บทที่ 7 ตี้หวางKTV

เฉินเกอส่ายหัวด้วยความเก้ๆกังๆ เล็กน้อย

ที่จริงเขาอยากจะแอบหมาเสียวหนานพวกเธอ

โดยเฉพาะจ้าวยีฟาน เธอเกลียดตัวเองขนาดนั้น ตัวเอง ก็ไม่อยากที่จะไปสนใจเธอ

“สวี่ตงเป็นคนเสนอให้พวกเรามาเที่ยวตี้หวางที่อยู่ถนน การค้าตรงนี้ ครั้งนี้นายหนีอีก พวกเราก็ไม่ใช่เพื่อนกัน แล้ว!”

หม่าเสี่ยวหนานพูดขึ้น

เธอเป็นผู้หญิงที่ห้าวมาก เธอไม่ได้มีความละเอียดลึกซึ้ง ขนาดนี้

คิดไม่ถึงเลยว่า เฉินเกออยู่ในสถานการณ์ที่เก้ๆกังๆ ไม่ ได้อยู่โลกเดียวกันกับพวกเธอเลยโดยสิ้นเชิง

แน่นอนว่า ที่พูดนี้เป็นอดีต

หม่าเสี่ยวหนานเห็นเฉินเกอไม่พูดไม่จา รีบพูดว่า “ไป เถอะ ไปสนุกด้วยกัน ฉันรู้ว่านายกลัวสวี่ตงว่านาย นาย วางใจได้เลย หากเขายังกล้าแกล้งนายอีก ฉันจะตะโกนใส่หน้าเขา!”

เฉินเกอยิ้มเล็กน้อย

หากปฏิเสธอีก คาดว่าหม่าเสี่ยวหนานจะโกรธแล้วจริงๆ

ช่างเถอะ อย่างนั้นก็ไปสนุกด้วยกันก็แล้วกัน หม่าเสี่ยวหนานดึงเฉินเกอไปที่หน้าประตูตี้หวางKTV

เฉินเกอมองดู นี่เป็นหนึ่งในกิจการที่เป็นชื่อของตัวเอง เมื่อก่อนเฉินเกอไม่กล้าพูด แต่ตอนนี้ เขาสามารถ เลี้ยง ได้แล้ว

“โห! คุณชายเฉินก็มาถนนการค้าจินหลิงหรอ? รู้ทาง หรือเปล่า รู้ไหมว่าที่ไหนสนุก? ผมจะได้แนะนำให้นาย รู้จักสักหน่อย!”

เพิ่งจะเข้ามาทักทายพวกกลุ่มประธาน

สวี่ตงก็แสร้งยิ้มแล้วพูด

“สวีตง นายหุบปากไปเลยนะ! ฉันเตือนอะไรนายไป แล้ว?”
หม่าเสี่ยวหนานตะโกนด้วยความเย็นชา

สวีตงยิ้มอย่างชั่วร้าย : “โอเค โอเค โอเค ผมรู้แล้ว อีก อย่าง ผมก็แค่หวังดี ถนนการค้าจินหลิงเป็นสถานที่ที่ คนรวยมาใช้จ่าย เฉินเกอจะมาเปิดหูเปิดตา ผมต้อง แนะนำเขาสักหน่อย หวังดีกับเขาจริงๆ!

ตอนนี้จ้าวยีฟานจ้องไปที่เฉินเกอแวบหนึ่ง

รู้สึกว่ามีเฉินเกอยืนอยู่ด้วยกัน ผู้คนเดินไปมาบนท้อง ถนน อายคนมาก

จึงรีบพูด: “พอแล้ว พวกเราเข้าไปกันก่อนเถอะ สวี่ตง นายจองห้องไว้แล้วหรอ?”

“จองเรียบร้อยแล้ว ผมให้เพื่อนของผมช่วยจองให้ ตาม

ปกติแล้ว เวลานี้ ตี๋หวางก็น่าจะเต็มแล้ว!”

สวี่ตงพูดขึ้นมาหนึ่งประโยคเป็นเหมือนเจ้าภาพ : “ตาม ผมมา!”

จากนั้นก็นำกลุ่มคนหนึ่งเดินเข้าไป

เฉินเกอมา KTV ครั้งแรก ข้างในค่อนข้างหรูหรา
ส่วนห้องที่สวี่ตงเลือกนั้น หรูหราและกว้างมาก อีกทั้งยัง

มีตู้ปลาขนาดใหญ่ที่มีแสงระยิบระยับ

หลังจากที่เข้าไป สาวสวยกลุ่มหนึ่งนั่งลงเป็นที่เรียบร้อย ส่วน เฉินเกอนั่งด้วยกันกับประธานหอกลุ่มหยางฮุย

ในตอนนี้คนที่ชอบร้องเพลงเริ่มปรากฏขึ้น ผลัดกันร้อง เพลง ไม่สนุกเลยสักนิด

สาวสวยที่นั่งอยู่แต่ละคนก็พูดคุยกันเสียงดัง ส่วนจ้าวยี ฟานนั่งไขว้ขา แกว่งขาขนาดเล็กที่ขาวผ่องไปมา

“ข้างในนี้เป็นปลาฮวงจุ้ยหรอ?”

