บทที่ 13 ปิงหยุน

หลิวหมิงหยวนได้พูดจากนั้นก็ได้หันหลังกลับ: “ฉันว่านะพรรค พวก เธอไม่ใช่จริงจังใช่ไหม หนี้สินก้อนนี้เดิมทีก็ไม่สามารถที่จะ ติดตามกลับมาได้ จะเข้าไปก็เป็นเรื่องที่ไม่เหมาะสมที่จะทำให้ อับอายได้ หากโชคไม่ดีก็อาจจะถูกตีหรือถูกด่าได้”

หานคงไม่มีคำพูด เห็นเขาจับไฟไม่วาง ข้ออ้างคือกินข้าวเที่ยง ล่วงหน้าไปก่อนหนึ่งก้าวแล้วค่อยจากไป

ในที่สุดหลิวหมิงหยวนก็ได้อยู่ในเวลาทำงาน ตามขึ้นมา ทำงานพร้อมทั้งยิ้มแล้วพูด ” เธอก็ฟังความแม่นยำของฉันไม่ ผิด ถึงอย่างไรล้วนแต่ก็ถูกไล่ออก ไม่ดีเท่ากับผ่อนคลายสบายๆ ไปกี่วันก็ยังสามารถที่จะมีเงินเดือนอย่างเอ้อระเหยอยู่หน่อย

ในระหว่างที่พูดนั้นทั้งสองคนก็ได้หาร้านอาหารง่ายๆร้านหนึ่ง

ช่วงบ่าย หลิวหมิงหยวนเพราะว่าลักษณะท่าทางของหานคง ทำให้เขาไม่สามารถที่จะถ่วงเวลาอยู่ในร้านน้ำชาต่อได้ เขาได้ เฝ้าดูอยู่ด้วยกันกับหานดงที่ด้านหน้าบริษัทโลจิสติส์กของเฉียว ลิ่ว พร้อมทั้งมีการบ่นโทษ

อากาศที่ร้อนมาก ทำให้นิ่งเฉยไม่ขยับ ก็เหมือนกับเอาตัวเอง

เข้าไปในที่นั่งอาหาร

หลิวหมิงหยวนรออย่างหงุดหงิด จึงได้เข้าไปที่ประตูบริษัทเพื่อ สืบข่าวสักหน่อย ตอนที่กลับมาก็ได้เดินไปด้วยส่ายหัวไปด้วย“ไปเถอะ ไปเถอะ คนวันนี้ไม่ได้มาบริษัท

หานคงได้ซื้อน้ำเปล่าสองขวด ทิ้งให้เขาหนึ่งขวด: “เธอไม่ได้

พูดว่าเขาชอบไปที่KTVหยินเหอเหรอ ฟ้าก็ใกล้มืดแล้ว รอเดี่ยว ค่อยไปดูๆ พนักงานติดตามหนี้สินก็ไม่ได้มีเวลาที่จำกัด ตอนเย็นไม่ต้อง

กลับไปรายงานที่บริษัท

กฎเกณฑ์นี้ก็ยังคงเป็นถังเช่นชิวที่ได้กำหนด ไม่กลัวว่า พนักงานจะหมดอาลัยตายอยากเอ้อระเหยไปวันๆ เพราะว่ากฎ เกณฑ์ในเวลาที่กำหนดหากว่าไม่สามารถติดตามหนี้สินได้ละก็ เงินเดือนก็จะมีการปรับให้เหมาะสม ไปไกลถึงไล่ออก และอีก อย่างถ้าติดตามหนี้ที่ต้องชำระกลับมาได้ก็จะมีการหักตาม เปอร์เซ็นต์ที่กําหนด

หานดงรู้มาจากปากของหลิวหมิงหยวน รุ่นอาวุโสคนหนึ่งมี เงินเดือนสูงสุดแตกไปถึงสามหมื่นแล้ว

