บทที่ 14 ทุ่มเงิน
ในขณะที่พวกลู่หยางกับสวีตงกำลังทำตัวกร่างในห้อง ถ่ายทอดสด
“ผิงผันส่งเรือสำราญระหว่างประเทศหนึ่งลำ!”
“ผิงผันส่งเรือสำราญระหว่างประเทศหนึ่งลำ!”
“ผิงผันส่งเรือสำราญระหว่างประเทศหนึ่งลำ!”
ส่งติดต่อกันถึงสิบลำ!
เรือสำราญระหว่างประเทศหนึ่งลำเท่ากับหนึ่งพันหยวน!
“ว้าว!!!”
หานเฟยเอ๋อที่อยู่ในห้องถ่ายทอดสดปิดปากตัวเองด้วย ความประหลาดใจ
“พี่ผิงผัน จุ๊บๆ! พี่ผิงผัน ฉันรักคุณ!”
หานเฟยเอ๋อส่งเสียงเชียร์
และสาวๆในหอพักทั้งหมดก็มองไปที่หน้าจอสาธารณะ
แค่นัดเดียวก็เป็นหมื่นแล้ว นี่มันเศรษฐีชัดๆ
จ้าวยีฟานและหยางเสว่ต่างตะลึงงัน
เคยได้ยินการหารายได้จากการถ่ายทอดสดมาบ้างแล้ว แต่เพิ่งเคยเห็นด้วยตาตัวเองในวันนี้
“พี่ผิงผัน คุณเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยเดียวกันกับพวก เราหรือเปล่า? อยู่คณะไหน?”
ในตอนนี้สาวสวยทั้งหลายก็เริ่มรุมเข้ามาถาม
ในเวลาเดียวกัน ลู่หยางและสวี่ตงที่อยู่ในห้องถ่ายทอด สดก็อ่อนกําลังลง
พวกเขาล้วนมีเงินหมื่นหยวน พวกเขาทุกคนมีเงินติดตัว กันคนละสองถึงสามหมื่นหยวนในการใช้ชีวิต
แต่จ่ายหนึ่งหมื่นหยวนภายในครั้งเดียวได้ คาดว่าเศรษฐี บ้านนอกผิงผันคนนี้คงคิดจะเอาคืนพวกเขาหลายเท่าตัว
คงกลัวว่าจะไม่ได้โอ้อวด!
ไม่ต้องพูดถึงความตื่นเต้นของหานเฟยเอ๋อ “ใช่แล้วพี่ผิง ผัน ฉันก็อยากรู้ว่าคุณเรียนคณะไหน?”
ผิงผัน: “ฉันอยู่คณะภาษาจีน!”
“อ๊ะ? คณะภาษาจีน? ไม่ใช่คณะเดียวกันกับพวกเรานี่!
“นอกเหนือจากลู่หยางกับสวีตงแล้ว มีใครเป็นเศรษฐีอีก
บ้าง?”
“ไม่เคยได้ยินนะ!”
สาวสวยทั้งหมดต่างประหลาดใจ
ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ วันหลังตอนอยู่ในคณะจะต้องแต่ง ตัวพิถีพิถันอีกหน่อย หากได้รับความกรุณาจากพี่ผิงผัน คนนี้ล่ะก็ จะทำอย่างไร?
“พี่ผิงผัน คุณอยู่ปีไหนคะ? ไม่ทราบว่ามีแฟนหรือยัง? ถ้ายังไม่มี ฉันแนะนำให้คุณได้นะ!”
ในตอนนี้หยางเสว่ก็อดไม่ได้ที่จะออกมาแสดงตัวสนทนา
ก่อนอื่นเธอก็ถือว่าเป็นสาวงามคนหนึ่ง
สูงยาวเข่าดี สวยแบบพิมพ์นิยม
ทั้งยังคิดเกี่ยวกับการสร้างรายได้จากการถ่ายทอดสด เพื่อคว้าเศรษฐีสักคนหนึ่ง จะได้เป็นการเตรียมตัวใน อนาคต
เธออดไม่ได้ที่จะถามอย่างสงสัย
ผิงผัน:
“ยังไม่มีแฟน!”
