บทที่ 17

อวดรวย

“นี่หลงอื่นาย ต้องชนะเท่านั้นนะ”

หลี่โถวพูดขึ้น

“แน่นอนอยู่แล้ว”

“นายก็รีบชวน เพื่อนให้หอนี้มาดูเร็ว

หลงอี้พูดบบร้อนร้น

“โอเคๆ นายก็รีบละ เราจะให้โดนหยามไม่ได้นะ

หลี่โถวพูด

เขาได้ยินแบบนั้นก็มีความสงใสขึ้นมาในใจมากมายว่าพวก เขาต้องการที่จะชนะอะไรกันแน่

แต่ไม่นานก็ได้มีข้อความเชิญเข้ามาในไลน์

ซึ่งมีคนเข้ามาอ่านกลุ่มเยอะมาก ทุกคนรีบเข้าไปดูเยอะมาก

เขาลองเข้าไปดูแบบที่ยังไม่ได้ลงทะเบียนก็ได้ประจักทันทีว่าที่หลง กับหลี่โถวต้องการชนะนั้นคืออะไร

มันอาจจะเรียกได้ว่าเป็นศึกระหว่างหอพักนักเรียนชายเลยก็ ว่าได้

กของสาขาบริหารแบ่งออกไปแต่ละแผนกที่เรียน แต่ตึก หอพักนั้นมีทั้งหมดห้าตึก มีตึก หลง ปี ” เซ่อ นิ้ว

ทั้งห้าหอนี้เป็นของผู้ชายสาขาบริหารทั้งหมดตั้งแต่ปีหนึ่ง จนถึงปี

แต่เขานั้นถึงจะจนขนาดไหนแต่ก็เป็นที่เคารพของรุ่นน้องอยู่ดี เพราะว่าแต่ละปีนั้นจะไม่ข้ามเส้นกัน

ตอนนี้ผู้ชายสาขาบริหารปีสามและปีสี่แต่ละหอกำลังทำ

สงครามกันอยู่

ส่วนเขานั้นกับเพื่อนๆ ในห้องอยู่หอหลงกันทั้งนั้น เหอะๆเด็กหอหลงพวกนายไม่มีวันที่จะชนะเด็กหอเชื้อได้

หรอก’

เด็กหอเอพิมพ์มา

เมื่อเป็นแบบนี้หอของเขาก็เกิดการโวยวายขึ้น

เกือบทุกคนเปิดประตูห้องเพื่อคุยกัน

แม้แต่เขาที่ไม่เคยสนใจสงครามพวกนี้มาตลอดก็ได้รู้สึก เหมือนถูกพวกเด็กหอเข่าดูถูก เด็กแต่ละหอนั้นต่างดูถูกกันไป

มา
เพื่อให้เกิดการที่หอตัวเองจะได้ชนะ

นี่เป็นการไลฟ์สดของผู้หญิงสาขาบริหารประมาณสิบคนที่ กำลังปาร์ตี้กันอยู่

ทําให้ผู้ชายสาขาบริหารต้องการเอาชนะหอตรงข้ามต่างๆ

ถ้าโชคดีหน่อย ก็จะได้เธอเป็นแฟน เพราะผู้หญิงสมัยนี้แค่มี เงินก็เข้าหาทันที จากที่ว่าไม่หล่อแต่พอมีเงินขึ้นมาก็หล่อขึ้นมา ทันที

เผลอๆ พวกเธอก็อาจจะนอนกับพวกเขาด้วยซ้ำ

ขอแค่มีเงินทุกอย่างก็ดูง่ายดายเหลือเกิน

ทำไมเด็กหอหลงถึงไม่อย่างอยู่นั้นถึงไม่มีวันชนะเหรอ

มีคนถาม น

“หึ หึ นายนี่ไม่รู้อะไรเลยหรือไง ก็เพราะว่าเด็กหอหลงน่ะมันมี คนอย่างไอ้คนโครตจนเฉินหยางยังไงละ

