บทที่ 17 เข้ามาหาเรื่องแล้ว
ตวาดออกไปเสร็จ พนักงานรักษาความปลอดภัยไม่สนใจเข้ เทียนโดยสิ้นเชิง
หมุนตัวกลับมา พูดอย่างหมดความอดทน “ยังอึ้งทำอะไรกัน รีบพาคนไข้ไปส่งโรงพยาบาลสิ ถ้าเกิดเรื่องขึ้นแล้ว พวกนายรับ ผิดชอบไหม!”
คำพูดนี้ออกมา พนักงานรักษาความปลอดภัยกลุ่มหนึ่งไม่ กล้าชักช้า อยากลงมือยกผู้อาวุโสที่นอนบนพื้นขึ้นมา
เย่เทียนมองจนขมวดคิ้วหนัก เขาไม่ใช่หมอ แต่เขาที่ฝึกฝน คัมภีร์หวงมา เดิมทีรู้สึกต่อพลังชีวิตลมหายใจไวมาก
เขาที่ยืนอยู่ที่ไกล มองออกว่าผู้อาวุโสลมหายใจอ่อนแรง หาก
ไม่ระวังสักนิดคงต้องตายไปแน่ คนพวกนี้ยังกล้าทำมั่วซั่ว
ช่วยชีวิตคนเหมือนดับไฟ เย่เทียนไม่อยากพูดกับพวกเขามาก นัก ลงมือขยับทันที จากนั้นตบบนหน้าหัวหน้าพนักงานรักษา ความปลอดภัยไปป้ายหนึ่ง
ส่วนคนอื่นๆ ยังไม่ทันตอบสนองเข้ามา เย่เทียนก็ขยับอีกครั้ง ดุร้ายดุจเสือชีตาห์ ด้านซ้ายต่อยด้านขวาเตะ จัดการสองคนจน คว่ำไป
คนที่เหลืออยู่นั้นหน้าตางงงวย มองเยเทียนที่พลังดุเดือด ยืน นิ่งอยู่กับที่ ขยับก็ไม่ได้ ไม่ขยับก็ไม่ได้
“ถ้าไม่อยากให้ผู้สูงอายุคนนั้นตายอยู่ที่นี่ นายก็อย่ามา วุ่นวายกับฉัน!”
เย่เทียนกวาดสายตาที่หนาวเย็นผ่านไป พนักงานรักษาความ ปลอดภัยคนนั้นสั่นเทาไปทั้งตัว หนาวเย็นถึงขั้วหัวใจ
สายตาของเจ้าหนุ่มคนนี้ ทำไมถึงน่าสยองขวัญขนาดนั้น
ชั่วพริบตาเดียวสถานการณ์ก็เปลี่ยนไป ทำให้ทุกคนไม่ได้ ตอบสนองเข้ามาทันท่วงที
เด็กสาวที่เดิมที่ยังจับมือผู้อาวุโสไว้แน่นสัมผัสได้ถึงความ วุ่นวาย หันหน้ามองเข้ามาทันที ในลูกตาเต็มไปด้วยความระแวง
“คุณ คุณอยากทําอะไร?”
“เธอไม่ต้องกลัว ฉันเป็นคนที่มารักษาเธอ!”
เย่เทียนยิ้มบอกกับเธอไปประโยคหนึ่ง
“รักษา?”
เด็กสาวตกตะลึงในใจ เมื่อสักครู่เธอได้ยินบทสนทนาระหว่าง หัวหน้าพนักงานรักษาความปลอดภัยกับเย่เทียนแล้ว
เจ้าหนุ่มคนนี้ทั้งที่บอกว่าตนเองไม่ใช่หมอ เขาจะเอาอะไรมา
รักษา?
“ปู่ของเธออยู่ในอาการช็อก สถานการณ์อันตรายอย่างมาก เดิมทีทนไปไม่ถึงโรงพยาบาล ถ้าเธอไม่เชื่อฉัน ฉันสามารถหมุน ตัวจากไปได้เดี๋ยวนี้เลย
เย่เทียนสัมผัสถึงความระแวงของเธอ อยพูดมาประโยคหนึ่ง
ไม่ได้
เด็กสาวที่ได้ยินคำพูดนี้ในใจเต้นตุบๆ นิดหน่อย น้ำตาใน เบ้าตากำลังจะไหลออกมาแบบห้ามไม่อยู่
เวลานี้เดิมทีเธอไม่มีวิธีอื่น ได้เพียงพูดกับเย่เทียนเหมือนขอ ให้ช่วยชีวิต “ขอเพียงคุณช่วยชีวิตฉันได้ ฉันฉันโลหยินจะ ตอบแทนอย่างดีแน่!
“ตระกูลฉินแห่งเจียงหน?”