ดังนั้นนอกเสียจากคือไม่สามารถติดตามทวงหนี้ได้ ไม่เช่นนั้น คนก็จะไม่มีทางเป็นอย่างหลิวหมิงหยวนเช่นนี้ได้ที่ทุกวันอยู่ใน หน้าที่แต่ก็เอ้อระเหยเล่นไพ่ไปวันๆ

หลิวหมิงหยวนได้ถูกหานดงคนที่มีลักษณะท่าทางจริงจังกับ การทำงานประเภทนี้ทำให้กลุ้มใจอย่างยิ่ง

แต่เมื่อทั้งสองคนได้ร่วมมือกัน เขาก็มักจะรู้สึกไม่ดีถ้าตัวเองจะกลับบ้านนอน
ภายใต้ความจนปัญญาจึงทำได้เพียงโบกรถสาธารณะเร่ง ตามไปกับหานดงด้วยกันที่KTVหยินเหอ

หานดงที่ได้สัมผัสกับหลิวหมิงหยวนมาตลอดทั้งวัน กลับได้มี

ความรู้สึกดีขึ้นมาแล้ว

ความคิดของคนนี้นั้นรอบคอบมากสามารถมองออกมาได้ และก็เป็นแบบที่ค่อนข้างที่จะมีจิตใจที่จงรักภักดี

ไม่เช่นนั้น หานดงที่เป็นแค่คนใหม่คนหนึ่งที่ได้ทำตัวมีบทบาท หลักโน้มนำควบคุมงานขนาดนี้ ถ้าเปลี่ยนเป็นคนหมู่มากก็คงจะ โกรธเคืองไปนานแล้ว

KTVหยินเหอ มีสิ่งปลูกสร้างทั้งหมด6ชั้น ครอบครองสัดส่วน พื้นที่ประมาณ3000กว่าตารางเมตร

ระยะห่างที่ไกลที่สุดสามารถเห็นถึงบนตัวอาคารไปจนถึงส่วน ที่เปล่งประกายระยิบระยับ หยินเรือสองคำที่บางครั้งก็ปรากฏ รางๆบางครั้งก็ปรากฏชัดระยิบระยับซึ่งเป็นพลังที่ออกมาจาก วัตถุ

ตรงประตูเป็นลานจอดรถลานหนึ่งที่ใหญ่มาก ตอนนี้ฟ้าเพิ่งจะ มืด ในลานจอดรถก็ใกล้จะมีรถห้าสิบถึงหกสิบคันจอดแล้ว รถปี เอ็มดับเบิลยู รถเบนซ์ อื่นๆ เครื่องหมายของรถล้วนแต่ก็ไม่ได้ สะดุดตาอยู่ในนั้นแม้แต่นิดเดียว โดยเฉพาะอย่างยิ่งคือรถคอน เวอร์ทิเบิล ซูเปอร์คาร์กี่คันนั้น เมื่อมองขึ้นไปแล้วก็ดูเหมือน สาธารณะมาก
หานคงได้เดินตามหลิวหมิงหยวนเข้ามารอคอยอยู่ที่ด้านหนึ่ง ของนอกประตูลานจอดรถหยินเทอ

เพิ่งจะทํางานในช่วงเวลากลางคืน ก็รวมเป็นเวลาสับเปลี่ยน หมุนเวียนตอนเช้าและตอนกลางคืน เสื้อผ้าเครื่องแต่งกายต่างๆ นานาที่สวมใส่อย่างมีเกียรติยศ สิ่งที่เห็นจากภายนอกที่สวยงาม ของท่าทางที่สวยยั่วยวนของกระเป๋ามียี่ห้อที่สะพายอยู่ตรงไหล่ ของเด็กผู้หญิง ที่บางทีก็เดินออกไปทางด้านนอก หรือบางทีก็ เดินเข้าไปด้านใน

