V [2/2]

“ห้องหนูนาไปทางไหน” เมื่อเสร็จทุกอย่างหนูนาก็เดินมาที่ กระเป๋าใส่ของทุกอย่างในนั้นถามหาห้องของตัวเอง แต่คำ ตอบที่ได้กลับทําให้ต้องแสดงอาการคาดไม่ถึง เมื่อปีเตอร์ไม่ พูดอะไรแต่ชี้ไปที่ห้องที่หนูนานอนเมื่อคืน “นั้นมันห้องของพีท

“ของหนูนาด้วยและจะเป็นห้องของเรานับจากนี้ ปีเตอร์พูด ต่อจากประโยคของเธอทันที

“อะไรกันที่นี่ออกจะกว้างแล้วหลังประตูพวกนั้นไม่มีให้ ….หนูนาสักห้อง เหรอไง” เกือบหลุด มหาภัยสร้างความ เดือดร้อน ใส่ตัวเองแล้ว เพราะตอนนี้หนูนากำลังสับสนไม่รู้จะ ทำไง “แปรงฟัน กินอาหาร และนอน ทุกอย่างเธอต้องใช้ของ ร่วมกับเขา…ที่บ่นเนี่ยไม่ได้รังเกียจไม่มีสักนิดแต่มันเขินมากต่าง หาก”

ปีเตอร์ไม่พูดอะไรแต่เดินไปลากกระเป๋าของเธออีกมือก็คว้า แขนหนูนา ให้เดินตามเขาไปที่ห้องนอน เมื่อเข้ามาถึงกลางห้อง “ไม่มี” ตอบออกไปแค่นั้น น้ำเสียงไม่พอใจเล็กน้อยและเดินเข้า ห้องน้ำไป

“เฮ้ย!…” หนูนาได้แต่ถอนหายใจมองตามเขาไป ถึงแม้จะ รู้จักปีเตอร์ไม่นาน อ๊ะ! ใช้คำว่าไม่กี่วันน่าจะเห็นภาพมากกว่า เขาเป็นคนที่เอาแต่ใจจะไม่มีเหตุผลอะไรก็ตามบนโลกใบนี้ สามารถทำให้เขาฟังได้ ถ้ามันเป็นเหตุผลที่ขัดแย้งต่อความต้องการของเขา มันต้องมีวิธีบ้าง! คิดอย่างปลงๆ เพราะตอนนี้ ยังหามันไม่เจอเลยไอ้ วิธี เนี่ยไม่รู้ไปหลบซ่อนอยู่ไหน

หนูนาได้แต่ค่อยๆเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าและเปิดมันทีละ “มันจะ มีที่ให้กับเสื้อผ้าของเธอเหรอเปล่านะ แล้วข้าวของเธอเนี่ยมันจะ คู่ควรกับสถานที่ข้างใน เหรอเปล่า” คิดอย่างปลงๆ อีกครั้ง

“เอ๊ะ!..” ร้องออกมาทันที นี่มันเสื้อผ้าผู้หญิงยังใหม่เหมือน ยังไม่ผ่านการใช้งานเลยมากมายหลายแบบ ทั้งชุดกระโปรงที่ หนูนาไม่มีมันเลยในกระเป๋าเดินทางที่เธอขนมาจากเมืองไทย แต่ใช่ว่าเธอจะไม่ใส่กระโปรง แต่ที่อเมริกาเธอยังไม่เคยใส่มัน เลยสักครั้ง

หนูนาไม่เสียเวลาคิดเลยว่ามันจะเป็นของผู้หญิงคนอื่น ความเชื่อมั่นในตัวเขาอยู่ๆมันก็มาแบบไม่ทันตั้งตัวเลย แต่แค่ แปลกใจและคาดไม่ถึงว่าเขาจะใส่ใจเธอได้มากมายขนาดนี้ แต่ ว่าเสื้อผ้าพวกนี้มันมาได้ไง? เพราะเมื่อเช้ามันยังไม่มีและตัวเขาก็ ต้องไปแสดงคอนเสิร์ต และกลับเข้ามาพร้อมกัน คิดแบบนั้นก็ได้ แต่หันไปที่ประตูห้องน้ำที่ยังคงปิดสนิท เมื่อตอนนี้ไม่รู้จะไปหาคำ ตอบจากที่ไหนได้ ก็ตัดสินใจไปเปิดกระเป๋าจัดของเข้าตู้เสื้อผ้าที่ ติดตัวมาไม่จำเป็นต้องใช้พื้นที่และเวลามาก ทุกอย่างเรียบร้อย ก่อนที่ปีเตอร์จะออกจากห้องน้ำด้วยซ้ำ

“เสร็จแล้วเหรอ?” ปีเตอร์ถามหลังจากออกจากห้องน้ำ

“ว้าย!….ทำไมไม่ใส่เสื้อ” ร้องออกมาทันทีเมื่อหันไปตาม เสียงนั้น เพราะหลังจากที่จัดของแล้วหนูนาก็มาใช้พื้นที่ที่มีโต๊ะขนาดสองเมตรที่วางไว้อีกมุมของห้องตรงข้ามกับห้องน้ำหยิบ MacBook ตั้งใจจะเช็คเมล

“กำลังจะนอน…ทำไมต้องใส่…ถ้ายังไม่รู้ก็รู้ตอนนี้เลยก็ได้ ผมไม่ชอบใส่เสื้อตอนนอนคนเดียว”