เฉินเกอที่รู้สึกเบื่อก็มองไปยังปลาฮวงจุ้ยที่อยู่ในตู้ปลา

ด้วยความสงสัย

เมื่อก่อนเขาเห็นในหนังสือ ปลาฮวงจุ้ยแบบนี้นิยมอยู่ใน ฮ่องกงและบริเวณอ่าว

เพียงแต่ว่าเมื่อมองไป เหมือนจะต่างจากปลาฮวงจุ้ย ชนิดนั้นที่เคยเห็น!

ดังนั้นเฉินเกอถามหยางฮุยที่นั่งอยู่ข้างๆ
หยางฮุยพยักหน้า: “ชนิดนี้ต่างกับที่พบเจอบ่อยๆใน ฮ่องกง เป็นปลาฮวงจุ้ยที่ส่งมาจากฝั่งมาเลเซีย ราคาไม่ เบาเลย ครอบครัวใหญ่เท่านั้นถึงจะมี!”

และในตอนนี้ สวีตงได้ยินเฉินเกอกับหยางฮุยพวกเขา พูดถึงเรื่องปลาฮวงจุ้ย

ต้องเข้าใจว่า ห้องนี้เขาเป็นคนติดต่อมา

ทันใดนั้นก็ยิ้มแล้วพูดว่า : “คุณชายเฉินทำไมหรอ แม้ แบรนด์แอร์เมสนายยังรู้จักเลย ไม่รู้จักปลาฮวงจุ้ยราคา แพงชนิดนี้หรอ?”

ไม่พูดยังดีเสียกว่า เมื่อได้ยินแอร์เมส จ้าวยีฟานที่นั่งอยู่ ข้างๆขมวดคิ้วขึ้นมาทันที

คนยากจน…….

หวงเหมาที่อยู่ด้วยกันกับสวี่ตงมาตลอดก็ยิ้มแล้วพูดว่า : “ฮาฮา ปลาฮวงจุ้ยไม่มีของปลอมนะ มิเช่นนั้นแล้วเฉินเกอ จะต้องรู้จักแน่นอน ทั้งยังไปซื้อมันอีก!”

“ปลาชนิดนี้ไม่ได้เป็นเพียงแค่ปลาฮวงจุ้ยเท่านั้น ในเขต เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ยังเรียกมันว่าปลามงคล จะนำ ความโชคดีมาให้กับครอบครัว”
ตอนนี้จ้าวยีฟานเอ่ยปากพูด

“อ้า ยีฟาน มองไม่ออกเลย เธอรู้อะไรมากมายจริงๆ มี ความเชี่ยวชาญเหลือเกิน!”

เมื่อสวีตงได้ยิน ยกนิ้วโป้งให้จ้าวยีฟานขึ้นมาทันที

“นั้นมันแน่อยู่แล้ว เทพธิดายีฟานของพวกเราเป็นใคร จะเหมือนกับคนจนบางคนได้อย่างไร คนยากจน!”

เพื่อนหอพักเหล่านั้นของจ้าวยีฟานพูดด้วยความดูถูก

“ห้องสูทนี้แพงมากสินะ? เพื่อนของนายเก่งขนาดนี้เลย

หรอ?”

จ้าวยีฟานมองไปที่สวี่ตง รู้สึกตกตะลึงซ้ำเล่าซ้ำเล่า

ตอนนี้เธอมีความประทับใจต่อสวีตงในทางที่ดีมาก ถ้า หากปัดเป่าการดูหมิ่นผู้อื่นที่อยู่ในตัวสวี่ตงออกไปบ้าง มี ความบรรลุนิติภาวะมากขึ้นหน่อย ก็จะมีสิทธิ์ได้เป็นแฟน ของจ้าวยีฟาน

“ใช้ได้ ห้องสูทนี้เพียงแค่ค้าห้องก็4พันกว่า อาศัยความ สัมพันธ์ มิเช่นนั้นแล้วต่อให้รวยขนาดไหนก็ไม่สามารถ จัดให้ได้!”
สวี่ตงยิ้มด้วยความภูมิใจ

จากนั้นเหมือนฉุกคิดอะไรขึ้นมาได้ ตบไปที่หัวแล้วพูด ว่า : “ใช่แล้ว เธอไม่พูดผมก็ลืมไปเลย ผมบอกแล้วว่าเมื่อ มาถึงแล้วผมจะบอกเพื่อนผมคนนี้สักคำ”

พูดจบ สวีตงก็โทรศัพท์ไปหา

เฉินเกออยู่ข้างๆ นอกจากจะพูดคุยกับกลุ่มหยางฮุยแล้ว

โดยปกติทั่วไปก็จะอยู่ในความสงบ

แม้ว่าวันเกิดของหม่าเสี่ยวหนานครั้งนี้มีความคิดอยาก จะให้เพื่อนในหอพักทำความรู้จักกัน แต่เห็นได้ชัดว่า ผล การเชื่อมความสัมพันธ์ในครั้งนี้ ทั้งหมดอยู่ที่ตัวของกลุ่ม หอพักสวีตง

