บทที่ 1 ภรรยาน้อยที่เมาเหล้า

“ไสหัวไป อย่ามาแตะต้องตัวฉัน

มือของหานคงถูกสะบัดออก เขาก็เลยขมวดคิ้วมองไปทางผู้ หญิงเซไปเซมาที่อยู่ตรงหน้า

นี่คือภรรยาของเขาเซี่ยเพิ่งในวันที่เพิ่งแต่งงานใหม่นี้ ระหว่าง งานเลี้ยงไปดื่มเหล้าเหมือนเป็นบ้า ตอนนี้แค่เดินก็จะเป็นปัญหา แล้ว

“อีเหี้ย!

หลังจากที่เมาเธอก็ยังอยู่ในสภาพที่ดูสูงส่ง หานคง ทนไม่ไหว ก็เลยแอบด่าในใจ

ค่าเป็นส่วนที่ด่า เห็นเธอล้มลงบนพื้น หานคงก็รีบไปพยุงตัว

เธอชน

ตอนนี้เซี่ยเพิ่งยังมีสติอันน้อยนิดเหลืออยู่ ขัดขืนอยู่และด่าทอ ด้วยถ้อยคำที่ฟังไม่รู้เรื่อง “หาน หานคงห่างจากฉันไกลๆ ฉันไม่ ชอบคนอย่างนายที่ทำได้ทุกอย่างเพื่อเงิน…..ก็แค่เงินไม่กี่ สตางค์ก็ยอมมาเป็นลูกเขยที่มาอยู่ในบ้านฝ่ายหญิง? ถ้า ถ้า ไม่ใช่เพราะพ่อฉันบังคับ ฉันไม่อยากจะเหลวมองนายด้วย

มารดาถึง เมาแล้วยังไม่หยุดด่ากูอีก
เซี่ยเพิ่งน้ำหนักไม่มาก คงไม่ถึง50กิโลกรัม ร่างกายอ่อนโยน อุ้มไว้ในอ้อมกอดเหมือนไม่มีกระดูก

ที่เขายอมมาเป็นลูกเขยที่มาอยู่บ้านฝ่ายหญิง นอกจาก ตอบแทนบุญคุณแล้วยังมีอีกอย่าง นั่นก็คือเขาหลงเสน่ห์เซียเม็ง แล้ว

พูดถึงภรรยาคนนี้ของเขาแล้ว นั่นคือสาวสวยที่ดังในเมืองดง

หยางมาก คนที่มาจีบก็นับไม่ถ้วน

รวยสวยเทียบกับตัวเธอแล้วธรรมดามาก เธอมีขาที่ยาวเรียว องค์ประกอบหน้าที่สวยเหมือนแกะสลัก โดยเฉพาะผิวพรรณของ เธอที่ขาวเนียน ไม่ต้องแต่งหน้าก็เปล่งประกายได้

ที่สำคัญคือมีเงินด้วย ขับรถBMWE8สีแดงไปทำงานทุกวัน ดึงดูดสายตาที่สุด

ได้ผู้หญิงแบบนี้เป็นภรรยาเหมือนเป็นเรื่องที่มีศักดิ์ศรีมาก

ที่จริงไม่ใช่แบบนั้น หลังจากที่จดทะเบียนสมรสกับเธอ เขาไม่ เคยแตะต้องแม้กระทั่งนิ้วมือของเธอ ไม่ใช่เพราะไม่อยาก แต่ เป็นเพราะทุกครั้งที่เขามีความคิด เซี่ยเพิ่งก็ทำตัวเหมือนสิ่งโตที่ กำลังโมโห เบาๆ ก็จะว่าเขาคางคกขึ้นวอ หนังก็จะลงมือที่เขา รวมถึงเขาเป็นฐานะที่มาอาศัยอยู่ในบ้าน ยิ่งทำให้เขาไปไม่รู้ เท่าไหร่ ก็เลยจะต้องทนไว้ ในใจคิดอยู่ว่าสักวันจะได้เป็นอย่างที่ คิด

“หานดง นายว่าสิว่าทำไมนายถึงยอมแต่งงานกับฉัน นายเอง ก็รู้ว่าฉันมีคนที่ชอบอยู่แล้ว…….. และในตอนนี้เซียเพิ่งก็เริ่มพูดมาอีกแล้ว

