บทที่ 20 ผู้ทรงอำนาจมีจุดอ่อน

จัดการหลิวจื่อหยังตัวปัญหานี้แล้ว เย่เทียนจึงไม่รีรอ ให้หวา

งเขียวขับรถมาส่งตนเองไปที่ดรุณียั่วรัก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อวานตนเองรับปากเหมยไว้แล้ว

ทำงานวันแรก จะสายไม่ได้ไม่ใช่เหรอ?

เพิ่งมาถึงหน้าประตูผับ ก็มีพนักงานบริการคนหนึ่งเดินเข้ามา ยิ้มถามเย่เทียนว่า “พี่เทียน ประธานให้พี่ไปหาเธอที่ห้อง ทํางาน”

เมื่อวานนี้เย่เทียนแสดงพลานุภาพน่าเกรงขามอยู่ในผับ กระหน่ำตีซุนปืน บีบหลีจุน ให้ก้มหัว ทำให้เขากลายเป็นคนดัง ของผับไปโดยสิ้นเชิง

“ประธานซูเรียกหาฉัน?”

เย่เทียนตะลึงในใจ รีบวาดเส้นรัศมีวงกลมที่มีความหมาย ลึกขึ้นทันที พยักหน้าตอบรับไป ก้าวใหญ่ๆ เดินไปทางห้อง ทํางานของซูเหมย

เวลานี้ ซูเหมยกำลังจัดการเอกสารอยู่ในห้องทำงาน ทันใด นั้นได้ยินเสียงบิดประตูเข้า เงยหน้ามองไป ก็สบสายตาของเ เทียนที่โผล่เข้ามาพอดี

เรื่องที่เกิดเมื่อคืนนี้ เห็นได้ชัดว่าเหมยยากจะใช้จิตใจปกติ มาเผชิญหน้ากับเย่เทียนได้ ตอนนี้สบตากับเย่เทียนเข้าหน่อย ชั่วขณะนั้นอารมณ์กระเพื่อมเป็นระลอกคลื่นนิดๆ แม้แต่ใบหน้าที่ งดงามยังแดงระเรื่อขึ้นเล็กน้อย

แต่ว่าไม่นานเธอตอบสนองกลับมา ไอแห้งๆ ที่หนึ่ง กวักมือ ทางเย่เทียน

“เปเทียน นายเข้ามาสิ ฉันมีธุระกับนาย!”

“มีธุระกับผม?”

เย่เทียนหรี่ดวงตา ตอนที่ซูเหมยชักชวนเขามารับตำแหน่งผู้ จัดการรปภ.ที่ผับ เขาก็เดาได้ว่าซูเหมยอาจจะมีความลับอะไรที่ ไม่สามารถบอกใครได้

ตอนนี้ดูท่าทางนี้ของเธอ หรือว่าอยากแบได้กับตนเองนั้นเห รอ?

คิดอยู่ในใจ เย่เทียนกลับไม่ได้แสดงออกมาเดินเข้ามาใน

ห้องทํางานอย่างเปิดเผย

รู้ที่ไหนว่า ซูเหมยจะหยิบเสื้อผ้าชุดหนึ่งออกมาจากในลิ้นชัก จากนั้นวางไว้บนโต๊ะตรงหน้าเย่เทียน

“นี่คือเครื่องแบบทํางานของนาย มีสามชุด นายเปลี่ยนใส่เอา ถึงแม้พวกเราจะทํางานกลางคืน แต่ก็ต้องสนใจภาพลักษณ์ไว้ หน่อย”

ขณะกำลังพูด เธอสังเกตดูเย่เทียนอย่างรังเกียจอยู่บ้าง ตอนนี้บนตัวเย่เทียนใส่ชุดลำลองตัวหนึ่ง ถึงแม้ลักษณะงดงามประณีต แต่ในฐานะผู้จัดการรปภ. ภาพลักษณ์แบบนี้เห็น ได้ชัดว่าไม่ค่อยเหมาะสม

เย่เทียนพอได้ยินอตหัวเราะไม่ได้รู้สึกว่าตนเองคิดมากไป

แล้ว!

แต่พอหยิบชุดสูทขึ้นมาดู เขาตะลึงครู่หนึ่ง คาดไม่ถึงเป็น อาร์มานี่!

“นายอึ้งอยู่ทำไม รีบลองใส่ดูสิ ถ้าไม่พอดี ฉันจะได้เอาไป เปลี่ยนน่ะ!”