อย่าว่าแต่สวี่ตง หวงเหมานั้นใกล้จะกลายเป็นหนึ่งเดียว กับผู้หญิงเหล่านั้นที่อยู่ในหอพักของจ้าวยีฟาน

ทันใดนั้น ประตูห้องสูทก็เปิดออก

ผู้ชายที่แต่งกายด้วยชุดสูท รองเท้าหนังที่แวววับเดินเข้ามา
ผิวของเขาขาวมาก รูปร่างสูงมาก

เมื่อมองไปก็เห็นบุคลิกที่ดีมาก

“พี่หนิงผ่านนายมาแล้วหรอ!”

เมื่อสวีตงเห็นมีคนเข้ามา ก็รีบเข้าไปต้อนรับทันที

“เสี่ยวตง เป็นยังไงบ้าง พอใจกับห้องสูทนี้ไหม?”

“จะต้องพอใจสิครับ! พี่ฝานเป็นใคร!!”

สวี่ตงพูดอย่างมีความสุข

กลุ่มหวงเหมาก็เรียกพี่ฝานอย่างเคารพนับถือ

“เสี่ยวตง อย่ามัวแต่พูดเลย แนะนำเพื่อนของนายให้ผม รู้จักหน่อยสิ!”

ตอนนี้หนิงผ่านจ้องไปยังสาวสวยสองสามคนนั้นที่อยู่ใน ห้องสูท โดยเฉพาะจ้าวยีฟานที่หน้าตาและบุคลิกดีที่สุด หยุดอยู่ตรงนั้นหลายวิ

“อ่อ ผมลืมไปเลย ผมขอแนะนำให้ทุกคนรู้จักหน่อยนะ นี่คือหนิงฝาน เป็นเพื่อนผมตั้งแต่เด็ก ภัตตาคารหมิงหวางร้านนั้นที่อยู่ถนนการค้าจินหลิง ที่อยู่ข้าง มหาวิทยาลัยของพวกเรา ที่บ้านทำร้านอาหาร นั่นเป็น ของครอบครัว ผ่าน! มีรายได้เดือนละหลายสิบล้าน! ห้องสูทนี้ที่พวกเราได้มา เพราะคำพูดประโยคเดียวของพี่ ฝาน!”

สวี่ตงแนะนำด้วยความภูมิใจ

เมื่อได้ยินถึงตรงนี้ ผู้หญิงกลุ่มจ้าวยีฟานเงยหน้าขึ้นมา อย่างควบคุมไม่อยู่ จ้องมองไปที่หนิงผ่าน

ให้ตายเถอะ!

ต้องเข้าใจว่า ภัตตาคารที่สามารถเปิดในถนนการค้าจิน หลิงได้ ล้วนเป็นระดับ 6 ดาว

มีรายได้เหมือนน้ำไหลผ่าน

จ้าวยีฟานก็มองไปที่หนิงฝาน ดวงตาคู่งามอดไม่ได้ที่จะ หมุนไปมา

“เหอะเหอะ ทุกคนไม่ต้องฟังเสี่ยวตงพูดเพ้อเจ้อ ครอบครัวของผมก็แค่ค้ ายขนาดเล็กเท่านั้น สำหรับตี้ หวางKTVนี้ ผู้จัดการรู้จักกับพ่อผม ต่อไปทุกคนอยากจะ มาเที่ยว บอกผมสักคำก็ได้แล้ว! ”
หนิงผ่านพูดพร้อม ส่ายหัวแล้วยิ้มแห้งๆ

“พี่ฝาน พี่มีแฟนแล้วหรือยังคะ?”

ทันใดนั้น เพื่อนในหอพักคนหนึ่งของจ้าวยีฟานถามขึ้น

มา

ถามจบ ทุกคนที่อยู่ในห้องสูทก็หัวเราะออกมา

หนิงผ่านส่ายหัวยิ้มแห้งๆ จากนั้นก็หันไปที่จ้าวยีฟาน: “สวัสดีครับคนสวย ยินดีที่ได้รู้จักกับพวกเธอนะ!”

“สวัสดีค่ะ”

จ้าวยีฟานยิ้มเขินอายเล็กน้อย

จากนั้น สวี่ตงเริ่มแนะนำทีละคนทีละคนขึ้นมา

จนกระทั่งสุดท้าย สวีตงมองไปยังเฉินเกอที่นั่งอยู่ในมุม

ไม่พูดไม่จา

เขาชี้ไปที่เฉินเกอแล้วพูดว่า : “พี่ฝาน เขาก็คือเฉินเกอ!” หนิงผ่านกำลังจะยื่นมือไปจับมือกับเฉินเกอเมื่อได้ยินหนี้ หนังตากระตุกขึ้นมา

“ทีม? ก็คือเฉินเกอคนนั้นที่โดนสู่หยางตัวแสบนั้นแบ่ง แฟนไป แล้วยังไปส่งดูเร็กซ์ให้ลู่หยางหรอ?”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