เหมือนเป็นการชมดอกไม้ป่าบนชายฝั่งที่ได้ค่อยๆดึงดูดนัก ท่องเที่ยว ในสายตาของหลิวหมิงหยวนก็ได้ล็อกไปอยู่ที่ผู้หญิง พวกนั้นราวกับว่ามีแสงสว่างไสวอยู่หน่อย

“ดงจี่ คนพวกนี้ล้วนแต่เป็นเจ้าหญิงในที่นั่งพิเศษของหยินเห อมองไปที่ขาคู่นั้นที่เต็มไปด้วยคราบเหงื่อ แม่เจ้าก็ช่างยาว จริงๆ……

ไปไม่ถึงที่ที่หนึ่ง ก็ไม่สามารถที่จะเข้าใจอย่างซาบซึ้งถึงชีวิต อีกแบบหนึ่ง

ตอนที่หานดงอยู่ในกองทัพเพื่อฝึกซ้อม ก็มีการกำหนดภารกิจ สองจุดบนเส้นทางหนึ่ง เวลาระหว่างที่อยู่ที่ดงหยางเขาก็ได้ ทำงานกลับบ้าน ก็เป็นภารกิจ2จุดบนทางเส้นหนึ่ง

แต่ไหนแต่ไรมาก็ไม่เคยคิดมาก่อน ชีวิตของคนอื่นควรจะเป็น ยังไง?

อีกทั้งที่นี่ก็ทำให้หัวใจของเขาที่สงบเงียบเหมือนดั่งสายน้ำเป็นคลื่นลูกใหญ่ที่ลุกขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

รถหรูหรา ผู้หญิงสวย ใช้เงินเป็นเบี้ย

“คนนั้น คนนั้น!”

ในหัวของหานคงกำลังคิดมากและจุกจิก จากที่ได้ยินหลิวหนึ่ง หยวนพูดและก็ได้เห็นถึงโลกใหม่ก็เหมือนกับว่าได้มีเสียงอึกทึก ครึกโครมดังขึ้นมา

เขามองคล้อยตามไปก็เห็นถึงคนหนึ่งที่ได้ใส่ชุดกระโปรงรัด สะโพกสีดำ เป็นผู้หญิงที่น่าจะมีส่วนสูงประมาณ170เซนติเมตรที่ เพิ่งจะจอดรถลงมาตรงข้างทาง

สัญลักษณ์ของรถคือออดี้ เป็นรถสปอร์ต

แน่นอนว่าสิ่งที่ดึงดูดคนไม่ใช่รถ แต่เป็นผู้หญิง

แค่สายตาแรกหานดงก็รู้สึกถึงขาคู่ที่ขาวได้สัดส่วนตรงดิ่ง อย่างกับปาฏิหาริย์ของเขาแล้ว แม้จะมีระยะห่าง ประมาณ10เมตร แต่ก็สามารถรู้สึกถึงเสน่ห์ของผู้หญิงที่ได้โจมตี เข้ามา

กระเป๋าสะพายที่มีรูปแบบเหมือนกับLVที่มีลักษณะเรียบง่ายที่ สวยหยาดเยิ้มรวมเข้าด้วยกัน บนช่วงแขนก็เป็นเสื้อปาดไหล่ที่

เปิดออกมา

พร้อมกับการเดินก็เหมือนกับมีสีสันแวววาวในตัวเองที่แข็ง แรงทำให้สายตาของผู้ชายทุกคนได้ถูกดึงดูดมาที่บนตัวของเขา
ระหว่างที่ทานดงกับหลิวหมิงหยวนเดินผ่าน ผู้หญิงก็ได้ใช้ ตามองมาที่ทั้งคู่ หลังจากนั้นก็ทำเหมือนพวกเขาเป็นอากาศแล้ว

อีกทั้งบนตัวของเธอก็มีกลิ่นที่ทำให้คนดมแล้วยากที่จะหลับลง

ได้อีกทั้งกลิ่นกลับยังคงตลอดเหมือนเดิม

หลิวหมิงหยวนพูด: “เยสเข้ ผู้หญิงพวกนี้ก็ชั้นหนึ่งจริงๆ ถ้าผม มีเงิน ก็จะไม่เสียดายเงินจะต้องขึ้นเธอสักครั้งหนึ่ง