สายตาเย่เทียนเป็นประกาย เหมือนว่านึกอะไรบางอย่างได้
แต่ว่าตอนนี้เขาขี้เกียจพูดมาก รีบเดินมาตรงหน้าผู้อาวุโสแล้ว นั่งยองลงมา ใช้มือประคองผู้อาวุโสขึ้นมาด้วยความระมัดระวัง
เมื่อสักครู่ยืนอยู่ไกล เขาจึงมองไม่ค่อยชัด เวลานี้หลังเดินเข้า
มามอง เย่เทียนอดขมวดคิ้วขึ้นมาไม่ได้เลย
“คุณปูฉันเป็นยังไงบ้าง?
เด็กสาวที่เรียกตัวเองว่าฉันโลหยินยื่นหน้าเข้ามา มองเยเทียน แบบตาปริบๆ
“ไม่เป็นอะไรมาก”
เย่เทียนตอบไปโดยไม่คิด รีบยื่นมือทันที รวบรวมพลังแท้ เล็กน้อยไว้ที่ฝ่ามือ ตบบนหน้าอกของผู้อาวุโสเบาๆ
แค่ก!
ผู้อาวุโสพ่นเสมหะวันออกมาทันที จากนั้นไอขึ้นมาอย่าง รุนแรง ตาเห็นว่าจะฟื้นขึ้น
ทุกคนมองดูฉากนี้ ต่างเบิกดวงตาโต หลุดปากตะโกนแบบไม่ อยากเชื่อ
“ฝีมือการแพทย์ของชายหนุ่มคนนั้นวิเศษมาก!”
“จริงด้วย แค่ตบครั้งสองครั้งก็ช่วยชีวิตผู้สูงอายุคนนี้ได้ ลูกที่ บ้านฉันนั้น ถ้ามีความสามารถได้ครึ่งหนึ่งของคนอื่นเขา ฉันคง ตายตาหลับแล้ว!”
“เมื่อกี้ที่เขาใช้คือแพทย์แผนจีนเหรอ? แพทย์แผนจีน มหัศจรรย์ขนาดนี้?
ทุกคนส่งเสียงถกเถียง แสดงการชมเชยต่อเย่เทียนสูงส่ง
อย่างยิ่ง
“คุณปู่!”
ฉันโลหยินยิ่งดีใจอย่างมาก จับมือของผู้อาวุโสไว้แน่น
“ฉัน……..ฉันเป็นลมลงไปอีกแล้วเหรอ?”
ระหว่างที่สะลึมสะลือผู้อาวุโสลืมตาขึ้น ระหว่างพูดจากไอสอง ไม่หยุด
“คุณปู่คะ ท่านทำหนูตกใจแทบแย่เลย หนูผิดไปแล้ว ไม่กล้า พาคุณปู่ออกมามั่วๆ อีกแล้วค่ะ”
ฉันโลหยินพูดแบบน้ำตาไหล ดีใจจนร้องไห้เพราะของตนเองฟื้นขึ้นมา
“ยัยเด็กโง่ นี่คือโรคภัยของปู่ ไม่เกี่ยวอะไรกับแกเลย……..
แล้ว เป็นใครช่วยไว้? รีบแนะนำให้ฉันรู้จักหน่อย ฉันอยาก ขอบใจผู้มีบุญคุณด้วยตัวเอง!! ผู้อาวุโสหัวเราะนิดหน่อย ในดวงตาที่ขุ่นมัวประกายความมั่น
วาวที่ซับซ้อนเป็นพิเศษ
อาการของเขาตนเองรู้ดี เดิมที่ไม่ใช่คนทั่วไปสามารถรักษาได้ แต่ตอนนี้อยู่ในห้างสรรพสินค้าแห่งนี้คาดไม่ถึงมีคนสามารถ ช่วยชีวิตเขาได้ พอจะอธิบายได้ว่าฝีมือการแพทย์ของอีกฝ่าย เหนือชั้นมากๆ เลย!
คนแบบนี้ จะไม่ให้พวกเขาตระกูลฉินสร้างความสัมพันธ์ดีๆ ได้อย่างไร
“คนที่ช่วยชีวิตท่านก็อยู่……
ฉันโลหยินหันหน้ามา ทันใดนั้นพบว่า ไม่เห็นแม้แต่เงาเ เทียน จึงอุทานเบาๆ “อ้าว ทำไมไม่เจอตัวคนแล้ว?”
“ไปแล้ว?”
ผู้อาวุโสขมวดคิ้วขึ้นลึก กลายเป็นรูปสามขีดตรงใหญ่ๆ
เขาหัวเราะอย่างผ่อนคลายทันที บอกว่า “คนมีความสามารถ สูงระดับนี้ แต่ไหนแต่ไรก็ทำตัวลึกลับไม่เปิดเผยตัวจริง ในเมื่อ ไปแล้ว งั้นช่างเถอะ มีวาสนาคงได้เจอกัน ถึงตอนนั้นค่อย ขอบคุณผู้มีบุญคุณก็ได้!”