ซูเหมยถลึงตามองเธ่เทียนแบบมีอารมณ์หลากหลาย พูดเสียง น่ารัก

ในเมื่อเป็นชุดทำงานของตนเอง หากเย่เทียนจะปฏิเสธก็คง เป็นการไม่เคารพเอาได้ จึงถอดเสื้อผ้าออกตรงนี้ เปลี่ยนเป็นชุด สูทตัวหนึ่งแทน

สุภาษิตว่าไว้ถูก ไก่งามเพราะขนคนงามเพราะแต่ง คำพูดนี้ไม่

โกหกสักนิดเดียว

โดยเฉพาะเย่เทียนฝึกฝนคัมภีร์หวงแล้ว ถึงแม้ไม่ได้ตั้งใจไป ออกกำลังกาย แต่การมีอยู่ของคัมภีร์หวง ตัวมันเองก็มี ประสิทธิภาพที่กำจัดสิ่งไม่บริสุทธิ์ภายในอย่างอื่นออกอยู่แล้ว

บำเพ็ญฌานมาสองวัน เดิมทีบนตัวเขาไม่มีตกหล่นสักนิด รูป ร่างที่สัดส่วนสมบูรณ์แบบที่สุด อาจจะเทียบได้กับนายแบบ นานาชาติ!
ผมซอย ขลับ บวกกับรอยยิ้มที่คลุมเครือนั้นบนหน้าอีก เพิ่ม ความรู้สึกร้ายกาจระดับหนึ่ง

มองๆ อยู่ เป็นบนหน้าเหมยทอดแดงขึ้นไม่ได้

ไม่ใช่ว่าเปเทียนหน้าตาหล่อมากมายอะไร แต่ว่าบนตัวเขามี บุคลิกที่น่าหลงใหล ดึงดูดสายตาคนมากเหลือเกิน

“เจ้าหมอน ภายในภายนอกล้วนเผยความแปลกประหลาดไป หมด!”

ตั้งนานซูเหมยถึงได้สติเข้ามา แอบบ่นตนเองว่าไปหลงเสน่ห์ ได้อย่างไร รีบปรับท่าทีไอแห้งๆ แล้วพูดว่า “ไม่เลว ผ่านเกณฑ์ พอถูไถได้!”

“ภาพลักษณ์ของผมแค่ผ่านเกณฑ์แบบพอถูไถ

เย่เทียนกลัดกลุ้มอยู่บ้าง คิดในใจตอนที่ตนเองแฝงตัวอยู่ใน โลกทหารรับจ้าง ไม่รู้ว่าทำสาวหลงไปมากมายเท่าไร

เมื่อก่อนหน้านี้ฝังตัวในท้องทะเล ยังมีเจ้าหญิงของราชวงศ์ อังกฤษคิดถึงตนเองอยู่ตลอดเวลาด้วยล่ะ!

แต่อยู่ต่อหน้าเหมย คาดไม่ถึงได้รับเพียงแค่คำวิจารณ์แบบ

ถูไถ?

ตามองเห็นเยเทียนท่าทางกลัดกลุ้มมาก ในใจเหมยแอบ กระหยิ่มยิ้มย่องอยู่บ้าง กระแอมเบาๆ ที่หนึ่งแล้วพูดว่า “แน่นอน สิ ผับของพวกเขาต้อนรับบุคคลระดับสูง ในอดีตมีผู้ดีดาราเข้า มาใช้บริการไม่น้อย ลักษณะแบบนายนี้ ไม่ใช่ว่าผ่านเกณฑ์แบบถูไถแล้วจะเป็นอะไร?”

ปากก็พูดอยู่ เธอเดินออกมาจากที่โต๊ะทำงาน จัดเนกไท ให้เช่ เทียน

ตามมาด้วยกลิ่นหอมบริสุทธิ์อ่อนๆ แทรกเข้าในจมูก เย่เทียน

รู้สึกเพียงว่าหอมที่สุดเลย ก่อนจะมองไปทางซูเหมยอย่างไม่รู้ตัว

ซูเหมย ในวันนี้ใส่ชุดกระโปรงยาวคอวี จากมุมนี้ของเขา สามารถมองเห็นเนินอกในร่องเสื้อผ้าได้พอดี

แบบที่เขาว่าไว้มีของดีให้ดูไม่ดูก็บ้าเกินไปแล้ว เย่เทียนถือ

โอกาสไม่เตือนสติ มองเธอด้วยหน้าตายิ้มแย้ม

เหมือนว่าเป็นสายตาที่ร้อนแรงนั้นของเยเทียนจะค่อนข้าง ระมัดระวัง เหมยเงยหน้าขึ้นมาทันที ถลึงตาใส่เย่เทียนที่หนึ่ง ใช้มือปิดคอเสื้อไว้ “น่าดูสินะ!”

เยเทียนพยักหน้าอย่างซื่อสัตย์ “น่าดู!”

“ring?”

ซูเหมยโทนเสียงสูงขึ้นทันใด แฝงด้วยกลิ่นอายอันตรายนิดๆ

เย่เทียนไม่ได้สนใจสายตาของซูเหมยที่เหมือนจะฆ่าคนนั้น เก็บสายตากลับ ยิ้มกริ่มบอกว่า “ประธาน ความจริงคุณมีกลิ่น อายผู้หญิงเป็นพิเศษ ถ้าปลดกระดุมออกอีกสักอัน ยิ่งต้องน่า งดูดเพิ่มขึ้นแน่!”

