บทที่ 11 ขู่ขวัญทุกคน
เย่เทียนลงมือกะทันหัน นี่คือเรื่องที่ใครก็นึกไม่ถึงทั้งนั้น
เหลียงเยวหรูใช้สายตาที่ไม่อยากเชื่อมองทางเย่เทียน
เวลานี้จากมุมของเธอสามารถมองเห็นหน้าด้านข้างของเ เทียนได้พอดี ทั้งที่มุมปากมีรอยยิ้มไม่เป็นพิษเป็นภัยอยู่ ลงมือ ขึ้นมาทําไมถึงได้……
โหดเหี้ยมขนาดนั้นล่ะ?
ซุนปืนก็หน้าตางุนงง จนกระทั่งหลังจากความเจ็บปวดที่ศีรษะ ลอยมา เขาถึงได้สติเข้ามาฉับพลัน
จับศีรษะไปด้วย พูดตะโกนแบบหน้าอาฆาตแค้นเต็มที่ไปด้วย
“สารเลว ฉัน ฉันจะฆ่าแก! แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร! ยังกล้าตีหัว
ฉันอีก ฉันจะหั่นแกเป็นชิ้นๆ โยนลงแม่น้ำ……..
เขาพูดยังไม่ทันจบ เย่เทียนรีบยกมือทันที ตบไปบนหน้าเขา โดยตรงสักครั้ง
ป้าบ!
เสียงดังชัดที่หนึ่ง หน้าซีกหนึ่งของซุนปืนบวมโตอย่างรวดเร็ว จนสามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า ขณะเดียวกันตามมาด้วย เสียงร้องอันน่าเวทนา
“แกพูดต่อไปอีกสิ ดูว่าแกจะพูดไปได้ถึงเมื่อไร
เห็นซุนปืนที่หน้าบวมแดงเหมือนหัวหมู และศีรษะแตกเลือด สาด บนหน้าเย่เทียนยังคงมีรอยยิ้ม
โดยเฉพาะอย่างยิ่งชาติก่อนเขาตะลุยอย่างอิสระในโลกทหาร รับจ้างมาหลายปี ทำตัวเด็ดขาดมาแต่ไหนแต่ไร จะเป็นพวก ใจอ่อนมีเมตตาได้อย่างไรกัน?
ในเมื่อฝ่ายตรงข้ามกล้ายั่วยุเขา งั้นก็ต้องชดใช้บางอย่าง
แต่อย่างไรก็ตามอยู่ประเทศจีนสังคมปกครองด้วยกฎหมาย แบบนี้ ไม่มีทางทำเรื่องฆ่าทิ้งโดยตรงได้ ได้เพียงใช้วิธีที่ค่อน ข้างอ่อนโยน มาลงโทษเพื่อตักเตือนอีกฝ่ายสักที
ถูกต้อง สำหรับเย่เทียนแล้ว ที่ตอนนี้เขาตีหัวซุนปืนจนแตก และตบหน้าซ้ำอีก เป็นสิ่งที่ค่อนข้างอ่อนโยนแล้วจริงๆ
เวลานี้ เหลียงเยว่หรูถึงตอบสนองเข้ามาทันใด รีบเดินเข้ามา
อย่างไว “เย่เทียน ช่างเถอะ อย่าเอาจนถึงตายเลย”
“เหลียงเยวหรู เธอมันผู้หญิงหลงระเริง ปกติดูเหมือนจิตใจ งามมีคุณธรรมสูง นึกไม่ถึงจะแอบมั่วสุมกับผู้ชายคนอื่น ยังให้ ชายชู้ของเธอมาตีฉันอีก ฉันไม่ปล่อยพวกเธอไปแน่
ซุนปืนหน้าดุร้ายเต็มที่ ต่อยไม่ชนะเลยแค่ทำปากดีให้ได้ เปรียบกว่าแทน
ผู้หญิงคนหนึ่ง โดนคนใส่ร้ายแบบนี้ เหลียงเยวหรูสีหน้าดูแย่ ขึ้นมาในชั่วขณะหนึ่ง
เย่เทียนกลับไม่พูดพร่ำทำเพลง พลิกมือตบเข้าไปอีกทีอย่างรุนแรง
ป้าบ!
ซุนปืนร้องครามอีกครั้ง หน้าอีกซีกหนึ่งก็บวมแล้ว “ยังจะพูดอีกไหม?”
เย่เทียนหรี่ตายิ้ม
“แม่งเอ๊ยแน่จริงก็ฆ่าฉันเลยสิ!”