“ผิงผันส่งเรือสำราญระหว่างประเทศหนึ่งลำ!”
“ผิงผันส่งเรือสำราญระหว่างประเทศหนึ่งลำ!”
บูมบูมบูม
ห้าครั้งติดต่อกัน
หานเฟยเอ๋อแทบคลั่ง
ทุกคนในเหตุการณ์ต่างสูดลมหายใจด้วยความตกตะลึง
หานเฟยเอ๋อพูดด้วยความตื่นเต้น “พี่พิงผัน ถ้าคุณยัง ไม่มีแฟน ฉันหาให้คุณได้นะคะ พวกเราอยู่คณะเดียวกัน คุณเห็นสาวสวยๆพวกนั้นที่อยู่ข้างหลังฉันไหมคะ? แน่นอนว่ามีเฟยเอ๋อด้วย คุณสนใจคนไหนหรือเปล่า?”
หานเฟยเอ๋อรู้สึกเสียใจจริงๆที่เริ่มถ่ายทอดสดต่อหน้าผู้ หญิงสวยๆมากมาย
การแบ่งปันผู้ชายเป็นเรื่องที่น่าอึดอัดใจมาก
และการแบ่งปันเศรษฐีก็ทำให้หานเฟยเอ๋อไม่สบายใจ
เล็กน้อย
ยิ่งไปกว่านั้นเธอมองไปที่บัญชีผู้ใช้งานของผิงผัน หลัง
จากนั้นไม่นานก็ได้เป็นสมาชิกระดับสูงแล้ว
อธิบายอีกอย่างก็คือเขาเติมเงินอย่างน้อยหนึ่งแสน หยวน! ไอคอนนี้เป็นไอคอนที่ใช้เฉพาะ
ถ้าจะให้สะดวก ตอนนี้หานเฟยเอ๋ออยากจะถ่ายทอดสด ให้ผิงผันดูเป็นการส่วนตัว!
แต่ว่าผู้หญิงสวยๆก็ออกจะสวยเสียขนาดนี้ และผล เอฟเฟคยังคงยอดเยี่ยม
“พี่ผิงผัน บอกมาเถอะว่าคุณจะเลือกผู้หญิงคนไหนเป็น
แฟน?”
เฟยเอ๋อหยอกล้อ
“คนที่อยู่ข้างหลังเธอคนนั้นมีแฟนหรือยัง?”
ผิงผนพิมพ์ข้อความ
และคนที่อยู่ข้างหลังหานเฟยเอ๋อ แน่นอนว่าเป็นหยาง
เสว่
“อ๊ะ! ฉันฉันฉัน…คุณลองเดาดูสิพี่ผิงผัน?”
หยางเสว่กลืนน้ำลายด้วยความตกใจ
เธอคิดว่าลู่หยางอาจจะยังอยู่ในห้องถ่ายทอดสดนี้ ดัง นั้นจึงไม่ยอมเปิดเผยมากเกินไป
“ผิงผันส่งเรือสำราญระหว่างประเทศหนึ่งลำ!”
“ผิงผันส่งเรือสำราญระหว่างประเทศหนึ่งลำ!”
เขาส่งติดต่อกันอีกห้าครั้ง
ในขณะเดียวกัน ผู้จัดการของแพลตฟอร์มการถ่ายทอด สดก็ทราบถึงความร้อนแรงของห้องถ่ายทอดสดนี้ได้ ทันที เนื่องจากมีการใช้เรือสำราญระหว่างประเทศถึง 20 ลำติดต่อกันอย่างเข้มข้น
จึงมีการโปรโมตในหน้าแรกและมีเพื่อนร่วมสถาบันมา เข้าร่วมมากขึ้นเรื่อยๆ
ได้รับความนิยมถึงห้าพันคน
ในขณะนี้ผิงผันก็พิมพ์ไปว่า “ฉันไม่เดา บอกมาตรงๆ!”