“อืม!”
ฉันโลหยินพยักหน้าอย่างหนักแน่น ถึงแม้ของตนเองไม่พูด เธอก็จะทำแบบนี้
ในขณะเดียวกัน มีเสียงดังลั่นลอยมาจากด้านนอกประตู ผู้ชายสูงใหญ่ที่ทั้งตัวสวมชุดพรางตาก้าวใหญ่ๆ เดินมาด้วย ท่าทางเคร่งขรึม เหมือนทหารม้าผ่านแดน ทำให้คนไม่กล้า สัมผัสใกล้ๆ
ทุกคนเห็นแบบนี้ ต่างหลบทางให้
ฉากอันสง่างามเช่นนี้ ในโลกของคนธรรมดาทั่วไปเจอได้น้อย
มาก
“พ่อครับ ท่านไม่เป็นไรนะครับ?”
ผู้ชายวัยกลางคนที่สวมชุดทหารคนหนึ่งยืนอยู่ด้านหน้าผู้ อาวุโส ถามด้วยความประหม่า
ผู้อาวุโสภายใต้การประคองของฉันโลหยินลุกขึ้นมา “ชิง แกมาได้ยังไง?”
“ไม่ใช่ยัยเด็กคนนี้ แอบพาท่านหนีออกมาแบบกะทันหัน ใน บ้านวุ่นวายกันยกใหญ่ ผมไม่รีบเข้ามาได้เหรอครับ?”
ฉันชิงห์หลังหัวเราะขมขื่นและพูดจบก็รีบถลึงตาใส่ฉันโลหยิน คนที่โดนจ้องหดศีรษะ เห็นได้ชัดว่าหวาดกลัวคนจ้องอยู่บ้าง
“เอาล่ะ ไม่เกี่ยวกับโลหยิน เป็นฉันดึงดันอยากออกมาเอง อยู่ในบ้านทั้งวัน ทำกระดูกฉันจะขึ้นสนิมหมดแล้ว!”
ผู้อาวุโสปกป้องฉิน โลหยิน ได้สติกลับมาทันที ก่อนจะพูดว่า “ในเมื่อแกมาแล้ว มีเรื่องอยากให้แกไปทำพอดี แกไปตรวจสอบ สักหน่อย เมื่อกี้ผู้มีพระคุณของฉันไปทาง……….
เย่เทียนไม่รู้ว่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นหลังจากนั้น หลังออกมาจาก ห้างสรรพสินค้า เขาก็รีบมุ่งหน้าไปร้านขายยาในเมือง ซื้อตัวยา เจ็ดแปดหมื่นเต็มๆ ก่อนจะกลับไปด้านในหอพักของตนเอง ต้ม ยาออกมาเตรียมไว้ให้ตนเองบำเพ็ญฌาน
เวลาช่วงกลางวันผ่านไป ตอนที่ใกล้พลบค่ำ เย่เทียนฟื้นขึ้นมา จากสภาวะเข้าฌาน พ่นลมหายใจออกมาอย่างหนัก
“ระดับบำเพ็ญฌานนี้ยังถือว่าไม่เลว ถ้าไม่มีอะไรผิดคาด ตัว ยาพวกนี้ เพียงพอฉันบำเพ็ญฌานจนถึงฝึกพลังชั้นสองเลย!
เย่เทียนลุกขึ้นมา แอบบ่นพึมพำในใจ ขอเพียงบรรลุฝึกพลัง ชั้นสอง ความคิดบางส่วนของเขา ก็สามารถประยุกต์ใช้จริงได้ แล้ว!
แต่ในเวลานี้ เกิดเสียงดังขึ้นฉับพลัน ประตูใหญ่หอพัก โดนคน ชนเปิดอย่างนุ่มบ่าม คนกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาจากด้านนอก
มีเกือบยี่สิบคนเต็มๆ ล้อมรอบทั้งหอพักเอาไว้โดยตรง เหลือ เพียงที่ว่างส่วนเล็กๆ ไว้
ผู้ที่เป็นคนนำ โผล่พรวดมาคือหลิวจื่อหยังที่เมื่อกลางวันถูกเย เทียนด่าทอมโยกหนึ่ง
เห็นเพียงหลิวจื่อหยังหน้าตากระหยิ่มยิ้มย่อง ยืนอยู่ตรงหน้า เย่เทียนอย่างเริบเสืบสานไร้ที่เปรียบ หัวเราะชั่วร้ายพูดว่า
“เย่เทียน แกคงนึกไม่ถึงว่าพวกเราจะเจอกันไวขนาดนี้มั้ง? ตอนกลางวันยังกล้าด่าฉัน ตอนนี้ฉันจะดูแกสิว่า แกจะทำยังไง!
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