โดนตบมาสองที ซุนปืนหน้าบวมถึงที่สุดจนคล้ายหัวหมู ฟัน ร่วงไปสองสาม เดาว่าเดินออกไปแม่เขาคงจำไม่ได้แน่ แต่ถึงจะแย่แค่ไหนก็ต้องพยายามสุดกำลัง เขายังคงต้องเ
เทียนอย่างโหดร้าย เพราะเขาไม่เชื่อว่าเจ้าหมอนี่จะกล้าฆ่าเขา
ขอเพียงวันนี้เขาออกไปจากที่นี่ได้รับรองว่าจะกลับมาคิด
บัญชีเจ้าหมอนทันที
“ดูท่าทาง แกไม่กลัวตายจริงๆ!
เย่เทียนส่ายหน้า ถีบออกไปที่หนึ่งอย่างแรง
ตึง!
ซุนปืนกระเด็นออกไป กระแทกบนโต๊ะที่ด้านหลัง เกิดเสียงดัง โครมสั่นสะเทือน
เมื่อสักครู่เป็นเพียงเสียงเอะอะเบาๆ ดึงดูดผู้คนบางส่วนของโต๊ะข้างเคียง
แต่พอเย่เทียนถีบไปรอบนี้ ทำให้ทั้งผับโกลาหล โดยตรง ทุกคนมองเข้ามาทางนี้กันแล้ว แม้แต่ดีเจยังหยุดลงทันที “เกิดอะไรขึ้นเกิดอะไรแล้ว?”
“เอ๋ นั่นไม่ใช่คุณชายซุนเหรอ? ใครใจกล้าขนาดนี้ นึกไม่ถึง กล้าตีคุณชายซุนจนน่าอับอายแบบนี้?”
“ซุนปืนเขาเห็นว่าตัวเองคบหาสมาคมกับแก๊งไผ่เขียว แต่ไหน แต่ไรเที่ยวใช้อำนาจบาตรใหญ่ไปทั่ว วันนี้ดูท่าจะเจออุปสรรค ยากเข้าแล้ว!”
“มีอะไรสนุกดูแล้ว!”
ทุกคนต่างถกเถียงกันไป แต่ว่ามีพรรคพวกหลายคนที่เป็น เพื่อนกับซุนปืนวิ่งเข้าไปพยุงซุนปืนขึ้นมาแล้ว
ตาเห็นว่าตนเองกลายเป็นจุดสนใจของทั้งหมด เหลียงเยว่หรู ขมวดคิ้วแน่น เธอมาที่ข้างกายเย่เทียน ดึงแขนเขาไว้แล้วพูดว่า “เย่เทียน ช่างเถอะ เขาได้รับโทษที่สมควรแล้ว อย่าสู้ต่อไปอีก เลย ได้ไหม?”
ได้ยินเสียงพูดที่ขอร้องนั้นของเหลียงเยวหรู เย่เทียนจึงยักไหล่ บอกว่า “ได้ ว่าตามเธอแล้วกัน!”
ค่าพูดนี้ออกมา บนหน้าที่งดงามของเหลียงเยวหรูนั้นเผยรอย ยิ้มออกมา เพราะเย่เทียนยินยอมฟัง เธอถึงรู้สึกดีใจ
“อืม พวกเราไปกันดีกว่า ไปจากที่นี่!!
ระหว่างพูด เธอดึงเย่เทียนไว้อยากจะออกไปจากที่นี่ “ต่อยคนอื่นเสร็จก็อยากไป บนโลกนี้มีเรื่องเสียเปรียบขนาดนี้ ที่ไหนกัน?”
เสียงพูดที่เต็มไปด้วยความชั่วร้ายลอยมาประโยคหนึ่ง เย่เทียนหยุดฝีเท้าลง หันหน้ามองไป เห็นเพียงผู้ชายที่โกนผม จนเกรียนเดินออกมาจากฝูงชน
ที่ตามเขาเดินออกมา ข้างกายยังมีชายห้าคน ทำเป็นวง โอบล้อมอย่างรวดเร็ว ล้อมเยเทียนและเหลียงเยวหรูไว้ตรงกลาง ทันที
“แกเป็นใคร?”
เย่เทียนมองไปรอบด้านที่หนึ่ง รีบวางสายตาบนตัวผู้ชายคน
นั้นทันที
“ฉันชื่อหลีจุน!”
ทันทีที่หลีจุนสองคำนี้ออกมาชั่วขณะนั้นคนในเหตุการณ์ก็คือ
ฮากันแล้ว
“นึกไม่ถึงว่าจะเป็นหลี่จุน!”
“ว่ากันว่าหลีจุนคนนี้มาจากชุมชนแออัด ก่อนหน้านี้มีกลุ่ม อิทธิพลที่ชื่อ’แก๊งเสือดาอยากจัดการเขา ผลปรากฏว่าหลานคน นี้ใช้มีดฟันฟันเล่มเดียว ฟันเปิดทางหนีไปดื้อๆ ต่อมาลูกพี่แก๊งไผ่เขียวถูกตา เลยเก็บไว้เป็นลูกสมุน!