หยางเสว่สูดลมหายใจเข้าลึกๆ หน้าเริ่มแดง “ฉัน…”
เธอแค่อยากจะกัดฟันและบอกว่าไม่มี
หานเฟยเอ๋อพูดด้วยความอิจฉา “ฮึ เธอมี สามีของเธอก็ คือลู่หยางคนที่เพิ่งส่งจรวดนั่นไง!”
หยางเสว่ยิ่งหน้าแดงพลางคิดเกี่ยวกับหานเฟยเอ๋ออยู่ ในใจ รอฉันกลับไปจะเปิดห้องถ่ายทอดสดให้ดูแล้วมาดูกันซิว่าใครจะได้รับความนิยมมากกว่ากัน
ผิงผัน : “คิคิ คนที่ส่งจรวดคนนั้นน่ะหรือ? ใช่แล้ว กระเป๋าที่อยู่ข้างตัวเธอน่าจะราคาแพงไม่เบา น่าจะสัก สามแสนกว่าใช่ไหม? มีคนเอาให้เธอหรือ? ดูแล้วคนคน นั้นน่าจะกระเป๋าหนักสินะ!”
หานเฟยเอ๋อยกกระเป๋าแอร์เมสขึ้นมา
“พี่ผิงผัน คุณคิดว่ากระเป๋าใบนี้สวยไหม?”
หานเฟยเอ๋อเริ่มอวดกระเป๋าต่อไป
ในเวลานี้จ้าวยีฟานยืนอยู่ข้างๆหานเฟยเอ๋อโดยไม่พูด
อะไร
“พี่ผิงผัน คุณเข้าใจผิดแล้ว คนที่ให้กระเป๋าใบนี้ไม่ได้ กระเป๋าหนักอะไรหรอก แต่เป็นคนกากเดนที่อยู่คณะ ภาษาจีนของพวกคุณ
พอได้ยินว่ามีคนเข้าใจผิดว่าเฉินเกอเป็นเศรษฐี
จ้าวยีฟานแทบจะทนไม่ได้จึงรีบเข้ามาอธิบายให้ชัดเจน!
“กากเดน? ถ้าในอนาคตเธอพบว่าคนที่ให้กระเป๋าไม่ใช่ คนกากเดนล่ะ? และเป็นเศรษฐีจริงๆ เธอจะทำอย่างไร? เธอรู้ไว้ด้วยนะว่าอย่ามองคนที่ภายนอก!”
ผิงผันพูด
จ้าวยีฟานพูด
“พี่ผิงผัน พี่พูดเป็นผู้ใหญ่มากๆ แต่คนคนนั้นเป็นพวก กากเดนจริงๆ! ส่วนกระเป๋านี่เรื่องมันยาว!
ไม่รู้ว่าทำไม แค่ได้พูดคุยกับเศรษฐีอย่างผิงผันคนนี้ใน การถ่ายทอดสดไม่กี่ประโยค
ในใจของจ้าวยีฟานก็มีความรู้สึกบางอย่าง
นั่นก็คือผิงผันคนนี้ค่อนข้างมีความเป็นผู้ใหญ่และหนัก แน่น แม้ว่าจะเป็นเศรษฐีแต่ก็ไม่ใช่ทายาทเศรษฐีประเภท ที่โง่เขลา
ถ้าสะดวกล่ะก็ จ้าวยีฟานอยากทำความรู้จักสักครั้ง
“ผิงผันส่งเรือสำราญระหว่างประเทศหนึ่งลำ!”