หานคงรู้สึกไม่พอใจมาก ใครจะรู้ว่าเธอชอบคนอื่น ถ้าจะบอก

ว่ารู้ก็เพิ่งรู้วันนี้ ระหว่างที่ร่วมงานเซี่ยเพิ่งเหมือนจะเห็นผู้ชายที่ ใส่เสื้อสูทคนหนึ่ง จากนั้นก็เริ่มดื่มหนัก ตอนที่กำลังหงุดหงิดอยู่ ก็มีเสียงหายใจดังขึ้นจากหน้าอก

เซี่ยเจิ่งนอนหลับแล้ว

หานคงถอนหายใจ

หานคงถอนหายใจ เปิดประตูรถจากนั้นเอาตัวเธอไว้ที่เบาะ หลังและขับไปทางโรงแรม

ไปถึงที่ห้อง หลังจากที่เขาเอาตัว เซียเพิ่งไว้บนเตียงก็มีเหงื่อ เต็มตัวแล้ว

หานคงไม่ใช่สุภาพบุรุษอะไร แต่ก็ไม่ชอบฉวยโอกาสผู้อื่น

ตอนฝ่ายตรงข้ามอันตราย

แอบหยิกที่ขาของตัวเอง ความเจ็บปวดที่เจ็บแสบถึงหัวใจ ทำให้เขามีสติมากขึ้น กำลังจะเตรียมตัวกลับไปพักที่ห้องของตัว เอง มือของเซี่ยเพิ่งก็มาจับหานคงที่กำลังจะไปอย่างกระทันหัน “อย่าไป

หานคงคิดว่าเธอคิดได้แล้ว แต่ความอบอุ่นยังไม่ทันอุ่นก็ได้ ยินเซี่ยเมิ่งพูดว่า “ผิง อย่าไปจากฉัน……

ผิง? ชีวผิงผู้ประกอบการที่เป็นวัยรุ่นที่เพิ่งถูกรายการ เศรษฐกิจสัมภาษณ์ และเป็นผู้ชายที่เซี่ยเพิ่งเห็นในงาน
ก็เพอร์เฟคดี ถึงแม้จะมองในมุมมองความเป็นผู้ชาย ฝ่ายตรง ข้ามก็ดูเป็นสุภาพบุรุษ การงานที่ดี เป็นแนวส่วนน้อยที่ผู้หญิงจะ ต่อต้านได้

แต่ ตอนนี้เซี่ยเพิ่งคือภรรยาของตัวเอง

หานคงรู้สึกว่าตัวเองจะมีเขา

เขาเก็บความโกรธที่อยู่ในใจไว้ น้ำเสียงแปลกๆ “ฉันไม่ไป ฉันไม่ไป

เซี่ยเมิ่ง ไม่รู้ไปเอาแรงมาจากไหน น้ำตาเริ่มไหล ลุกขึ้นไป

กอดหานคงหรือบอกว่าไปกอดชีวสิ่งที่อยู่ในฝัน

“พ่อฉันรักฉัน ฉันจะไปขอร้องพ่อ เขาจะต้องตกลงให้พวกเรา อยู่ด้วยกันแน่นอน………ฉันแต่งงานกับคนอื่นเพราะถูกบังคับ นายวางใจได้ ตั้งแต่ต้นจนจบในใจของฉันมีแต่นายคนเดียว นายไม่อยากได้ตัวฉันหรอ ฉันตกลง ฉันตกลงทุกอย่าง…….

ปากพูดอย่างไม่มีสติ ริมฝีปากเริ่มไปสัมผัสที่ผิวหน้าของหาน ดงไปมั่ว

หานคงทั้งอายและโกรธ

ความชั่วเกิดข้างความกล้า ไม่ชอบไม่เป็นไร แต่เขามีความ จำเป็นอะไรที่จะต้องมาฟังความคิดถึงที่เธอมกับคนอื่นหลังเมา ในฐานะสามี เรื่องอื่นยอมได้แต่เรื่องนี้ยอมไม่ได้

เซี่ยเพิ่งเธอไม่เป็นความสำคัญของฉัน ฉันจะอดกลั้นตัวเอง
สิ่งที่จะตามมาภายหลัง ใครยังอยากจะไปคิดอีก อีกอย่างคนที่ จะต้องเผชิญคือภรรยาที่ถูกกฎหมายของตัวเอง