ถูกต้อง ในสองปีนี้ แก๊งเขียวขยายดินแดน อย่างคุณูปการของเขาครึ่งหนึ่ง ได้การชื่นชมว่ายอดเพชฌฆาต แก๊งเขียว
เจ้าหมอนตายเลย!
ทุกคนถกเถียงกันเสียงเบาด้วยความตกใจและสงสัย ใน สายตามองทางเย่เทียน ยิ่งเขียน
“หลี่จุน ลงโทษไอ้หนุ่มให้ฉัน
เวลาซุนโดนตบคว่ำลุกมาแล้ว กลั้นความบน ตัวเทียนอย่างโหดร้าย
สายตาสามารถคนได้ กลัวว่าเย่เทียนคงต้องตายร้อย
กว่าครั้ง
“คุณชายซุนวางใจ
หลี่จุนพูดจาเรียบเฉย สายตามองทางเย่เทียนความไม่เป็น มิตร แล้ว แกถึงต้องลงมือหนักขนาด
“หนักเหรอ? ถ้าไม่ใช่ฉันลงมือแบบปรานี เขาตายไปนานแล้ว”
เย่เทียนพูดจาสบายใจ
พอคำพูดนี้ออกมา หางตาซุนปืนกระตุกครู่หนึ่ง ตั้งแต่ต้นจน จบเขาเชื่อว่าเย่เทียนกล้าฆ่าเขา เวลานี้มีหลีจุนอยู่ด้วย ในใจจึง ดูมั่นใจเพิ่มขึ้นมาก
“จนถึงป่านนี้แล้ว แกยังอวดดี! ฉันเคยบอกแล้วไง ฉันจะนั่น
แกเป็นชิ้นๆ วันนี้เป็นวันตายของแก
“พี่หลี่ อย่ามัวพูดไร้สาระกับมัน รีบจัดการมันซะ ไม่ตายฉันก็ รับผิดชอบได้!”
หลีจุนได้ยินเข้า จึงพยักหน้าทันที ไม่มีปัญหา!
ระหว่างที่พูด เขากวาดสายตาไป ลูกน้องห้าคนที่พามารับรู้ โดยปริยาย พุ่งเข้าไปยังเยเทียนอย่างเหี้ยมโหดมากทันที
เหลียงเยวหรูตกใจจนใบหน้าซีดเผือดลง เพียงแต่ว่ายังไม่ทัน
ให้เธอพูดอะไรสักหน่อย เย่เทียนก็ขยับกะทันหัน
บ!
ภายใต้เส้นสายตาของทุกคนเห็นเพียงภาพวีดแฉลบผ่าน
ภายใต้เสียงร้องโหยหวน หนึ่งคนในนั้นกระเด็นออกไป ชน บนเสาหลักด้านหลังอย่างแรง ตอนที่เขาล้มลงมา หมดสติไป ถึงที่สุด
คนลงมือก็คือเย่เทียน
เขาในตอนนี้ถึงแม้เพียงแค่ฝึกพลังชั้นหนึ่ง แต่ระดับความ แกร่งของร่างกาย สามารถเทียบได้กับนักบู๊ระดับเหลืองชั้นกลาง ได้เลย ถึงแม้ไม่ได้ใช้พลังชี่แท้ เพียงพละกำลังร่างกาย ยังเพียง พอที่จะกวาดล้างคนธรรมดาที่มาฝึกการต่อสู้ได้ทั้งนั้น
หลังจากต่อยคนหนึ่งคว่ำ เยเทียนยิ่งไม่รอช้า ทำตามวิธีใน ตอนนี้ ราวกับเป็นปีศาจร้าย จัดการสี่คนที่เหลือได้ในสองสามที อย่างสบายๆ
มองหลายคนนั้นล้มอยู่บนพื้น เสียงครวญครางเจ็บปวดเรื่อยๆ เย่เทียนเอามือล้วงกระเป๋า ชำเลืองสายตาไปยังซุนปืนที่จมูก หน้าบวม หัวเราะแบบชั่วร้าย
“เมื่อกี้แกบอกว่าอยากนั่นฉันเป็นชิ้นๆ เหรอ? ตอนนี้ตัวฉันก็ อยู่ตรงนี้แล้ว ให้โอกาสแกท้าทายฉันสักครั้ง ถ้าแกไม่เข้ามา แก ก็เป็นไอ้ขี้ขลาด!
ชั่วพริบตาเดียวภายในเหตุการณ์เงียบงัน
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