหลังจากนี้ คาด ว่าทั้งชีวิตนี้พวกนายไม่มีโอกาสได้เข้าไปหรอก ส่วนชาติ หน้า ผมก็พาคนเข้าไปมากมายขนาดนี้ไม่ได้ ไม่ไปยังจะ เสียกว่า !”

หนิงผ่านจ้องมองไปที่หยางฮุยกับเฉินเกอพูดด้วยความ

เย็นชา

“หา? ไปไหนหรอ? อย่าบอกนะว่าไปโรงแรมของ ครอบครัวพี่หนิงผ่าน?”

ผู้หญิงกลุ่มหนึ่งเงยหน้าขึ้นมา

หนิงผ่านชูนิ้วขึ้นมาหนึ่งนิ้วแกว้างไปมา : “ไม่ใช่ คลับบัน เทิงเวินฉวนซาน? พวกเธอเคยได้ยินไหม?”

“คลับบันเทิงเวินฉวนซาน?”

จ้าวยีฟานหนังตากระตุกเล็กน้อย : “ก็คือส่วนหัวของ ถนนการค้าจินหลิง ที่นั่นเป็นวิลล่าบันเทิงที่รวมตัวของคน ร่ำรวย?”
หนิงผ่านพูดถูก สำหรับบางคน คาดว่าทั้งชีวิตก็อย่าหวัง ว่าจะได้เข้าไปที่นั่น!

จ้าวยีฟานฐานะทางครอบครัวก็ดีมาก ครั้งก่อนคุณพ่อ อาศัยญาติที่เป็นมหาเศรษฐีคนหนึ่ง จึงจะได้เข้ามาเปิดหู เปิดตาเช่นกัน!

คาดไม่ถึงว่า หนิงผ่านมีความสามารถแบบนี้อย่างคาด ไม่ถึง

“โอเคสาวสวยทั้งหลาย ผมไปเอารถมาก่อน ไปรอพวก เธอที่หน้าประตูนะ!”

หนิงผ่านกวักมือเรียกทุกคน จากนั้นก็เดินออกไป

วันนี้ สีหน้าของจ้าวยีฟานทำให้หนิงผ่านรู้สึกตกตะลึง จริงๆ

เป็นวิธีการจีบหยางเสว่ที่เขาสอนลู่หยาง ทุ่มด้วยเงิน เขาเชื่อว่า ไม่มีสาวคนไหนที่ทุ่มด้วยเงินแล้วจะจีบไม่

ติด

“เสี่ยวหนาน เธออย่าทำให้เสียบรรยากาศสิ เธอไม่ไป ใช่ไหม อย่างไรเสียวันนี้ก็เป็นวันเกิดเธอนะ เมื่อก่อนเธอเคยพูดไม่ใช่หรอ จะเร็วหรือช้าก็ต้องไปสัมผัสคลับ บันเทิงเวินฉวนซานสักครั้งไม่ใช่หรอ ตอนนี้มีโอกาสแล้ว!

จ้าวยีฟานดึงมือของหม่าเสี่ยวหนาน

“ใช่แล้ว พวกเราก็ไม่เคยไปวิลล่าเงินฉวน เสี่ยวหนาน ไปด้วยกันเถอะ วันนี้อาศัยเธอ! ไม่เป็นไร มีพี่หนิงผ่าน บนถนนการค้าจินหลิง เมื่อเกิดเหตุอะไรขึ้นเขาก็สามารถ แก้ไขได้ ความสามารถของพี่ฝานเมื่อครู่นี้เธอก็เห็นแล้ว นี่! ”

สวี่ตงยิ้มด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความหวัง

แต่หมาเสี่ยวหนาน ขมวดคิ้ว

“ที่ฉันคิดไม่ตกเลยก็คือเรื่องนี้! ยีฟาน เรื่องเมื่อครู่นี้ หรือ พวกเธอไม่รู้สึกแปลกๆสักนิดเลยหรอ? ”

จ้าวยีฟานขมวดคิ้วที่สวยงาม: “แปลกหรอ? หมายความ ว่าอย่างไร? เธอพูดเรื่องตู้ปลาฮวงจุ้ยหรอ”

“อืมอืม!” หม่าเสี่ยวหนานขมวดคิ้ว : “เมื่อกี้นี้ทุกคนต่างก็ เห็นชัดเจนแล้ว ท่าทางของหลี่เฟยหงก่อนหน้านั้นหยาบ แค่ไหน ไม่ไว้หน้าหนิงผ่านต่อหน้าผู้คนมากมาย ส่วนหนึ่ง ผ่านอยู่ต่อหน้าเขา เหมือนเด็กน้อย!”
“แต่ว่า ในระหว่างนั้นห่างกัน10นาที ท่าทางของหลี่เฟย หงเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่พลิกฟ้าพลิกแผ่นดิน! ทั้งยังเดินมาโค้งคำนับพวกเราด้วยตัวเขาเอง พวกเธอ ไม่รู้สึกสิ่งเหล่านี้ผิดปกติหรือ?”

หม่าเสี่ยวหนานพูดประโยคนี้ออกมา

ทันใดนั้นในห้องสูทเงียบลง

หยางฮุยพูด : “ถูกต้อง ผมก็รู้สึกแปลก หลี่เฟยหงคนนี้ ดูแล้วก็ไม่น่าจะยั่วยุ แม้ว่าพ่อของหนิงผ่านจะสุดยอด ขนาดไหน หลี่เฟยหงกับพ่อของเขามีความเสมอภาคกัน เวลาสั้นขนาดนี้เป็นไปได้หรอ ที่จะเข้ามาโค้งคำนับให้ พวกเรา?”

“ความหมายของพวกเธอคือ คนที่ช่วยพวก มีคนอื่นอีก

หรอ?”

จากที่พูดแบบนี้จ้าวยีฟาน ก็รู้สึกว่าเรื่องราวเมื่อครู่นี้ ไม่ ค่อยสมเหตุสมผลเท่าไหร่

เมื่อครู่นี้ เธอมัวแต่ชื่นชมบุคลิกของหนิงผ่าน ละเลย เรื่องราวนี้ทั้งหมด……..

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