หานคงก็ประหลาดใจในรูปโฉมนิสัยเฉพาะตัวของผู้หญิงเซ่น กัน แต่ถึงอย่างไรเสียเขาก็มักได้เห็นพี่น้องของเซี่ยเมิ่ง พลังของ ความต้านทานก็มีสูงขึ้นอยู่มาก

ได้ยินถึง ในคำพูดของหลิวหมิงหยวนมีความหมายแฝงจึงอด ที่จะถามไม่ได้ “เธอก็เป็นพนักงานทำงาน?

“อืม หยินเรือมีตัวเอกคือเงินปิงหยุน ได้ยินมาว่าไม่เคยที่จะ ออกมาหน้าเวที ดื่มเหล้าก็ดื่ม ในราคา2000ขึ้นไป เท่านั้น…….เลินเล่อ ชีวิตนี้หากว่าสามารถที่จะดื่มสักรอบนอนสัก ตื่นกับเขาได้ก็นับว่าไม่เสียแรงเปล่าในชีวิตนี้แล้ว

เงินปิงหยุน?

หานดงได้อ่านชื่อนี้แล้ว หลังจากนั้นก็ได้โยนไว้หลังหัว

มาที่นี่ก็เพื่อทํางาน ไม่ใช่เพื่อมองผู้หญิง เวลานี้ในใจของหานดงก็ได้ไตร่ตรองพิจารณาอย่างเข้าใจ เขามองไปรอบด้าน “เธอว่าเฉียวลิ่ววันนี้จะมาไหม?”
หลวหมิงหยวนส่งเสียงฮึดฮัดไม่พอใจสองเสียง: “จะต้องมา

“มีมูลฐาน?”

“เมื่อเฉียวลิ่วจี่ได้พบเสิ่นปิงหยุนก็ได้ตามเหมือนสุนัขเห็น ถึง วันที่เสิ่นปิงหยุนทำงาน เขาจะต้องมาถึง

“เยสฟอง ไม่รู้ว่าเงินปิงหยุนได้ถูกเฉียวลิ่วจัดการขึ้นเตียง หรือยัง….…. ”

เป็นไปตามคาด น้ำเสียงของเขาหล่นออกมาไม่นาน รถธุรกิจ เมอร์เซเดสเบนซ์สีดำคันหนึ่งก็ได้ขับเข้ามาจากที่ไกล เข้าไปจอด ในลานจอดรถแล้ว

ประตูรถเปิดออกเป็นผู้ชายคนหนึ่งที่ใส่เสื้อยืดลายดอกไม้ รูป ร่างอ้วนท้วมใส่กางเกง7ส่วน ข้อมือก็ได้สวมใส่พวงลูกปัดลูก ประคำหนาเท่าไข่นกพิราบเดินลงมาก่อน ที่ด้านหลังก็ยังมีชาย หนุ่มที่แต่งตัวเป็นทางการสองคนติดตามดูเหมือนว่าจะเป็นลูก น้อง

หานดงไม่เคยพบเฉียวลิ่วมาก่อน แต่เมื่อดูจากปฏิกิริยา โต้ตอบของหลิวหมิงหยวนแล้ว ก็คือผู้ชายคนนั้นที่ได้ใส่ลูก ประค่านกพิราบ

สำหรับคนที่มีคำร่ำลือมานานคนนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะมองไป

เพื่อสำรวจอย่างละเอียด อายุประมาณ40กว่าปี มีเส้นผมบางตา มีรูปร่างอ้วนท้วม อีก

ทั้งมีเค้าหน้าที่เหลี่ยมและใหญ่
ดูรวมๆแล้วก็คือหัวหน้าที่เอ้อระเหยไปวันๆ

ต่างคนก็ต่างมีลักษณะนิสัยกันคนละแบบ ถ้าให้เฉียวลิ่ว คนนี้ ไปแสดงหนังเป็นคนชั่วก็น่าจะไม่ต้องแต่งหน้าเลยสักนิด