พูดจบ เย่เทียนก็หนีไปอย่างว่องไว วิ่งไปด้านนอกห้องทำงานอย่างรวดเร็ว

“คนสารเลวนี่!”

ซูเหมยแอบด่าคำหนึ่ง กัดฟันแน่น มองภาพด้านหลังของเข่

เทียนจากไป สายตาซับซ้อนซัดเจน พูดจาแทะโลมซูเหมยนิดๆ เย่เทียนอารมณ์ดีที่สุด เริ่มทำงาน

ในวันแรกแล้ว

เขาในฐานะผู้จัดการรปภ.ของผับ ความจริงไม่มีเรื่องอะไรต้อง ทำ การมีอยู่ของเขา เพียงเพื่อแก้ไขเรื่องราวที่แก้ยากในผับ

เดินวนรอบหนึ่ง เย่เทียนก็เบื่อมากมาย เตรียมจะไปใน ห้องน้ำ

ตอนที่กำลังเตรียมเข้าประตูไป ด้านในมีเสียงไม่สุภาพลอยมา กะทันหัน

“ประธานจู คุณวางใจได้ ยานี้เป็นยาแมลงหวี่ที่ผมซื้อมาจาก แอฟริกาใต้ทางนั้น ถึงแม้ว่าเปื้อนไปหน่อย สาวบริสุทธิ์ไร้ราค ต้องเปลี่ยนเป็นเมีย!

ตามมาด้วยคำพูดที่แสนภูมิใจประโยคหนึ่ง “ค “ความสามารถ การทำงานของนายไม่เลวทีเดียว คืนนี้เสร็จธุระแล้ว ผล ประโยชน์ของนายต้องไม่น้อยเด็ดขาด!

“หึๆ งั้นผมขออวยพรประธาน พอลงมือก็สำเร็จเลยนะครับ! แต่ว่า รอประธานจูจัดการเฉินหวั่นชิงคนนั้นแล้ว ให้ผมลิ้มลอง ด้วยได้หรือเปล่าครับ?
“คิดอะไรกัน! นี่คือผู้หญิงที่เจ้านายใหญ่ฉันต้องการ แม้แต่ฉัน ยังไม่กล้ามีเอี่ยว นายยังกล้ามีความคิดนี้? วอนหาที่ตายเหรอ!”

ระหว่างที่พูด ประตูห้องน้ำถูกคนเลื่อนเปิด คนหนึ่งอ้วนคน

หนึ่งผอมทั้งสองคนเดินออกมาจากในห้องน้ำ

เยเทียนยืนอยู่ข้างประตู บนหน้าไม่มีความรู้สึกสักนิด เหมือน กับผี ทำให้สองคนนี้ตกใจยกหนึ่ง

บวกกับเมื่อสักครู่พวกเขาพูดจาอยู่ด้านใน ในใจมีสิ่งที่บอก ใครไม่ได้ พอมองเห็นเย่เทียนยืนอยู่ตรงนี้ ชั่วขณะนั้นทั้งสองคน เกิดความระแวงในใจ

“ไอ้หนุ่ม แกเป็นใคร! เดินมาไม่ให้สุ่ม ให้เสียง อยากทำคน ตกใจงั้นเหรอ!”

ไอ้คนผอมนั้นชี้นิ้วหลุดปากต่อว่าเย่เทียนในชั่วขณะนั้น

เย่เทียนได้สติกลับมา ดวงตาขรึมเล็กน้อย เผยรอยยิ้มที่ไม่

เป็นภัยออกมาทันที

“ขอโทษครับ ผมเป็นผู้จัดการรูปภ.คนใหม่ของผับนี้ ทำทั้ง สองท่านตกใจแล้ว! ไม่ทราบว่าทั้งสองท่านอยู่ห้องไหนครับ? รอ เดี๋ยวผมจะเข้าไปขอโทษด้วยตัวเอง!”

เห็นเย่เทียนท่าที่จริงใจมากพอ ไอ้คนผอมถึงหยุดต่อว่าไป อารมณ์ก็สงบลง

กลับเป็นประธานจูคนนั้นมองเธ่เทียนอย่างลึกซึ้งที่หนึ่ง แล้ว ยิ้มบอก “ที่แท้นายเป็นผู้จัดการรปภ.คนใหม่นี่เอง ไม่เลว สายตามองคนของประธานใช้ได้ พวกฉันอยู่ที่ห้องA1 เดี๋ยวนายเขาไป แล้วกัน พวกเรามาดื่มสักสองสามแก้ว ทำความรู้จักกันหน่อย ประธานจุตบไหลเย่เทียน หลังพูดจบถึงออกไปกับไอ้คนผอม แต่พวกเขาไม่รู้ว่า สายตาของเยเทียนค่อยๆ เย็นเฉียบลงไป เขากลับมาเกิดอีกรอบ สาบานไว้ว่าจะปกป้องเฉินหวั่นชิง สองคนนี้ กล้ามาวางแผนต่อเฉินหวั่นชิง วอนหาที่ตายชัดๆ!