แค่มีความคิด คนก็บ้าแล้ว

อารมณ์ที่หานดงอัดอั้นมานาน ได้พุ่งทะลุทลายเหมือนแม่น้ำ

เซี่ยเม็ง ไม่มีที่ๆ ไม่รู้สึกไม่เจ็บปวด ไม่มีที่ๆ ไม่รู้สึกเมื่อย ลืมตาเบลอเพราะนาฬิกาที่สั้นบนหัวเตียง

บนหัวคือไฟที่คุ้นเคย ห้องก็คือห้องในโรงแรมที่พักมาหลาย

วัน

ครั้งนี้ที่เธอจากเมืองคงหยางมาเมืองหลินอานเพราะมา ทํางาน ทีแรกไม่อยากเอาสามหานดงมาด้วย แต่พ่อขอมาหลาย ครั้งเธอก็เลยยอม

จำได้ว่าเมื่อคืน แวะไปงานแต่งของลูกพี่ลูกน้องที่อยู่เมืองหลิน อาน และได้เจอกับแฟนเก่าที่ไม่ได้เจอมันนานช่วยผึ้ง จาก

เธอไม่ได้ฝันอยู่ โดยเฉพาะหลังจากที่เห็นหานคงที่เปลือยกาย

หลับอยู่

เหมือนถูกไฟช็อต เธอกอดแขนตัวเองแล้วหลบ มือกำลังสั่น หน้าก็เริ่มเปลี่ยน

เธอรักชีวผิงมากขนาดนั้น คอยคุ้มกันขีดสุดท้ายไว้ตลอด ไม่เคยที่จะคิดข้ามเลยไป แต่ตอนนี้กลับถูกผู้ชายที่ไม่มีความ สัมพันธ์อย่างพื้นฐานเลยเอาความบริสุทธิ์ของตัวเองไป ถึงแม้ ผู้ชายคนนี้จะเป็นสามีของเธอ

อารมณ์ที่ซับซ้อนเพิ่งเข้ามาในสมองเธอ เซียเมิ่ง ไม่ได้คิด อะไรและเตะไปที่ผู้ชายที่กำลังนอนยังสนิทอย่างเต็มแรง

จบแล้วทุกอย่างจบไปหมดแล้ว

ทีแรกจะหาข้ออ้างไม่ให้เขามาแตะต้องตัวเอง รอหาโอกาส หย่าและไปเสริมสร้างบุญวาสนากับชีวผิงต่อ เขารู้ว่าตัวเองไม่ ได้นอนกับหานคงจะต้องโอเคให้อภัยเธอแน่ แต่ตอนนี้……..

หานคงที่กำลังนอนหลับอย่างสนิทถูกเซี่ยเมิ่ง เตะลงไปจาก เตียงของโรงแรมกะทันหัน

ล้มลงกระแทกไม่เบา ที่แขนก็มีหนังถลอกหมดแล้ว

ความง่วงของเขาหายไปเพราะการเตะครั้งนี้ เขารู้แล้วว่าตัว

เองทําอะไรไป

เมื่อวานเขาได้นอนกับภรรยาที่วางตัวสูงส่งตลอดเวลา ห่างตามองไปเห็นดอกไม้ที่ปรากฏบนผ้าปูที่นอน หานคงทั้ง กลัวและดีใจ

สิ่งที่ดีใจคือนี่เป็นครั้งแรกของเธอ ปกติเธอเป็นคนทํางานทุก อย่างเหมือนผู้ชำนาญ เขาไม่เคยคิดเลยว่าเธอไม่เคยผ่านผู้ชาย มาก่อน สิ่งที่กลัวคือเขารู้จักภรรยาของตัวเองดี เคยฝึกฝนการ ป้องกันตัวของผู้หญิง ปกตินิสัยจะเย็นชาเห็นตัวเองเป็นใหญ่ตอนนี้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นเธอจะทำยังไงกับตัวเอง

ไม่สนใจความเจ็บปวดที่ร่างกาย หานคงรีบลุกขึ้นจากพื้นแล้ว ใช้หางตาแอบมองไปทางเซียเพิ่ง

เธอดึงผ้าห่มห่มตัวและซ่อนอยู่ที่ปลายเตียง หน้าที่ซีดขาว ดวงตาเต็มไปด้วยความคาดแค้น