“ถ้างั้นก็นอนคนเดียว” หนูนาพูดออกไป ในขณะหันหลังให้ ไม่กล้ามอง ผู้ชายอะไรหุ่นดีชะมัด ไหล่ผายแข็งแรง กล้ามหน้า ท้องได้รูปน่าจะเป็นคนออกกำลังกายตลอดเวลา และกำลังจะ ย้ายตัวเองให้ออกจากห้อง แต่ช้ากว่าปีเตอร์ที่คว้าหนูนาได้ก่อน ถึงประตูด้วยซ้ำ กลายเป็นว่าตอนนอกเปลือยของเขาแนบอยู่ ด้านหลังเธอ หนูนาอุณภูมิสูงขึ้นหน้าอีกแล้วหัวใจเต้นแรงจน เกรงว่าคนที่อยู่ข้างหลังอาจได้ยินก็ได้ “หายใจ” ปีเตอร์ กระซิบ เบาๆข้างหูอีกแล้ว หนูนาลืมหายใจจริงๆรีบทำตามเสียงกระซิบ ทันที

“เมื่อคืนไม่เห็นจะบ่นอะไรเลย” ปีเตอร์พูดต่อ “เดี๋ยวก็ค่อยๆ ชิน เพราะต่อไปมันไม่ใช่แค่เสื้อแต่จะไม่มีอะไรเลย และไม่ใช่แค่ ผมรวมถึงหนูนาด้วย” ทันทีสิ้นเสียงนั้นหนูนาหันมาเผชิญหน้ากับ เขาและฟาดฝ่ามือไปที่หน้าอกเขาทันที ตอนนี้หนูนาหน้าแดง มาก เพราะรับรู้ได้ว่าตอนนี้ความร้อนที่หน้าคงทะลุปรอทไปแล้ว

“ปล่อย…จะไปอาบน้ำ” ไม่อยากต่อล้อต่อเถียงกับเขาไป มากกว่านี้ เพราะมันไม่มีทางชนะ ขอถอยไปตั้งหลักตั้งสติใน ห้องน้ำดีกว่า ปีเตอร์ยอมปล่อย โดยดี “ยี่สิบนาทีเท่านั้น เข้าใจ นะ ถ้านานกว่านั่นจะเกิดอะไรขึ้น” พูดตามหลังหนูนาทันที หนูนา ไม่แม้แต่หันมามองกลับเร่งฝีเท้าเข้าห้องน้ำไป เพราะรู้ว่ามันจะเกิดตามนั้นจริงถ้าเธอใช้เวลาเกินกว่ากำหนด

ค่อยชั่ว มีแปรงสีจัดการตัวเอง หลังจากอาบเสร็จหนูนาก็เดินมาเปิดใน ห้องน้ำของปีเตอร์จะที่คล้ายๆ เสื้อผ้ามีเสื้อผ้าน่าจะเป็นชุดนอนและเป็นไปตามคาด ตอนใน ตู้นี้ชุดนอนผู้หญิงหนูนาหยิบขึ้น …ใครกล้าใส่เท่า มองมันสวยมากและเซ็กส์พีท…ๆได้ยิน เสียงเคาะประตูหนูนารีบแต่งตัวทันที

อืม…ทันทีนาเปิดประตูออกมา ปีเตอร์ยืนพิงกำแพง ข้างประตูห้องร้องครางในคอเมื่อเห็นหนูนา อยู่ในชุดเป็นเสื้อนอนผู้ชายแขนยาวและความยาวของเสื้อเกือบเข่า เธอเลย

ใส่แสดงว่า พีทเตรียมให้หนูนานะพูดแบบนั้นและก็ ตั้งใจเดินเฉียวปีเตอร์อย่างหมั่นไส้ มุ่งหน้าสู่เตียงนอนใหญ่ เอา ตัวเองสอดใต้ห่มหันหลังให้อีกของเตียงทันที

ปีเตอร์ได้แต่มองตาม ไม่ใช่เขาไม่ชอบที่แต่งตัว แบบน่าไปอีกแบบ แต่เขาคาดหวังจะเห็นเธอในลุคต่าง แต่ช่างเถอะเอาไว้วันหน้าและเดินตามไปเข้าไปใต้ ผ้าเดียวกับเธอ และไปจับไหล่ให้หันมาหนูนาก็ไม่ลืมตา แต่ได้ถึงสัมผัสตรงหน้าผาก ปีเตอร์ค่อยจุมพิตอย่างแผ่ว เบา และไล่ลงมาเรื่อยๆ ตา จมูก แก้ม และสุดท้ายริมฝีปาก และ เขาค่อนข้างใช้เวลาอยู่ตรงนานอย่างตั้งใจ ค่อยๆ ใช้ลิ้นหนาเปิดปากหนูนาเพื่อเข้าไปชิมความหวานที่ไม่รู้จักเบื่อเลย หนู นาสัมผัสได้ถึงความอ่อนโยนของเขาเคลิ้มไปกับสัมผัสนั้นจึง โอนอ่อนค่อยๆเปิดปากให้เขาเข้ามาหยอกล้อ ปีเตอร์ยังคงจูบ ต่อไปที่เดิม เพราะคืนนี้เขาตั้งใจแล้วว่าจะจูบเธอเท่านั้น แต่เมื่อ ความรู้สึกบางอย่างกำลังจะตามมาเขาก็ค่อยๆขยับออกมาอย่าง เสียดาย และกระชับอ้อมกอดหนูนาให้มานอนซบหน้าอกแกร่ง นั้น

หนูนารับรู้ได้ว่าตอนนี้ปีเตอร์จังหวะการเต้นของหัวใจไม่ ปกติเลย นอนนิ่งๆและเฉยๆไว้ดีกว่า จนเข้าสู่ห้วงนิทราในอ้อม กอดของกันและกัน มอบไออุ่นเข้าสู่หัวใจของกันและกัน