ส่งติดต่อกันอีกห้าครั้ง
เกิดเหตุการณ์สะเทือนขวัญอีกครั้ง
“พี่ผิงผัน เรามาแลกวีแชทกันเถอะ วันหลังเฟยเอ๋อจะ ถ่ายทอดสดให้คุณดูทุกวันเลยดีไหม?”
หานเฟยเอ๋อตื่นเต้นจนรีบพูดผ่านหน้าจอถ่ายทอดสด
แต่กลับไม่มีเสียงตอบรับจากผิงผันอีกเลย เมื่อดูอีกทีก็ เห็นว่าผิงผันได้ออกจากระบบไปเรียบร้อยแล้ว
หานเฟยเอ๋อถอนหายใจอย่างหดหู่ แต่วันนี้ก็ปิดยอดได้ ถึงสองหมื่นหยวนแล้ว
ทำให้หานเฟยเอ๋อตื่นเต้นเป็นอย่างมาก
ในขณะเดียวกันเด็กผู้หญิงหลายคนในหอพักก็ได้ ดาวน์โหลดซอฟต์แวร์ถ่ายทอดสดนี้ไว้แล้วเพื่อจะได้หา เศรษฐีอย่างผิงผันในห้องถ่ายทอดสดแบบหานเฟยเอ๋อ และพูดคุยกันแบบส่วนตัว
รวมถึงหยางเสว่ด้วยเช่นกัน…
หอพักชาย
เฉินเกอได้ยินสวีตงที่อยู่ห้องข้างๆตะโกนด่าเกี่ยวกับ เรื่องเงินๆทองๆไม่หยุด
เฉินเกอโยนโทรศัพท์ทิ้งลงข้างๆอย่างเกียจคร้านพร้อม กับรอยยิ้มขมขื่นที่ไม่อาจบรรยายได้ที่มุมปาก
แน่นอนตราบใดที่คุณมีเงิน ไม่ว่าจะพูดอะไรก็ล้วนถูก
ต้อง!
และตราบใดที่คุณไม่มีเงิน ไม่ว่าจะทำอะไรก็ล้วนน่า
รังเกียจ!
ผิงผันเมื่อกี้นี้ แน่นอนว่าเป็นเฉินเกอ
เมื่อเห็นลู่หยางกับสวี่ตงทำตัวกร่างอยู่ในนั้น ทั้งยังด่า เขาและเพื่อนร่วมหออย่างเสียๆหายๆ เฉินเกอจึงเติมเงิน เข้าไปหนึ่งแสนห้าหมื่นหยวน
เพื่อทำให้ทั้งสองคนนั้นหุบปาก
แต่ก็ยังได้ยินสวีตงยังคงสาปแช่งอยู่ห้องข้างๆ อาจเป็นเพราะความภาคภูมิใจได้พังทลาย ..
และเมื่อกี้นี้เขายังพยายามลองใจหยางเสว่อีกด้วย
ไม่คิดเลยว่าหยางเสว่จะทำให้เขาผิดหวัง ตั้งแต่ต้นจน จบเธอกลายเป็นเด็กผู้หญิงที่พิสมัยในความฟุ้งเฟ้อ
สุดท้ายแล้วเฉินเกอก็ตัดใจจากเธอได้แล้วจริงๆ! เนื่องจากความเหนื่อยล้า เฉินเกอจึงหลับต่อ
วันรุ่งขึ้น
เช้านี้ตอนตีห้าหยางฮุยและพวกเพื่อนร่วมหอกระโดด กำแพงและวิ่งกลับมาหลับที่หอพัก
เนื่องจากวันนี้ต้องเข้าเรียน หลังจากที่พวกเขากินข้าว
เช้าเสร็จแล้วก็รีบมุ่งไปยังตึกเรียน
“เฉินเกอ ฉันบอกให้หยุด!”
ทันทีที่ออกจากประตูทางออกของโรงอาหารก็ถูกผู้หญิง คนหนึ่งตะโกนเรียกอย่างเสียงดัง!
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