ในเวลานั้นหานคงก็คิดที่อยากจะเข้ามากั้นขวางคนลงมา แต่ ก็ได้ถูกหลิวหมิงหยวนดึงไว้แน่น “ฉันว่าความกล้าของเธอมีมาก แค่ไหนกันแน่ ตอนนี้เขากำลังต้องการที่จะใช้จ่ายเงิน ถ้าเธอ เข้าไปมันก็จะเป็นเพียงไปกวาดอารมณ์ของเขาเท่านั้น รอหน่อย รอเขาเที่ยวสนุก ดื่มจนพอแล้ว พวกเราค่อยเข้าไปพูดเรื่องเงิน

“อย่างนั้นจะต้องนานแค่ไหน?”

“คนที่เป็นหนี้อยู่คือผู้ชายที่ทรงอำนาจ คนที่ทวงหนี้อยู่คือ หลานชาย รอเถอะ! ถึงอย่างไรพรรคพวกก็เป็นคนฉลาดคนหนึ่ง วันนี้ก็ตั้งใจทำงานสักครั้ง

หานดงล้วง โทรศัพท์มือถือออกมาดูก็เพิ่งจะสองทุ่ม คาดว่าถ้า

รออีกหน่อยนี้ก็น่าจะประมาณสี่ถึงห้าชั่วโมง

จากนั้นเสียง โทรศัพท์ก็ได้ดังขึ้นมาพอดิบพอดี หานคงรีบเดิน ไปรับที่ด้านหนึ่ง เป็นเซี่ยหลงเจียงที่ได้โทรศัพท์เข้ามา

น่าจะเป็นเรื่องที่เซี่ยเพิ่งคิดต้องการที่จะหย่าขาดที่ได้ถูกกงชิว หลิงเปิดโปงไปจนถึงเซี่ยหลงเจียงที่นั่นแล้ว

ต่อพ่อตาคนนี้หานดงนั้นได้ให้ความเคารพด้วยใจจริง

บุคลิกดีที่ไม่ขาดแคลนความฉลาดเฉียบแหลม สายตาที่มอง ผู้คนสามารถเรียกได้ว่าเป็นสายตาที่โหดร้ายทารุณ
ความทรงจำของเขาที่ลึกที่สุดก็คือได้ไปดื่มเหล้าด้วยกันกับ พ่อตาในการดื่มเป็นเพื่อนลูกค้า การพบกันครั้งแรกเซียหลง เจียงนั้นได้อ่านลักษณะนิสัยและความชอบของฝ่ายตรงข้ามออก มาจากรายละเอียดเล็กๆน้อยๆ

ตลอดจนระหว่างที่พูดคุย หานคงก็รู้สึกเหมือนกับได้เข้าเรียน วิชาหนึ่ง ซึ่งเป็นวิชาที่เกี่ยวข้องกับมนุษยสัมพันธ์การคบค้า สมาคม

แน่นอน สิ่งที่สำคัญยิ่งกว่าก็คือเซี่ยหลงเจียงนั้นดีต่อเขามาก

มันคือประเภทนั้นที่มีความเมตตาอย่างแท้จริง ทุกครั้งที่เซี่ย หลงเจียงอยู่นั้น ที่บนโต๊ะอาหารหากว่ามีคำพูดที่มุ่งไปยังหานดง แม้แต่น้อย เขาก็จะต้องเปิดปากพูดช่วยหานดง จนทะเลาะขัด แย้งกับเซียเมิ่ง แต่ไหนแต่ไรมาเซียหลงเจียงก็ล้วนแต่มีสายตาที่ พูดตำหนิเซียเพิ่งด้วยน้ำตาคลอเบ้า อย่างไม่มีการไว้หน้าและไม่ ถามความผิดถูก