มีคนตอบขืนมา

ทำให้ในใจของเขาในตอนนี้ถึงกับรู้สึกเหมือนไฟลุกขึ้นมา

อย่างแรง

เมื่อเขาเห็นแบบนี้จึงได้ทำการโหลดแอพมาเพื่อดู

เขาสมัครเป็นสมาชิกวีไอพีระดับสูงเพื่อที่จะได้มีสิทธิพิเศษมากกว่าคนอื่น

แล้วได้เติมเงินเข้าไปหนึ่งแสนหยวน

เพื่อให้ชนะพวกเด็กหออื่นให้หมด

แล้วเขาก็ได้เข้าไปในการไลฟ์สด

เห้ๆๆ มีคนวีไอพีระดับสูงเข้ามาด้วยละ

ผู้หญิงคนคนหนึ่งพูดขึ้น

ใช่ๆ เขาเป็นใครเหรอ

‘เคยเห็นหรือเปล่า

‘ เด็กหอไหนเหรอ

‘นี่ๆรีบถามเขาเร็วๆ

พวกผู้หญิงรีบถามกันใหญ่

ยิ่งมีคนในเด็กหออื่นดูถูกหอหลงเขาก็คงจะไม่ทำแบบนี้

เขาได้ส่งเรือดำน้ำไปให้ก่อนหนึ่งเพื่อข่มเด็กหออื่นให้อยู่

‘กรี๊ดดดดด

“พี่คะ พี่เป็นเด็กหอไหนอ่ะคะ

“ใช่ๆ บอกพวกเรามาเถอะคะ

“ใช่ๆๆๆ บอกมาเร็วๆคะ

พวกเธอรับตะโกน
ฉันเป็นเด็กหอหลังนะ

เขาพิมพ์ลงไปและส่ง

เรือดำน้ำมีค่าเท่ากับหนึ่งพันหยวน

ส่วนให้นักเรียนคนอื่นๆก็จะส่งแค่พวกของขวัญ

ของขวัญมีค่าเท่ากับยี่สิบหยวนเท่านั้น

และเมื่อเขาส่งเรือดำน้ำไปทำให้ทุกคนตกใจอย่างมาก

เสียงข้างนอกห้องก็ดูเหมือนจะเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ

‘ ใครวะ!

‘ใครจะรู้ละ’

“เด็กหอเรามีคนรวยขนาดอยู่อีกเหรอ

‘จริงสิ ใครกันนะ

‘รีบไปถามเร็วเข้า

พวกผู้ชายข้างนอกเริ่มเสียงดังและวิ่งไปมา

‘พี่หลงคะ’

‘หลง อพีมัยคะ”

มีผู้หญิงคนหนึ่งถามขึ้น

“ไม่ใช่หรอก”

เขาบอก
จากนั้นเขาก็เริ่มส่งเรือดำน้ำไปอีกสิบล่า

เขาได้ส่งข้อความเสี่ยงไปหาอผ่านทันที

“พี่ฝาน เราสามารถลงทุนกับแอพไลฟ์สดได้มั้ย”

เขาบอก

“ได้ครับ เดียวผมจัดการให้”

จื่อฝานบอก

สองนาทีต่อมา

“เสร็จเรียบร้อยแล้วครับ”

จื่อผ่านได้ส่งข้อความมาบอก

เมื่อเขาได้รู้ว่าเงินที่เขาเสียไปอาจจะไม่ได้เสียมากอย่างที่ทุก

คนรู้

เขาจึงส่งเรือให้อีกสิบล่า

เพื่อเป็นการป่าวประกาศให้ทุกหอรู้ว่า

เด็กหอหลงนั้นไม่ได้จนแบบที่เขาว่า

ตอนนี้เขาคงจะรู้สึกว่าการที่ตัวเองอยู่อย่างที่มีแต่คนดูถูกนั้น

มันรู้ถูกเหยียดหยามขนาดนี้

ว่าแล้วทุกคนถึงพยายามทำตัวให้ดูรวยเข้าไว้

ตอนนี้เขานี้เข้าใจอย่างถ่องแท้แล้ว

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